Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων
21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το Daytona Eastάγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp" – A' ανταπόκριση

Κάθε χιλιόμετρο και Ιστορία
8/7/2021

Η τελευταία φορά που ταξίδεψα στο ακρωτήριο Nordkapp της Νορβηγίας ήταν το 2019, όταν στο βορειότερο ακρωτήριο της Ευρώπης έφτασα με τον γιο μου Γιώργο στην πίσω σέλα μιας Honda CRF1000L Africa Twin. Δυο χρόνια αργότερα, με τελικό προορισμό και πάλι το Nordkapp, κάθισα στην σέλα ενός σκούτερ SYM HD 300 και με συνεπιβάτη την μοναξιά ξεκίνησα ένα ανατρεπτικό δίτροχο οδοιπορικό προς την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού διέσχισα οκτώ χώρες (Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), καταγράφοντας περίπου 3.600 χλμ., τόσο σε αυτοκινητοδρόμους, όσο και σε επαρχιακούς οδικούς άξονες. Παραδόξως, σε κανένα σύνορο δεν μου ζητήθηκε κάποιο έγγραφο (πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αρνητικό τεστ PCR) σχετικό με τον covid-19. Πέρασα "αεροπορία" όλα τα σύνορα…

Οι εμπειρίες και παραστάσεις των πρώτων αυτών χιλιομέτρων υπήρξαν πολλές και συναρπαστικές. Αξέχαστη μού έμεινε η κεντρική πλατεία των Σκοπίων, που χαρακτηριζόταν από ένα αρχιτεκτονικό αχταρμά, με πομπώδης αγάλματα, κτίρια "σοβιετικού σουρεαλισμού", μοντέρνες κατασκευές και αρχαιοελληνικές κολώνες. Στο γειτονικό Βελιγράδι γνώρισα την ζεστή φιλοξενία του επιστήθιου φίλου Marko και της αξιολάτρευτης οικογένειάς του, ενώ στην Βουδαπέστη περπάτησα δίπλα στις όχθες του Δούναβη και αφέθηκα στην διαχρονική γοητεία της κοσμοπολίτικης ουγγρικής πρωτεύουσας.

Από το σύντομο πέρασμά μου μέσα από την Σλοβακία εντυπωσιάστηκα από την εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Παρόμοιο ήταν το "φυσικό" σκηνικό και στην νότια Πολωνία, εκεί όπου η Κρακοβία μού διηγήθηκε την χιλιόχρονη Ιστορία της χάρη στα αυθεντικά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίσματά της –όλη η πόλη ήταν ένα μοναδικό μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Και φυσικά, δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ κατόπιν την Βαρσοβία, μια πόλη που ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και η οποία κατάφερε να αναγεννηθεί –κυριολεκτικά– μέσα από τις στάχτες της.

Οι Βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) αποτέλεσαν από μόνες τους μια ξεχωριστή θεματική-ταξιδιωτική ενότητα. Οι τρεις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, με το βλέμμα πλέον στραμμένο στο ευρωπαϊκό μέλλον, αποδείχθηκαν η ευχάριστη έκπληξη αυτής της πρώτης διαδρομής. Οι δυο γοητευτικές πρωτεύουσες (Ρίγα, Ταλίν) και οι ζεστοί άνθρωποί της μού άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Κι από το Ταλίν (μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό δρομολόγιο) αποβιβάστηκα στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, Σκανδιναβία σου έρχομαι. Με αφετηρία την φιλανδική πρωτεύουσα, το ακούραστο SYM HD300 απείχε μόλις 1.500 χλμ. από το ακρωτήριο Nordkapp.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Πατήστε στο gallery για να δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι