Ο Pedro Acosta Παγκόσμιος Πρωταθλητής Moto2 2023 - Ξεπέρασε τον Marc Marquez στο ρεκόρ μικρότερης ηλικίας Πρωταθλητή στη Moto2!

Με τίτλους σε Red Bull Rookies Cup, Moto3 και Moto2, μένει να δούμε την προσαρμογή του στη μεγάλη κατηγορία από το 2024 με την GASGAS
motomag O Pedro Acosta ακολουθεί τα χνάρια των αδερφών Marquez και Dani Pedrosa
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

13/11/2023

Κατακτώντας τον τίτλο της Moto2 στη Μαλαισία, το ανερχόμενο αστέρι του Pierer Group, Pedro Acosta, έγινε ο τέταρτος αναβάτης στην ιστορία του MotoGP μετά τους αδερφούς Marquez και Dani Pedrosa, που ανεβαίνει στη μεγάλη κατηγορία έχοντας κερδίσει τίτλο σε δύο μικρότερες, αλλά παράλληλα και ο νεότερος Πρωταθλητής Moto2 στην ιστορία, ξεπερνώντας τον Marc Marquez!

O Ισπανός ο οποίος την επόμενη χρονιά θα αγωνίζεται με την ομάδα της GASGAS στη μεγάλη κατηγορία, τη φετινή χρονιά μέχρι στιγμής έχει πετύχει δέκα νίκες ενώ έχει ανέβει δεκατέσσερις φορές στο βάθρο. Ο Acosta ταυτόχρονα φέτος κατάφερε να σπάσει και κάποια σημαντικά ρεκόρ που κρατούσαν σπουδαίοι αναβάτες του θεσμού. Σε ηλικία 19 ετών και 171 ημερών, έγινε ο νεότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην Moto2, παίρνοντας το ρεκόρ από τον Marc Marquez (19 ετών και 254 ημερών το 2012). Ο Acosta ταυτόχρονα έγινε ο δεύτερος αναβάτης που κατακτά τον τίτλο στην Moto3 και Μοτο2 κατηγορία ακολουθώντας τα χνάρια του Alex Marquez (Moto 3 2014 και Moto 2 2019).

Ο Ισπανός τη φετινή χρονιά πέτυχε και άλλα σημαντικά επιτεύγματα καθώς κατάφερε να γίνει ο δεύτερος νεότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην μεσαία κατηγορία, με τον Acosta να φιγουράρει πίσω από τον θρύλο Dani Pedrosa ο οποίος είχε καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα στα δίχρονα 250 κ. κ. το 2004 σε ηλικία 19 ετών και 18 ημερών. Ακόμη ο Acosta έγινε ο δεύτερος αναβάτης μετά τον Johann Zarco ο οποίος κατακτά τίτλο στον θεσμό Red Bull MotoGP Rookies Cup (2007 o Zarco ενώ ο Acosta το 2020) και στη Moto2 κατηγορία (2015 και 2016 o Zarco ενώ ο Acosta το 2023).

O Pedro Acosta ακολουθεί τα χνάρια των αδερφών Marquez και Dani Pedrosa
Ετικέτες

MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".