RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Α - Από τον Κωνσταντίνο Μητσάκη

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

7/10/2022

Η (ταξιδιωτική) ζωή μου έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Εκεί που ταξιδεύω με μια μοτοσυκλέτα 250cc, βρίσκομαι πάνω σε μια 1000αρα on-off και συνεχίζω κατόπιν μ’ ένα παπί 125cc! Από τα ψηλά στα χαμηλά και τούμπα ανάποδα!

Ποτέ όμως δεν είχα βρεθεί στην σέλα μιας υπερ–μοτοσυκλέτας (σε κυβικά), όπως την εμβληματική cruiser BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION. Με νοσταλγική σχεδίαση περασμένων εποχών, αυστηρή τήρηση της παράδοσης BMW, μοντέρνα τεχνολογία, κτηνώδη ροπή, μεγάλη ζελατίνα, όπισθεν, 16αρη μπροστινό τροχό, μαλακές βαλίτσες και με τον μεγαλύτερο boxer κινητήρα στον κόσμο (1.802 cc), η BMW R 18 CLASSIC με «προσκάλεσε» να βιώσουμε μαζί στην Κεντρική & Δυτική Ευρώπη (Ιταλία, Ελβετία, Λίχτενσταιν, Γερμανία, Γαλλία) την ιδιαίτερη περιπέτεια δρόμου “RIDE THE CLASSIC WAY”.

Πριν όμως ξεκινήσει η ταξιδιωτική συμβίωσή μου με την BMW R 18 CLASSIC, χρειάστηκε να την “στρώσω”, αφού η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μού παραχωρήθηκε από την BMW MOTORRAD HELLAS με μηδέν χιλιόμετρα. Όλα έγιναν γρήγορα: στρώσιμο 1000 χιλιομέτρων σε μόλις 2 ημέρες, πραγματοποίηση πρώτου service, αναχώρηση για Πάτρα και ακτοπλοϊκή μετάβαση στην Ιταλία (Ancona), με αρχικό προορισμό την διάσημη λίμνη Como.

Η συμβίωσή μου με την BMW R 18 Classic άρχισε με μια διήμερη περιπλάνηση στον ειδυλλιακό κόσμο της ιταλικής λίμνης. Η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας βρίσκεται σε απόσταση μόλις 45 χλμ. από το κοσμοπολίτικο Μιλάνο και αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των εκπροσώπων του διεθνούς jet set.

Ήδη από τους ρωμαϊκούς χρόνους, η λίμνη Κόμο ήταν ένα αγαπημένο καταφύγιο επωνύμων. Ο Λατίνος ποιητής Βιργίλιος την ανέφερε συχνά, ο Ρωμαίος στρατηγός Πλίνιος είχε δύο βίλες στις όχθες της, ενώ αργότερα, τον 7ο μ.Χ. αιώνα, η βασιλική οικογένεια των Λομβαρδών δραπέτευε εδώ, αναζητώντας την ηρεμία και τη γαλήνη. Σταδιακά, από τον 16^ο αιώνα κι έπειτα, όλοι οι αριστοκράτες και οι γαλαζοαίματοι της Ευρώπης άρχισαν να χτίζουν δίπλα στη λίμνη επιβλητικές επαύλεις, πολλές από τις οποίες καθρεπτίζονται μέχρι σήμερα στα γαλάζια νερά της.

Αφού ξεναγήθηκα στην πόλη Como, την άτυπη πρωτεύουσα της ομώνυμης λίμνης, ξεκίνησα κατόπιν τον περίπλου της γαλάζιας λίμνης – αρχικά περιηγήθηκα στη δυτική πλευρά και ύστερα στην αριστερή πλευρά της. Η οδήγηση περιμετρικά της λίμνης απαιτoύσε πάντως ιδιαίτερη προσοχή. Ο στενός οδικός άξονας με τις διαδοχικές στροφές, οι γρήγοροι Ιταλοί οδηγοί, αλλά και η εκπληκτική θέα (που μου αποσπούσε την προσοχή από τον δρόμο), αποτελούσαν τις κυριότερες «παγίδες» της παραλίμνιας μαγευτικής διαδρομής της Como, που λογίζεται ως μια από τις ωραιότερες παραλίμνιες διαδρομές στην Ευρώπη.

Οι κοσμοπολίτικες κωμοπόλεις Argegno, Tremezzo και Menaggio αποτελούσαν τα αστραφτερά «διαμάντια» της δυτικής πλευράς, ενώ στην ανατολική πλευρά της λίμνης Como πρωταγωνιστούσε η παραλίμνια Βellagio, που για πολλούς θεωρείται η ομορφότερη ευρωπαική πόλη. Με αριστοκρατική φινέτσα περασμένων εποχών, η Bellagio αιχμαλώτισε τις αισθήσεις μου με την εκλεπτυσμένη ομορφιά και την ρομαντική ατμόσφαιρά της. Και φυσικά, δεν παρέλειψα να πραγματοποιήσω ένα σύντομο ακτοπλοϊκό ταξίδι με την BMW R 18 Classic στα νερά της λίμνης Como, στη διαδρομή Βellagio– Menaggio.

