MotoGP: Οδοιπορικό στο MOTUL TT ASSEN!

Η εμπειρία της χρονιάς...Από μέσα!
5/7/2018

Για ακόμη μια χρόνια η Motul μας έδωσε την ευκαιρία να μοιραστούμε την εμπειρία ενός MotoGP αγώνα με έναν τυχερό αναγνώστη, κι αυτή τη φορά στην Ολλανδία, όπου θα λάμβανε μέρος ένας από τους καλύτερους αγώνες της σεζόν!

Ο Γιώργος Λουβερδής ήταν ο μεγάλος τυχερός του διαγωνισμού, κι όπως περιγράφει και ο ίδιος, αρκετά δύσπιστος στο πρώτο τηλεφώνημα για το αν είναι αλήθεια ή κάποιος του κάνει πλάκα. Στην πράξη ο Γιώργος ήταν εκείνος που κατάλαβε γρηγορότερα από κάθε άλλο πιο πριν στην θέση του, πως είχε πράγματι κερδίσει:

Μεγάλος Διαγωνισμός MOTO & MOTUL: Ταξίδι στο MotoGP του Assen 2018!

Πάντα περιμένουμε κάποιο βαθμό δυσπιστίας, κι ας έχει το MOTO πραγματοποιήσει εκατοντάδες διαγωνισμούς ενώ είμαστε πλέον στην 5η συνεχή χρονιά που μαζί με την MOTUL στέλνουμε έναν τυχερό στα MotoGP! Ο αναγνώστης και φίλος -πλέον- Γιώργος, προστέθηκε στην μακρά λίστα όλων εκείνων που ξέρουν πραγματικά πώς λειτουργεί το MOTO από μέσα, και μάλιστα με τρόπο που θα του μείνει αξέχαστος: Κερδίζοντας έναν εκπληκτικό δώρο, ταξιδεύοντας στον καλύτερο αγώνα!

Ο καιρός στην Ολλανδία ήταν εξαιρετικός για τα δεδομένα της χώρας, ιδιαίτερα από την στιγμή που τα προηγούμενα χρόνια είχε παίξει δραματικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τις δύο κόκκινες σημαίες το ’16 και την νίκη του Miller στο βρεγμένο. Η εκπληκτική λιακάδα που πετύχαμε όμως θύμιζε έντονα άνοιξη στην Ελλάδα, και την οικεία αυτή αίσθηση ενδυνάμωνε η εξαιρετική φιλοξενία της Μotul καθώς και οι υπόλοιποι Έλληνες προσκεκλημένοι, που μαζί με την πρόγευση από τα δοκιμαστικά του Σαββάτου συνηγορούσαν στο ότι θα ζήσουμε μια μοναδική εμπειρία! Και η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς είχαμε την τύχη να είμαστε παρόντες σε έναν  συγκλονιστικό αγώνα από αυτούς που διαφημίζουν το άθλημα, γεμίζουν με εναλλαγές συναισθημάτων τους θεατές και γίνονται σημείο αναφοράς!

Βέβαια το ρεπορτάζ του αγώνα που πλέον έχει καταγράφει στην ιστορία ως ένας από τους πλέον θεαματικούς και αμφίρροπους στη διάρκεια των ετών, σας τον μεταφέραμε άμεσα στο motomag.gr

MotoGP-Assen Ολλανδία: Ιστορικός αγώνας με κιλά θεάματος! Marquez σε δύσκολη νίκη

Ωστόσο η παρακολούθηση του αγώνα, ακόμα κι αυτού του επιπέδου που σε αφήνει γεμάτο συναισθήματα μόλις πέσει η καρό σημαία, αποτελεί μια μόνο παράμετρο σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που απλώνεται σε μέρες και σε πράγματα που αξίζει κανείς να δει και να ζήσει.

Από την πρώτη στιγμή που φτάνει κανείς στον περιβάλλοντα χώρο της πίστας γεμίζει από εικόνες που χαράσσονται βαθιά στη μνήμη από έκπληξη αλλά καμία φορά κι απογοήτευση, αν μπει στην διαδικασία να συγκρίνει το επίπεδο με την ελληνική σκληρή πραγματικότητα.

Τα πάντα είναι μία γιορτή της μοτοσυκλέτας και συμβαίνουν πολλά και διαφορετικά ταυτόχρονα, εκδηλώσεις και δρώμενα κάτω από τις κερκίδες, μουσικές, ήχοι από εξατμίσεις αλλά και οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Και φυσικά το κίτρινο πλήθος: Συγκλονιστική στιγμή η αντίδραση των οπαδών του, όταν ο Rossi πέρασε στην πρώτη θέση, η λατρεία του κοινού για το γιατρό είναι απερίγραπτη.    

Εμείς είχαμε την τύχη να έχουμε στον καρπό μας το μαγικό βραχιολάκι των vip  προσκεκλημένων της ΜΟTUL και χάρη σε αυτό να περάσουμε δυο ολόκληρες μέρες στη σουίτα  της MOTUL, να περπατήσουμε μέσα στα paddocks να ζήσουμε από κοντά την ένταση των ομάδων αλλά και να επισκεφτούμε το box της Monster Yamaha Tech3.

H MOTUL έχει προσέξει ιδιαίτερα τις μεταγραφές της

Η σουίτα της ΜΟTUL που είναι και κεντρικός χορηγός στην πίστα του ΑSSEN βρίσκεται σε ένα από τα καλυτέρα σημεία καθώς κοιτά την αρχή της ευθείας, αλλά διαγώνια προς το εσάκι, εκεί που έγιναν μερικά από τα εντυπωσιακότερα περάσματα, που ο συγκεκριμένος αγώνας μας χάρισε πλουσιοπάροχα, κόβοντάς μας την ανάσα κάθε στιγμή! Από τις οθόνες βλέπαμε την ροή του αγώνα, και περιμέναμε την στιγμή που το γκρουπ των πρώτων θα ξαναπερνούσε από το φοβερό εσάκι, με τον Rossi να χαρίζει αλλεπάλληλα στιγμιότυπα!

Παρακολουθώντας έναν αγώνα MotoGP από κοντά, είναι αυτή η κλιμάκωση που ζεις μέχρι τον αγώνα της Κυριακής, που σε κάνει να νιώσεις σε όλο της το μεγαλείο, την μαγεία των MotoGP. Και η MOTUL φρόντισε για τον αναγνώστη μας να το ζήσει αυτό σε υπερθετικό βαθμό: Το απόγευμα του Σαββάτου μετά το τέλος των χρονομετρημένων ανάμεσα μας βρεθήκαν οι αναβάτες της Monster Yamaha Tech 3, ο Johann ZARCO και ο Hafizh SYAHRIN, καθώς και της Suzuki Ecstar, ο Alex RINS ( που την επόμενη μέρα ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του αγώνα ) και ο Antrea IANNONE! Υπέγραψαν καπέλα και αυτόγραφα, φωτογραφήθηκαν και συνομίλησαν με όλους, αποδεικνύοντας πως έχουν τεράστια υπομονή και φοβερό επαγγελματισμό, μέσα στην ένταση των δοκιμών και της παραμονής του αγώνα.

Ας δούμε όμως πώς έζησε όλη αυτή την μαγεία, με την δική του μαρτυρία, ο Γιώργος Λουβερδής, νικητής του διαγωνισμού:

Μια ανεπανάληπτη και ανέλπιστη εμπειρία.....…. του Γιώργου Λουβερδή

Ήταν μια ζεστή απογευματινή μέρα του Μαΐου, όπου κάθομαι αραχτός στο καναπέ και scroll-αρω στο facebook και πετυχαίνω ένα διαγωνισμό του περιοδικού MOTO, o οποίος έστελνε ΕΝΑ ΤΥΧΕΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ στο MOTOGP του ASSEN, το διήμερο 29/06/18 - 01/07/18,

Ξέρετε πως πάνε αυτά, βάζεις τα στοιχεία σου, σκέφτεσαι πως είναι ανώφελο «μήπως κληρωθεί ο ξάδελφος κανενός συντάκτη;». Παρόλες τις αρχικές μου σκέψεις, σκέφτηκα ότι δεν χάνω και τίποτα, απλή η διαδικασία (1-2 λεπτά), οπότε και δήλωσα συμμετοχή….

Αρκετές μέρες μετά και έχοντας ξεχάσει την ίδια μου την συμμετοχή, μια ωραία πρωία στις 23-05-2018, χτυπά το κινητό μου και αφού με ρωτάει ο συνομιλητής μου τα στοιχεία μου, μου συστήνεται ως Θάνος Φελούκας από το περιοδικό MOTO… και ξεκίνα το happy story…

H πρώτη μου αντίδραση ήταν τουλάχιστον παθητική, μιας και σκέφτηκα όση ώρα μου μίλαγε ο «Θάνος» πως κάποιος γνωστός μου με δουλεύει και προσπαθούσα ταυτόχρονα, να σκεφτώ σε ποιόν φίλο από την παρέα είχα αναφέρει την συμμετοχή μου. Η πραγματικότητα ήταν ότι δεν το είχα πει σε κανένα! Εν τέλει δεν άντεξα και του λέω … «βρε μου κάνεις πλάκα…?», «όχι» μου απαντάει γελώντας, «κάτσε να σου στείλω αίτημα φιλίας στο FB να δεις το προφίλ μου» συμπληρώνει….

