MotulWSBK 2020 Jerez 2η μέρα δοκιμών: Ο Rea στην κορυφή!

Τι έδειξαν οι δοκιμές
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

24/1/2020

Ο καιρός την τελευταία μέρα των δοκιμών στη Jerez ήταν καλύτερος και συνολικά βοήθησε όλους τους αναβάτες στο να συλλέξουν δεδομένα με τις μοτοσυκλέτες τους. Το πρωί ξεκίνησε με βροχές, όμως όσο η ώρα περνούσε η κακοκαιρία υποχωρούσε και η πίστα ξεκίνησε να στεγνώνει. Το απόγευμα με τις συνθήκες να είναι μεικτές, οι αναβάτες δοκίμασαν όσα περισσότερα εξαρτήματα μπορούσαν.

Ο "κανίβαλος" Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) (σ.σ. αυτό το παρατσούκλι του έχουν δώσει οι Ιταλοί) ήταν πεπεισμένος πλέον πως δεν θα καταφέρει να οδηγήσει σε στεγνή άσφαλτο και μάλιστα είχε κλείσει εισιτήρια για να αναχωρήσει νωρίς το απόγευμα για την πατρίδα του. Ωστόσο, με τον καιρό να γλυκαίνει ο πολυπρωταθλητής φόρεσε τη στολή του και μπήκε στην πίστα ολοκληρώνοντας 19 γύρους. Γνωρίζει πάρα πολύ καλά τη μοτοσυκλέτα του και με ημι-βρόχινες συνθήκες σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο. Η αγωνιστική γραμμή ήταν βρεγμένη σε ορισμένα σημεία της πίστας και για να πετύχει τον καλύτερο χρόνο, δοκιμάζοντας παράλληλα ένα νέο εξάρτημα, ρίσκαρε αρκετά με το πίσω ελαστικό να γλιστράει συχνά. Δεν μπήκε σε λεπτομέρειες σχετικά με αυτά που δοκίμασε, αλλά περιορίστηκε στο ότι αλλάζοντας το ύψος της μοτοσυκλέτας μπροστά κατάφερε να βελτιώσει τη συμπεριφορά της στο στρίψιμο. Ωστόσο, είναι κάτι που θα επανεξεταστεί και θα επιβεβαιωθεί σίγουρα στις ιδιωτικές δοκιμές της Kawasaki στην Catalunya την ερχόμενη Δευτέρα, μια πίστα στην οποία δεν έχει ξαναοδηγήσει όπως είπε και είναι αρκετά ενθουσιασμένος.

Από τη Jerez δεν αποκόμισε πολλά πράγματα ο Rea, ενώ το γεγονός πως δεν οδήγησε όσο η πίστα ήταν βρεγμένη, ήταν επειδή πολύ απλά δεν είχε να του προσφέρει κάτι παρά μόνο το ρίσκο μιας πτώσης. Τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα του γνωρίζουν ήδη τις βασικές ρυθμίσεις της ZX-10RR, ενώ το να βρουν τις ρυθμίσεις για το βρεγμένο ήταν άσκοπο. Τόνισε πώς πλέον έχουν εξειδικευτεί τόσο πολύ τα πράγματα που άλλες ρυθμίσεις χρειάζονται για την βροχή, άλλες για τις μεικτές συνθήκες, άλλες για βρεγμένο χωρίς να βρέχει και άλλες για βρεγμένο με αέρα. Ακόμη, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον φετινό ανταγωνισμό λέγοντας πως υπάρχουν τέσσερις με πέντε αναβάτες που μπορούν να τον απειλήσουν και να τον εκθρονίσουν απ’ την πενταετή μοναρχία του.

Από την άλλη, ο Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) πέρασε περισσότερο χρόνο μέσα στην πίστα με στόχο να μάθει καλύτερα τη νέα του μοτοσυκλέτα, ενώ “έπαιξε” και με τις ρυθμίσεις του launch control. Ολοκλήρωσε τις δοκιμές του με 44 γύρους τη δεύτερη μέρα και ήρθε τέταρτος στο πίνακα των χρονομετρήσεων.

Ο Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Official Team) έφυγε από τη Jerez ευχαριστημένος με τις επιδόσεις του και βρέθηκε πίσω απ’ τον Rea. Να θυμίσουμε πως είχε μια πτώση στη πρώτη στροφή της πίστας, ενώ τη δεύτερη μέρα συνέχισε ακάθεκτος, καταφέρνοντας να βελτιωθεί στην οδήγηση με βρεγμένη άσφαλτο. Η R1 του αρέσει περισσότερο απ’ την ZX-10RR που οδηγούσε πέρσι, διότι του προσφέρει περισσότερη σιγουριά, λόγω της καλύτερης πρόσφυσης που έχει πίσω. Χάρη σε αυτό μάλιστα είπε πώς ξεπέρασε τις όποιες φοβίες είχε με την οδήγηση στο βρεγμένο. Ωστόσο, ήταν άτυχος επειδή κάθε φορά που έβαζε καινούργια λάστιχα, ο καιρός χειροτέρευε και δεν μπόρεσε να έχει όσο χρόνο ήθελε μέσα στην πίστα. Ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Official Team) έκλεισε τη πεντάδα.

Οι “κόκκινοι” είδαν τον Scott Redding με την V4R να βάζει την Aruba.it στη τρίτη θέση του πίνακα. Ο Βρετανός μπορεί να αστειεύτηκε λέγοντας: “Τελικά το χειμώνα βρέχει στη Jerez”, ωστόσο ήταν από τους αναβάτες που επωφελήθηκαν περισσότερο από αυτό. Πολλοί αγώνες του πρωταθλήματος πραγματοποιούνται υπό βροχή και το να αποκτήσει περισσότερη εμπειρία με την V4R στο βρεγμένο ήταν κάτι που επιδίωκε. Την πρώτη μέρα, αισθανόταν αρκετά άβολα πάνω στη V4R επειδή δεν είχε καλή πληροφόρηση για την πρόσφυση του πίσω. Τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο, όταν με την ομάδα του βρήκαν τις σωστές ρυθμίσεις των αναρτήσεων. Μάλιστα προς το απόγευμα, που η άσφαλτος είχε σχεδόν στεγνώσει, μπήκε στην πίστα με slick ελαστικά και πέρα απ’ το ότι είχε έναν αρκετά ανταγωνιστικό ρυθμό, βρήκε και τα όρια της μοτοσυκλέτας του σε αυτές τις συνθήκες. Μέχρι και σήμερα η Ducati έχει δοκιμάσει την V4R στο Aragon, τη Valencia (σ.σ. ιδιωτικές δοκιμές) και δύο φορές –πλέον- στη Jerez. Το Portimao που θα φιλοξενήσει τα επόμενα test θα είναι το ιδανικό πεδίο εξέλιξης της V4R λόγω της ποικιλομορφίας της (υψομετρικές διαφορές, σαμαράκια, αρνητική κλήση σε μερικές στροφές) για τη βελτίωση της πρόσφυσης πίσω, τόνισε ο Redding. O Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) μπορεί να είχε δύο πτώσεις την πρώτη μέρα και να ολοκλήρωσε τη δεύτερη με λιγότερους από 30 γύρους στη 15η θέση, όμως μετρά ήδη ένα χρόνο εμπειρίας πάνω στη V4R και μπορεί ακόμη και φέτος να μας εκπλήξει με τις επιδόσεις του.

Η HRC Team έχει έναν τεράστιο όγκο δουλειάς να καλύψει, με τους Bautista και Haslam στο πλάι της να κάνουν ότι μπορούν. Στόχος τους είναι να βρουν τις βασικές ρυθμίσεις του triple R όπως ανέφερε ο Ισπανός αναβάτης. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για τον Bautista αφού στο παρελθόν έχει οδηγήσει μόνο V4 κινητήρες και τώρα καλείται όχι μόνο να βρει τις βασικές ρυθμίσεις του τετρακύλινδρου εν σειρά Fireblade αλλά και να προσαρμόσει το στιλ οδήγησής του, με βάση τον τρόπο που αποδίδει ο κινητήρας της Honda. Για αυτό χρειάζεται περισσότερο χρόνο σε στεγνές συνθήκες.

