Π.Π. Endurance 24h Le Mans: Νίκη για την Honda Γαλλίας

Μάχη μοτοσυκλετών και ελαστικών

Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/8/2020

Από το 1969 που έγινε ο πρώτος αγώνα αντοχής των 1000km στην πίστα του Le Mans, μια νίκη στη γαλλική πίστα είναι πάντα κατόρθωμα, ειδικά όταν ο αγώνας έχει διάρκεια 24 ωρών. Φέτος, στα πλαίσια του EWC (Endurance World Championship) της FIM τέσσερεις διαφορετικές εταιρείες μοτοσυκλετών και τρεις ελαστικών έδωσαν μάχη σώμα με σώμα για την πολυπόθητη νίκη στη μεγάλη κατηγορία. Τελικός νικητής ήταν η ομάδα της Honda Γαλλίας (F.C.C. TSR Honda France) που κατάφερε να περάσει πρώτη τη γραμμή του τερματισμού αλώβητη. Η βροχή είναι πάντα μέσα στις πιθανότητες και σε αυτόν τον αγώνα και έκανε δύο φορές την εμφάνισή της. Θύμα και τις δύο φορές η εργοστασιακή ομάδα της BMW που είχε ξεκινήσει από τη δεύτερη θέση και μέχρι να αρχίσουν οι ψιχάλες ήταν μπροστά στον αγώνα. Όμως μόλις έπιασε βροχή η άσφαλτος έγινε πολύ γλιστερή και η S1000RR βρέθηκε στα χορτάρια, όμως κατάφερε να επιστρέψει στην πίστα στην 5^η θέση.

Το ίδιο έγινε κι όταν έπιασε για δεύτερη φορά βροχή στο τέλος του αγώνα, μόνο που αυτή την φορά οδήγησε στην εγκατάλειψη, μόλις 12 γύρους πριν πέσει η καρό σημαία. Παρηγοριά για την BMW ήταν η νίκη του ιδιώτη αυστριακού Stefan Kerschbaumer στην κατηγορία Superstock που τερμάτισε μάλιστα στην 8^η θέση της γενικής κατάταξης. Η μάχη για την νίκη παίχτηκε στους τελευταίους δύο ώρες, όπου η σποραδικές βροχές έβαλαν τις ομάδες να ρισκάρουν με την επιλογή ελαστικών. Κάπως έτσι η ομάδα της Suzuki έχασε την δεύτερη θέση από την Kawasaki, που φαινόταν πως την είχε σίγουρη με την διαφορά δύο ολόκληρων γύρων που είχε κάνει δύο ώρες πριν το τέλος, όμως μια πτώση άλλαξε τα δεδομένα. Έτσι η σταθερότητα της CBR 1000 RR έδωσε τη νίκη στην Honda Γαλλίας, που χρησιμοποιούσε ελαστικά της Bridgestone και την ανέβασε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας στο πρωτάθλημα, πίσω από την πρωτοπόρο Suzuki.

Βαθμολογία Πρωταθλήματος

1	Suzuki Endurance Racing Team	Suzuki	FRA	127
2	F.C.C. TSR Honda France	Honda	JPN	87
3	Yamalube Yamaha EWC Official Team by YART	Yamaha	AUT	82
4	BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM	BMW	BEL	82
5	TEAM SRC KAWASAKI FRANCE	Kawasaki	FRA	80
6	Wójcik Racing Team	Yamaha	POL	70
7	VRD IGOL PIERRET EXPERIENCES	Yamaha	FRA	62
8	3ART BEST OF BIKE	Yamaha	FRA	62
9	MACO RACING Team	Yamaha	SVK	46
10	Tati Team Beaujolais Racing	Kawasaki	FRA	35
11	Team Bolliger Switzerland	Kawasaki	SUI	30
12	Honda Asia-Dream Racing with SHOWA	Honda	JPN	28
13	Team LRP Poland	BMW	POL	27
14	TECMAS BMW GMC	BMW	FRA	26
15	National Motos	Honda	FRA	22
16	Yamaha Sepang Racing	Yamaha	MAS	20
17	BMW Sepang Racing	BMW	MAS	14
18	ERC-Endurance	Ducati	GER	14
19	Motobox Kremer Racing #65	Yamaha	GER	13
20	SUZUKI JEG - KAGAYAMA	Suzuki	ESP	12
21	TEAM PLUSONE	BMW	JPN	11
22	MOTOTECH EWC TEAM	Yamaha	BEL	11
23	British Endurance Racing Team	Suzuki	GBR	11
24	Team R2CL	Suzuki	FRA	10
25	Zuff Racing Honda Swiss Team	Honda	SUI	8
26	Bertl K. Racing Team	BMW	AUT	8
27	FSB MATT RACING	Yamaha	POR	6
28	Team Kodama	Yamaha	JPN	5
29	KRP SANYOKOUGYOU & will raise RS-ITOH	Kawasaki	JPN	4
30	EMRT	Yamaha	FRA	4

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Επικαιρότητα

Isle of Man: Η ιστορία του Classic TT που τώρα επανέρχεται!

Εν όψει της πολυαναμενόμενης επιστροφή του, το Classic TT είναι έτοιμο να θυμίσει γιατί παραμένει η καρδιά των κλασικών αγώνων

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/8/2025

Το Classic TT αποτελεί εορτασμό των χρυσών εποχών της μοτοσυκλέτας, συγκεντρώνοντας ό,τι αγαπάμε περισσότερο στους αγώνες μοτουκλέτας στην πιο αγνή τους μορφή. Θρυλικοί αναβάτες, εμβληματικές μοτουκλέτες, συγκινητικές στιγμές και αξέχαστες ιστορίες, όλα ζωντανεύουν ξανά στην θρυλική ορεινή διαδρομη.

Ξεκινώντας το 2013, η διοργάνωση κέρδισε αμέσως τις καρδιές ομάδων, αναβατών και θεατών. Από την πρώτη κιόλας χρονιά, είδαμε το grid να φιλοξενεί θρύλους όπως οι Michael Dunlop, Bruce Anstey, Conor Cummins, Cameron Donald, Dean Harrison, James Hillier, Gary Johnson και William Dunlop.

Ο Michael Dunlop κατέκτησε τη Formula One, ο Dean Harrison την Formula Classic, ενώ ο Olie Linsdell πήρε την 500cc Classic TT. Στην πορεία, το Classic TT μεγάλωσε θεαματικά: το 2014 η 500cc είχε πάνω από 70 συμμετοχές, με John McGuinness, Michael Rutter αλλά και τον Charlie Williams να επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποχώρησή του. Εκείνη τη χρονιά ο Ian Lougher κέρδισε την κατηγορία επάνω σε μια Paton, ενώ ο Bruce Anstey πήρε την νίκη στην Formula 1 με τον θρυλικό ήχο της YZR500.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα ρεκόρ έσπαγαν διαρκώς. Ο Lee Johnston έθεσε νέο όριο στα 169,34 km/h στην 350cc, ενώ οι μάχες Dunlop–Anstey έγραψαν ιστορία. Το 2015 γιορτάστηκε η κληρονομιά της Norton με την παρουσία της Norton 1907 του Rem Fowler και της Featherbed του Geoff Duke, ενώ το 2016 αποδόθηκε φόρος τιμής στον Joey Dunlop, με ιστορικές μοτουκλέτες του να κάνουν γύρους στα χέρια σημαντικών αναβατών, και τον ουρανό να γεμίζει με ιστορικά βρετανικά αεροσκάφη όπως Spitfire, Hurricane και Lancaster.

Το 2017 ο Bruce Anstey πέρασε τα 193km/h με 250cc, ο Dean Harrison έγραψε ρεκόρ 205,20 km/h στην Superbike Classic TT το οποίο ακόμα δεν έχει καταρριφθεί, και ο Josh Brookes πήρε την νίκη στην κατηγορία Senior με μια Winfield Paton. Ακολούθησαν συγκινητικές τιμές στον Bob McIntyre, τον John Britten, αλλά και η επιστροφή της Ducati του Mike Hailwood, με τον John McGuinness να οδηγεί την μοτοσυκλέτα που οδήγησε τον “Mike the Bike” στη νίκη το 1978.

Η τελευταία διοργάνωση πριν τη διακοπή, το 2019, ήταν φορτισμένη συναισθηματικά. Ο Giacomo Agostini επέστρεψε στην ορεινή διαδρομή με την MV Agusta, ενώ τιμήθηκαν οι Steve Hislop, και Bruce Anstey, με τον Νεοζηλανδό να επιστρέφει μετά τη μάχη του με τον καρκίνο για να κερδίσει ξανά την κατηγορία Lightweight. Ο McGuinness πήρε τρίτο Senior τίτλο, ενώ οι Jamie Coward και David Johnson γιόρτασαν τις πρώτες τους νίκες στο Isle of Man.

Τώρα, το Classic TT επιστρέφει, με τα προκριματικά να διαρκούν από τις 17 έως τις 26 Αυγούστου και τους αγώνες να ακολουθούν τις επόμενες τρείς ημέρες (27-29/08/2025). Με τέτοια κληρονομιά και ένα line-up γεμάτο θρύλους του TT για το 2025, η διοργάνωση ετοιμάζεται να ξαναπάρει τη θέση της στην κορυφή του αγωνιστικού ημερολογίου ιστορικών μοτοσυκλετών.