“ARABIAN TOUR” Ε΄ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ - ΚΟΥΒΕΙΤ

Στους τρεις πύργους
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

10/5/2022

Μετά το Μπαχρέιν, ο επόμενος προορισμός του “ARABIAN TOUR” στην περιοχή του Περσικού κόλπου ήταν το Κουβέιτ. Επρόκειτο για τη χώρα που το 1990 δέχτηκε την στρατιωτική εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν, μια ενέργεια η οποία αποτέλεσε την αφορμή της επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ (επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου»). 

   Η οδική μετάβαση από το Μπαχρέιν στον Κουβέιτ πραγματοποιήθηκε μέσα από το έδαφος της Σαουδικής Αραβίας (380 χλμ.). Εκείνη η μέρα ήταν δύσκολη, καθώς πέρασα δυο φορές σύνορα, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται σε γραφειοκρατική ταλαιπωρία και χρονοκαθυστέρηση. Εν πάση περιπτώσει, στα σύνορα του Κουβέιτ μου δόθηκε -εύκολα και γρήγορα- βίζα εισόδου και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την BMW F-850 GS. Παρεμπιπτόντως, σε όλα τα κράτη (Λίβανος, Συρία, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Κουβέιτ) του ταξιδιού όφειλα να ασφαλίσω την μοτοσυκλέτα στα σύνορα, αλλιώς δεν επιτρεπόταν η είσοδός μου στη χώρα.

    Η πρωτεύουσα Kuwait City απείχε 110 χλμ. από τα σύνορα και όλη η διαδρομή έγινε κάτω από μια καφετί λασποβροχή. Παράλληλα, ο ανεφοδιασμός μου σε καύσιμα έγινε στην ίδια χαμηλή τιμή (0,50 Euro/lt) που ίσχυε στην Σαουδική Αραβία και στο Μπαχρέιν, ενώ η επιθετική συμπεριφορά των Κουβεϊτιανών οδηγών με τρόμαξε λίγο. 

   Σήμα κατατεθέν της κουβεϊτιανής πρωτεύουσας αποτελούν οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (Kuwait Towers), που κυριαρχούν από το 1979 στον ουρανό της πρωτεύουσας. Το υπόλοιπο αρχιτεκτονικό «πακέτο» συμπλήρωναν high tech ουρανοξύστες, μοντέρνα οικοδομήματα, υπερσύχρονα εμπορικά κέντρα και χλιδάτα ξενοδοχεία. Το Kuwait City είναι μια πόλη που έχει στηρίξει την ανάπτυξη και την ευημερία της στα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτει το Κουβέιτ, μια χώρα που έχει υιοθετήσει ένα μοντέρνο χαρακτήρα χωρίς να έχει αποκοπεί όμως από τις αραβικές ρίζες και παραδόσεις της.

   Το κοντέρ της BMW F-850 GS έδειχνε 5.800 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού όταν αποχαιρετούσα το Κουβέιτ και επέστρεφα ξανά στην Σαουδική Αραβία. Το πρόγραμμα του “ARABIAN TOUR” στην Αραβική χερσόνησο είχε ολοκληρωθεί και ξεκινούσε η επιστροφή μου στη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είχα να διατρέξω περίπου 1400 χλμ. μέχρι το Αμμάν της Ιορδανίας, οδηγώντας στην διαδρομή Kuwait-Ar Rupi-Rawdat Habbas-Arar-Qurayat-Amman. Για τις δυο επόμενες μέρες, ταξιδεύοντας με προορισμό την ιορδανική πρωτεύουσα, βίωσα για ύστατη φορά την τρομακτική μοναξιά και απεραντοσύνη της αραβικής ερήμου.

   Έχοντας εισέλθει στην Ιορδανία –και πριν καταλύσω στο Αμμάν– έκανα μια μικρή στάση στην περιοχή Al-Azraq και επισκέφθηκα τα τρία φημισμένα κάστρα (Al Azraq, το Αl Kharanah και το Αl Amra) της περιοχής. Το πιο διάσημο από τα τρία ήταν το κάστρο Al Azraq, που αποτέλεσε την βάση του Άγγλου συνταγματάρχη Τ.Ε. Lawrence (Λώρενς της Αραβίας) στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.

   Και μετά την εμπειρία των κάστρων, η BMW F-850 GS και ο αναβάτης της έφτασαν στο Αμμάν, για ξεκούραση και σχεδιασμό των επόμενων κινήσεων στον χάρτη του “ARABIAN TOUR”.

