MiniGP Cup 2018: 2ος γύρος, 23 Σεπτεμβρίου, Μέγαρα
Αγώνας γεμάτος θέαμα
Από τον
Μπάμπη Μέντη
5/10/2018
Mε τις καλύτερες συνθήκες έγινε ο 2ος αγώνας της χρονιάς για το MiniGP Cup αφού, τόσο οι σημαντικά αυξημένες συμμετοχές ακόμα και από την μακρινή Ρόδο, όσο ο τέλειος καιρός και η πεντακάθαρη πίστα, φρόντισαν να ξεσηκώσουν του αθλητές οι οποίοι με την σειρά τους φρόντισαν να «ξεσηκώσουν» με την πανγρήγορη οδήγησή τους τους αρκετούς θεατές που συγκεντρώθηκαν στην πίστα καρτ του Αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων. Αξίζει σημειωθεί το γεγονός ότι την προηγούμενη ημέρα του αγώνα υπήρξε προπόνηση αθλητών με κάρτ και έτσι η πίστα απέκτησε την μέγιστη πρόσφυση ενώ οι περισσότεροι αθλητές του MiniGP Cup μπόρεσαν και αυτοί να κάνουν ελεύθερες δοκιμές και να προετοιμαστούν καλύτερα για τον Κυριακάτικο αγώνα. Όπως ξεκίνησε η χρονιά, έτσι και στα Μέγαρα υπήρξαν 2 αγωνιστικά σκέλη σε κάθε κατηγορία με ξεχωριστή βαθμολογία το καθένα, στοιχείο που ήρθε για να μείνει αφού συμβάλει στην αύξηση του αγωνιστικού θεάματος και στην ανάπτυξη της εμπειρίας των αθλητών.
Με τα δεδομένα αυτά, ήδη από τις πρώτες πρωινές δοκιμές έγινε φανερή η ταχύτητα των αθλητών με τον 10χρονο Βασίλη Παντελεάκη
(ΑΡΗΣ, RMU) να αποδεικνύει έμπρακτα την στοχευμένη συνολική προετοιμασία του και, ξεκινώντας από την pole position με την καθαρόαιμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα του, να φτάνει σε δύο αναμφισβήτητες νίκες στην κατηγορία MiniGP1 σημειώνοντας μάλιστα το απόλυτο ρεκόρ ταχ. Γύρου της πίστας καρτ των Μεγάρων όλων των κατηγοριών!! Ο μεγάλος του αντίπαλος, ο λίγο νεαρότερος πεισματάρης Δωδεκανήσιος (Κως) Σπύρος Φουρθιώτης (ΛΕΜΟΤ, Ohvale) έκανε ότι μπορούσε, βελτίωσε κατά πολύ το προσωπικό του ρεκόρ, αλλά περιορίστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις με την μοτοσυκλέτα του να μην «βολεύεται» στις απαιτήσεις τις «ανοικτής» πίστας. Αρκετά πιο πίσω ο Κορίνθιος rookie Γιάννης Παλιογιάννης (ΜΟΛΠ, Kayo) τα πήγε περίφημα στον 2ο του μόλις αγώνα. Μοναχικά ο, γνωστός και καταξιωμένος λάτρης του MiniGP Cup, Νίκος Ελευθεριάδης (Ο65, IMR) αφού ο προσωπικός του αντίπαλος Γιώργος Γερακιανάκης (ΑΡΗΣ) απουσίαζε πήρε 2 ακόμα νίκες στην κατηγορία MiniGP.
Βελτιώνοντας κατά 1,5 και πλέον δευτερόλεπτα το προσωπικό του ρεκόρ γύρου, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος (Ο65, IMR) έκανε το 4 στα 4 στις νίκες φέτος στην KidGP, με τον Γιώργο Μαυρόπουλο (Ο65, IMR) να βελτιώνει πάρα πολύ το ρεκόρ του (4+ δευτ) και να φτάνει άνετα στις δευτεριές χωρίς να απειληθεί από τον «όλο και μαθαίνω» Σπύρο Αντωνίου (ΦΙΑΜ, IMR) ενώ ο μικρότερος όλων Σαράντης Γεωργιάδης (ΟΔΜΑΑ, IMR) κατάφερε να περάσει τις δυσκολίες μιας πτώσης σε προπόνηση και να χαρεί την δεύτερη αγωνιστική συμμετοχή του.
Σίγουυρα η έκπληξη του αγώνα ακούει στο όνομα Αλέξανδρος Αρναουτάκης (Ικαρος, IMR) ο οποίος, στην πρώτη του συμμετοχή στο MiniGP Cup και στην κατηγορία Open PitBikes, τα «πήρε όλα και έφυγε» (και στο όλα συμπεριλαμβάνεται και ένα σασμάν που παρέδωσε πνεύμα ανάμεσα στα σκέλη αλλά η ομάδα του το άλλαξε τάχιστα) αποδεικνύοντας ότι στην Ρόδο το «μικρόβιο» του MiniGP έχει «πιάσει» για τα καλά και ήδη εδραιώνεται «σχολή-παραγωγή» αθλητών εκεί.
Ο γνωστός Σωτήρης Στυλιάδης (ΑΡΗΣ, IMR) έκανε ότι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τον Αρναουτάκη αλλά, έχοντας τον νου του και στην βαθμολογία όπου προηγείται με άνεση πλέον, αρκέστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις. Εκμεταλλευόμενος την ταχύτατη μοτοσυκλέτα του, ο «παλιός» Νίκος Λιόλιος (Ο65, IMR) πήρε τις 2 τρίτες θέσεις. Λίγο πιο πίσω, στο α’ σκέλος, ο Νίκος Γεωργόπουλος (Ο65, Kayo) επανέκαμψε ανανεωμένος μετά τον τραυματισμό του σε οδικό ατύχημα και επικράτησε του καταξιωμένου Αντώνη Καλέμη (Ο65, IMR) ο οποίος δεν απειλήθηκε από τον Χρήστο Φωτιάδη. Στο β’ σκέλος ήταν ο Ηλίας Δίπλας (Αρτεμις, IMR) αυτός που τα ‘βαλε με τον Α. Καλέμη σε μια μονομαχία που παρακολούθησε από κοντά ο πρώην κυπελλούχος MiniGP Δημήτρης Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda – έπεσε στο α’σκέλος) ο οποίος συμμετείχε με μια υποτονική μοτοσυκλέτα για να στηρίξει τον θεσμό αλλά και να κάνει μια καλή προπόνηση εν όψει του τελευταίοθ αγώνα για το ΠΠΤαχύτητας
Αυξημένες συμμετοχές και στο «ξανανανεωμένο» IMR Cup όπου ο Μανώλης Τανής (Ο65) και πολυνίκης Γιάννης Λογοθέτης (Ο65) μοιράστηκαν τις νίκες αλλά και από μία πτώση (ο Λογοθέτης συνέχισε και τερμάτισε 4ος) και ήταν ο Γιώργος Μπερτσάτος (Ο65) αυτός που με 2 δευτεριές πήρε την νίκη, συνολικά, της ημέρας, σταθερός ο Γιώργος Φράγκος (Ο65) αλλά και ο Καλαματιανός (!) Βασίλης Κουδούνης (ΛΕΜΟΚΑ), δεν μπόρεσε να αποφύγει το λάθος ο Κώστας Τσικρικάς (ΦΙΑΜ).
Λόγω των σχολικών υποχρεώσεων για τις παρελάσεις, ο επόμενος και τελευταίος αγώνας μεταφέρεται από την 28η για την 14η Οκτωβρίου.
Ο Niccolò Canepa αποσύρεται από την ενεργό δράση μετά το Bol d'Or και όσο είναι στην κορυφή!
Έτοιμος να γιορτάσει δεύτερο τίτλο στη σειρά φεύγοντας με πυροτέχνημα
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
4/9/2024
Ο κορυφαίος αναβάτης αυτή τη στιγμή στο EWC (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής) με την ομάδα Yamalube YART Yamaha, Niccolò Canepa, ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση στο τέλος της φετινής σεζόν, που ολοκληρώνεται το επόμενο Σαββατοκύριακο 12-15 Σεπτεμβρίου, με τον Ιταλό να θέλει να ολοκληρώσει την καριέρα του ως αγωνιζόμενος με τον φετινό τίτλο, έχοντας ήδη ένα μικρό προβάδισμα από την Yoshimura Suzuki.
Ο Canepa είναι 36 ετών και καθοδόν να εξασφαλίσει back-to-back τίτλους στο EWC, με αγωνιστική δράση που απλώνεται πάνω από δύο δεκαετίες, έχοντας περάσει από όλα τα κορυφαία πρωταθλήματα: MotoGP, WorldSBK, Moto2, WorldSSP και MotoE πριν γίνει ο πιο επιτυχημένος Ιταλός αναβάτης του EWC στην ιστορία του πρωταθλήματος, όπου και βρήκε εκείνο που του ταίριαζε περισσότερο.
Ο Canepa με καταγωγή από τη Γένοβα, ξεκίνησε την καριέρα του στο ιταλικό εθνικό πρωτάθλημα πριν κάνει το ντεμπούτο του στο WorldSSP το 2005. Αφού τερμάτισε δεύτερος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Superstock 600 το 2006, πήρε το Κύπελλο FIM Superstock 1000 το 2007.
Μετά από αυτή την επιτυχία, ανέβηκε στο WorldSBK την επόμενη σεζόν με μερικές wildcard συμμετοχές και ταυτόχρονα έγινε αναβάτης δοκιμών για MotoGP μοτοσυκλέτες πριν περάσει και ο ίδιος στην αγωνιστική δράση, στην κορυφαία κατηγορία το 2009. Τερμάτισε στην 16η θέση της γενικής κατά την πρώτη του σεζόν στα MotoGP και έκανε το αντίστροφο βήμα κατεβαίνοντας στην Moto2 το 2010 όπου έτρεξε 11 αγώνες πριν πραγματοποιήσει άλλη μία γρήγορη αλλαγή στην αγωνιστική του καριέρα, επιστρέφοντας στο FIM Superstock 1000 Cup το 2011. Ακολούθησε μια πλήρης σεζόν στο WorldSBK το 2012 και στη συνέχεια τερμάτισε δεύτερος στο FIM Superstock 1000 Cup το 2013.
Επέστρεψε στο WorldSBK για τις σεζόν 2014 και 2015 πριν ξεκινήσει τη μακρά συνεργασία του με τη Yamaha, όταν εντάχθηκε στην ομάδα GMT94 Yamaha EWC το 2016, τερματίζοντας δεύτερος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής εκείνη τη χρονιά, ενώ παράλληλα έγινε επίσης ο επίσημος δοκιμαστής της Yamaha Motor Europe για τις μοτοσυκλέτες του WSBK.
Το 2016 επιλέχθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματισμένο Sylvain Guintoli για τέσσερις αγώνες στο WSBK, τερματίζοντας και τις τέσσερις θέσεις εντός δεκάδας. Αντικατέστησε επίσης τον Florian Marino σε δύο αγώνες εκείνης της χρονιάς στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα STK1000, με μία τρίτη θέση στο Donington Park.
Μόλις τη δεύτερη χρονιά του με την GMT94 Yamaha Team, έγινε ο πρώτος Ιταλός που κέρδισε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM Endurance, και στην πορεία έγινε επίσης ο πρώτος Ιταλός που διεκδίκησε τη νίκη στο Bol d'Or, ενώ στη συνέχεια τερμάτισε δεύτερος την επόμενη σεζόν.
Ο Canepa συνέχισε να κάνει wildcard συμμετοχές στο WSBK για την ομάδα Pata Yamaha το 2018, συμμετέχοντας στο Donington Park και στη συνέχεια στο Misano, τερματίζοντας εντός βαθμών. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην επίσημη ομάδα YART Yamaha EWC για τη σεζόν 2018/2019 του EWC, όπου είχε άμεση επιτυχία κερδίζοντας τον 8ωρο αγώνα Slovakia Ring, ενώ ολοκλήρωσε την σεζόν στην τέταρτη θέση.
Το 2019, έκανε επίσης το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE, τερματίζοντας στην ένατη θέση της γενικής κατάταξης, ένα αποτέλεσμα που θα επαναλάμβανε την επόμενη χρονιά, επιδεικνύοντας την ικανότητά του να είναι γρήγορος και με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Στη δεύτερη σεζόν του με την ομάδα YART, οι νίκες στο Estoril και τη Sepang του εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση στη γενική κατάταξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Αντοχής FIM 2019/202
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε επίσης προπονητής αναβατών της Yamama για το WSBK, αναλαμβάνοντας ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο paddock παράλληλα με τα καθήκοντα του στις δοκιμές, κάτι που απέδωσε καρπούς το 2021, όταν η Yamaha κατέκτησε το πρωτάθλημα WSBK. Επέστρεψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE το 2022, εξασφαλίζοντας το πρώτο του βάθρο στην κατηγορία, και τελικά κατάφερε να τερματίσει τη σεζόν στην έβδομη θέση, ενώ αγωνίστηκε επίσης στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV Superbike.
Ο Canepa πρόσθεσε άλλον έναν τίτλο στο EWC το 2023 μετά από μια εκπληκτική σεζόν που είδε τη YART να κερδίζει το 24H SPA EWC Motos και να εξασφαλίζει τη δεύτερη θέση στο 24 Heures Motos στο Le Mans, πριν τερματίσει τέταρτος στο Bol d'Or και να στεφθεί πρωταθλητής για άλλη μια φορά.
Αν πάνε όλα καλά στον τελευταίο αγώνα, ο Canepa θα τερματίσει πλέον την καριέρα ως ο καλύτερος Ιταλός αναβάτης στην ιστορία του Πρωταθλήματος Αντοχής με την ομάδα YART να προηγείται πριν το Bol d'Or με έξι βαθμούς διαφορά. Ο Canepa φέτος τερμάτισε δεύτερος στον 24ωρο αγώνα του Le Mans και τον 8ωρο της Suzuka και κέρδισε τον 8ωρο του Spa.
Αν και η κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου πρωταθλήματος θα ήταν το καλύτεροο τέλος σε μια απίστευτη καριέρα, ό,τι και αν συμβεί στο Bol d'Or, ο Canepa θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες του EWC όλων των εποχών και είναι μέλος ενός ελίτ κλαμπ ανθρώπων που έχουν κερδίσει και τους τρεις μεγάλους 24ωρους αγώνες (Spa, Le Mans και Bol d'Or).
Ο Niccolò Canepa, Yamalube YART Yamaha EWC δήλωσε:
«Ήταν ένα φανταστικό ταξίδι! Ξεκίνησα να αγωνίζομαι με μίνι μοτοσικλέτες όταν ήμουν μόλις εννέα ετών και στα 19 μου χρόνια οδηγούσα ήδη μια μοτοσικλέτα MotoGP. Ήμουν τυχερός που απόλαυσα μια απίστευτη καριέρα- φυσικά, υπήρξαν και κάποιες δύσκολες στιγμές, αλλά ως παιδί, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα είχα τόσο μεγάλη επιτυχία και θα απολάμβανα τόσο πολύ αυτό το άθλημα. Έδωσα τα πάντα στους αγώνες, αλλά πήρα πίσω πολύ περισσότερα από όσα περίμενα, και έχω κερδίσει δύο τίτλους EWC και έναν στο Superstock. Ελπίζω ότι μετά το Bol d'Or θα μπορέσουμε να κάνουμε τρεις στο EWC. Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε πολλά πρωταθλήματα, όπως MotoGP, WorldSBK, EWC, WorldSSP, Moto2 και MotoE. Είμαι ευχαριστημένος με όσα έχω πετύχει. Ως αναβάτης, ξέρεις πότε είναι η ώρα να σταματήσεις, και νιώθω ότι είναι η τέλεια στιγμή να αποσυρθώ μετά το Bol d'Or. Σκέφτομαι ήδη νέες προκλήσεις και ξεκινάω ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου. Φυσικά, θα μου λείψουν οι αγώνες, οι συναθλητές μου και η R1 μου, αλλά νομίζω ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με στήριξαν σε όλη μου την καριέρα, ιδιαίτερα την οικογένεια και την κοπέλα μου και όσους διασταυρώθηκαν μαζί μου και με βοήθησαν ή μου δίδαξαν κάτι. Ήταν χαρά μου να γνωρίσω τόσους πολλούς ανθρώπους στην πορεία και είμαι ενθουσιασμένος για την επόμενη περιπέτεια, που θα με δει να συνεχίζω να φοράω τα μπλε της Yamaha!»
Ο Mandy Kainz - Διευθυντής ομάδας Yamalube YART Yamaha EWC δήλωσε:
«Ήταν πραγματική ευχαρίστηση να συνεργάζομαι με τον Niccolò. Δεν είναι μόνο ένας απίστευτος αναβάτης, αλλά και ένας σπουδαίος τύπος. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας της YART από τότε που μπήκε στην ομάδα, και η συμπεριφορά, η ικανότητα και η ομαδική του εργασία ξεχωρίζουν έναντι όλων των άλλων. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια στη YART και ο Niccolò είναι ένα τεράστιο κομμάτι αυτής της οικογένειας από τότε που ήρθε. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για όσα έχουμε πετύχει μαζί και θα μας λείψει πολύ. Θέλω να τον ευχαριστήσω για όλα όσα έχει προσφέρει στην ομάδα. Αισθάνομαι ότι αποχωρεί μετά από μια τόσο απίστευτη σεζόν και ξέρω ότι το βάθρο στη Σουζούκα ήταν ένα μακρόχρονο όνειρο γι' αυτόν, όπως και για μένα και την υπόλοιπη ομάδα. Θα μείνει ήδη στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες EWC όλων των εποχών, αλλά έχει την ευκαιρία να γράψει το όνομά του στο βιβλίο των ρεκόρ για άλλη μια φορά στο Bol d'Or, εξασφαλίζοντας έναν τρίτο τίτλο για τον ίδιο και back-to-back τίτλους με την YART. Θέλουμε να τελειώσουμε ψηλά και να δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερη ιστορία μαζί, ώστε να κλείσει την ένδοξη καριέρα του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Ο Andrea Dosoli Διευθυντής αγωνιστικού τμήματος και R&D της Yamaha Motor Europe δήλωσε:
«Ο Niccolò έχει διανύσει μια απίστευτη καριέρα και είναι μέλος της οικογένειας της Yamaha για σχεδόν δέκα χρόνια. Έχει αγωνιστεί και έχει γνωρίσει την επιτυχία σε κάθε σημαντικό πρωτάθλημα, αναδεικνύοντας τις φανταστικές ικανότητές του στην οδήγηση, ανεξάρτητα μοτοσυκλέτας. Όταν ήρθε στην GMT94 το 2016, ταίριαξε αμέσως με την R1 και προκάλεσε άμεση εντύπωση, τερματίζοντας δεύτερος στην πρώτη του σεζόν στο EWC, πριν κερδίσει τον τίτλο στη δεύτερη σεζόν του. Έπαιξε επίσης τεράστιο ρόλο στην επιτυχία μας στο WSBK, όχι μόνο ως επίσημος αναβάτης δοκιμών, αλλά και ως προπονητής αναβατών και μέντορας. Είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς πόσο σημαντικό αντίκτυπο είχε στη Yamaha, με την πλούσια εμπειρία του, το μηχανολογικό του υπόβαθρο και την εκπληκτική του στάση απέναντι στην ομαδική εργασία, που όλα συνέβαλαν στην επιτυχία του, και μπορεί να είναι πολύ περήφανος για όσα έχει πετύχει. Με την πάροδο των χρόνων, δεν έχασε τίποτα από τον ρυθμό και την ανταγωνιστικότητά του, η οποία αναδείχθηκε με τη συγκλονιστική κατάκτηση του τίτλου της YART στο EWC το 2023, και θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες αντοχής όλων των εποχών. Θα ήταν ο τέλειος τρόπος για να κλείσει μια τόσο λαμπρή καριέρα με την εξασφάλιση του τρίτου του τίτλου EWC στο Bol d'Or, αλλά ό,τι και να συμβεί, ο Niccolò μπορεί να κρατήσει ψηλά το κεφάλι του και να είναι πολύ περήφανος για όσα έχει πετύχει. Ενώ η καριέρα του ως αναβάτης μπορεί να τελειώνει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψει την οικογένεια της Yamaha και ήδη ανυπομονούμε να συνεργαστούμε μαζί του σε μερικά συναρπαστικά νέα έργα στο μέλλον».