Ο Haslam (HRC Team) ήρθε έκτος στο πίνακα των χρονομετρήσεων και είναι ιδιαίτερα χαρούμενος που έχει για teammate τον Bautista, επειδή ο εσωτερικός ανταγωνισμός θα τους ωθήσει στο να κυνηγήσουν τις νίκες πιο έντονα. Παράλληλα, χαίρεται που οι γνώσεις του σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της Fireblade βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τον Bautista και είναι ευχαριστημένος με τις επιδόσεις του απ’ τη Jerez.

Στην έβδομη θέση ήταν ο Loris Baz (Ten Kate Racing Yamaha) και κατάφερε να επιβεβαιώσει τη βελτίωση της R1 σε μεικτές συνθήκες, ενώ παράλληλα εξασκήθηκε στις εκκινήσεις, ραφινάροντας τα ηλεκτρονικά βοηθήματα. Εστίασε στις βασικές ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας του, ενώ πίσω του ήταν ο Michael Ruben Rinaldi (Team GOELEVEN) και ο Federico Caricasulo (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) που είχε δύο πτώσεις.

Έξω από τη δεκάδα ήταν οι αναβάτες της BMW με τον Tom Sykes στην 11η θέση. Μαζί με τον teammate του, Eugene Laverty, ολοκλήρωσαν συνολικά 65 γύρους στις δύο ημέρες των δοκιμών. Ο Laverty ενθουσιάστηκε με το νέο πλαίσιο της S1000RR αλλά θέλει περαιτέρω αλλαγές στον κινητήρα της για να γίνει πιο ανταγωνιστικός. Η ομάδα έχει δύο πλαίσια να δοκιμάσει στις δοκιμές του Portimao και αρκετά πράγματα για να εξελίξει μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος.

Η ORELAC Racing VERDNATURA είδε τον rookie της, Maximilian Scheib, να παίρνει την 12η θέση και να εντυπωσιάζει τον κόσμο στα paddock. Στόχος του ήταν να εξοικειωθεί με την ZX-10RR και ήταν ο τέταρτος ταχύτερος μη εργοστασιακός αναβάτης. Τρίτος στην ίδια λίστα, τη δεύτερη μέρα, ήταν ο Garret Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team). Ο Sandro Cortese έλαβε μέρος στις δοκιμές με την Barni Racing Team και ήταν 14ος, αντικαθιστώντας προσωρινά τον Leon Camier, ο οποίος αναρρώνει απ’ τον τραυματισμό του. Ο Cortese έμεινε πολύ ευχαριστημένος απ’ την αίσθηση που του έδωσε η V4R, ενώ μέχρι και τώρα δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με κάποια ομάδα. Ο Sylvain Barrier (Brixx Performance) ήταν 16ος μπροστά απ’ τον Leandro Mercado (Motocorsa Racing). Απομένουν οι δοκιμές στο Portimao, κι έπειτα η αυλαία του παγκοσμίου πρωταθλήματος Superbike θα ανοίξει με τον αγώνα στο Philip Island!

 

Οι έξι ταχύτεροι χρόνοι

  1. Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’40.983 (19 laps)
  2. Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Official Team) +0.231 (42 laps)
  3. Scott Redding (ARUBA.IT Racing – Ducati) +0.424 (43 laps)
  4. Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) +0.659 (44 laps)
  5. Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Official Team) +1.724 (43 laps)
  6. Leon Haslam (HRC Team) +1.814 (32 laps)
Ετικέτες

Ο Rinaldi ανακοινώνει το τέλος της συμμετοχής του στο WorldSBK

Ο Ιταλός αναβάτης αποχωρεί από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, κλείνοντας ένα κεφάλαιο
Rinaldi retires
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/10/2025

Ο πέντε φορές νικητής αγώνων Michael Rinaldi κλείνει έναν σημαντικό κύκλο στην καριέρα του, αφήνοντας πίσω του μια μακρά πορεία και επιτυχίες

Ο 29χρονος Ιταλός αναβάτης ανακοίνωσε πως δεν θα συνεχίσει ως full-time αναβάτης στο MOTUL FIM Superbike World Championship για το 2026. Ο Rinaldi, που άφησε το στίγμα του στα πρώτα του χρόνια στο πρωτάθλημα, δυσκολεύτηκε τις τελευταίες σεζόν να ξαναβρεί τη σταθερότητα που θα τον έφερνε εκ νέου στη μάχη του τίτλου.

Η πορεία του στο paddock του WorldSBK ξεκίνησε το 2014 στην κατηγορία STK600, όπου τερμάτισε 11ος. Το 2015 μεταπήδησε από Yamaha σε Kawasaki και ανέβηκε στη 2η θέση με τέσσερα βάθρα και μία νίκη. Το 2016 έκανε το βήμα στην STK1000 με την Ducati Panigale R, ενώ το 2017 κατέκτησε τον τίτλο, κερδίζοντας τον Toprak Razgatlioglu με διαφορά οκτώ βαθμών.

Το 2018 γνώρισε για πρώτη φορά τη δράση του WorldSBK με την Aruba.it Racing – Junior Team και έδειξε αμέσως το ταλέντο του, ολοκληρώνοντας τη χρονιά στη 14η θέση. Ακολούθησαν οι χρονιές με Barni Racing και Team GoEleven, όπου το 2020 σημείωσε την πρώτη του νίκη στο MotorLand Aragón. Αυτή η επιτυχία του άνοιξε τις πόρτες για τη factory ομάδα της Ducati το 2021, όπου πρόσθεσε τρεις ακόμη νίκες και κατέκτησε την 5η θέση στο πρωτάθλημα.

Η συνέχεια τον βρήκε σταθερά μέσα στις πρώτες θέσεις, με την τελευταία του νίκη να έρχεται το 2023, πάλι στο Aragón. Το 2024 αγωνίστηκε με τη Motocorsa Racing, ενώ το 2025 μοιράστηκε τη χρονιά μεταξύ WorldSSP (GMT94 Yamaha) και WorldSBK (Yamaha Motoxracing).

Ο Rinaldi αποχαιρέτησε το πρωτάθλημα με ένα συγκινητικό μήνυμα στα social media, συνοδεύοντας το με απόσπασμα από τη νίκη του το 2023 στο Aragón:
"Μέσα μου ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μου νίκη στο WorldSBK. Μακάρι να μπορούσα να βρω τα λόγια για να εκφράσω όσα νιώθω, αλλά είναι δύσκολο. Ο χρόνος μου ως αναβάτης πλήρους απασχόλησης στο WorldSBK έφτασε στο τέλος του. Όχι επειδή είμαι έτοιμος να σταματήσω, αλλά γιατί έμαθα πως μερικές φορές το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μην πιέζεις τη ζωή, αλλά να την αφήνεις να κυλήσει φυσικά. Η δίψα, όμως, είναι ακόμα εκεί, η φλόγα για τη νίκη καίει το ίδιο δυνατά. Το να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής παραμένει ο στόχος μου, η ανολοκλήρωτη ιστορία μου. Θα συνεχίσω να κυνηγώ αυτό το όνειρο, ίσως σε άλλες πίστες, ίσως σε άλλα πρωταθλήματα. Και πέρα από τους αγώνες, εργάζομαι πάνω σε κάτι καινούργιο, πέρα από τις μοτοσυκλέτες, αλλά με το ίδιο πάθος. Σας ευχαριστώ. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι! Και ο δρόμος μπροστά μόλις ξεκινά! Αλλά αυτό το μεγάλο κομμάτι της καρδιάς και της καριέρας μου τελειώνει εδώ… Ευχαριστώ, από τα βάθη της καρδιάς μου".