Εν τέλει αφού πείστηκα σαν τον άπιστο Θώμα, ο Θάνος με ρωτάει «σε ενδιαφέρει το ταξίδι?» και ότι «πρέπει να δώσω μια απάντηση εδώ και τώρα», … του απαντάω: «ρε φίλε μας κοροϊδεύεις φυσικά και ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ» χωρίς δεύτερη σκέψη. Το κλείνουμε γελώντας και μου αναφέρει πως θα με καλέσουν από την ΜΟΤUL GREECE για τα διαδικαστικά των εισιτηρίων, του προγράμματος κλπ….

ΕΠΛΕΑ ΣΕ ΠΕΛΑΓΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ….

Δεν ήξερα τι να πρωτοσκεφτώ μιας και δεν είχα μέχρι στιγμής πάει σε κανένα MotoGP!

Για όλη την διαδικασία δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το να μιλήσω δυο φορές με την MOTUL, που αξίζει να σημειωθεί πως για την εταιρεία το grand prix του ASSEN έχει βαρύνουσα σημασία, μιας και η πίστα φέρει το όνομα της. Για φέτος λοιπόν το 2018, Motul TT Assen 88th Edition - TT Circuit Assen  σου ερχόμαστε!!!!

Η πολυπόθητη μέρα φτάνει…. Παρασκευή πρωί 29-06-2018, έχουμε συνάντηση η ελληνική αποστολή στο Ελ. Βενιζέλος, λίγο νωρίτερα, να γνωριστούμε από κοντά με τον απεσταλμένο του περιοδικού ΜΟΤΟ, τον πολύ κουλ και χαμογελαστό Γιώργο Κριμπένη, Διευθυντή Εμπορικού τμήματος, τον εκπρόσωπο της MOTUL τον εκπληκτικό Θοδωρή Τσέλιο, τον έτερο κωλόφαρδο της κλήρωσης από κλήρωση της ίδιας εταιρείας, και τους υπόλοιπους προσκεκλημένους … Αφού τα λέμε, όλη η ομάδα είναι έτοιμη να πετάξει για το  Άμστερνταμ! Μετά από τρεις ώρες πτήση, μας περιμένει πούλμαν όπου συναντιόμαστε και με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες της MOTUL (Κροατική, Γαλλική κλπ) και φεύγουμε για το ξενοδοχείο Fletcher, που βρίσκεται στην καταπράσινη και όμορφη τοποθεσία, στο Paterswolde, λίγο έξω από το Assen.

Φτάνουμε νωρίς το απόγευμα και βολευόμαστε στα δωμάτιά μας μέχρι να έρθει η στιγμή που το βραδάκι θα συναντηθούμε ξανά για δείπνο. Ήπιαμε και τα μπυρακια μας τα ντόπια, γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα, ήμασταν έτοιμοι για την επόμενη μεγάλη μέρα στην πίστα και τα Free Practice 3-4 και τα Qualifying 1 & 2 και των τριών κατηγοριών!

Το συναίσθημα απίστευτο, μοναδικό, οι Ολλανδοί λατρεύουν αυτό τον αγώνα των MotoGP: 120.000 κόσμου, καιρός ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ για τα δεδομένα της εποχής και της χώρας, συνήθως τέτοια εποχή έχει σύντομες βροχές και άστατο καιρό… εμείς κωλόφαρδοι γαρ, λες και κάποιος έχει συνωμοτήσει υπέρ μας, απολαμβάνουμε ελληνικό ήλιο και καιρό 26 βαθμούς κελσίου… Κόσμος πολύς, μικροί μεγάλοι με μπλουζάκια και καπέλα από όλους τους οδηγούς και τις εταιρείες (κυρίως όμως στα χρώματα της Yamaha και του Βαλεντίνο). Περπατάμε εξωτερικά της πίστας και οδεύουμε προς το οργανωμένο VIP χώρο, το hospitality της ΜΟΤUL, πάνω στο γνωστό S-ακι της πίστας πριν την ευθεία και την γραμμή του τερματισμού, μια ανάσα από την είσοδο στην γραμμή των pits, εκεί που θα βλέπαμε επικά προσπεράσματα την επόμενη μέρα! 

Φυσικά έξω από την πίστα έχει πολλά μαγαζιά / περίπτερα με επίσημο εμπόρευμα από όλες τις ομάδες, με μεγάλες ουρές αναμονής για να ψωνίσουν οι οπαδοί και φίλαθλοι των MotoGP.

Έχοντας ήδη εφοδιαστεί από την προηγούμενη μέρα με τα ειδικά VIP καρτελάκια της MOTUL, ο επικεφαλής της αποστολής μας προτείνει να μπούμε στην πίστα να κάνουμε μια βόλτα στην γραμμή εκκίνησης πηγαίνοντας στο vip χώρο / μπαλκόνι της motul

 

Η αίσθηση στην πίστα είναι μοναδική… Ο ήχος, η ένταση, η κάψα και δίψα του κόσμου, όλο αυτό μαζί αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό! Ειδικά εμείς που θα απολαμβάναμε τρομερά προνόμια σε σχέση με ένα απλό θεατή λόγω του χορηγού. Αφού είδαμε τις ελεύθερες δοκιμές 3 και 4 και τις κατατακτήριες με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι και τον τελευταίο γύρο, όπου αλλάξανε τα πάντα στην γραμμή εκκίνησης για την επόμενη μέρα, και πριν ακόμα συνέλθουμε από την συγκίνηση των κατατακτηρίων, μπορέσαμε να πάρουμε πίσω μέρος των δυνάμεών μας: Οι άνθρωποι της MOTUL μας ταΐσαν και μας πότισαν πλουσιοπάροχα μέχρι τελικής πτώσης στο VIP χώρο (μπύρες, κρασί, αναψυκτικά, σάντουιτς, μπεργκερ, πιττάκια με αλλαντικά, τόνο κλπ πλούσια εδέσματα από οργανωμένο catering για όλα τα γούστα) κι έτσι ήρθε η ώρα της πρώτης βόλτας στο Paddock, όπου θαυμάσαμε τα περίπτερα και τα φορτηγά των ομάδων, τον χώρο της Michelin όπου προετοιμάζει τα ελαστικά τους και φυσικά τα… paddock girls! Όπου και φωτογραφηθήκαμε μαζί τους!

Εδώ το ζεις από μέσα! Περνάνε κυριολεκτικά από δίπλα σου οι αναβάτες που βλέπεις στην τηλεόραση από όλες τις κατηγορίες ΜΟΤΟ 2, MOTO 3 και MotoGP! Μηχανικοί από τις ομάδες, τρέχουν δεξιά κι αριστερά, τα ελαστικά πάνε και έρχονται, κορνάρουν οι οδηγοί με τα σκούτερ να περάσουν.. όλα μοναδικά που δεν περιγράφονται σε 10 γραμμές!

Γυρίσαμε κακήν κακώς, τρέχοντας στο VIP χώρο να προλάβουμε την στιγμή που υπογράφονταν αυτόγραφα, ενώ μετά τις κατατακτήριες θα έρχονταν οι εργοστασιακοί οδηγοί της SUZUKI ECSTAR (Ianonne – Rins) και της δορυφορικής ομάδας της Monster Yamaha Tech3 (Zarco – Syahrin), να τους γνωρίσουμε από κοντά και να υπογράψουν αυτόγραφα, καπέλα και αφίσες, μιας και οι ομάδες τους χορηγούνται επίσημα από την Motul… Άλλη φοβερή εμπειρία αυτή να βλέπεις από κοντά μερικούς από τους ταχύτερους αναβάτες στον κόσμο!!!!

Μετά από αυτήν την ανεπανάληπτη εμπειρία, και αρκετή αλήθεια κούραση, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου το βράδυ μας είχε οργανώσει η MOTUL βραδιά μπάρμπεκιου με κρέατα και ψαρικά, σε ένα πανέμορφο χώρο πάνω στην λίμνη, στο εστιατόριο Paviljoen van de Dame, για όλους τους καλεσμένους της MOTUL!

Αποκαμωμένοι από την κούραση, πήγαμε για ύπνο γιατί την άλλη μέρα θα φεύγαμε πολύ πρωί να μπούμε στην πίστα για το ζέσταμα και το κυρίως μενού που ήταν οι τρεις αγώνες της μικρής, μεσαίας και μεγάλης κατηγορίας! Εκεί μας περίμενε μια έκπληξη: O Θοδωρής, επικεφαλής της ελληνικής αποστολής μας ενημέρωσε ότι μετά το ζέσταμα και κυριολεκτικά μια ώρα πριν τον αγώνα, θα πάμε στα ενδότερα (πιο ενδότερα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ) της  ομάδας Monster Yamaha Tech3, να φωτογραφηθούμε με τα μηχανάκια των Zarco – Syahrin, είδαμε και τον Lin Jarvis 3 μέτρα μακριά μας, την ώρα που οι μηχανικοί της ομάδας έκαναν τις τελευταίες ρυθμίσεις πάνω στις μηχανές!

Ήρθαμε εκεί ακριβώς που διαδραματίζονται τα πάντα, κι αποχαιρετίσαμε την ομάδα και όλο των χώρο τον paddocks πηγαίνοντας στην εξέδρα να δούμε τον αγώνα. Τα συναισθήματα ήταν μοναδικά, εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό και ιστορίες που θα λέω μέχρι να πάω πάλι!

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο περιοδικό MOTO και στην MOTUL που μου έδωσε την μοναδική ευκαιρία να τα ζήσω όλα αυτά από κοντά!

Γιώργος Λουβερδής

 

Κλείνοντας την αποτίμηση μιας πραγματικά μοναδικής εμπειρίας, θέλουμε κι εμείς να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους της ΜΟTUL, και προσωπικά τον κο Θοδωρή Τσέλιο Business Development Manager Motul για την εξαιρετική φιλοξενία αλλά και τους Γ. Παρασκευά ιδιοκτήτη της wolf racing, τo συνάδελφο Nίκο Βιτσιλάκη και τον έτερο υπερτυχερό από το διαγωνισμό που διενέργησε η ΜOTUL  κο Θάνο Δημόπουλο για την εξαιρετική  παρέα …εις το επανιδείν!

 

Ετικέτες

Αφιέρωμα ΜΟΤΟ: H Ιστορία των Yamaha Ténéré

Από τους δρόμους στους αμμόλοφους και αντίστροφα!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/9/2020

Η Yamaha ανέκαθεν είχε συνδέσει το όνομά της με τους αγώνες Rally, αλλά και τους χωμάτινους αγώνες εν γένει, κατέχοντας έναν ηγετικό ρόλο με καινοτομίες και πρωτοπορίες, όπως είχε συμβεί και με την περίπτωση του DT-1. Ήταν η μοτοσυκλέτα που έδωσε τα ηνία του motocross στην Yamaha εκείνη την εποχή, χάρη στην επαναστατική –για τα δεδομένα της εποχής- monocross πίσω ανάρτηση, αλλά και το εφαλτήριο για την εξέλιξη δύο μοτοσυκλετών-ορόσημο για την Ιστορία του εργοστασίου και της μοτοσυκλέτας γενικότερα: το enduro ΤΤ500 που παρουσιάστηκε το 1975 και το on-off XT500 που παρουσιάστηκε το 1976. Και οι δύο αυτές τετράχρονες μοτοσυκλέτες ήταν η απάντηση στις "προσευχές" των απανταχού χωματερών που ήθελαν μια μοτοσυκλέτα με δυνατότητα να ταξιδέψει στην άσφαλτο, στο χώμα, αλλά και στις αμερικάνικες ερήμους της Δυτικής Ακτής, της σημαντικότερης ίσως αγοράς για την Yamaha.

Ο γενάρχης, το ΧΤ500 του 1976

 

Η αξιοπιστία του κινητήρα, η ροπή από τις χαμηλές στροφές και το ελαφρύ και άκαμπτο πλαίσιο, ήταν τα στοιχεία που χαρακτήρισαν τις δημιουργίες της Yamaha. Όπως ήταν φυσικό, αυτό μεταφράστηκε πολύ γρήγορα, όχι μόνο σε εμπορικές αλλά και σε αγωνιστικές επιτυχίες.

Παράλληλα όμως, το μέγεθος της επιτυχίας που γνώρισε το ΧΤ500 στην Ευρώπη ήταν απείρως μεγαλύτερο και σε τελείως διαφορετικό πεδίο απ' ό,τι στην Αμερική, χάρη σε έναν συγκεκριμένο Γάλλο αναβάτη, ο οποίος έγινε αργότερα γνωστός ως ο "Mr. Yamaha" μέσα στην εταιρεία, που μετέτρεψε το ΧΤ500 ως βάση εξέλιξης μιας εντελώς νέας κατηγορίας από την Yamaha. Ο λόγος για τον Jean-Claude Olivier, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ένας απλώς υπάλληλος στον Γάλλο εισαγωγέα της Yamaha, την Sonauto, αλλά αργότερα έγινε Πρόεδρος της Yamaha Motor France, ενώ άνοιξε και το μονοπάτι γι' αυτό που αποκαλούμε σήμερα Adventure κατηγορία.

