RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Γ - Γερμανία - Γαλλία

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

17/10/2022

Καθώς η πόλη Fussun χανόταν μέσα από τους καθρέπτες της BMW R18 CLASSIC, αποχαιρετούσα –με βροχή– την ορεινή κορμοστασιά των Άλπεων και άρχισα πλέον να ταξιδεύω στις επίπεδες εκτάσεις της νοτιοδυτικής Γερμανίας. Τα επόμενα (γερμανικά) χιλιόμετρα του “RIDE THE CLASSIC WAY” θα με οδηγούσαν σε δυο παραδοσιακές κωμοπόλεις της χώρας, την Rothenburg ob der Tauber (250 χλμ. βόρεια της Fussen) και την Tubingen (255 χλμ. νοτιοδυτικά της Rothenburg ob der Tauber).

Ακολουθώντας μεγάλο κομμάτι της διαδρομής του δημοφιλούς «Ρομαντικού Δρόμου», η Rothenburg ob der Tauber  (κόκκινο φρούριο πάνω από το Τάουμπερ) με υποδέχτηκε με λιακάδα δίπλα στις όχθες του ποταμού Tauber και με ξενάγησε στην καλοδιατηρημένη παλιά της πόλη. Εκεί, χάρη στα μεσαιωνικά αρχιτεκτονήματά της, έζησε ένα συναρπαστικό ταξίδι πίσω στο χρόνο. Μοναδική και εκπληκτική, η Rothenburg ob der Tauber μού εξιστόρησε ένα γοητευτικό μεσαιωνικό παραμύθι που τόσο με μάγεψε.

Μετά την Rothenburg ob der Tauber, σειρά είχε η Tubingen να μου αποκαλύψει τα θέλγητρά της. Ωστόσο, καθοδόν για την Tubingen, πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στην πόλη Ulm για να επισκεφθώ τον Καθεδρικό ναό της και να φωτογραφίσω το υπέροχα διακοσμημένο Δημαρχείο της. Κι αφού ο αναβάτης ήπιε τον καφέ του και η BMW R18 CLASSIC ανεφοδιάστηκε σε βενζίνη, συνεχίσαμε την πορεία μας για  Tubingen.

Κτισμένη στις καταπράσινες όχθες του ποταμού Neckar, η Tubingen καμαρώνει κατά πρώτο λόγο για το Πανεπιστήμιό της, αφού πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια της Γερμανίας (1477) και της Ευρώπης γενικότερα. Και κατά δεύτερο λόγο, περηφανεύεται για το –μικρό αλλά τόσο όμορφο– ιστορικό κέντρο της. Και κάτι που δεν γνώριζα, αλλά μου το γνωστοποίησε η ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου όταν έμαθε την εθνική καταγωγή μου: στην Tubingen γεννήθηκε η γνωστή τραγουδίστρια Δέσποινα Βανδή.

Ο χρόνος και ο δρόμος μ’ «έσπρωχναν» κατόπιν στην Γαλλία, κάτω από άστατες όμως καιρικές συνθήκες. Περνώντας την γέφυρα του ποταμού Ρήνου, ο οποίος αποτελεί τα σύνορα Γερμανίας–Γαλλίας σε τούτη την περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, με καλωσόρισε η Γαλλία, ενώ το GPS  οδήγησε την BMW R18 CLASSIC στην κοντινή πολή του Στρασβούργου, έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ε.Ε.

Περπατώντας στους δρόμους του Στρασβούργου, ήμουν κι εγώ ένας από τους περίπου 600.000 τουρίστες που επισκέπτονται ετησίως την πρωτεύουσα της Αλσατίας. Ο γιγάντιος Καθεδρικός ναός (ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο μέχρι το 1867), η γραφική συνοικία της Παλιάς Πόλης «Petite France», οι κεντρικές πλατείες Kleber και République και οι μεσαιωνικές γέφυρες Ponts Couverts ανέλαβαν να μου «συστήσουν» την πολιτεία του ποταμού Ιλ (παραπόταμος του Ρήνου).

Το Στρασβούργο αποτέλεσε την μοναδική στάση του RIDE THE CLASSIC WAY” στην Γαλλία. Αφού επέστρεψα ξανά στην «Motherland» της BMW R 18 Classic, κατευθύνθηκα νότια και εισήλθα κατόπιν στην ελβετική επικράτεια, με προορισμό τη Ζυρίχη.  

“Δρόμος ειρήνης 2018”: Ρωσία

Στη χώρα του Μουντιάλ!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/7/2018


Αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χρονιάς είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (Mundial 2018) που διοργανώνεται στην Ρωσία. Εκατοντάδες χιλιάδες ποδοσφαιρόφιλοι απ’ όλο τον κόσμο έχουν κατακλύσει αυτήν την περίοδο την Ρωσία, για να ζήσουν την μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που όλοι με ρωτούσαν αν ήρθα στην Ρωσία να δω από κοντά το Μουντιάλ. Η ίδια ερώτηση στα σύνορα, στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια, παντού…
Όχι αγαπητοί σύντροφοι… Στην απέραντη Ρωσία ήρθα με την μικρή μοτοσυκλέτα μου για να ζήσω μια μεγάλη περιπέτεια δρόμου ως το μακρινό Βλαδιβοστόκ και όχι για να προσκυνήσω την στρογγυλή θεά!

Με αφετηρία τα ουκρανο-ρωσικά σύνορα, η διαδρομή της μαύρης Honda CRF 250 Rally μέσα στα όρια της Ευρωπαϊκής Ρωσίας είχε μήκος 1.800 χλμ. Οι πόλεις Kursk, Saratov, Samara και Ufa θα φρόντιζαν να με κοιμίσουν στα αστικά τους όρια, ενώ απώτατος προορισμός μου στην ρώσικη επικράτεια οι πρόποδες των Ουραλίων. Η υπέρβαση του ορεινού όγκου των Ουραλίων θα με οδηγούσε κατόπιν σε άλλη γεωγραφική διάσταση, σ’ αυτήν της Σιβηρίας, και ταυτόχρονα θα άλλαζα ήπειρο, βάζοντας ρόδα στην Ασία.
Για πέντε μέρες "βασανιζόμουν" από την ανία των απέραντων ρωσικών πεδιάδων (που συντρόφευαν όλα τα χιλιόμετρα της διαδρομής), την απόκοσμη γαλήνη της τοπικής φύσης και την αυξημένη κίνηση των οχημάτων. Μοναδικό αντίδοτο καθοδόν αποτελούσαν οι πάμπολλοι μικροί αγροτικοί οικισμοί με τις ταπεινές ξύλινες κατοικίες που παρεμβάλλονταν στην διαδρομή και ξεχώριζαν για τον διάκοσμό τους από σκαλιστό ξύλο και ζωηρόχρωμα παραθυρόφυλλα. Ήταν μια εικόνα γοητευτική, που με υποχρέωνε συχνά να σταματώ και να την απαθανατίζω φωτογραφικά.


Όσον αφορά τους ντόπιους, αν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μιλούσαν αγγλικά, δεν δίσταζαν να με προσεγγίσουν για να μάθουν σχετικά με την παρουσία μου. Πρόθυμοι και ευγενικοί, όποτε ζήτησα βοήθεια σε θέματα καθημερινότητας δεν αρνήθηκαν να με εξυπηρετήσουν. Μάλιστα, υπήρξαν περιπτώσεις που σε χωριά της διαδρομής μού άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους και με ξενάγησαν στα ενδότερα. Και κάθε φορά που η Εθνική Ρωσία νικούσε, η βότκα έρρεε άφθονη και τα κεράσματα έδιναν και έπαιρναν…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

Ετικέτες