Motul WSBK 2019: Πρασίνισε το Misano!

Θεαματικό το φινάλε του Misano
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

24/6/2019

Τελικά η απόφαση της Dorna να βάλει σφήνα τον Tissot Superpole Race, έναν αγώνα μισής διάρκειας, το πρωί της Κυριακής πριν το δεύτερο σκέλος, δεν ήταν λάθος. Γενικότερα το Misano αποδείχτηκε πολύ πιο θεαματικό απ' τη Jerez, λόγω των απρόσμενων εξελίξεων που οφείλονταν τόσο στις πτώσεις που είχαμε στα δοκιμαστικά, όσο στον άστατο καιρό του Σαββάτου με την έντονη βροχόπτωσηΑπ’ την άλλη τα σύννεφα είχαν εξαφανιστεί τελείως και ο καιρός ήταν ηλιόλουστος την Κυριακή. Μάλιστα, η θερμοκρασία της ασφάλτου στον Tissot Superpole Race ήταν στους 35 οC και στο δεύτερο σκέλος έφτασε δέκα βαθμούς πιο πάνω, σε αντίθεση με το Σάββατο που ήταν στους 25 οC. Ως εκ τούτου τα ελαστικά είχαν γίνει σαν τσίχλες πάνω στην καυτή άσφαλτο και έδωσαν τη δυνατότητα στους αναβάτες να γυρίζουν 10’’ πιο κάτω απ’ τους χρόνους του πρώτου σκέλους στο 1:36, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν αντιμετώπισαν προβλήματα με την πρόσφυση.

Tissot Superpole Race

Οι 10 γύροι του Sprint Race ήταν γεμάτοι με θέαμα, όπως ήθελε η Dorna πάρα τη μικρή διάρκειά του, αλλά και εκπλήξεις… Με το που έσβησαν τα φώτα είδαμε έναν εκρηκτικό Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) να στρίβει πρώτος απ’ τη πέμπτη θέση. Στον ίδιο γύρο, ο Alvaro Bautista (ARUBA.IT Racing – Ducati) είχε ήδη οπλίσει την Panigale V4 R και εξαπέλυσε την επίθεσή του στον Sandro Cortsese (GRT Yamaha WorldSBK) τον οποίο και  πέρασε στην όγδοη στροφή. Ο Bautista έχοντας φτάσει στη δεύτερη θέση και πίσω απ’ τον Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK), ήταν έτοιμος να δώσει άπλετο θέαμα στους θεατές του Misano, με τη μονομαχία του με τον αναβάτη της Kawasaki.

Στο δεύτερο γύρο, ο Bautista έκανε την επίθεσή του στην ευθεία, εκμεταλλευόμενος τον πανίσχυρο κινητήρα της Ducati και πήρε τα ηνία του αγώνα. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο αναβάτης της Ducati μας πρόσφερε έναν αγώνα όπως τους πρώτους του πρωταθλήματος, καθώς έβαλε το κεφάλι κάτω και εξαφανίστηκε σε άλλη διάσταση! Ο περσινός πρωταθλητής Rea απ’ την πλευρά του δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί στο στεγνό τον Ισπανό, όμως όλα έδειχναν πως θα κατακτούσε το δεύτερο σκαλί του βάθρου. Στους τελευταίους γύρους του αγώνα όμως η ατυχία χτύπησε την πόρτα τόσο του Cortese, που έπεσε στην 16η στροφή, όσο και του Rea, που είχε μια πολύ ομαλή πτώση στην 10η στροφή, χάνοντας το μπροστινό.

Ο Rea όμως μας απέδειξε για άλλη μια φορά το λόγο που είναι πρωταθλητής, καθώς με το που σταμάτησε η μοτοσυκλέτα του να σέρνεται, τινάχτηκε στον αέρα, την ξανακαβάλησε και τερμάτισε τελικά πέμπτος! Ο Tom Sykes έχοντας δείξει στο πρώτο σκέλος πόσο ανταγωνιστικός είναι στο Misano τερματίζοντας δεύτερος, κατά τη διάρκεια του Sprint Race πάλευε με λύσσα για μια δεύτερη θέση στο βάθρο, όταν ο διάολος έσπασε κυριολεκτικά το ποδάρι του στο παρά πέντε. Μισό γύρο πριν την καρό σημαία, η S1000RR τον πρόδωσε λόγω μιας μηχανικής βλάβης με αποτέλεσμα να αποσυρθεί απ’ τον αγώνα λίγο πριν τη λήξη του, χάνοντας πολύτιμους βαθμούς. Η καρό σημαία έπεσε με τον Bautista να κατακτά την 30η νίκη της Ducati στο Misano και τον Alex Lowes να τερματίζει επιτέλους δεύτερος μετά από μια σειρά ατυχών γεγονότων που ξεκίνησαν απ'τον αγώνα της Jerez. Ο ομόσταβλος του Rea, Leon Haslam έδωσε έναν εξαιρετικό αγώνα και απ’ την έναρξη ξεκίνησε να κερδίζει θέσεις. Σε συνδυασμό με τις πτώσεις των αναβατών και την εγκατάλειψη του Sykes ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, που είναι το 400ο της Kawasaki στο Motul WSBK. Ο Τούρκος Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) ήταν φοβερός για άλλη μια φορά και τερμάτισε τέταρτος. Πίσω απ’ τον Rea, στην έκτη θέση τερμάτισε ο Melandri με τον Rinaldi να έρχεται έβδομος. Όγδοος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Michele Pirro με τους Mercado και Zanetti να τερματίζουν ένατος και δέκατος αντίστοιχα.

 

Δεύτερο σκέλος

Το καλύτερο όμως το φύλαγαν για το τέλος. Με τη θερμοκρασία της ασφάλτου να έχει φτάσει τους 45 βαθμούς, το πρόβλημα δεν ήταν το πόσο γρήγορα θα ζεσταθούν τα ελαστικά, αλλά το πόσο θα αντέξουν… Στην εκκίνηση ο Bautista κατάφερε να διατηρήσει την pole position -που είχε απ’ την νίκη του στον Tissot Superpole Race- και ηγήθηκε του αγώνα με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Εξαιρετικά ανταγωνιστικός ήταν και ο Toprak Razgatlioglu που κέρδισε μια θέση, στρίβοντας τρίτος μετά την εκκίνηση και απείλησε τον Halsam που ήταν δεύτερος στη στροφή τέσσερα. Πριν τη λήξη του πρώτου γύρου ο Jonathan Rea κατάφερε στη 14η στροφή να προσπεράσει τον Razgaltioglu και να περάσει τρίτος. Ο Bautista συνέχισε να ηγείται του αγώνα μέχρι το δεύτερο γύρο, όμως στη τέταρτη στροφή έχασε για άλλη μια φορά το μπροστινό της μοτοσυκλέτας του και έπεσε ομαλά.

Όπως όλοι οι αναβάτες που διψούν για δόξα, έτσι και ο Bautista δεν τα έβαλε κάτω. Όσο η μοτοσυκλέτα του σερνόταν στην άσφαλτο και με το πόδι του πλακωμένο απ’ αυτή, ο Bautista δεν άφησε ούτε το τιμόνι ούτε το συμπλέκτη. Μόλις σταμάτησε να σέρνεται σηκώθηκε και ξαναμπήκε στον αγώνα, όμως πλέον ήταν τελευταίος. Παρόλα αυτά πάλεψε αβυσσαλέα και κατάφερε να τερματίσει 15ος, ενώ στις δηλώσεις του είπε πως πίεσε παραπάνω έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, γεγονός που οδήγησε σε αυτό το λάθος. Ο Rea απ’ την πλευρά του, είπε στο τέλος: “Η θερμοκρασία της ασφάλτου ήταν πολύ μεγάλη και δεν ήμουν σίγουρος για το ρυθμό μου. Αισθανόμουν πως ήμουν αργός αλλά δεν ήθελα να πιέσω περισσότερο. Είδα τον Alvaro να πέφτει πολύ νωρίς στον αγώνα και οι συνθήκες ήταν αντίξοες, ιδίως για το μπροστά ελαστικό. Το πίσω δεν είχε πρόσφυση και σπίναρε συνέχεια.

Παρά το γεγονός ότι ο Bautista είχε βγει απ’ την εξίσωση που έπρεπε να λύσει ο Rea για να στεφθεί νικητής, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για αυτόν. Όταν έπεσε ο Bautista είδαμε τον Pocket Rocket Leon Halsman να είναι πρώτος και τον Rea να έχει πίσω του τον αφηνιασμένο Τούρκο Toprak Razgatlioglu να τον κυνηγά και να διψά για αίμα. Μάλιστα, οι επιδόσεις του Τούρκου ήταν τόσο εξαιρετικές που στη τέταρτη στροφή του δεύτερου γύρου πέρασε τον Rea και έναν γύρο αργότερα στη πρώτη στροφή βρέθηκε να ηγείται του αγώνα! Στον ίδιο γύρο 13 στροφές πιο μετά ο Rea προσπέρασε τον όμοσταβλό του και ξεκίνησε να κυνηγά τον Τούρκο! Ο Halsam όταν κατέβηκε στη τρίτη θέση, ήρθε σε επαφή με τη μοτοσυκλέτα Melandri που ήταν τέταρτος, χωρίς να πέσουν, όμως αυτό έδωσε την ευκαιρία στους Razgatlioglu και Rea να ξεκολλήσουν απ’ τους υπόλοιπους αναβάτες και να αναμετρηθούν σε μια επική μονομαχία για την κατάκτηση της νίκης.

