Ταξίδι “SYM 2 Nordkapp” – Β Ανταπόκριση

12/7/2021

Η ακτοπλοϊκή απόβαση στην Φιλανδία βρήκε το SYM HD 300 μόλις 1.500 χλμ. μακριά από το Nordkapp. Καιρού επιτρέποντος, θα έφτανα στην εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου σε τρεις μέρες, ενώ καθοδόν είχα να κάνω μια επιβεβλημένη στάση στην πόλη Rovaniemi…

Με απρόσμενο σύμμαχο έναν υπέροχο καλοκαιρινό καιρό, άρχισα να προωθούμαι τάχιστα προς τον φιλανδικό βορρά, ακολουθώντας την διαδρομή Helsinki – Jyvaskyla – Oulou – Rovaniemi – Inari. Ευλαβική τήρηση των ορίων ταχύτητας και προσοχή στους άτακτους ταράνδους, ήταν οι συμβουλές των ντόπιων, τις οποίες τήρησα κατά γράμμα. Κι όσον αφορά την τοπική φύση, το πράσινο και το γαλάζιο ήταν οι αποχρώσεις που επικρατούσαν ολόγυρά μου, δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό της Φιλανδίας ως την "Χώρα των χιλίων λιμνών".

Στην πόλη Rovaniemi, εκτός από το διάσημο τουριστικό χωριό του Αι-Βασίλη, άλλος ένας λόγος για να σταματήσει κανείς στην πρωτεύουσα της Λαπωνίας είναι ο Αρκτικός Κύκλος. Φυσικά και πάτησα πάνω στον Αρκτικό Κύκλο και έβγαλα τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες μου.

Επιπροσθέτως, εδώ έκανα και την πρώτη αλλαγή λαδιών στο ακούραστο και συνάμα απροβλημάτιστο SYM HD 300.

Αποχαιρετώντας την Rovaniemi, υπολείπονταν μόνο 700 χλμ. για να φτάσω στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και να αντικρίσω το Βόρειο Ακρωτήρι. Για χιλιάδες Ευρωπαίους μοτοσυκλετιστές, το Βόρειο Ακρωτήριο της Νορβηγίας αντιπροσωπεύει ένα όνειρο ζωής και βρίσκεται αρκετά ψηλά στην ταξιδιωτική τους ατζέντα. Κάτι φυσικά που ισχύει και για μένα.

Το Nordkapp βρίσκεται στο νησί Mageroya, που συνδέεται με την ηπειρωτική Νορβηγία, μ’ ένα υποθαλάσσιο τούνελ μήκους 6,8 χλμ. Ήταν η 12^η μερα του "SYM 2 Nordkapp” και το κοντέρ του σκούτερ έγραφε 5.700 χλμ., ενώ εγώ, διασχίζοντας ατελείωτες εκτάσεις τούνδρας και προσπερνώντας μικρά γραφικά ψαροχώρια, κατέληγα πανευτυχής στην άκρη του γκρεμού, εκεί που τελειώνει η ήπειρός μας και απλώνεται το υδάτινο σεντόνι του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού.

Το έπαθλό μου για την πραγμάτωση του ονείρου ήταν αμέτρητες φωτογραφίες μπροστά στην εμβληματική σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου, ενώ ένα μικρό πανηγύρι χαράς στήθηκε στο χώρο του μνημείου. Χάρη στο ψυχικό σθένος του αναβάτη και στην αξιοπιστία του μικρού SYM HD 300, ο στόχος του Nordkapp τελικά επετεύχθη.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε στο gallery το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι!

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

27/1/2023

Στα ιρακινά σύνορα Trebil έμελλε να μείνω δυο ολόκληρα 24ωρα! Έπρεπε αρχικά να ολοκληρώσω τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες της χορήγησης ιρακινής βίζας στο διαβατήριό μου, καθώς και της έκδοσης των απαραίτητων εγγράφων για την είσοδό του SYM JOYRIDE 300 στο Ιράκ (έκδοση προσωρινής άδειας κυκλοφορίας & ασφαλιστική κάλυψη). Κι επειδή ο γραφειοκρατικός Γολγοθάς μου δεν τελείωσε την ίδια μέρα, υποχρεώθηκα να διανυκτερεύσω εντός των συνοριακών εγκαταστάσεων -μού προσφέρθηκε από τον συνοριακό διοικητή κρεβάτι και φαγητό!

