Όλα όσα είπε ο Joan Mir κατακτώντας τον τίτλο του 2020 στα MotoGP

Οι πρώτες δηλώσεις και συναισθήματα του Mir, ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2020

Φέτος ήταν μια εντελώς “παράξενη” σεζόν για τα MotoGP. Η πανδημία του κορωνοϊού έκανε ολόκληρη τη χρονιά ένα διαρκές “ροντέο” καταστάσεων και δεδομένων, με αποκορύφωμα την στέψη του Joan Mir με τη Suzuki ως Παγκόσμιου Πρωταθλητή, έναν αγώνα πριν το τέλος της σεζόν, στην δεύτερή του χρονιά στην κορυφαία κατηγορία. Βέβαια, αυτό το τελευταίο ίσως να μην είναι τελικό τόσο “απροσδόκητο” αν δούμε με μια πιο ψύχραιμη ματιά το τι συνέβη όλο αυτό το διάστημα.

Ο Mir πήρε την παρθενική του νίκη στον προηγούμενο αγώνα της Valencia, αλλά χάρη στην συνέπειά του μέσα στην ‘κουτσουρεμένη” και συμπυκνωμένη χρονιά, ήταν αρκετή για να του χαρίσει τον τίτλο και μάλιστα μέσα στην πατρίδα του. Κι αυτό το κατάφερε με ένα εργοστάσιο, την Suzuki, που την τελευταία φορά που πανηγύρισε έναν παγκόσμιο τίτλο ήταν ακριβώς δύο δεκαετίες πριν.

Ο παράγοντας-κλειδί γι’ αυτή την επιτυχία, είναι αυτό που αναφέραμε παραπάνω: η συνέπεια στα αποτελέσματα και τις επιδόσεις του. Για τους λάτρεις των στατιστικών, ο Mir είχε ως μέσο όρο την ένατη θέση (8,7 για την ακρίβεια) στις εκκινήσεις, την στιγμή που οι κυριότεροι αντίπαλοί και διεκδικητές του είχαν ένα εύρος μεταξύ pole position και 18ης θέσης.

Παρ’ όλα αυτά, όπως παραδέχεται κι ο ίδιος, δεν μπορούσε καν να φανταστεί ότι θα γινόταν Παγκόσμιος Πρωταθλητής τόσο νωρίς στην MotoGP πορεία του. Είναι κάτι για το οποίο πάλευα όλη μου τη ζωή, από τότε που ήμουν 10 ετών, δήλωσε αμέσως με τον άθλο του. “Είχα αυτό το όνειρο και δεν σταμάτησα ποτέ να το προσπαθώ, οπότε τι άλλο μπορώ να πω; Ειλικρινά δεν το περίμενα τόσο νωρίς, αλλά τώρα κατακτήσαμε τον τίτλο, είναι δικός μας!”

Όταν ρωτήθηκε τι θα απαντούσε αν το ρωτούσαν πέρσι -στην παρθενική του χρονιά στα MotoGP- ότι θα γινόταν πρωταθλητής το 2020, απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: Θα έλεγα ότι είσαι τρελός! Σε κάθε αγώνα, χρόνο με το χρόνο, γινόμουν πιο γρήγορος και συνήθιζα γρήγορα τις μοτοσυκλέτες. Είχα μια ταχεία πρόοδο, κάτι που αποτελεί το κλειδί για να κερδίσω τον τίτλο στην δεύτερη χρονιά μου στα MotoGP.

Σχετικά με τον δεύτερο αγώνα στην Valencia όπου στέφθηκε πρωταθλητής, ο Mir παραδέχτηκε ότι το να τερματίσει έβδομος ενώ ξεκίνησε από την δωδέκατη θέση, μαρτυρά πλήρως το πόσο νευρικός ένιωθε εκείνη την ώρα. Πρόσθεσε επίσης ότι το μεγάλο διάστημα που χρειάστηκε για να επανέλθουν οι αναβάτες στις πίστες, εξαιτίας της πανδημίας, δίνει άλλον έναν πόντο στο κατόρθωμά του.

“Έδειχνα ήρεμος και χωρίς πίεση, αλλά δεν ήμουν καθόλου ψύχραιμος και ένιωθα μεγάλη πίεση. Ήμουν… σούπερ νευρικός για την ακρίβεια, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτή η χρονιά ήταν δύσκολη. Δεν είχαμε πίεση μόνο μέσα στην πίστα, αλλά και στα σπίτια μας όπου έπρεπε να προσέχουμε μην κολλήσουμε τον ιό. Ήταν δύσκολο να το διαχειριστούμε όλο αυτό. Ευχαριστώ πάρα πολύ την ομάδα μου που τα κατάφερε με όλο αυτό.”

Με τα στατιστικά να αντανακλούν μια αξιοζήλευτη ωριμότητα στην πορεία του για τον τίτλο, ο Mir δήλωσε πως το πρώτο του βάθρο στην Αυστρία, όπως και η μάχη του για την νίκη στον δεύτερο αγώνα του Red Bull Ring, είναι η απόδειξη πως μπορεί να είναι ανταγωνιστικός στο κορυφαίο επίπεδο, έστω κι αν έπρεπε να φτάσει μέχρι τον αγώνα της Βαρκελώνης για να αρχίσει να ονειρεύεται τον φετινό τίτλο.

“Στο Styrian GP ήταν ο αγώνας που ήμουν πολύ ανταγωνιστικός και πάλεψα για τη νίκη, αλλά μετά το Misano και την Barcelona, άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν ήμουν απλώς γρήγορος μόνο στην Αυστρία, αλλά μπορώ να συνεχίσω αυτές τις επιδόσεις με την μοτοσυκλέτα. Για μένα, εκείνη ήταν η αποφασιστική στιγμή.”

Βέβαια, η κατάκτηση του τίτλου έχει να κάνει εξίσου και με την εντυπωσιακή εξέλιξη της Suzuki για το GSX-RR. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Mir, η γενναία απόφαση να πάει σε μια εταιρεία που δεν είχε τα διαπιστευτήρια, αντί να κυνηγήσει μία θέση στην Honda, την Ducati και την Yamaha, ή να κάτσει άλλη μια χρονιά στην Moto2, κάνει την κατάκτηση του τίτλου ακόμη πιο γλυκιά.

“Θυσιάσαμε μια χρονιά στην  Moto2, καθώς το φυσιολογικό θα ήταν να παραμείνω δύο χρονιές στην κατηγορία, αλλά έτσι είχε η κατάσταση. Πήραμε την σωστή απόφαση για την μετακίνησή μου στα MotoGP. Για μένα, το να κερδίσω το πρωτάθλημα με οποιοδήποτε εργοστάσιο είναι απίστευτο, αλλά θεωρώ ότι ήταν γενναία κίνηση να πάω στην Suzuki γιατί δεν περίμενα αυτή την προοπτική με την μοτοσυκλέτα, στην δεύτερη χρονιά μου. Η επιτυχία μου με την Suzuki, είναι για μένα είναι κάτι το εξωπραγματικό!”

Ο Mir με την κατάκτηση του φετινού τίτλου, μπήκε στο κλειστό “κλαμπ” με μέλη τους Barry Sheene, Marco Luchnelli, Franco Uncini, Kevin Schwantz και Kenny Roberts Jr, όλοι του πρωταθλητές με την Suzuki. Μάλιστα, ο Kevin Schwantz -για τον οποίο ο Mir έχει δηλώσει ότι είναι ένα από τα δύο ινδάλματά του (ο άλλος είναι ο Rossi)- πόσταρε στο Instagram: Joan Mir, μόλις είδα τον αγώνα, εξασφάλισες το πρωτάθλημα και πας στην Πορτογαλία ως νικητής. Συγχαρητήρια φίλε, έκανες ακριβώς αυτό που έπρεπε σήμερα, δεν πήρες αχρείαστα ρίσκα και είσαι Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Συγχαρητήρια!”

Ο Mir όμως απάντησε και σε όλους όσοι θεωρούν πως ο τίτλος έχει μειωμένη αξία, εξαιτίας της απουσίας του Marc Marquez. “Όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο, το πιστεύουν γιατί δεν ξέρουν και πολλά από μοτοσυκλέτες, είπε. “Ο Marc δεν απουσιάζει από τους αγώνες επειδή τον απήγαγαν, Δεν πήγαν κάποιοι σπίτι του και τον άρπαξαν. Ο Marc ήταν παρών στον πρώτο αγώνα, ρισκάροντας για τη νίκη και το πρωτάθλημα, και έκανε ένα λάθος που του κόστισε όλη τη σεζόν. Αυτό συνέβη. Αυτό το γεγονός μειώνει την αξία του τίτλου; Αν είναι έτσι, θεωρητικά, δεν θα έπρεπε να έχουν αξία πολλά πρωταθλήματα άλλων αναβατών στην Ιστορία του αθλήματος, όπου τα φαβορί έπεσαν και δεν στέφθηκαν αυτοί πρωταθλητές. Είναι μέρος του σπορ και των MotoGP. Δεν θεωρώ αυτόν τον τίτλο λιγότερο άξιο λόγω του ότι έλειπε ο Marquez εξαιτίας του τραυματισμού του.”

Να σημειώσουμε μάλιστα εδώ, ότι πέρα από την επίσημη επιβεβαίωση πριν από μερικές μέρες πως ο Marquez δεν θα εμφανιστεί σε κανένα αγώνα της φετινής σεζόν, υπάρχουν νεότεριες εκτιμήσεις που κάνουν λόγο για τρίτη εγχείρηση με πιθανό ενδεχόμενο να χάσει ο Ισπανός αγώνες και από την επόμενη χρονιά!

 

Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP