“ARABIAN TOUR” Ε΄ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ - ΚΟΥΒΕΙΤ

Στους τρεις πύργους
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

10/5/2022

Μετά το Μπαχρέιν, ο επόμενος προορισμός του “ARABIAN TOUR” στην περιοχή του Περσικού κόλπου ήταν το Κουβέιτ. Επρόκειτο για τη χώρα που το 1990 δέχτηκε την στρατιωτική εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν, μια ενέργεια η οποία αποτέλεσε την αφορμή της επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ (επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου»). 

   Η οδική μετάβαση από το Μπαχρέιν στον Κουβέιτ πραγματοποιήθηκε μέσα από το έδαφος της Σαουδικής Αραβίας (380 χλμ.). Εκείνη η μέρα ήταν δύσκολη, καθώς πέρασα δυο φορές σύνορα, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται σε γραφειοκρατική ταλαιπωρία και χρονοκαθυστέρηση. Εν πάση περιπτώσει, στα σύνορα του Κουβέιτ μου δόθηκε -εύκολα και γρήγορα- βίζα εισόδου και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την BMW F-850 GS. Παρεμπιπτόντως, σε όλα τα κράτη (Λίβανος, Συρία, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Κουβέιτ) του ταξιδιού όφειλα να ασφαλίσω την μοτοσυκλέτα στα σύνορα, αλλιώς δεν επιτρεπόταν η είσοδός μου στη χώρα.

    Η πρωτεύουσα Kuwait City απείχε 110 χλμ. από τα σύνορα και όλη η διαδρομή έγινε κάτω από μια καφετί λασποβροχή. Παράλληλα, ο ανεφοδιασμός μου σε καύσιμα έγινε στην ίδια χαμηλή τιμή (0,50 Euro/lt) που ίσχυε στην Σαουδική Αραβία και στο Μπαχρέιν, ενώ η επιθετική συμπεριφορά των Κουβεϊτιανών οδηγών με τρόμαξε λίγο. 

   Σήμα κατατεθέν της κουβεϊτιανής πρωτεύουσας αποτελούν οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (Kuwait Towers), που κυριαρχούν από το 1979 στον ουρανό της πρωτεύουσας. Το υπόλοιπο αρχιτεκτονικό «πακέτο» συμπλήρωναν high tech ουρανοξύστες, μοντέρνα οικοδομήματα, υπερσύχρονα εμπορικά κέντρα και χλιδάτα ξενοδοχεία. Το Kuwait City είναι μια πόλη που έχει στηρίξει την ανάπτυξη και την ευημερία της στα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτει το Κουβέιτ, μια χώρα που έχει υιοθετήσει ένα μοντέρνο χαρακτήρα χωρίς να έχει αποκοπεί όμως από τις αραβικές ρίζες και παραδόσεις της.

   Το κοντέρ της BMW F-850 GS έδειχνε 5.800 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού όταν αποχαιρετούσα το Κουβέιτ και επέστρεφα ξανά στην Σαουδική Αραβία. Το πρόγραμμα του “ARABIAN TOUR” στην Αραβική χερσόνησο είχε ολοκληρωθεί και ξεκινούσε η επιστροφή μου στη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είχα να διατρέξω περίπου 1400 χλμ. μέχρι το Αμμάν της Ιορδανίας, οδηγώντας στην διαδρομή Kuwait-Ar Rupi-Rawdat Habbas-Arar-Qurayat-Amman. Για τις δυο επόμενες μέρες, ταξιδεύοντας με προορισμό την ιορδανική πρωτεύουσα, βίωσα για ύστατη φορά την τρομακτική μοναξιά και απεραντοσύνη της αραβικής ερήμου.

   Έχοντας εισέλθει στην Ιορδανία –και πριν καταλύσω στο Αμμάν– έκανα μια μικρή στάση στην περιοχή Al-Azraq και επισκέφθηκα τα τρία φημισμένα κάστρα (Al Azraq, το Αl Kharanah και το Αl Amra) της περιοχής. Το πιο διάσημο από τα τρία ήταν το κάστρο Al Azraq, που αποτέλεσε την βάση του Άγγλου συνταγματάρχη Τ.Ε. Lawrence (Λώρενς της Αραβίας) στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.

   Και μετά την εμπειρία των κάστρων, η BMW F-850 GS και ο αναβάτης της έφτασαν στο Αμμάν, για ξεκούραση και σχεδιασμό των επόμενων κινήσεων στον χάρτη του “ARABIAN TOUR”.