Το επόμενο πρωινό ήμουν γραφειοκρατικά έτοιμος, αλλά οι άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην ευρύτερη περιοχή ήταν η αιτία που ο συμπαθέστατος Ιρακινός διοικητής μού συνέστησε να μείνω άλλη μια μέρα στις συνοριακές εγκαταστάσεις, μέχρι να καλυτερέψει ο καιρός. Δίχως δεύτερη σκέψη, αποδέχτηκα την πρότασή του και δεν ανέβηκα στη σέλα του SYM JOYRIDE 300.

Νωρίς το επόμενο πρωινό, η συνοριακή μπάρα υψώθηκε στον ουρανό και το Ιράκ με καλωσόρισε! Με προορισμό την πρωτεύουσα Βαγδάτη (547 χλμ. ανατολικά), βρέθηκα να ταξιδεύω μέσα σ’ ένα επίπεδο τοπίο ερήμου με δεκάδες στρατιωτικά φυλάκια ελέγχου καθ’ οδόν. Όλοι οι στρατιώτες ήταν με το δάκτυλο στην σκανδάλη, αφού όλη η περιοχή που διέσχιζα ήταν μια άτυπη εμπόλεμη ζώνη. Εξαιτίας των συχνών επιθέσεων που πραγματοποιούσαν οι μαχητές του ISIS στα διερχόμενα οχήματα, για περίπου 60 χλμ. είχα την συνοδεία–προστασία ενός πάνοπλου στρατιωτικού οχήματος.

Μετά από 10 ώρες οδήγησης (κι ένα σκασμένο πίσω λάστιχο), ευτύχησα να αντικρίσω τα δυτικά προάστια της Βαγδάτης – στο ξενοδοχείο μου έφτασα τελικά με την συνοδεία ενός περιπολικού, για λόγους ασφαλείας. Όλα καλά!

Στις τρεις μέρες που έμεινα στη Βαγδάτη επισκέφθηκα το Αρχαιολογικό Μουσείο, την κεντρική αγορά της Βαγδάτης και το Μνημείο των Μαρτύρων, ενώ πραγματοποίησα και μια ημερήσια εκδρομή με το SYM JOYRIDE 300 στον αρχαιολογικό χώρο της Βαβυλώνας (115 χλμ. νότια).

Ήταν όνειρο ζωής να περπατήσω στους δρόμους της μυθικής Βαβυλώνα. Η «Πύλη του Θεού» υπήρξε το σπουδαιότερο πολιτισμικό και οικονομικό κέντρο της αρχαίας Μεσοποταμίας και ήταν μια πόλη που «λάμπρυνε» όσο λίγες άλλες την αρχαία παγκόσμια Ιστορία.

Κτισμένη στις ανατολικές όχθες του Τίγρη, η Βαγδάτη, η σύγχρονη πρωτεύουσα της Μεσοποταμίας, είχε εμφανή τα σημάδια της παρακμής και της εγκατάλειψης εξαιτίας των πολεμικών καταστροφών που υπέστη τα τελευταία 25 χρόνια.

Κι όσο αναφορά την δίτροχη μετακίνησή μου στην Βαγδάτη –αλλά και στο Ιράκ γενικότερα– ίσχυαν 3 απαγορευτικοί κανόνες: α) η κυκλοφορία των δίκυκλων μετά την δύση του ηλίου απαγορευόταν (εξαιρούνταν οι διανομείς), β) απαγορευόταν ο συνεπιβάτης (λόγω ληστειών),

γ) απαγορευόταν ο ανεφοδιασμός των δίκυκλων σε πρατήρια καυσίμων (βενζίνη μόνο από μπιτόνι ή μπουκάλι)! Και μια ευχάριστη λεπτομέρεια: η τιμή της βενζίνης στο Ιράκ ήταν 0,25 ευρώ/λίτρο.

Μετά την Βαγδάτη των αραβικών παραμυθιών, το ταξίδι “SYM MIDDLE EAST” θα συνέχιζε την ρότα του με επόμενο αστικό προορισμό την πολύπαθη Μοσούλη (405 χλμ. βόρεια της Βαγδάτης).