2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Στην χώρα του Δράκουλα!

10/7/2020

Με την Βουλγαρία να αποτελεί πια παρελθόν, η μαύρη Yamaha Tracer 900 και οι αναβάτες της “εισέβαλλαν” ειρηνικά στην Ρουμανία. Εδώ, τον ταξιδιωτικό λόγο είχε η επιβλητική οροσειρά των Καρπαθίων (στην γεωγραφική καρδιά της Ρουμανίας), εκεί όπου θα σπαταλούσαμε τον περισσότερο χρόνο μας και θα γράφαμε τα πιο πολλά χιλιόμετρα εντός της χώρας.

Πρωτίστως όμως είχαμε να κάνουμε μια διήμερη στάση και να γνωρίσουμε το Βουκουρέστι. Εκτός από τα ενδιαφέροντα αξιοθέατά της, στην ρουμάνικη πρωτεύουσα επισκεφθούμε επίσης και το κατάστημα της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, της επίσημης εισαγωγικής εταιρίας της Yamaha Motors Co. στην Ρουμανία. Ο Νίκος Κοτσαφίτης και η Lavinia Monica ήταν οι άνθρωποι της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ που καλωσόρισαν τους δυο Έλληνες αναβάτες της Yamaha στον φιλόξενο χώρο τους.

Η Ρουμανία φημίζεται για δυο εκπληκτικές ορεινές διαδρομές, οι οποίες αποτελούν πόλο έλξης για χιλιάδες οδικούς ταξιδευτές της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, ο Transfagarasan Road (DN-7C) & η Transalpina (DN-67C) ξεδιπλώνονται πάνω στο τραχύ ανάγλυφο των Καρπαθίων και κορυφώνονται στα 2.034 μ. και 2.145 μ. αντίστοιχα. Πρόκειται για δυο δαντελωτές διαδρομές με καθαρά αλπικά χαρακτηριστικά και εικόνες, που δεν αφήνουν κανέναν ταξιδιώτη ασυγκίνητο.

Κατασκευασμένος αρχικά ως ένας στρατιωτικός δρόμος υψίστης σημασίας, ο Transfagarasan Road διασχίζει το ορεινό σύμπλεγμα των Καρπαθίων ενώνοντας τις πόλεις Sibiu και Pitesti, και κατ’ επέκταση τις ιστορικές περιοχές Transylvania και Wallachia. Η διαδρομή του Transfagarasan road ήταν μια σκέτη μαγεία και μας συγκλόνισε, ιδιαίτερα τον Γιώργο.

Κατόπιν, με άτυπη αφετηρία την πόλη Sebes και τερματισμό στην πόλη Novaci, διασχίσαμε την Transalpina, που είναι η ψηλότερη διαδρομή της Ρουμανίας και ταυτόχρονα είναι ο αρχαιότερος δρόμος των Καρπαθίων! Οδηγώντας γρήγορα και με μεγάλη ασφάλεια (χάρη στα all-round ελαστικά της Continental “ContiRoadAttack3”), πατέρας και γιος φτάσαμε στο πέρασμα Urdele Pass (2.145 μ.), εκεί όπου αγγίξαμε κατενθουσιασμένοι την άνυδρη κορυφή της Transalpina.

Ωστόσο, το κερασάκι στην τούρτα των Καρπαθίων ήταν η πόλη Sibiu, στους βόρειους πρόποδες της οροσειράς. Θεμελιωμένη τον 12^ο αιώνα από Γερμανούς εμπόρους, η καλοδιατηρημένη Sibiu διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό την αρχιτεκτονική προσωπικότητα των μεσαιωνικών χρόνων και μας πρόσφερε ένα μοναδικό ταξίδι πίσω στον χρόνο...

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

3/7/2023

Μετά την Omsk, oι πόλεις Novosibirsk, Kemerovo, Krasnoyarsk, Kansk και Irkutsk είχαν αποτυπωθεί με μια κόκκινη κουκίδα πάνω στο χάρτη της Κεντρικής Σιβηρίας και αποτελούσαν τους επόμενους αστικούς προορισμούς του SYM SIBERIA. Η οδική αποστολή μου ως την Irkutsk μετρούσε 2.500 χλμ. και το χρονικό διάστημα που υπολόγιζα να φτάσω στον τελικό προορισμό του μυθιστορηματικού ήρωα Μιχαήλ Στρογγόφ ήταν περίπου 4 ημέρες. Κάθε μέρα κι αλλού!

Όταν ταξιδεύω, μου αρέσει να παίρνω το πρωινό μου στο… δρόμο! Να ξεκινώ νωρίς τα ξημερώματα και μετά από 1-2 ώρες πορεία να σταματώ για την ιεροτελεστία του καφέ στο πρώτο μαγαζί που βρω μπροστά μου. Και επειδή όλα τα ξενοδοχεία που έμενα στη Ρωσία/Σιβηρία δεν προσέφεραν πρωινό (καθότι φτηνά), εδώ τήρησα κατά γράμμα το «έθιμο». Και πραγματικά, το ευχαριστήθηκα πολύ!

Στάση λοιπόν κάθε πρωί στη Σιβηρία για αχνιστό καφέ και κρεατόπιτα, παρέα με τους Ρώσους φορτηγατζήδες και τους βιαστικούς οδηγούς των επιβατικών αυτοκινήτων. Μπας και ανοίξει το μάτι μου και αποφύγω την μοιραία μετωπική σύγκρουση με τους απρόβλεπτους Ρώσους οδηγούς, που προσπερνούσαν όποιον και ότι έβρισκαν μπροστά τους στον Υπερσιβηρικό Δρόμο!

Καθοδόν για την Irkutsk, την πιο δυνατή ανάμνηση μού την χάρισε η πόλη Kemerovo. Όχι λόγω της αδιάφορης αρχιτεκτονικής προσωπικότητά της, αλλά εξαιτίας ενός σιντριβανιού!

Μόλις 22 χλμ. ανατολικά της Kemerovo (στην οδό ulista Grecheskaya Derevnya) εντόπισα το μικρό ελληνοπρεπές σιντριβάνι Greek Fountain, που ήταν αφιερωμένο στους Έλληνες και την Ελλάδα! Εδώ, στην μέση της Σιβηρίας - απίστευτο κι όμως ελληνικό!

Η διαδρομή μέχρι την Irkutsk ήταν μια βουτιά μέσα σε μια πράσινη θάλασσα από αδιαπέραστα δάση, ενώ η άφιξή μου στο επονομαζόμενο "Παρίσι της Σιβηρίας" γιορτάστηκε το ίδιο βράδυ με πάμπολλες κρύες μπύρες. Βλέπετε, είχα σχεδόν αγγίξει τα 2/3 της συνολικής διαδρομής του SYM SIBERIA. Δεν ήταν και λίγο πράγμα!

Διήμερη παραμονή και ανασυγκρότηση στην Irkutsk. Για δυο μέρες δεν θα οδηγούσα! Το πρόγραμμα, ωστόσο, ήταν αρκετά φορτωμένο, καθώς περιλάμβανε μια εκτεταμένη γνωριμία με την ατμοσφαιρική Irkutsk, την γεμάτη όμορφες γωνιές και ιστορικά κτίσματα πολιτεία του ποταμού Angara, που τόσο με γοήτευσε. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε που η Irkutsk χαρακτηριζόταν (στα τέλη του 19ου αιώνα) ως το "Παρίσι της Σιβηρίας".

Η Irkutsk ουσιαστικά θεμελιώθηκε το 1651 από Κοζάκους κυνηγούς, οι οποίοι ίδρυσαν ένα μικρό οικισμό στις όχθες του ποταμού Angara για τη διαχείμασή τους. Ο οικισμός σταδιακά μεγάλωσε, στα τέλη του 19ου αιώνα υποδέχτηκε τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο, ενώ το 1825 επιλέχθηκε ως τόπος εξορίας για τους στρατιωτικούς–πραξικοπηματίες που συμμετείχαν στην αποτυχημένη Δεκεμβριανή στάση κατά του Τσάρου Νικολάου Α΄.

Μόλις 60 χλμ. νοτιοανατολικά της Irkutsk βρίσκεται η λίμνη Βαϊκάλη, το υγρό διαμάντι της Σιβηρίας. Ξανά στη σέλα της λευκής SYM NH-T 300 και πορεία για την γαλάζια Βαϊκάλη.