Ο Jean Claud Olivier ήταν ο άνθρωπος που ουσιαστικά δημιούργησε τον θρύλο των Ténéré

 

Ο Olivier δεν άργησε να διακρίνει τις τεράστιες δυνατότητες του μεγάλου μονοκύλινδρου 500 στις αφρικανικές ερήμους, δηλώνοντας πως "έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει η μοτοσυκλέτα ένα όχημα περιπέτειας". Το 1977 ήταν η πρώτη χρονιά που ο Γάλλος συμμετείχε στο Rallye Côte d'Ivoire σε μια διαδρομή 10.000 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα της Ακτής Ελεφαντοστού Abidjan μέχρι τη Νίκαια της Γαλλίας. Το 1979 συμμετείχε μαζί με τρεις ακόμη αναβάτες στο πρώτο Paris-Dakar (που τότε λεγόταν Oasis Rally) ως ομάδα της "Sonauto Yamaha", πάνω σε ΧΤ500. Εκείνη την εποχή οι υπόλοιποι μεγάλοι κατασκευαστές μοτοσυκλετών, δεν έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι' αυτό το νέο είδος αγώνων, αλλά ο ίδιος ο Olivier είχε δηλώσει ότι η φιλοσοφία κατασκευής του ΧΤ500 ταίριαζε ακριβώς με την συμμετοχή σε έναν τέτοιο αγώνα.

Στην πρώτη, ιστορική, διοργάνωση του Paris-Dakar, οι μοτοσυκλέτες και τα αυτοκίνητα δεν αγωνιζόντουσαν σε ξεχωριστές κατηγορίες, αλλά ανταγωνιζόντουσαν για την συνολική νίκη. Ο Cyril Neveu και ο Gilles Comte με τα ΧΤ500 τους κατάφεραν να αφήσουν πίσω τους όλους τους οδηγούς των Range Rover και Renault, κάνοντας το 1-2 για την Yamaha. Την επόμενη χρονιά ο Neveu κέρδισε ξανά με τέσσερις αναβάτες ΧΤ500 να κερδίζουν αντίστοιχα τις τέσσερις πρώτες θέσεις! Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι εκείνη την χρονιά από τις 25 μοτοσυκλέτες που τερμάτισαν, οι 11 ήταν ΧΤ500…

Από την επόμενη χρονιά (το 1981) το Paris-Dakar εντάχθηκε στην αιγίδα των FIM και FIA, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να συμμετέχουν εργοστασιακές ομάδες στον αγώνα. Αυτή της BMW αποδείχθηκε ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος για τους αναβάτες των ΧΤ500, οι οποίοι έτρωγαν τη σκόνη των Γερμανών. Η απάντηση της Yamaha ήταν η αναβάθμιση του XT500 σε XT550, με την τοποθέτηση του YDIS (Yamaha Dual Intake System), αλλά όσο ανέβαιναν οι επιδόσεις και οι ταχύτητες στο Dakar, ήταν όλο και πιο δύσκολο να παραμείνουν ανταγωνιστικοί.

Αυτό οδήγησε τον Olivier και την Sonauto να ζητήσουν από την Yamaha Motor στην Ιαπωνία να εξελίξουν τα ΧΤ παραγωγής, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού. Οι μηχανολόγοι στο Iwata έπιασαν αμέσως δουλειά και το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους ήταν το ΧΤ 600 Ténéré. Ο κινητήρας διατήρησε το σύστημα YDIS, αλλά είχε αυξημένη χωρητικότητα στα 600 κυβικά, διέθετε μεγάλο ρεζερβουάρ 30 λίτρων, ήταν η πρώτη off-road μοτοσυκλέτα της Yamaha με δισκόφρενο μπροστά, με monocross πίσω ανάρτηση, αλουμινένιο ψαλίδι και πολλές άλλες τεχνολογίες αιχμής για την εποχή. Η εξέλιξη του Ténéré 600 μάλιστα, έγινε ταυτόχρονα με του ΤΤ600, την enduro εκδοχή για την αγορά της Β. Αμερικής. Όταν η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι του Παρισιού το 1982, δημιούργησε ένα σαρωτικό ρεύμα που πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο με τεράστιο εμπορικό αντίκτυπο, κρίνοντας κι από προσωπική εμπειρία μιας και τρεις από τις 23 μοτοσυκλέτες που είχα μέχρι τώρα στην κατοχή μου, ανήκαν στην οικογένεια των Ténéré

Το πρώτο Ténéré του 1983 που ήταν ουσιαστικά ένα υπερκυβισμένο ΧΤ550 με ένα ρεζερβουάρ 30 λίτρων, ως ρέπλικα της μοτοσυκλέτας του Cyril Neveu

 

