Motul WSBK-Phillip Island

Σάρωσαν Rea και Kawasaki

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/2/2017

Τα παγκόσμια πρωταθλήματα ξεκίνησαν το περασμένο σαββατοκύριακο σε ασφάλτινες και χωμάτινες πίστες και στην άσφαλτο το ποδαρικό έγινε με τον αγώνα των superbikes στο Phillip Island. Ένα ξεκίνημα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ονειρικό για την Kawasaki και τον Jonathan Rea, καθώς ξεκίνησε με διπλή νίκη για την "πράσινη" ομάδα η προσπάθεια για την υπεράσπιση του περσινού τίτλου.

Η είδηση όμως δεν είναι αυτή, καθώς πολλοί έχουν αρχίσει ήδη να κάνουν λόγο για μονόλογο της Kawasaki και φέτος, αλλά το ότι καμία από τις δύο νίκες δεν ήταν εύκολη υπόθεση για το Βρετανό –κι αυτό μόνο καλό νέο μπορεί να είναι για το πρωτάθλημα. Σ' αυτόν τον πρώτο αγώνα είδαμε κάτι που είχαμε πολλά χρόνια να δούμε στα superbikes σε τέτοια έκταση, με μια εξάδα αναβατών να σφάζονται κυριολεκτικά σε κάθε στροφή και οι εναλλαγές των θέσεων να γίνονται διαρκώς σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Είδαμε τα δύο εργοστασιακά Kawasaki να συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν πέρσι, εκμεταλλευόμενοι και τη φόρα από τα καλά αποτελέσματα των δοκιμών, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τις Ducati, που ειδικά προς το τέλος της περασμένης σεζόν επέδειξαν εκπληκτικές επιδόσεις κερδίζοντας αγώνες και εντυπώσεις με τον Chaz Davies, αλλά τότε τα χρονικά περιθώρια ήταν ανύπαρκτα. Τώρα όμως, διατηρώντας αυτό το momentum μπήκαν δυναμικά από την αρχή της σεζόν έχοντας ακόμη έναν άσσο στο μανίκι τους: τον Marco Melandri. Η επιστροφή του Ιταλού έκανε αίσθηση με το "καλημέρα", ανεβαίνοντας μάλιστα στο βάθρο του δεύτερου σκέλους της Κυριακής, καθώς στο πρώτο σκέλος είχε μια πτώση στον έβδομο γύρο που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει λίγο αργότερα, παρά το ότι κατάφερε να ξαναμπεί στον αγώνα μετά την πτώση του. Η πείρα και το ταλέντο του, σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη δυναμική του Panigale, θα δυσκολέψουν πολύ το έργο της Kawasaki, κάτι που φάνηκε άλλωστε από την αρχή.

Κι εδώ έρχεται να προστεθεί άλλη μια παράμετρος του φετινού πρωταθλήματος προς όφελος του θεάματος και του συναγωνισμού, με τα Yamaha R1 των Lowes και Van der Mark. Φέτος, όπως είχαμε διαπιστώσει και ιδίοις όμμασι από την παρουσίαση των αγωνιστικών ομάδων της Yamaha Racing, η εταιρεία έχει επενδύσει πολλά στην εργοστασιακή ομάδα των superbikes, τόσο σε χρήμα, όσο σε χρόνο και ανθρώπινο δυναμικό. Την αποτελεσματικότητα αυτής της προσπάθειας την είδαμε αυτό το σαββατοκύριακο, με τον Lowes όχι μόνο να είναι μόνιμος θαμώνας του γκρουπ των πρωτοπόρων και στα δύο σκέλη, αλλά να μπαίνει και επικεφαλής σε σημαντικό μέρος του αγώνα, επιβεβαιώνοντας πως η Yamaha γεφύρωσε μεγάλο κομμάτι του χάσματος που την χώριζε πέρσι από τις Kawasaki και Ducati. Ο Ολλανδός team mate του έδειξε ότι χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο προσαρμογής πάνω στην καινούργια μοτοσυκλέτα, μένοντας όμως εντός της πρώτης δεκάδας.

Αντιθέτως, απογοητευτική ήταν η εμφάνιση της ομάδας της Honda, όπου αμφότεροι οι Hayden και Bradl αντιμετώπισαν προβλήματα στο να είναι ανταγωνιστικοί πάνω στα καινούργια CBR. Μάλιστα ο Hayden είχε και μια πτώση με εγκατάλειψη στο δεύτερο σκέλος της Κυριακής, προσθέτοντας έντονο προβληματισμό για την συνέχεια, καθώς όπως δήλωσε προέχει το να βρεθεί τρόπος ώστε η μοτοσυκλέτας να αποκτήσει σταθερότητα στην απόδοσή της. Σε καλύτερη μοίρα ήταν τα δύο Aprilia των Eugene Laverty και Lorenzo Savadori της Milwaukee Aprilia, με τους δύο αναβάτες μάλιστα να τερματίζουν μέσα στην πρώτη δεκάδα στον αγώνα του Σαββάτου.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ήταν και ο πρώτος αγώνας που εφαρμόστηκε το νέο σύστημα κατάταξης για την εκκίνηση του δεύτερου σκέλους της Κυριακής, με τον Lowes να ξεκινά από την pole position και τον νικητή του πρώτους σκέλους, Jonathan Rea, να ξεκινά από την ένατη θέση!

Αποτελέσματα Σαββάτου

1. Jonathan Rea Kawasaki Racing Team / ZX-10R
2. Chaz Davies Aruba.it Racing-Ducati / Panigale R
3. Tom Sykes Kawasaki Racing Team / ZX-10R
4. Alex Lowes Pata Yamaha Official WorldSBK Team / YZF-R1
5. Leon Camier MV Agusta Reparto Corse / F4 1000

Αποτελέσματα Κυριακής

1. Jonathan Rea Kawasaki Racing Team / ZX-10R
2. Chaz Davies Aruba.it Racing-Ducati / Panigale R
3. Marco Melandri Aruba.it Racing-Ducati / Panigale R
4. Alex Lowes Pata Yamaha Official WorldSBK Team / YZF-R1
5. Xavi Fores Barni Racing Team / Panigale R

Βαθμολογία

1. Jonathan Rea 50
2. Chaz Davies 40
3. Tom Sykes 26
4. Alex Lowes 26
5. Xavi Fores 21

Ετικέτες

Ducati Panigale

yamaha r1

kawasaki

Ducati

WSBK

https://bit.ly/MOTO_670

Race News

World Superbike

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!