Πτώσεις στα GP: Ο Zarco πρώτος για τα MotoGP!

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

30/11/2020

Ο Johann Zarco κατέκτησε κι αυτός μια πρωτιά το 2020, όχι όμως τόσο… λαμπερή όπως το πρωτάθλημα, οι νίκες, οι χρόνοι ή κάτι αντίστοιχο, αλλά αναδείχθηκε ως ο αναβάτης με τις περισσότερες πτώσεις μέσα στο 2020. Μάλιστα είναι ένας τίτλος που τον κερδίζει για δεύτερη σερί χρονιά, κάτι όχι και τόσο τιμητικό για τον Γάλλο.

Πιο συγκεκριμένα, ο Zarco έπεσε 17 φορές την περσινή σεζόν, ενώ είχε χάσει και τρεις αγώνες μετά την μεταπήδησή του από την ΚΤΜ στην LCR Honda. Στην συνέχεια εντάχθηκε στο δυναμικό της Avintia Ducati για το 2020, όπου τα επίσημα στατιστικά των MotoGP τον έχουν χρεώσει 15 φορές για "αγορά οικοπέδου" στους 14 γύρους, με κόστος ένα σπασμένο σκαφοειδές και ποινή για εκκίνηση από το τέλος του grid, μετά από το τρομακτικό του ατύχημα με τον Morbidelli στην Αυστρία.

Οι πτώσεις του Zarco για το 2020 ήταν περισσότερες κι από του rookie Alex Marquez (ο οποίος είχε 14), ενώ τρίτος στη σχετική λίστα είναι ο  Aleix Espargarο με 12 πτώσεις. Στο άλλο άκρο της κατάταξης, ο Danilo Petrucci φαίνεται πως έκανε τα λιγότερα λάθη (αποφεύγοντας να πέσει θύμα άλλων αναβατών) με δύο μόλις πτώσεις. Οι αμέσω3ς καλύτεροι σε στατιστικά πτώσεων ήταν ο Andrea Dovizioso και ο Maverick Vinales, αμφότεροι με τέσσερις πτώσεις.

Το "κουτσουρεμένο" φετινό πρόγραμμα ήταν η αιτία που ο συνολικός αριθμός των πτώσεων ήταν μειωμένος με μόλις 722 και στις τρεις κατηγορίες (MotoGP, Moto2 και Moto3), αν και –για τους λάτρεις των στατιστικών- η συχνότητα πτώσεων ανά αγώνα αυξήθηκε ελαφρώς στα MotoGP (από 11,6 σε 12,8) και στην Moto2 (από 18,3 σε 19,4). Στην Moto3 όμως –και αντίθετα απ' ό,τι θα περίμενε κανείς- είχαμε ρεκόρ μείωσης πτώσεων ανά αγώνα με 16,6 από 21,3 που ήταν πέρσι!

Μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τις άλλες χρονιές, λόγω της πανδημίας του Covid, ήταν οι συνεχόμενοι αγώνες στην ίδια πίστα (Jerez, Red Bull Ring, Misano, Aragon και Valencia). Σε όλους τους "δεύτερους" αγώνες, είχαμε λιγότερα ατυχήματα σε σχέση με τους πρώτους αγώνες στις ίδιες πίστες, με εξαίρεση το Misano.

Σε γενικές γραμμές όμως, οι καιρικές συνθήκες ήταν καλύτερες απ' ό,τι πέρσι, ενώ δεν είχαμε και καθόλου wild card συμμετοχές. Το πρόγραμμα όμως ήταν ιδιαίτερα επίπονο για όλους τους αναβάτες με 14 αγώνες μέσα σε 19 εβδομάδες, συμπεριλαμβανομένων και τριών συνεχόμενων σαββατοκύριακων από τρεις φορές!

Ο Μαλαισιανός αναβάτης της Moto2, Kasma Daniel, έπεσε περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο αναβάτη ανεξαρτήτου κατηγορίας, με ένα ρεκόρ 20 πτώσεων. Ο Jorge Navaro της Speed Up ήταν δεύτερος με 19 πτώσεις και τρίτος ο Gabriel Rodrigo από την Moto3 με 18. Να σημειώσουμε πάντως ότι η Moto2 και η Moto3 είχαν έναν αγώνα παραπάνω, καθώς κατάφεραν να τρέξουν στην αρχή της σεζόν στο Qatar.

Σε ό,τι αφορά την πίστα με τις περισσότερες πτώσεις, για άλλη μια φορά ήταν η πίστα του Le Mans. Πέρσι ήταν και πάλι στην κορυφή της λίστας με 90 πτώσεις, ενώ το 2020 έφτασαν τις 100, με μεγάλο μερίδιο ευθύνης να έχει ο καιρός. Πάντως, αυτό το νούμερο δεν ξεπέρασε τον αριθμό-ρεκόρ των 155 πτώσεων της Valencia το 2018. Η Κ3 του Le Mans ήταν ξανά η πιο επικίνδυνη στροφή όλης της σεζόν, έστω κι αν μειώθηκε ο αριθμός των πτώσεων στο συγκεκριμένο σημείο σε 30 από 32 που ήταν πέρσι. Δεύτερη ήταν η Κ2 της Catalunya με 21 πτώσεις.

Στον αντίποδα, ο πιο "ασφαλής" αγώνας (εκτός του Qatar που δεν έτρεξαν τα MotoGP) ήταν αυτός στην πίστα του Portimao με 32 συνολικά πτώσεις, στην παρθενική του εμφάνιση στο ημερολόγιο των GP.

Τέλος, στα στατιστικά που καταγράφουν σε ποιο session καταγράφονται οι περισσότερες πτώσεις, εντύπωση προκαλεί ότι τις περισσότερες πιθανότητες τις συγκεντρώνει ο αγώνας. Στα FP2 πέφτουν περισσότερο οι αναβάτες των MotoGP, στα FP3 η βαρύτητα τραβά περισσότερο τους αναβάτες της Moto2, ενώ οι πιτσιρικάδες της Moto3 ξεκινούν νωρίς τις πολλές πτώσεις στα FP1.

Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP