Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Γ' ανταπόκριση

Ζώνη πολέμου
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/7/2019

Στο ταξίδι του στην Ασία, ο Παναγιώτης Ποταγός είχε βρεθεί κάποια στιγμή στην Καμπούλ. Τότε, με την επιρροή που άσκησε στον εμίρη της Καμπούλ, κατάφερε να τον πείσει να τερματίσει τον εμφύλιο πόλεμο που διεξαγόταν εκείνη την περίοδο στην κεντροασιατική χώρα.
Όταν βρέθηκα στα σύνορα του Αφγανιστάν με την λευκή Honda CB500X, δεν έτρεφα αυταπάτες να καταφέρω τα ίδια. Εδώ και 40 χρόνια, η χώρα αυτή βρίσκεται σε μια συνεχή πολεμική σύγκρουση, γεγονός που έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια με την ενδυνάμωση των Ταλιμπάν και την άνοδο των μαχητών του ISIS.


Ήξερα πως αντιπροσώπευε ένα μεγάλο ρίσκο, ήταν μια αποστολή ζωής και θανάτου να μπω στο μπαρουτοκαπνισμένο Αφγανιστάν και να ακολουθήσω τα χνάρια του Βυτιναίου εξερευνητή με την μοτοσυκλέτα μου. Αλλά τελικά, πήρα μια βαθειά ανάσα και βούτηξα στα βαθειά.
Mazar-E-Sarif και Kabul, οι δυο πόλεις που μου επέτρεψαν οι αφγανικές στρατιωτικές Αρχές να επισκεφτώ με την μοτοσυκλέτα μου. Μεγάλη προσοχή ήθελε η μετακίνηση στον οδικό άξονα μεταξύ των δυο πόλεων (460 χλμ.), μιας και οι επιθέσεις ενάντια των ταξιδιωτών ήταν συχνές.


Η Mazar-E-Sarif ήταν μια αρκετά ήσυχη και ασφαλής πόλη, καθώς βρίσκεται μακριά από την ζώνη επιρροής των Ταλιμπάν και τα τελευταία χρόνια δεν έχει δεχτεί επιθέσεις τους. Η Kabul, αντίθετα, βρίσκεται στο στόχαστρο τόσο των Ταλιμπάν, όσο και του ISIS, καθώς αμφότεροι επιχειρούν στην αφγανική πρωτεύουσα με σχεδόν καθημερινές βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας και άλλα "τυφλά" xτυπήματα. Τελικά στάθηκα τυχερός και κατάφερα να βγω ζωντανός από αυτό το τρελοκομείο του θανάτου…


Αφού επέστρεψα στο Ουζμπεκιστάν, στράφηκα βορειοανατολικά και μετά από 240 χιλιόμετρα πέρασα τα σύνορα του Τατζικιστάν και κατέλυσα για δυο μέρες στην πρωτεύουσα Dushande. Γνωριμία με την πόλη, λίγη ξεκούραση και ανασυγκρότηση για τα επόμενα χιλιόμετρα. Προορισμός μου; Η οροσειρά Pamir και ο διάσημος οδικός άξονα Pamir Road, ο οποίος θα με οδηγήσει στο ψηλότερο ορεινό πέρασμα (4.655 μ.) της Κεντρικής Ασίας.

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Δ' ανταπόκριση

Από την Irkutsk και τη λίμνη Βαϊκάλη, με προορισμό το Khabarovsk
Λίμνη Βαϊκάλη
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

6/7/2023

Irkutsk και λίμνη Βαϊκάλη είναι έννοιες συνώνυμες στο παγκόσμιο ταξιδιωτικό λεξικό! Αν κάποιος βρεθεί στην Irkutsk, είναι αδιανόητο να μην επισκεφθεί επίσης και την θρυλική λίμνη Βαϊκάλη, αφού οι όχθες της απέχουν μόλις 60 χλμ. νοτιοανατολικά της Irkutsk. Κράνος, φωτογραφική μηχανή και πορεία λοιπόν για τη Βαϊκάλη, προκειμένου να προσεγγίσω τη βαθύτερη (1.642 μέτρα) και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου (η ηλικία της χρονολογείται στα 25.000.000 έτη), που συγκαταλέγεται από το 1996 στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Μια ώρα αργότερα, έπινα χαλαρά τον καφέ μου στον παραλίμνιο οικισμό Listvjanka, με το βλέμμα μου να ταξιδεύει στο βάθος του υγρού ορίζοντα της Βαϊκάλης -όλα γύρω μου ήταν μια μαγεία, ένα οικολογικό «ποίημα»! Περίπου 336 ποτάμια εκβάλλουν στα 31.500 τετρ. χλμ. της Βαϊκάλης, εδώ όπου κολυμπά η nerpa, ένα είδος αρκτικής φώκιας. Αποτελεί μυστήριο για τους επιστήμονες το γεγονός ότι αρκτικές φώκιες που ζουν μόνο σε αλμυρό νερό, βρίσκονται στα γαλάζια νερά της Βαϊκάλης, 4.000 χλμ. νότια του Βορείου Παγωμένου Ωκεανού.

Βαϊκάλη

Οδηγώντας κατόπιν τη λευκή SYM NH-T 300 στη διαδρομή Irkutsk-Ulan Ude (445 χλμ.), η λίμνη Βαϊκάλη μαγνήτισε και πάλι τον αμφιβληστροειδή μου, αφού το μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής διέτρεχε τις δυτικές και νότιες ακτές της σιβηρικής λίμνης. Ήταν η τελευταία ευκαιρία μου να απαθανατίσω το «Γαλάζιο μάτι της Σιβηρίας». Βαϊκάλη, σ’ ευχαριστώ!

Ulan Ude

Στην πόλη Ulan Ude, η λευκή μοτοσυκλέτα και ο αναβάτης ποζάραμε φιλάρεσκα μπροστά στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν παγκοσμίως! Η τεράστια γκριζωπή προτομή του Λένιν αποτελεί το αξιοθέατο της Ulan Ude, η οποία φιλοξενούσε περίπου 405.000 κατοίκους (στην συντριπτική πλειοψηφία τους ανήκαν στη μογγολική φυλή Baruit) και απείχε μόλις 200 χλμ. από τα σύνορα της Μογγολίας.

Transiberian road

Η διαδρομή Ulan Ude–Chita–Mogocha–Khabarovsk (2.720 χλμ.) ήταν το οδικό πρόγραμμα των επόμενων 4 ημερών του SYM SIBERIA. Τα κύρια χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης διαδρομής, η οποία διέτρεχε τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του Υπερσιβηρικού Δρόμου, ήταν οι καταρρακτώδεις βροχές, η μοναξιά του κράνους και η αβάστακτη σιωπή του τοπίου. Για τέσσερεις μέρες οδηγούσα κατά μέσο όρο 12–13 ώρες την ημέρα για να διανύσω 700-750 χλμ., με μόνιμη συντροφιά την καταπράσινη σιβηρική φύση.

Δίτροχη συνάντηση

Καθοδόν για την πόλη Khabarovsk, δυο γνωριμίες που έκανα στα μοτέλ της διαδρομής ήταν οι πιο δυνατές στιγμές των ημερών. Οι δυο Νοτιοκορεάτες σύντροχοι (με ΚΤΜ 790 & ΚΤΜ 890), που ταξίδευαν από τη χώρα τους προς την Ευρώπη με χρονικό ορίζοντα τους πέντε μήνες, ήταν η απρόσμενη μοτο-συνάντηση που με χαροποίησε πολύ.

Ρωσίδες δασκάλες

Όμως, οι τρεις θεότρελες Ρωσίδες συνταξιούχες δασκάλες που ταξίδευαν με το αυτοκίνητό τους από το Vladivostok στη Μογγολία, ήταν «όλα τα λεφτά». Έχοντας βγει πριν από ένα χρόνο στη σύνταξη, οι τρεις κολλητές αποφάσισαν να κάνουν πραγματικότητα ένα τρελό όνειρο που είχαν και ξεκίνησαν για το ταξίδι της ζωής τους. Ειλικρινά υποκλίθηκα στο πάθος, την αποφασιστικότητα και την τρέλα τους!