Στην Βόρεια Ιταλία με SYM VF125 - A' ανταπόκριση!

1/9/2020

Ταξίδι στην εποχή του κορωνοϊού; Και βέβαια ναι! Προορισμός; Η Βόρεια Ιταλία, η φωλιά του κορωνοϊού στην Ευρώπη! Όχημα περιπέτειας; Ένα ολοκαίνουργιο γαλάζιο παπί SYM VF 125, τ’ οποίο στρώθηκε ευλαβικά από μένα τον ίδιο, απόλαυσε κατόπιν το σέρβις των 1.000 χλμ., εξοπλίστηκε με το απαραίτητο travel-kit και αμέσως μετά ξεκίνησε την ταξιδιωτική του αποστολή. Μετά την Καππαδοκία (2013), την Ινδία (2014) και την Ρωσία (2016), η Βόρεια Ιταλία θα αποτελούσε το επόμενο πεδίο ταξιδιωτικής δράσης μ’ ένα ταπεινό παπί.

Τι πρεσβεύει όμως ένα ταξίδι με παπί, ειδικά στο εξωτερικό; Θράσος, καλαμπούρι, "αλητεία" και ανεμελιά. Τι απαιτεί ένα ταξίδι με παπί; Υπομονή, επιμονή και χαλαρή διάθεση. Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία που επιβάλλεται να την βιώσετε κάποια στιγμή στην ζωή σας. Έστω και στην Ελλάδα…

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού, το πρόγραμμα είχε Αθήνα – Πάτρα οδικώς και στη συνέχεια επιβίβαση στο πλοίο "ASTERION II" της ANEK LINES με προορισμό την ρομαντική Βενετία. Εν πλω, στη διάρκεια του 32ωρου ταξιδιού μου στα νερά της Αδριατικής, απόλαυσα ποιοτική εξυπηρέτηση μέσα σ’ ένα φιλικό και ευχάριστο περιβάλλον.

Απόβαση λοιπόν στην όμορφη Γαληνότατη, που ξεχείλιζε από μυστηριακό ερωτισμό και ήταν αδύνατον να με αφήσει συναισθηματικά ανεπηρέαστο. Για την Βενετία, άλλωστε, ένα είναι σίγουρο. Εύκολα μπορεί κανείς να περιγράψει τα υδάτινα κανάλια, τα παλάτια, τις ιστορικές πλατείες, τις πέτρινες γέφυρες, τις εκκλησίες και τις αναγεννησιακές κατοικίες της πλωτής πολιτείας του ιταλικού Βορρά. Αλλά δεν μπορεί με τίποτα να μεταδώσει την μαγεία, την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και τον ρομαντισμό αυτής της μοναδικής πόλης.

Τα θέλγητρα της Βενετίας, αν και ήταν αρκετά ισχυρά, δεν μπόρεσαν να με κρατήσουν στην αγκαλιά της πόλης πάνω από μια μέρα, αφού τα βουνά με καλούσαν! Το ορεινό ανάστημα των Ανατολικών Άλπεων (300 χιλιόμετρα βόρεια της Βενετίας) πρέσβευε –για μένα και το γαλάζιο παπί– την υπέρτατη πρόκληση, η οποία άκουγε στο όνομα Passo dello Stelvio. Μιλάμε για το τρίτο ψηλότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης (2.758 μ.) και το θεαματικότερο όλων. Passo dello Stelvio calls me…

Επειδή τα δίκυκλα κάτω των 150cc απαγορεύονται στην ιταλική Autostrada, χρειάστηκα να οδηγήσω το γαλάζιο SYM VF 125 αποκλειστικά σε επαρχιακούς δρόμους. Ακολουθώντας την διαδρομή Venezia–Trento–Bolzano–Meran, έφτασα μετά από εφτά ώρες στους πρόποδες των Ανατολικών Άλπεων, απ’ όπου ξεκίνησε η ανάβαση στην κορυφή.

Το ακούραστο παπί άρχισε να σκαρφαλώνει αργά και σταθερά, ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα συγκλονιστικό αλπικό τοπίο. Περίπου εννέα χιλιόμετρα πριν την κορυφή, το καταιγιστικό πράσινο με εγκατέλειψε παραχωρώντας την θέση του σ’ ένα βραχώδες τοπίο, ενώ ο φιδίσιος δρόμος που ακροβατούσε στην άκρη της αβύσσου με οδηγούσε όλο και πιο ψηλά –στον ουρανό.

Λίγο αργότερα, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, φρενάρισα το γαλάζιο παπί μπροστά στην πινακίδα που καλωσόριζε τους ταξιδιώτες στο ψηλότερο σημείο του περάσματος Passo dello Stelvio. Αφού φωτογραφήθηκα μπροστά της, χαμογέλασα με νόημα. Ο (πρώτος) στόχος επετεύχθη…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_670

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία-Λίβανος (Δ' Ανταπόκριση)

Στα χνάρια του ελληνισμού

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.