 

"Δρόμος ειρήνης 2018": Vladivostok

Θέα στον Ειρηνικό ωκεανό
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

23/7/2018

Με αφετηρία την πόλη Ulan Ude, η κόκκινη γραμμή του χάρτη ένωνε τις πόλεις Ulan Ude–Chita–Mogocha–Blagovescensk–Khabarovsk–Vladivostok. Υπολείπονταν μόλις 3.400 χλμ. για να πέσει η αυλαία της Σιβηρίας. Οπλισμένος με όσο κουράγιο διέθετα και με σύμμαχο έναν ζεστό καιρό και μια καλοσυντηρημένη ασφάλτινη αρτηρία, ξεκίνησα την τελευταία διαδρομή επί σιβηρικού εδάφους, η οποία αποδείχθηκε όμως μια αρκετά ψυχοφθόρα δοκιμασία.


Ο λόγος; Διατρέχοντας την διαδρομή Chita–Mogocha–Blagovescensk, θα οδηγούσα στο πιο αραιοκατοικημένο κομμάτι του υπερσιβηρικού άξονα. Και πραγματικά, για τις επόμενες τρεις μέρες, αφότου αποχαιρέτησα την πόλη Chita, η Σιβηρία έθετε σε μια συνεχή δοκιμασία τις ψυχικές μου αντοχές, καθώς βίωσα μια εμπειρία τρομερής μοναξιάς και αγωνίας, ανάκατη όμως με επιμονή και υπομονή. Υπήρξαν μάλιστα στιγμές που συνομιλούσα φωνακτά με τον εαυτό μου για να μην τρελαθώ από την αβάστακτη σιωπή της περιρρέουσας σιβηρικής φύσης. Κι όταν τελικά έφτασα στην πόλη Blagovescensk, την πύλη εισόδου στην Ανατολική Σιβηρία (Far East), ευτυχώς είχα ακόμα τα λογικά μου…


Υπήρξαν όμως και οι όμορφες στιγμές της διαδρομήςQ Ο Σιβήριος Oleg, που γνώρισα τυχαία στα προάστια της Blagovescensk, ανέλαβε καθήκοντα ξεναγού στην πόλη του. Το γεγονός ότι είχε περάσει αξέχαστες οικογενειακές διακοπές του στην Ελλάδα προ διετίας, συνέβαλε στο να περάσω κι εγώ υπέροχα στην πόλη του, ενώ στην κωμόπολη Mogocha, τα μέλη της τοπικής μοτοσυκλετιστικής λέσχης φρόντισαν για μια δωρεάν διανυκτέρευση στα λημέρια τους.
Μετά την Blagovescensk, υπολείπονταν οι πόλεις Khabarovsk και Vladivostok για να ολοκληρωθεί το υπερσιβηρικό κομμάτι του “Δρόμος ειρήνης 2018”. Η Khabarovsk, κτισμένη στις όχθες του συνοριακού ποταμού Amur, αποδείχτηκε η ευχάριστη έκπληξη της Ανατολικής Σιβηρίας. Κοσμοπολίτικη και λαμπερή, με κοίμισε για δυο νύχτες στην αγκαλιά της και μου πρόσφερε μοναδικές εικόνες και αναμνήσεις.


Μόλις 756 χιλιόμετρα χώριζαν την Khabarovsk από το παραθαλάσσιο Vladivostok. Εκείνη την ημέρα, καθοδόν για τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού, ήταν για μένα μέρα γιορτής. Έχοντας ολοκληρώσει μετά από 31 ημέρες πορείας έναν ταξιδιωτικό άθλο 14.200 χιλιομέτρων, έβαζα επιτέλους ρόδα στο Vladivostok. Ο "Άρχοντας της Ανατολής", όπως ετυμολογικά σημαίνει το Vladivostok, δεν συμμερίστηκε όμως την ανείπωτη χαρά μου και με υποδέχτηκε με ομίχλη και ψιλόβροχο…


Έξι μέρες είχα στην διάθεσή μου να περπατήσω το Vladivostok (την γενέτειρα του διάσημου ηθοποιού Yul Brynner), να εκδώσω τα ατμοπλοϊκά εισιτήρια για την Ιαπωνία και να εκτελωνίσω την μαύρη Honda CRF 250L Rally. Επόμενος προορισμός η Ιαπωνία; Όχι ακόμα, αφού η Νότια Κορέα ήταν εκείνη που θα φιλοξενούσε την συνέχεια του οδοιπορικού “Δρόμος ειρήνης 2018”. Απόβαση λοιπόν στην Κορεατική χερσόνησο…
Κωνσταντίνος Μητσάκης