Σύντομα το Ténéré αποτέλεσε την επιλογή πάρα πολλών αναβατών που έτρεχαν στο Paris-Dakar, αλλά και για πολλούς απλούς αναβάτες που θαύμαζαν το πνεύμα της περιπέτειας που συμβόλιζε η μοτοσυκλέτα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ήταν η μοτοσυκλέτα που δημιούργησε την τάση κατασκευής των Dakar ρέπλικα. Μέσα στην επόμενη δεκαετία πουλήθηκαν 61.000 ΧΤ600 Tenere, ενώ λίγο μετά έγινε και η πρώτη μεγάλη αναβάθμιση, το 1991, με την γέννηση του ΧΤΖ660 Tenere το οποίο είχε πενταβάλβιδη κεφαλή για τον μονοκύλινδρο κινητήρα των 660 –πλέον- κυβικών εκατοστών. Το 1994 έγινε μια  αισθητική ανανέωση, με την μοτοσυκλέτα να αποκτά δίδυμους προβολείς μπροστά.

Η πρώτη ανανέωση έφερε μικρότερο ρεζερβουάρ στα 21 λίτρα και αύξηση της ιπποδύναμης στους 46 ίππους

 

Παρόλο όμως που το Ténéré ήταν η μοτοσυκλέτα που ουσιαστικά "γέννησε" την adventure κατηγορία, εμπνέοντας πολλούς αναβάτες –ιδιώτες και εργοστασιακούς- να τρέξουν στο θρυλικό Paris-Dakar, η Yamaha δεν μπόρεσε να γευτεί τη χαρά της νίκης μετά από το 1980. Ο Olivier "έφτασε πολύ κοντά στην πηγή" το 1985 με ένα XT600 Ténéré ειδικά προετοιμασμένο για τον αγώνα, το οποίο αν και έφερε το ίδιο όνομα με το μοντέλο παραγωγής, ήταν ουσιαστικά η πρώτη μοτοσυκλέτα που είχε φτιάξει το εργοστάσιο ειδικά και αποκλειστικά για το Dakar Rally. Με αυτή την μοτοσυκλέτα ο Γάλλος τερμάτισε στην δεύτερη θέση, ενώ πίσω του στην τρίτη και τέταρτη θέση τερμάτισαν επίσης αναβάτες με την ίδια μοτοσυκλέτα.

Το 1988 έγινε ολοκληρωτική ανβάθμιση, με δύο προβολείς μπροστά, σταθερό φαίρινγκ, δισκόφρενο εμπρός πίσω και ρεζερβουάρ 23  λίτρων

 

Με το πέρασμα των χρόνων, δυσκολία και ο ανταγωνισμός μεγάλωνε, με τις νίκες να συσσωρεύονται στο παλμαρές των boxer κινητήρων της BMW. Για να το αντιμετωπίσει αυτό το γεγονός ο Olivier τοποθέτησε στην αγωνιστική μοτοσυκλέτα του 1986 έναν τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα από FZ750. Εξαιτίας όμως του μεγάλου βάρους, δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την 12η θέση. Η αφοσίωσή του στον σκοπό τον έφερε άλλη μια φορά στο αρχηγείο της Yamaha και το 1987 το αγωνιστικό τμήμα του εργοστασίου άρχισε να δουλεύει πάνω στο project του 1988. Ήταν το YZE750 Ténéré με τον μονοκύλινδρο, πενταβάλβιδο κινητήρα, με το οποίο έτρεξε και ο νεαρός –τότε- Stephane Peterhansel. Εκείνη τη χρονιά, η μοτοσυκλέτα τερμάτισε στην δεύτερη θέση με τον Franco Picco, μετά από τις ατυχίες των Olivier και Peterhansel, αλλά και μετά από σκληρή μάχη με το Honda NXR750 του Edi Orioli.

Το ΥΖΕ750 με τον κινητήρα του FZ750 δεν είχε ιδιαίτερη τύχη στους αμμόλοφους του Dakar

 

Στα τέλη του 1987, η Yamaha ξεκίνησε και την δημιουργία της επόμενης γενιάς των Ténéré παραγωγής, του δικύλινδρου εν σειρά XTZ750 Super Ténéré. Οι άξονες πάνω στους οποίους κινήθηκαν για την κατασκευή του ήταν οι εξής τέσσερις: η άνεση στο πολύωρο ταξίδι, το ικανοποιητικό ποσοστό δύναμης για να πετυχαίνει υψηλές μουαγιέν, να διαθέτει την δυνατότητα για οδήγηση εκτός δρόμου και τέλος, να έχει ό,τι και όσα χρειάζεται για να μπορεί να οδηγείται καθημερινά στον δρόμο. Το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να αποφασίσουν τις διαστάσεις της μοτοσυκλέτας βάσει του αγωνιστικού πρωτότυπου του Picco, με κυριότερο το μεταξόνιο των 1.515mm. Το διπλό σωληνωτό πλαίσιο επιλέχθηκε για την ακαμψία του, ενώ ο κινητήρας διέθετε στρόφαλο 360 μοιρών και 10 βαλβίδες για να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αίσθηση του μεγάλου μονοκύλινδρου Ténéré.

Το 1991, το Ténéré άλλαξε εντελώς, με κινητήρα 660 κυβικών και πενταβάλβιδη κεφαλή, αλλά και ριζικά επανσχεδιασμένη εμφάνιση

 

Όπως ήταν φυσικό, το μοντέλο παραγωγής (που παρουσιάστηκε το 1988) αποτέλεσε την βάση για το αγωνιστικά rally, το YZE750T Super Tenere των 802,5cc, με το οποίο ήρθε η πολυπόθητη νίκη στο Dakar μετά από 10 ολόκληρα χρόνια, το 1991, με αναβάτη τον Peterhansel. Από εκεί κι έπειτα ο δρόμος ήταν στρωμένος με επιτυχίες, ενώ το 1997 και το 1998 ο Γάλλος αναβάτης πήρε δύο ακόμη σερί καρό σημαίες, με τον κινητήρα που είχε στρόφαλο 270 μοιρών.

Το πρώτο Super Ténéré με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 750 κυβικών

 

Αυτή η τεχνογνωσία που κερδήθηκε μέσα από τους αγώνες, πέρασε στα ΧΤΖ660 Ténéré και ΧΤΖ1200 Super Ténéré παραγωγής που καθιέρωσαν το λογότυπο των Ténéré ως ένα ορόσημο της μοτοσυκλετιστικής Ιστορίας. Η παραγωγή των μονοκύλινδρων όσο και των δικύλινδρων Ténéré και Super Ténéré σταμάτησε από το 1996 μέχρι το 2008 όταν παρουσιάστηκε το μονοκύλινδρο με την τετραβάλβιδη –πλέον- κεφαλή XT660Z Ténéré. Η επαναφορά του θρυλικού λογοτύπου δεν σημείωσε την αναμενόμενη εμπορική επιτυχία για την Yamaha, παρά το γεγονός ότι ήταν ένα πραγματικό on-of παντός δρόμου, με πολύ καλές δυνατότητες στις εκτός δρόμου διαδρομές.

Το 2008 η Yamaha επανέφερε το λογότυπο του Ténéré με μια μια μοτοσυκλέτα που ήταν βασισμένη στον κινητήρα των ΧΤ660

 

Με τον κινητήρα του XT660, το Ténéré του 2008 παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 2016, έχοντας δεχθεί μικρές, ααισθητικές κυρίως, επεμβάσεις. Παράλληλα, το 2010 η Yamaha επανέφερε στο προσκήνιο το όνομα του Super Ténéré με έναν δικύλινδρο εν σειρά 1200 κυβικών.

To Super Ténéré των 1200cc, δεν έφερε την αναμενόμενη εμπορική απήχηση που περίμενε η Yamaha στον σκληρό ανταγωνισμό των mega on-off, παρά τα συγκεκριμένα καλά στοιχεία που διέθετε

 

Η εμπορική πορεία του ήταν αντίστοιχα χαμηλότερη των προσδοκιών και παρά τον εξοπλισμό του με ηλεκτρονικά βοηθήματα (όταν παρουσιάστηκε είχε ένα από τα καλύτερα traction control για το χώμα) και τις ημι-ενεργητικές αναρτήσεις (στην τελευταία του έκδοση) το μεγάλο βάρος του, η όχι και τόσο ορθή κατανομή του και το σετάρισμα των αναρτήσεων, αποτέλεσαν αποτρεπτικό παράγοντας για αρκετούς adventure tourer αναβάτες.

Το 2019 όμως η Yamaha έκανε την μεγάλη επιστροφή με το Ténéré 700, με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα της οικογένειας ΜΤ και με πραγματικές δυνατότητες για οδήγηση σε εκτός δρόμου διαδρομές. Ήταν μια πολυαναμενόμενη επιστροφή η οποία μετά από πολύ καιρό κατάφερε να ανταποκριθεί στο βάρος του ονόματος που φέρει.

Το όνομα "Ténéré" στην διάλεκτο των Tuareg σημαίνει "έρημος" ή "μοναξιά" αλλά είναι και το όνομα μιας από τις πιο αφιλόξενες περιοχές της Β. Αφρικής και δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα την πρόκληση που δέχτηκε η Yamaha πριν από τέσσερις δεκαετίες, συνυφαίνοντας το όνομά της με την περιπέτεια.