Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία - Λίβανος (Α' Ανταπόκριση)

Με ένα Daytona Maverick 500!
3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης Daytona East. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του Daytona East (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Δ' Αφγανιστάν / Kandahar - Kabul

Απολαμβάνοντας την έρημο του Θανάτου
Αφγανιστάν
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

15/7/2024

Το όνομά της τρομάζει κάθε ταξιδευτή ακόμα και σήμερα. Η Έρημος του Θανάτου, με τις θερμοκρασίες περιβάλλοντος να πλησιάζουν τους 50°C, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ένα πραγματικά "ανθρωποφάγο" πέρασμα που οδηγεί στην πόλη Kandahar (Κανταχάρ), της οποίας η ιστορία ξεκινά από την αρχαιότητα, καθώς πρόκειται για μία από τις πόλεις που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος με την ονομασία Αλεξάνδρεια Αραχωσίας.

Μετά την Herat (Χεράτ), η αφγανική διαδρομή του QJ TRANS ASIA θα προσέγγιζε την πρωτεύουσα Καμπούλ, με ενδιάμεση στάση στην πόλη Kandahar (Κανταχάρ). Με καταλυτική παρουσία το άγονο τοπίο και τις καυτές θερμοκρασίες της Eρήμου του Θανάτου, η QJ SRT 800X θα διέτρεχε τις νότιες και ανατολικές περιοχές της χώρας…

Αφγανιστάν

Ξεκίνησα αξημέρωτα (05:00) για να διατρέξω τη διαδρομή Herat – Kandahar (570 χλμ.), προκειμένου να γλιτώσω τη λαύρα. Μάταια όμως, αφού στις 11:00 ο υδράργυρος είχε ακουμπήσει τους 42 βαθμούς και στις 13:00 τους 49 βαθμούς. Ικανοποιητική η κατάσταση του ασφαλτόδρομου, τακτικά τα σημεία ανεφοδιασμού βενζίνης, λίγα τα μπλόκα των Ταλιμπάν. Μετά από 9 ώρες ταξιδιού, βαθιά ανακουφισμένος και λουσμένος στον ιδρώτα, αντίκρισα την πολύπαθη Kandahar…

Αφγανιστάν

Προπύργιο των Ταλιμπάν και από τις πιο βομβαρδισμένες πόλεις του Αφγανιστάν, η Kandahar (η αρχαία Αλεξάνδρεια Αραχωσίας, ιδρυθείσα από τον Μέγα Αλέξανδρο) με φιλοξένησε και με ξενάγησε στο πολύβουο παζάρι της. Αυθόρμητα χαμόγελα καλωσορίσματος, πάμπολλες οι ερωτήσεις για την παρουσία μου, δεκάδες οι selfies που έβγαλαν εδώ οι ντόπιοι μαζί μου. Έγινα το πρόσωπο της ημέρας…

Αφγανιστάν

Στην διαδρομή Kandahar – Kabul (490 χλμ) τα είδα όλα! Χρειάστηκα 11 ώρες για να ολοκληρώσω τη διαδρομή, αφού η κατάσταση του δρόμου ήταν άθλια. Ωστόσο, το μεγάλο βάσανο καθοδόν ήταν τα εκτεταμένα έργα κατασκευής του οδικού άξονα, με χωμάτινες παρακαμπτήριες "βουτηγμένες" στη σκόνη, τη λάσπη και την άμμο! Πλήρως εξουθενωμένος αλλά όρθιος, έφτασα τελικά στην Καμπούλ μέσα στα μαύρα σκοτάδια…