Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων

21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το “Daytona East” άγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

https://bit.ly/MOTO_668

Ταξιδιωτικά άρθρα

SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Γ' ανταπόκριση

Στην Irkutsk, γνωστή και ως "Παρίσι της Σιβηρίας"

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

3/7/2023

Μετά την Omsk, oι πόλεις Novosibirsk, Kemerovo, Krasnoyarsk, Kansk και Irkutsk είχαν αποτυπωθεί με μια κόκκινη κουκίδα πάνω στο χάρτη της Κεντρικής Σιβηρίας και αποτελούσαν τους επόμενους αστικούς προορισμούς του SYM SIBERIA. Η οδική αποστολή μου ως την Irkutsk μετρούσε 2.500 χλμ. και το χρονικό διάστημα που υπολόγιζα να φτάσω στον τελικό προορισμό του μυθιστορηματικού ήρωα Μιχαήλ Στρογγόφ ήταν περίπου 4 ημέρες. Κάθε μέρα κι αλλού!

Όταν ταξιδεύω, μου αρέσει να παίρνω το πρωινό μου στο… δρόμο! Να ξεκινώ νωρίς τα ξημερώματα και μετά από 1-2 ώρες πορεία να σταματώ για την ιεροτελεστία του καφέ στο πρώτο μαγαζί που βρω μπροστά μου. Και επειδή όλα τα ξενοδοχεία που έμενα στη Ρωσία/Σιβηρία δεν προσέφεραν πρωινό (καθότι φτηνά), εδώ τήρησα κατά γράμμα το «έθιμο». Και πραγματικά, το ευχαριστήθηκα πολύ!

Στάση λοιπόν κάθε πρωί στη Σιβηρία για αχνιστό καφέ και κρεατόπιτα, παρέα με τους Ρώσους φορτηγατζήδες και τους βιαστικούς οδηγούς των επιβατικών αυτοκινήτων. Μπας και ανοίξει το μάτι μου και αποφύγω την μοιραία μετωπική σύγκρουση με τους απρόβλεπτους Ρώσους οδηγούς, που προσπερνούσαν όποιον και ότι έβρισκαν μπροστά τους στον Υπερσιβηρικό Δρόμο!

Καθοδόν για την Irkutsk, την πιο δυνατή ανάμνηση μού την χάρισε η πόλη Kemerovo. Όχι λόγω της αδιάφορης αρχιτεκτονικής προσωπικότητά της, αλλά εξαιτίας ενός σιντριβανιού!

Μόλις 22 χλμ. ανατολικά της Kemerovo (στην οδό ulista Grecheskaya Derevnya) εντόπισα το μικρό ελληνοπρεπές σιντριβάνι Greek Fountain, που ήταν αφιερωμένο στους Έλληνες και την Ελλάδα! Εδώ, στην μέση της Σιβηρίας - απίστευτο κι όμως ελληνικό!

Η διαδρομή μέχρι την Irkutsk ήταν μια βουτιά μέσα σε μια πράσινη θάλασσα από αδιαπέραστα δάση, ενώ η άφιξή μου στο επονομαζόμενο "Παρίσι της Σιβηρίας" γιορτάστηκε το ίδιο βράδυ με πάμπολλες κρύες μπύρες. Βλέπετε, είχα σχεδόν αγγίξει τα 2/3 της συνολικής διαδρομής του SYM SIBERIA. Δεν ήταν και λίγο πράγμα!

Διήμερη παραμονή και ανασυγκρότηση στην Irkutsk. Για δυο μέρες δεν θα οδηγούσα! Το πρόγραμμα, ωστόσο, ήταν αρκετά φορτωμένο, καθώς περιλάμβανε μια εκτεταμένη γνωριμία με την ατμοσφαιρική Irkutsk, την γεμάτη όμορφες γωνιές και ιστορικά κτίσματα πολιτεία του ποταμού Angara, που τόσο με γοήτευσε. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε που η Irkutsk χαρακτηριζόταν (στα τέλη του 19ου αιώνα) ως το "Παρίσι της Σιβηρίας".

Η Irkutsk ουσιαστικά θεμελιώθηκε το 1651 από Κοζάκους κυνηγούς, οι οποίοι ίδρυσαν ένα μικρό οικισμό στις όχθες του ποταμού Angara για τη διαχείμασή τους. Ο οικισμός σταδιακά μεγάλωσε, στα τέλη του 19ου αιώνα υποδέχτηκε τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο, ενώ το 1825 επιλέχθηκε ως τόπος εξορίας για τους στρατιωτικούς–πραξικοπηματίες που συμμετείχαν στην αποτυχημένη Δεκεμβριανή στάση κατά του Τσάρου Νικολάου Α΄.

Μόλις 60 χλμ. νοτιοανατολικά της Irkutsk βρίσκεται η λίμνη Βαϊκάλη, το υγρό διαμάντι της Σιβηρίας. Ξανά στη σέλα της λευκής SYM NH-T 300 και πορεία για την γαλάζια Βαϊκάλη.