Οι Rookies των MotoGP 2018

Το who is who του νέου αίματος
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

24/1/2018

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το grid των MotoGP θα γεμίσει με τις γνωστές προσωπικότητες, αλλά και νέα πρόσωπα που θα κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στην κορυφαία κατηγορία του αθλήματος. Σε λίγες μέρες ξεκινούν οι επίσημες δοκιμές των ομάδων στην Sepang και καλό θα είναι, όταν θα διαβάσετε σ' αυτό εδώ το site το ρεπορτάζ με τους χρόνους και τις επιδόσεις των αναβατών, να ξέρετε και μερικά πράγματα παραπάνω για τους rookies του 2018. Άλλωστε ανάμεσα σ' αυτούς μπορεί να υπάρχει και ο επόμενος σούπερ σταρ των MotoGP.

 

Franco Morbidelli (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Franco Morbidelli είναι 23 ετών (στις 4 Δεκεμβρίου φέτος θα κλείσει τα 24) με μια περίεργη μίξη στην καταγωγή του, καθώς η μητέρα του είναι από τη Βραζιλία και ο πατέρας του από την Ιταλία. Ο ίδιος είναι κάτοχος ιταλικού διαβατηρίου –μιας και γεννήθηκε στη Ρώμη- και κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου στην κατηγορία Moto2. Πολλοί τον συνδέουν με τον Giancarlo Morbidelli, τον κατασκευαστή αγωνιστικών μοτοσυκλετών, και τον γιο του Gianni Morbidelli, πρώην οδηγό της F1, αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία.
Ο Morbidelli ξεκίνησε τις επιτυχίες στην καριέρα του κατακτώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα STK600 το 2013 και έκτοτε η καριέρα του εκτοξεύθηκε με διαστημικούς ρυθμούς. Εκείνη την χρονιά μάλιστα έκανε και την πρώτη του εμφάνιση στα GP ως wild card συμμετοχή στην κατηγορία Moto2, σε τρεις αγώνες μέσα στην χρονιά (Misano, KMotegi και στον τελευταίο αγώνα της Valencia). Αν και οι τερματισμοί του δεν ήταν μέσα στους βαθμούς (20ος, 18ος και 17ος αντίστοιχα), κατάφερε να εξασφαλίσει μια μόνιμη θέση στην ομάδα της Italtrans, ενώ το 2015 κατάφερε να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο στον αγώνα της Indianapolis. Αργότερα μέσα στη χρόνια είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στο πόδι, από τον οποίο επανήλθε πιο δυναμικά και ξεκίνησε την συνεργασία του με την ομάδα EG 0.0 Marc VDS για το 2016. Εκείνη τη χρονιά πέτυχε αρκετούς τερματισμούς στο βάθρο, που αποτέλεσαν το έναυσμα για να διεκδικήσει με αξιώσεις –και τελικά να κατακτήσει- τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 2017. Ο ιταλο-βραζιλιάνος αποτελεί "παιδί" της ακαδημίας του Rossi VR46 και είναι ο πρώτος από την ακαδημία του Γιατρού που θα αγωνιστεί στην μεγάλη κατηγορία.

 

Thomas Luthi (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Ελεβετός ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Morbidelli και ο έτερος διεκδικητής για τον τίτλο στην Moto2 την περασμένη σεζόν, αλλά ένας τραυματισμός του στέρησε την δυνατότητα να παλέψει μέχρι το τέλος. Επειδή όμως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, για το 2018 θα είναι ο… team mate του μεγαλύτερου αντιπάλου του στην Moto2, του Franco Morbidelli.
Η ομάδα της EG 0.0 Marc VDS θα έχει στις τάξεις της λοιπόν δύο rookies και ένας εξ αυτών θα είναι ο γεννημένος πριν από 32 χρόνια Thomas Luthi. Ο έμπειρος αναβάτης ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις εννέα ετών με pocket bikes, κερδίζοντας τα πρωταθλήματα στην κατηγορία το 1999 και το 2000. Η πρώτη του εμφάνιση στα GP ήταν στην κατηγορία των δίχρονων τότε 125cc όπου τερμάτισε στην 26η θέση. Η πρώτη του νίκη στην κατηγορία ήρθε το 2005, υπό την καθοδήγηση του Andy Ibbott (του εκπαιδευτή από το California Superbike School), στο Le Mans και στις 6 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς εξασφάλισε από νωρίς το πρωτάθλημα των 125cc.
Το 2007 μεταπήδησε στην κατηγορία των –επίσης δίχρονων τότε- 250cc πάνω στην σέλα ενός Aprilia RSA 250 και χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2008 για να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο των 250cc. Έκτοτε δεν είχε ιδιαίτερες επιτυχίες αλλά παρέμεινε στην ομάδα και την κατηγορία μέχρι το 2010 που άλλαξε σε Moto2. Το βιογραφικό του πάντως είναι πολύ πλούσιο, ενώ περιλαμβάνει και την θέση του αναβάτη εξέλιξης για το ΚΤΜ RC16 to 2016.