 

Ταξίδι "Amazonas 2021" – Γ Ανταπόκριση

Ρόδα στον Ισημερινό της Γης
11/10/2021

Ένα υδάτινο ταξίδι στα νερά του Αμαζονίου ήταν η κρυφή επιθυμία –ένα όνειρο μάλλον– των νεανικών μου χρόνων, τότε που άρχισα να εξερευνώ τον κόσμο μέσα από τα νοερά μονοπάτια ενός απλωμένου χάρτη. Η πραγμάτωση εκείνου του μακρινού ονείρου μπορεί να άργησε αρκετά, αλλά εντέλει ήρθε όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα βρεθήκαμε να διαπλέουμε τον Αμαζόνιο στην διαδρομή SantaremManaus. Ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στα θολά νερά του Αμαζονίου που διήρκησε 18 ώρες, ενώ φτάνοντας στην Manaus, το διάπλατο χαμόγελό μου μαρτυρούσε τι είχε προηγηθεί εν πλω και τι θα ακολουθούσε τις επόμενες τέσσερεις μέρες στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Με εξαίρεση το κομμάτι της παλαιάς πόλης (μιλάμε για τις γειτονιές γύρω από την πλατεία Sao Sebastiao και το εμβληματικό κτίσμα Amazon Theater), η υπόλοιπη αστική εικόνα της Manaus δεν κατάφερε να με ταρακουνήσει ιδιαίτερα. Αυτό όμως που πραγματικά με ενθουσίασε ήταν η ολοήμερη εκδρομή με πλοιάριο που έκανα πέριξ της Manaus. Με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ εγκλώβισα στην μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, τοπικά ήθη και έθιμα, παρόχθια τροπική βλάστηση, ροζ δελφίνια και παραποτάμια χωριά. Όλος ο κόσμος της Αμαζονίας παρέλασε μπροστά από τα μάτια μου...

Η Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669, βρίσκεται 370 χλμ. νότια του γεωγραφικού σημείου απ’ όπου διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού (τοποθεσία Caracarai) και χωρίζει τον πλανήτη σε Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Αδυνατώντας να αντισταθώ στον “πειρασμό” του Ισημερινού, πραγματοποίησα με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY μια αυθημερόν καταδρομική εξόρμηση 740 χιλιομέτρων και ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες.

Επιστροφή στην Manaus και δείπνο κατόπιν με τον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας "Tagino Adventure Tour", ο οποίος μου είχε παραχωρήσει την Honda XRE 300 RALLY για το ταξίδι της Αμαζονίας. Στο πλούσιο παλμαρέ του, o αεικίνητος Joan είχε μεταξύ άλλων δυο εθνικά πρωταθλήματα enduro και μια συμμετοχή στο Rally Dakar (2013). Θαυμαστή φυσιογνωμία ο Βραζιλιάνος φίλος…

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Joan Tagino με παρότρυνε να συνεχίσω το αμαζόνιο οδοιπορικό μου μέχρι την πόλη Porto Velho (887 χλμ. νοτιότερα), διατρέχοντας τον φημισμένο οδικό άξονα BR 319, γνωστός ως “Ghost Road”. Και το καλύτερο; Ο Joan μού έκανε δώρο το αεροπορικό εισιτήριο Porto Velho Manaus, προκειμένου να επιστρέψω έγκυρα στην Manaus και να προλάβω το αεροπορικό ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα. Πώς να του πω μετά όχι;

Στις δύο μέρες που χρειάστηκα για να προσεγγίσω την Porto Velho, ο δυσκολοδιάβατος BR 319 επιβεβαίωσε την ονομασία “Ghost Road”. Μιλάμε για 460 χωμάτινα χιλιόμετρα, παντελή απουσία βενζινάδικων και οικισμών για 480 χιλιόμετρα, πυκνή βλάστηση, μοναξιά και ελάχιστη κίνηση καθοδόν. Φτάνοντας οριακά –σε χρόνο– στην Porto Velho, παρέδωσα την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στις εγκαταστάσεις της "Tagino Adventure Tour", άλλαξα αμέσως ρούχα και με την ψυχή στο στόμα πρόλαβα την πτήση για Manaus. Ουφ, τα κατάφερα…

Κάπου εδώ όμως, η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία έλαβε τέλος. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι “Amazonas 2021” αποδείχθηκε τελικά μια συναρπαστική ταινία δρόμου, που ταξίδεψε την ψυχή και τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός αληθινού χάρτη…

Κωνασταντίνος Μητσάκης