Ο Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) ήταν απλά επικός! Για το μεγαλύτερο μέρος ηγήθηκε του αγώνα και απέδειξε έμπρακτα πως μπορεί να οδηγήσει τόσο γρήγορα όσο ο Rea την ZX-10RR και πως το ταλέντο δεν έχει εθνικότητα! Μόλις 12 γύρους πριν το τέλος οι μάχες είχαν χωριστεί σε διάφορα πεδία με την Kawasaki να τρίβει τα χέρια της, βλέποντας τρεις αναβάτες της στο βάθρο! Στη πρώτη γραμμή του μετώπου είχαμε τους Rea και Razgatlioglu να κονταροχτυπιούνται μέχρι εσχάτων, ενώ οι Marco Melandri και Alex Lowes είχαν πλησιάσει πάλι τον Haslam που ήταν τρίτος, με τον ο Rinaldi που ήταν πέμπτος να έχει αυξήσει το ρυθμό του και να πλησιάζει. Τρεις γύρους πριν το τέλος, ο Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK) έπεσε στην όγδοη στροφή, αφού τα ελαστικά είχαν αρχίσει να παραδίδουν πνεύμα λόγω των αντίξοων συνθηκών, ενώ στους πρώτους γύρους του αγώνα είχε πέσει και ο ομόσταβλός του Sandro Cortese, με αποτέλεσμα οι ελπίδες της GRT Yamaha για ένα καλό αποτέλεσμα να κατακερματιστούν τελείως.

Τέσσερις γύρους πριν το τέλος και μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις, ο Rea κατάφερε να δώσει το τελικό χτύπημα στον Razgatlioglu στην ευθεία της πίστας, καθώς τον πέρασε και έστριψε πρώτος. Όμως, ο Razgatlioglu σαν μαινόμενος ταύρος έστρεψε τα κέρατά του στον περσινό πρωταθλητή Rea και στην τέταρτη στροφή βρέθηκε χιλιοστά πίσω απ’ τη μοτοσυκλέτα του Rea. Κάνοντας endo κατάφερε να αποφύγει μια καταστροφική σύγκρουση και για τους δύο! Οι μάχες συνέχισαν, όμως τελικά ο Rea κατέκτησε την 75η νίκη της καριέρας του παρά την τελευταία απόπειρα του Razgatlioglu να τον περάσει στην έξοδο της στροφής πριν την ευθεία. Παράλληλα, ο Jonathan Rea έγινε ο αναβάτης που έχει πάρει τους περισσότερους πόντους στο Motul WSBK . Το χατ-τρικ της Kawasaki κατάφερε να ολοκληρώσει ο Leon Haslam και να στεφθούν οι πράσινοι ως η απόλυτα κυρίαρχη δύναμη στο δεύτερο σκέλος του Misano! Τέταρτος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Alex Lowes, με τον Michael Ruben Rinaldi να κλείνει τη πεντάδα. Ο Tom Sykes ολοκλήρωσε τον έβδομο γύρο του πρωταθλήματος με ανάμεικτα συναισθήματα, έχοντας μια δεύτερη θέση στο πρώτο σκέλος, μια απόσυρση στον Sprint Race και μια έκτη στο δεύτερο σκέλος. Μέσα στη δεκάδα τερμάτισε ο Chaz Davies, περνώντας τη καρό σημαία έβδομος. Οι Pirro, Zanetti και Torres έκλεισαν τη δεκάδα τερματίζοντας όγδοος, ένατος και δέκατος αντίστοιχα.

Με την αυλαία του Misano να πέφτει, ο Rea κατάφερε να κλείσει περισσότερο το βαθμολογικό χάσμα που τον χωρίζει απ’ τον Bautista στους μόλις 16 βαθμούς! Ο Michael van der Mark που μετά το τρομακτικό highside που είχε στα δοκιμαστικά δεν κατάφερε να λάβει μέρος στον αγώνα, παραμένει τρίτος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, ενώ ο Lowes κατάφερε να κλείσει την απόσταση που τους χωρίζει.

Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP