MotoGP: Ο Hugh Anderson μπήκε στο Hall of Fame και έγινε MotoGP Legend

Τέσσερις Παγκόσμιοι Τίτλοι στις μικρές κατηγορίες τη δεκαετία του 1960
Από το

motomag

11/10/2022

Το Σάββατο 8/10/2022 , ο τέσσερις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής GP τη δεκαετία του 1960 στις κατηγορίες 50 και 125 κυβικών εκατοστών, Hugh Anderson, εισήχθη στο MotoGP Hall of Fame.

Σε μία τελετή που έγινε στην πίστα Hampton Downs Circuit στη Νέα Ζηλανδία, απονεμήθηκε στον Hugh Anderson η τιμητική πλακέτα για την είσοδο του στο Hall of Fame.

Μέσω video ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta καλωσόρισε τον Hugh Anderson στη λίστα του MotoGP Hall of Fame. Στην ομιλία του έκανε λόγο και στον, πρόσφατα εκλιπόντα, Phil Read, ενώ τόνισε τη σημαντικότητα των αναβατών που η καριέρα τους βοήθησε το MotoGP να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο.

Ο Hugh Robertson Anderson, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1936. Μεγάλωσε στο Huntly, στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί ξεκίνησε την ενασχόληση του με το rugby, παίζοντας στην Rugby League με την ομάδα Huntly United. Συναθλητής του υπήρξε ο μετέπειτα οδηγός αγώνων ταχύτητας με μοτοσυκλέτα, Ginger Molloy.

Η πρώτη του επαφή με μοτοσυκλέτα ήταν στην ηλικία των 9 ετών στη φάρμα που διατηρούσε η μητέρα του. Στην ηλικία των 17 έτρεξε για πρώτη φορά αγώνες motocross, με αυτοσχέδια μοτοσυκλέτα. Κατάφερε να κερδίσει κάθε αγώνα που έτρεξε εκείνη τη χρονιά.

Οι νίκες αυτές τον οδήγησαν στους αγώνες ταχύτητας. Το 1960 είχε την πρώτη του επαφή με τα GP στα 350 και 500 κ.εκ. Την ίδια χρονιά, με τη μοτοσυκλέτα των 350 κ.εκ. είχε το πρώτο του βάθρο, στον αγώνα Isle of Man TT, οπού και ήταν συνολικά δύο φορές νικητής της διαδρομής το 1963 και 1964 στα 125 και 50 κυβικά αντίστοιχα.

Το 1962 είχε την πρώτη του επαφή με τις κατηγορίες των 50 και 125 κυβικών, με την ομάδα της Suzuki, καταφέρνοντας να διεκδικήσει πρώτες θέσεις και στις δύο κατηγορίες.

Το 1963 ήταν η χρονιά που ο Anderson πήρε τους 2 πρώτους Παγκόσμιους Τίτλους του, στα 50 και στα 125 κυβικά, ενώ το 1964 κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο στα 50 κυβικά ενώ ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα στην τρίτη θέση στην κατηγορία των 125 κυβικών. Ακριβώς την ανάποδη σειρά ακολούθησε το 1965, κατακτώντας τον τίτλο στα 125 κυβικά, και τερματίζοντας τρίτος στα 50 κυβικά.

Τον Οκτώβριο του 1966, έδωσε τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του στα GP, στο ιαπωνικό Grand Prix του Fisco, κλείνοντας την καριέρα του με την ομάδα που ξεκίνησε. Μία καριέρα που αποτελείται από 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 25 νίκες Grand Prix και και 48 βάθρα, σε ένα διάστημα έξι ετών.

Εκτός από τους τίτλους στα GP, ο Anderson, έχει στεφθεί 19 φορές πρωταθλητής στο Εθνικό Πρωτάθλημα της Νέας Ζηλανδίας.

Το 1994, ο Anderson, διορίστηκε ως μέλος του Τάγματος των Ιπποτών (MBE), για την προσφορά του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ενώ το 1995, εισήχθη στο Sports Hall of Fame της Νέας Ζηλανδίας και το 2014 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο “Being There”.

Με την είσοδο του στο MotoGP Hall of Fame, o Anderson, εντάσσεται στον κατάλογο των ελίτ αθλητών του αθλήματος μαζί με τους: Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Kenny Roberts Jr, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington, Dani Pedrosa, Stefan Dörflinger, Jorge Martinez, Valentino Rossi, Jorge Lorenzo, Max Biaggi, Luigi Taveri και Nicky Hayden.

MotoGP: Toprak Razgatlioglu - Πρώτο τεστ και πρώτοι χρόνοι με τη Yamaha YZR-M1 V4

Σύντομη η αρχική επαφή, στην πίστα του Aragon - Ο πολυπρωταθλητής θα αλλάξει και νούμερο τη νέα σεζόν
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

12/11/2025

Ο Toprak Razgatlioglu είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη Yamaha V4 στην πίστα της Aragon σε καλές καιρικές συνθήκες, ενώ παράλληλα αποχαιρετά το αγαπημένο του νούμερο 54!

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Toprak δοκίμασε MotoGP μοτοσυκλέτα της Yamaha, καθώς αυτό είχε συμβεί και δύο χρόνια νωρίτερα στην πίστα της Jerez, όταν ήταν σε συζητήσεις με την ιαπωνική εταιρεία, που τότε δεν ευδοκίμησαν. Τώρα όμως ο Toprak έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την Iwata για το 2026, και τώρα ο Τούρκος αναβάτης ολοκλήρωσε τους πρώτους του γύρους με τη νέα Yamaha YZR-M1 V4 (και όχι εκείνη με τον τετρακύλινδρο εν σειρά με την οποία αγωνίζονται φέτος Quartararo, Rins, Oliveira και Miller) στην πίστα της Aragon μαζί με τους αναβάτες εξέλιξης Augusto Fernandez και Andrea Dovizioso.

YAMAHA

Σημειώστε πως η Yamaha, πέρα από δυο στατικές φωτογραφίες ΔΕΝ έχει δώσει ΚΑΜΙΑ πληροφορία για τους χρόνους του El Turco, με τα εξειδικευμένα αγωνιστικά μέσα να παίρνουν τη σκυτάλη δίνοντας μας ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΥΣ χρόνους. Παίρνουμε λοιπόν τις αναφορές with a pinch of salt που λένε και οι Άγγλοι (με ελαφρύ σκεπτικισμό δηλαδή), χωρίς να υπάρχει αυτή τη στιγμή πουθενά 100% επιβεβαιωμένη πληροφορία.

Οι ανεπίσημες πληροφορίες αναφέρουν πως μετά από 30 γύρους στην πίστα, ο καλύτερος χρόνος του Toprak ήταν 1:49:176 και για να υπάρχει μία πιο καθαρή εικόνα, πρέπει να αναφέρουμε πως ο Marc Marquez σημείωσε χρόνο 1:45:704 στο Q2 του Ιουνίου στην ίδια πίστα με σαφώς πιο ζεστό καιρό, ενώ ο Fabio Quartararo είχε σημειώσει με την εν σειρά μοτοσυκλέτα της Yamaha, 1:48:488 στο FP1, 1:46:631 στο Q1, 1:47:814 στο sprint και 1:47:826 στον αγώνα.

Αυτό σημαίνει πως ο Toprak ήταν αρκετά πίσω σε χρόνους σε σύγκριση με τους αναβάτες που θα πρέπει να ανταγωνιστεί την επόμενη σεζόν, όμως πρέπει να αναφέρουμε εδώ πως η Yamaha V4 δεν είναι σε καμία περίπτωση στο επίπεδο της εν σειρά M1 και έτσι δεν μπορούμε ακόμα να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τους χρόνους του Toprak, που πήρε απλά μία γεύση πριν το τεστ της Βαλένθια.

Τέλος, ο Toprak δεν θα μπορέσει να “φορέσει” στη σεζόν 2026 το αγαπημένο του νούμερο που είναι το “54”, καθώς αυτό είναι ήδη “καπαρωμένο” από τον Fermin Aldeguer. Οι πρώτες πληροφορίες θέλουν τον Τούρκο να έχει επιλέξει το νούμερο “7” που είχε όταν αγωνιζόταν στο παρελθόν στον θεσμό Yamaha R6 Cup.