Επόμενος προορισμός του “RIDE THE CLASSIC WAY” οι κοντινές Ελβετικές Άλπεις, και συγκεκριμένα το μικροσκοπικό πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

1/9/2022

Τα ρώσικα σύνορα απείχαν περίπου 160 χλμ. βόρεια της Τιφλίδας. Την μετάβασή μου στην χώρα του Βόλγα ανέλαβε ο φημισμένος «Military Road», ένας ορεινός οδικός άξονας που ανηφορίζει στην επιβλητική οροσειρά του Καυκάσου, σε υψόμετρο 2.379 μ. (πέρασμα Jvari Pass).

Το φυσικό σκηνικό της διαδρομής ήταν εκπληκτικό και δικαιολογημένα μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου. Μέχρι που έφτασα στα ρωσο-γεωργιανά σύνορα και αντίκρισα πανικόβλητος μια ατελείωτη ουρά οχημάτων η οποία ξεπερνούσε τα 3 χλμ. - ο χρόνος αναμονής για την ολοκλήρωση των συνοριακών διαδικασιών έφτανε τις 7 ώρες. Ευτυχώς όμως, εξαιτίας ενός τρακαρίσματος που έγινε η αιτία να ακινητοποιηθούν όλοι, κατάφερα να ξεγλιστρίσω και να προσπεράσω την ουρά των οχημάτων για να φτάσω μόνος μου στα ρώσικα τελωνεία. Χρόνος ολοκλήρωσης των συνοριακών διαδικασιών; Μόλις μια ώρα! Αν έχεις τύχη διάβαινε.

Η πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny (140 χλμ. βορειοανατολικά των συνόρων), προσφέρθηκε για την πρώτη διανυκτέρευσή μου επί ρώσικου εδάφους. Αν και μεγάλο τμήμα της Grozny είχε καταστραφεί από τις πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Ρώσων και Τσετσένων αυτονομιστών (1990-2000), τριγυρνώντας στους δρόμους της τσετσένικης πρωτεύουσας με την πράσινη BMW F 850 GS αντίκρισα μια σύγχρονη, νεότευκτη πόλη, στην οποία κυριαρχούσε το ισλαμικό στοιχείο.

Πρωταρχική μέριμνα μου στην Grozny ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από την επίσημη κρατική τράπεζα, αφού οι πιστωτικές–χρεωστικές κάρτες μου ήταν εκτός λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεις των Δυτικών χωρών στη Ρωσία.

Κι από την λαμπερή Grozny, πορεία κατόπιν προς την πόλη Astrakhan (480 χλμ.), διασχίζοντας ένα επίπεδο τοπίο ερήμου. Κτισμένη στο Δέλτα του Βόλγα, στο γεωγραφικό σημείο όπου ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης χύνεται στην Κασπία Θάλασσα μετά από μια πορεία 3.650 χλμ., η Astrakhan σηματοδότησε και επίσημα την απαρχή του υδάτινου οδοιπορικού «VOLGA ROUTE».

Εδώ στην Astrakhan, ο Τιμούρ και η Νατάσα, ένα ζευγάρι ντοπιων μοτοσυκλετιστών, έγιναν οι οικοδεπότες και ξεναγοί μου στην πρώτη πόλη του Βόλγα. Ρώσικη μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη που μου έμεινε αξέχαστη!

Η πράσινη BMW F 850 GS, ακολουθώντας πιστά την κοίτη του Βόλγα (430 χλμ. βόρεια), με οδήγησε κατόπιν στην πόλη Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ), στην οποία διαδραματίστηκαν τραγικά πολεμικά γεγονότα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Με τον Στάλιν να υπενθυμίζει στους ελεύθερους πολιορκημένους της πόλης πως «ο Βόλγας έχει μόνο μια όχθη», οι ηρωικοί υπερασπιστές του Σταλινγκράντ απέτρεψαν, μετά από 142 μέρες πολιορκίας, την άλωση της πόλης από τους Γερμανούς. Και μπορεί το Σταλινγκράντ να παρέμεινε τελικά σε ρωσικά χέρια, το τίμημα ωστόσο υπήρξε μεγάλο, καθώς 1.000.000 ανθρώπινες ζωές θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της πόλης.

Έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν στην προάσπιση του Σταλινγκράντ αντιπροσωπεύει το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” που δέσποζε στην κορυφή του λόφου Mamayev, όπως και ένα παρακείμενο κυκλικό μνημείο, όπου έκαιγε η άσβεστη φλόγα των ηρώων.

Επιπλέον, ιστορικά «αποτυπώματα» της ηρωικής εποποιίας αντίκρισα στο Πολεμικό Μουσείο της μάχης του Στάλινγκραντ και στην παρακείμενη μισογκρεμισμένη κατοικία του Λοχαγού Pavlova – το μοναδικό κτίσμα της πόλης που απέμεινε όρθιο. Εδώ στο Σταλινγκραντ, δίπλα στις όχθες του Βόλγα, βουβός και συγκλονισμένος βρέθηκα αντιμέτωπος με την Ιστορία και τα απομεινάρια της.