Remy Gardner - Επίσημα στο WSBK με την GRT Yamaha

Από τον

Κώστα Γκαζή

15/9/2022

Από την Tech 3 και τη σέλα του KTM RC16 στο MotoGP το 2022, στην GYTR GRT Yamaha και στη σέλα του R1 στο WSBK για το 2023 θα μεταβεί ο Remy Gardner, γιος του θρυλικού αναβάτη της δίχρονης εποχής των GP, Wayne Gardner.

Ο Remy Gardner, που είχε κατακτήσει τον τίτλο της Moto2 του 2021, θα είναι ο πρώτος Αυστραλός αναβάτης στο WSBK από το 2016, ενώ η πρώτη προσπάθεια του να ακολουθήσει στα χνάρια του πατέρα του στη μεγάλη κατηγορία του MotoGP το 2022 δυστυχώς δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς αυτή τη στιγμή βρίσκεται 23^ος από 28 αναβάτες, με μόλις 9 βαθμούς. Αναμένουμε τώρα να δούμε αν το restart του νεαρού Gardner με WSBK γεύση θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία από το ντεμπούτο του στο MotoGP.

Ήταν το 2014, όταν ο Remy Gardner, που έχει γεννηθεί το 1998 στο Σίδνεϋ, έκανε την εμφάνιση του στην κατηγορία Moto3 του MotoGP, παίρνοντας τον πρώτο βαθμό του, στον αγώνα της Sepang, τον τρίτο του αγώνα στο Πρωτάθλημα. Το 2015 υπέγραψε συμβόλαιο για συνεχή παρουσία στη Moto3, όμως κατάφερε να πάρει μόλις ένα βαθμό, με την επίσημη δικαιολογία να κάνει λόγο για το μεγάλο του μέγεθος που “δούλευε” εναντίον του, στις μικρές μοτοσυκλέτες.

Το 2016 μετέβη στη Moto2, αν και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και όχι στο Παγκόσμιο, όπου κέρδισε έναν αγώνα στη Βαρκελώνη, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει την εμφάνιση του στο Παγκόσμιο Moto2 στα μέσα της σεζόν, όπου και κέρδισε κάποιους βαθμούς στην πρώτη του εμφάνιση, διατηρώντας τη θέση του για το υπόλοιπο Πρωτάθλημα.

Το 2017 βελτιώθηκε περισσότερο, ενώ το 2018 ανέβηκε για πρώτη φορά στην πέμπτη θέση σε αγώνα.

Το 2019 συνεχίστηκε με μια τρίτη θέση στην πίστα της Αργεντινής, ενώ κατά τη διάρκεια της σεζόν βρισκόταν τακτικά στην πρώτη δεκάδα. Το 2020 κατάφερε να ανέβει 4 φορές στο βάθρο, ενώ πήρε και την πρώτη νίκη της καριέρας του, για να τερματίσει 6^ος στην τελική κατάταξη.

Το 2021 ήταν η χρονιά του Remy, καθώς εμφανίστηκε εξαιρετικά σταθερός, παίρνοντας 5 νίκες και τον τίτλο, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ο ομόσταυλός του Raul Fernandez είχε 8 νίκες, αλλά η αστάθεια του δεν του επέτρεψε να πάρει εκείνος το Πρωτάθλημα. Εν τέλει οι δυο τους θα βρισκόταν και πάλι στην ίδια ομάδα το 2022, με την Tech 3 της KTM, σε μια εξαιρετικά άχαρη για αμφότερους τους αναβάτες -και για την ομάδα- σεζόν, με τον Fernandez να βρίσκεται μια θέση πίσω από τον Remy στην γενική κατάταξη.

Ενώ τώρα η ΚΤΜ ήθελε να κρατήσει τον Fernandez, εκείνος δεν το συζητούσε καν, επιλέγοντας να φύγει για να αγωνιστεί το 2023 με τη δεύτερη -νέα- ομάδα της Aprilia, δίπλα στον Miguel Oliveira που έφυγε επίσης από τους πορτοκαλί. Σημειώστε πως από ότι φαίνεται ο Fernandez δέχθηκε να μην πληρωθεί από την ΚΤΜ για το δεύτερο μισό της σεζόν (300.000 ευρώ) ώστε να συμφωνήσουν να σπάσουν το συμβόλαιο του οι Αυστριακοί!

Κι εκεί που ο Gardner πίστευε πως η ΚΤΜ θα επιλέξει να τον κρατήσει και το 2023, η Tech 3 του έδειξε την πόρτα, χωρίς να του δώσει περιθώρια να αποδείξει την αξία του σε μια δεύτερη χρονιά, όπως είναι εθιμοτυπικό, καθώς το ντεμπούτο - προσαρμογή στο MotoGP είναι πάντα μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Όπως σας είχαμε γράψει ο Remy Gardner είχε δηλώσει απογοητευμένος και πληγωμένος από την απόφαση αυτή της ΚΤΜ.

Τώρα η GYTR GRT Yamaha ανακοίνωσε επίσημα την προσχώρηση του Remy Gardner στην ομάδα για τη σεζόν 2023 στο WSBK, στη θέση του Garret Gerloff που την επόμενη χρονιά θα συνεχίσει στο WSBK αλλά ως εργοστασιακός αναβάτης της BMW.

Όσον αφορά στον δεύτερο αναβάτη της GRT, αυτός ακόμα αναμένεται να ανακοινωθεί.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/9/2025

Το MOTUL FIM Superbike World Championship μπαίνει στην τελική του ευθεία με μια μονομαχία ανάμεσα στον Toprak Razgatlioglu (ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team) και τον Nicolo Bulega (Aruba.it Racing - Ducati)

Με τρεις γύρους να απομένουν, η ένταση κορυφώνεται. Πριν όμως ανάψει το πράσινο φως στο MotorLand Aragon, ας δούμε τα πιο σημαντικά στατιστικά, γεγονότα και ορόσημα που ενδέχεται να γραφτούν στα βιβλία της ιστορίας.

Στατιστικά & Αριθμοί

123 – Τόσοι αγώνες έχουν διεξαχθεί σε ισπανικό έδαφος από το 1990 (πρώτος στη Jerez).
87 – Ο Razgatlioglu έχει το υψηλότερο ποσοστό podium για κατασκευαστή στην ιστορία: 87,7% με BMW (50/57).
44 – Το Aragon μπήκε στο καλεντάρι το 2011, ως η 5η ισπανική και η 44η συνολικά πίστα.
37 – Με 37 αγώνες από το 2011, το Aragon είναι η ισπανική πίστα με τους περισσότερους αγώνες.
36/37 – Ο Toprak έχει 36 νίκες σε 57 αγώνες με BMW, μόλις μία λιγότερη από όσες είχε με Yamaha σε 131 αγώνες.
31 – Οι τελευταίοι 31 αγώνες εδώ μοιράστηκαν μόνο Ducati (20) και Kawasaki (11).
30/63 – Ο Bulega έχει 30 δεύτερες θέσεις στους πρώτους 63 αγώνες του, 15 το 2024 και 15 το 2025.
28 – Για 28 συνεχόμενους αγώνες (2013-2023) υπήρχε πάντα ένας αναβάτης Kawasaki στο βάθρο σε αυτή την πίστα.
26 – Ο Jonathan Rea κατέχει ρεκόρ με 26 βάθρα στο Aragon (2023), περισσότερα από κάθε άλλη πίστα.
25-1 – Ο Rea έχασε βάθρο μόνο μία φορά σε 26 αγώνες με την Kawasaki στο Aragon, ρεκόρ για την ιστορία του WorldSBK.
23 – Μόνο σε μία ημέρα φέτος (23/2) ο Toprak δεν πήρε βαθμούς. Από τότε έχει 449 πόντους έναντι 368 του Bulega.
20 – Η Ducati είναι η πιο επιτυχημένη κατασκευάστρια στο Aragon με 20 νίκες.
18/20 – Ο Toprak έχει 18 συνεχόμενα βάθρα (από Cremona), δύο μακριά από το δικό του ρεκόρ (20 το 2023).
12/13 – Ο Toprak τρέχει σερί 12 νικών, μια πριν το δικό του all-time ρεκόρ των 13.
18x2 – Είναι ο μόνος αναβάτης με δύο σεζόν 18+ νικών (2024 και 2025).
10 – Χαμηλότερη εκκίνηση που έφερε νίκη εδώ: 10η θέση (Chaz Davies, 2017).
9-9 – Rea και Bautista μοιράζονται το ρεκόρ με 9 νίκες ο καθένας στο Aragon.
8 – Η Ducati τρέχει με το καλύτερο σερί νικών στο Aragon: 8 συνεχόμενες.
5 – Ο Toprak έχει την ευκαιρία να σπάσει το δικό του ρεκόρ 4 triple wins.
4-4 – Sykes και Rea ισοβαθμούν σε pole positions στο Aragon (4).
3 – Μόνο τρεις χώρες έχουν κερδίσει εδώ: Μ. Βρετανία (21), Ιταλία (7), Ισπανία (9 – όλες Bautista).
1 – Το Aragon προσέφερε στον Michael Rinaldi την πρώτη του νίκη (2020) και την πρώτη του εκκίνηση (2018).
0 – Παρά την κυριαρχία τους φέτος (26 νίκες σε 27 αγώνες), Razgatlioglu και Bulega δεν έχουν νικήσει ποτέ εδώ.