 

Takaaki Nakagami (LCR Honda Idemitsu)
Ο Ιάπωνας αναβάτης γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια στην Chiba της Ιαπωνίας και ξεκίνησε να τρέχει στην κατηγορία GP125 στην πατρίδα του το 2005, όπου τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά όμως κέρδισε όλους τους αγώνες (!) και αναδείχθηκε ο νεότερος πρωταθλητής Ιαπωνίας στα GP125. Τότε ήταν που μπήκε στην Ακαδημία των MotoGP συμμετέχοντας στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου τερμάτισε στην 12η θέση. Τα αποτελέσματά του βελτιώθηκαν την επόμενη χρονιά, καθώς τερμάτισε στην έκτη θέση, ενώ πήρε και την πρώτη του συμμετοχή ως wild card στα 125cc του παγκοσμίου στον αγώνα της Valencia, όπου δεν κατάφερε δυστυχώς να τερματίσει. Αυτό όμως ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει μια θέση στο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Το 2010 και ενώ είχε προσφορές για να μείνει στην κατηγορία, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιαπωνία και να συμμετάσχει στην κατηγορία ST600. Το 2011 επέστρεψε στα GP στην κατηγορία Moto2 με την ομάδα της Italtrans μέχρι το 2013, ενώ από το 2014 μέχρι και πέρσι ανήκε στο δυναμικό της Idemitsu Honda Team Asia. Φέτος θα είναι κάτω από την ίδια στέγη με τον Cal Crutchlow αλλά με το λογότυπο LCR Honda Idemitsu.

 

Xavier Simeon (Reale Anvitia Racing)
Ο 29 ετών Βέλγος αναβάτης έχει χριστεί κι αυτός νικητής στα GP, όταν πήρε την καρό σημαία το 2015 στο GP της Γερμανίας στην Moto2. Στο παλμαρές του έχει δύο τίτλους (Superstock 1000 το 2009 και European Superstock 600 το 2006) και είναι ο πρώτος Βέλγος αναβάτης (μετά τον Didier de Radigues το 1990) που ανέβηκε στο βάθρο με τον τερματισμό του το 2013 στην τρίτη θέση στο grand prix της Γαλλίας. Την ίδια χρονιά κατάφερε να πάρει και την πρώτη του pole position στην Γερμανία, ενώ δύο χρόνια αργότερα στην ίδια πίστα πήρε και την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ετικέτες

Fabio Quartararo για νέα Yamaha V4 - Χειρότερη προς το παρόν από την εν σειρά

Πρέπει να γίνει ακόμη μπόλικη δουλειά λέει ο Γάλλος αναβάτης που φάνηκε απαισιόδοξος
Quartararo
Από τον

Παύλο Καρατζά

16/9/2025

Ο Fabio Quartararo αξιολόγησε τη νέα αγωνιστική πρωτότυπη V4 της Yamaha μετά τις πρώτες του δοκιμές στο Misano με τον εργοστασιακό αναβάτη να μην είναι χαρούμενος δηλώνοντας ότι του φάνηκε χειρότερη από τη μοτοσυκλέτα με τον εν σειρά 4κύλινδρο.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2021 δοκίμασε την προηγούμενη εβδομάδα τη νέα Yamaha V4, κατά τη διάρκεια μιας ιδιωτικής δοκιμής στη Βαρκελώνη που επηρεάστηκε όμως από τη βροχή και έτσι δεν μπορούσε να βγάλει ουσιαστικά συμπεράσματα για την πρόοδο της εξέλιξής της. Στο χτεσινό επίσημο τεστ του MotoGP στο Misano όμως ο Quartararo έκανε 73 γύρους και γνώρισε πολύ καλύτερα την παρτενέρ του για την επόμενη σεζόν.

Στο πρώτο session ο Γάλλος ήταν στην 18η θέση, ένα δευτερόλεπτο μακριά από την κορυφή και δήλωσε: “Υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει, είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν είναι μια καλή βάση. Αυτή τη στιγμή, η νέα μοτοσυκλέτα είναι χειρότερη από την εν σειρά. Παρατήρησα βελτιώσεις -από το V4 σε σχέση με το I4- στη Βαρκελώνη που δεν ένιωσα εδώ. Δεν νομίζω ότι ο κινητήρας V4 θα λύσει τα προβλήματά μας. Τους βρήκα πανομοιότυπους. Μέχρι στιγμής, δεν βλέπω καμία πρόοδο στους τομείς που χρειαζόμαστε, αν και υπάρχει περιθώριο βελτίωσης”.

Ο Quartararo συνέχισε να οδηγεί το V4 στο δεύτερο session, σημειώνοντας τον 18ο ταχύτερο χρόνο (+1,2 δευτερόλεπτα από τον Pedro Acosta) μετά τη βελτίωση του καλύτερου χρόνου του σε 1:31:598.

“Αυτή ήταν η πρώτη πραγματική δοκιμή με τους άλλους αναβάτες. Έτσι, βλέπουμε λίγο τη θέση μας αυτή τη στιγμή. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Πρέπει να δουλέψουμε σε όλα. Η τελική ταχύτητα είναι αρκετά χαμηλή. Η πρόσφυση δεν είναι ακόμα ικανοποιητική. Έχουμε τα ίδια σχόλια. Είδαμε πόσο δυσκολεύτηκε ο Augusto στον χθεσινό αγώνα, είναι πάνω κάτω αυτό που μας συμβαίνει και σήμερα. Έχουμε ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε με τα ηλεκτρονικά συστήματα. Η αεροδυναμική είναι σχεδόν πανομοιότυπη με αυτή του Inline4. Φυσικά δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι, αλλά είναι η δεύτερη δοκιμή. Επαναλαμβάνω, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε”, δήλωσε ο Quartararo.