Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το “Daytona East” άγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

27/10/2022

Η είσοδός μου (ξανά) στo ιταλικό έδαφος σηματοδότησε την αρχή του τέλους του “RIDE THE CLASSIC WAY”, αφού λιγότερα από 600 χλμ. με χώριζαν πλέον από το λιμάνι της Ancona, την «πύλη εξόδου» μου από την χώρα. Η πρώτη διανυκτέρευσή μου στην Ιταλία πραγματοποιήθηκε στην κωμόπολη Bormio, ενώ η επόμενη διανυκτέρευση ήταν προγραμματισμένη να γίνει στην ατμοσφαιρική Verona.

Με την πλάτη γυρισμένη στα ψηλά αλπικά βουνά, ξεκίνησα με αμείωτο κέφι το δίτροχο οδοιπορικό μου στις επίπεδες εκτάσεις της Βόρειας Ιταλίας, με επόμενο προορισμό την πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας! Όμως, οδηγώντας στην διαδρομή Bormio–Edolo–Brescia–Verona (230 χλμ.) μέσω ενός δικτύου εθνικών οδών (όχι autostrada), «έχασα την μπάλα» με αντίπαλο τον χρόνο. Στάση κάθε λίγο για φωτογράφιση τοπίων, στάση για εσπρεσάκι, στάση για την εξερεύνηση γραφικών κωμοπόλεων καθοδόν, στάση δίπλα στις όχθες της λίμνης Iseo… Τελικά, έφτασα μετά από 6 ολόκληρες ώρες στη πόλη της Verona!

Για τις ερωτευμένες ψυχές που θέλουν να ζήσουν ένα δυνατό, ρομαντικό παραμύθι και να περιηγηθούν σε μια πόλη με ιταλική φινέτσα, πλούσια ιστορία, σαιξπηρική ατμόσφαιρα και μεσαιωνικά αρχιτεκτονήματα, η Verona του ποταμού Adige αποτελεί τον ιδανικό προορισμό. Με αφετηρία τη διάσημη πλατεία Piazza Bra, η Verona με ταξίδεψε πίσω στο χρόνο, μέσα από μια μεγάλη βόλτα που έκανα στα κυριότερα μνημεία–αξιοθέτά της: η ρωμαική Αρένα, το σπίτι της Ιουλιέτας, η γοητευτική πλατεία Piazza delle Erbe, οι τάφοι της δυναστείας Σκαλιτζέρι και η γέφυρα Σκαλιτζέρι.

Η τελευταία οδική αποστολή της μαύρης BMW R18 CLASSIC επί ιταλικού εδάφους έλαβε χώρα στη διαδρομή Verona–Rimini–Fano–Ancona (330 χλμ.). Η θριαμβευτική Αψίδα του Αυγούστου, ένα μνημειακό κτίσμα που ανεγέρθηκε στην παραθαλάσσια πόλη Fano από τον αυτοκράτορα Αύγουστο (9 μ. Χ.), στάθηκε η αφορμή να σταθμεύσω στο κέντρο της Fano και να αναζητήσω το καλοδιατηρημένο ρωμαικό μνημείο -για την ιστορία, ιδρυτής της Fano ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας (49 π. Χ.).

Με την άφιξη στο πολυσύχναστο λιμάνι της Ancona, το “RIDE THE CLASSIC WAY” έριξε τίτλους τέλους μετά από 3.200 υπέροχα, απροβλημάτιστα χιλιόμετρα σε Ιταλία, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Γερμανία και Γαλλία. Ενώ το υδάτινο ταξίδι Ancona–Patra που ακολούθησε στα νερά της Αδριατικής και του Ιονίου με το σύγχρονο πλοίο της ANEK LINES “OLYMPIC CHAMPION”, μ’ έφερε πίσω στην αγκαλιά της πατρίδας μετά από 19 ημέρες. Ένα ακόμα δίτροχο οδοιπορικό στους δρόμους του κόσμου ολοκληρώθηκε με τις καλύτερες αναμνήσεις!

Παραδίδοντας το κλειδί της BMW R18 CLASSIC στον κ. Γ. Δουλγερίδη της BMW MOTORRAD HELLAS, μου ζητήθηκε να περιγράψω επιγραμματικά τις εντυπώσεις μου από την «συμβίωσή» μου με την εμβληματική Cruiser της BMW. Αντίθετα με τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις μου, η BMW R18 αποδείχτηκε εντέλει μια ευκολοδήγητη και απολαυστική μοτοσυκλέτα, η οποία με καταγοήτευσε με την νοσταλγική σχεδίασή της, με συνάρπασε με τον «Big Boxer» κινητήρα της και την κτηνώδη ροπή του, και με ταξίδεψε σε δρόμους στριφτερούς με χάρη μπαλαρίνας.