Honda Adventure Roads – Nordkapp 2017

Παρακολουθούμε ζωντανά την νέα περιπέτεια!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/6/2017

Στην άκρη της Ευρώπης, το σημείο εκείνο στο χάρτη που σταματούν οι δρόμοι, θα περικυκλώσουν σαράντα Africa Twin κι ανάμεσά τους θα υπάρχει ένας Έλληνας αναβάτης, ο ηθοποιός Γιώργος Πυρπασόπουλος που θα ενημερώνει καθημερινά τους αναγνώστες του MOTO για την νέα αυτή περιπέτεια!

Το Nordkapp βλέπετε δεν είναι αυτοσκοπός, δεν είναι η αντίστοιχη κορυφή του Everest για τους μοτοσυκλετιστές, ώστε απλά και μόνο το άγγιγμα του μνημείου να αποτελεί είδηση. Χιλιάδες το επισκέπτονται κάθε σεζόν και οι δρόμοι γεμίζουν μοτοσυκλέτες. Κι όμως, ούτε μία ιστορία δεν είναι ίδια! Αυτή είναι η μαγεία του Nordkapp και ο λόγος που έχει γίνει διάσημο. Πρόκειται για την ιστορία της διαδρομής για την περιπέτεια που θα ζήσει κανείς μέχρι να φτάσει εκεί. Το Nordkapp είναι απλά η αφορμή και για αυτό ακριβώς το λόγο αποτελεί δημοφιλή προορισμό και κάθε χρονιά και η ιστορία μέχρι εκεί γράφεται ξανά από την αρχή και είναι εξίσου συγκλονιστική. Στα 32 χρόνια του περιοδικού, πρέπει να έχουμε πάνω από σαράντα ταξιδιωτικές ιστορίες για το Nordkapp και είναι όλες τους όμορφες και τελείως διαφορετικές. Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος βάζει πλώρη για μία ακόμη, ίσως πιο ξεχωριστή από όλες, αφού είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύει με μοτοσυκλέτα εκτός συνόρων, και η πρώτη που θα γνωρίσει τους συνταξιδιώτες του στο σημείο εκκίνησης!

Η γνωριμία του Γιώργου με το περιοδικό χάνεται λίγο στο βάθος του χρόνου. Αρχικά υπήρξε γείτονας σε μία εποχή που μοιάζει λίγο με το σήμερα καθώς οι συγκυρίες μας έχουν επιστρέψει και την ξανά ζούμε: Βλέπεις κάποιον στην γειτονιά με καινούρια μοτοσυκλέτα κι αυτός είναι αρκετός λόγος για να γνωριστείτε και να γίνετε φίλοι! Αργότερα ο Γιώργος είχε συνδράμει και σε φωτογράφιση του περιοδικού, μέχρι να έρθει σήμερα η ώρα να συνεργαστούμε ή καλύτερα να μοιραστούμε μία νέα περιπέτεια: Αυτή την ώρα ο Γιώργος είναι στο αεροπλάνο για το Όσλο, όπου θα βρεθεί με μία μεγάλη ομάδα για να ξεκινήσει την δράση: Honda Adventure Roads! Για 8 μέρες 40 Africa Twin θα μπλέξουν με την απείραχτη γη της Νορβηγίας, την βροχή και τον ήλιο της, τους δρόμους και τα υπέροχα τοπία της. Σήμερα το βράδυ λοιπόν ξεκινά το Nordkapp 2017 κι αν σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί πέρσι είχαμε ξεπροβοδίσει από την Ελλάδα για μία αντίστοιχη επική περιπέτεια την ελληνική αποστολή, που έφερε πίσω μία βραβευμένη ταινία την οποία οι αναγνώστες του MOTO πήραν και σε DVD! Από την τεράστια αυτή επιτυχία της ελληνικής αποστολής, εμπνεύστηκε και η Honda Europe που στέλνει σε μία μεγάλη περιπέτεια τις 40 Africa Twin. Κομμάτι της περιπέτειας είναι και η γνωριμία με τους συνταξιδιώτες. Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για τον άλλο! Ρωτώντας τον Γιώργο πριν το ταξίδι, το βρίσκει αυτό εξαιρετική ιδέα, ένα κομμάτι της περιπέτειας.

Με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο είναι εύκολο να ταυτιστεί μία μεγάλη πλειοψηφία μοτοσυκλετιστών, καθώς δεν πρόκειται για εκείνον τον μεγάλο ταξιδευτή που στην σέλα διαπερνά άγνωστες και ξεχασμένες χώρες, κόβει σύνορα και ενώνει ηπείρους. Μπορεί ο ίδιος να έχει ταξιδέψει πολύ στην ζωή του, όμως η επαφή του με την μοτοσυκλέτα είναι η καθημερινή μετακίνηση και κοντινά ταξίδια εντός συνόρων, οπότε οι δυσκολίες και οι ανησυχίες είναι αντίστοιχες με εκείνες που έχουν οι περισσότεροι που σκέφτονται ένα μεγάλο ταξίδι με μοτοσυκλέτα!

Η πρώτη επαφή με μοτοσυκλέτες για τον Γιώργο, ήρθε από την μητέρα του που οδηγούσε ένα Chaly, και υπήρξε και το δικό του πρώτο μηχανάκι. Τα πρώτα «λάθη» τα έκανε με αυτό κι αργότερα με ένα DR πριν έρθει το Honda Transalp με τον οποίο κάποτε τον γνωρίσαμε κι εμείς.

«Είμαι ενθουσιασμένος με το ταξίδι αυτό που έρχεται σε μία στιγμή στην οποία δεν διακόπτω υποχρεώσεις κι έτσι μπορώ να το απολαύσω στο μέγιστο. Ωστόσο σε διαβεβαιώνω πως δεν το αλλάζω με τίποτα και θα έκανα οποιαδήποτε αλλαγή προγραμματισμού για να βρεθώ στο Nordkapp! Η πρώτη αποκάλυψη ήρθε με την Honda Africa Twin, την έχω στην κατοχή μου μερικές μέρες τώρα, μάλιστα ταξίδεψα μαζί της από την Θεσσαλονίκη στο Γύθειο, ως μέρος της προετοιμασίας για το Honda Adventure Roads και έχω εντυπωσιαστεί! Δεν το λέω απλά για να το πω, το Transalp μου είναι ήδη προς πώληση δεν το ξανά καβαλάω! Μου φαίνεται ελαφρύτερη, σαφώς πιο άνετη, στιβαρή και μου είναι πολύ εύκολο να την κουμαντάρω μέσα στην πόλη, ιδιαίτερα με την αλλαγή της σέλας. Λόγω ύψους, στο Transalp είχα αναγκαστεί να σκάψω την σέλα, τώρα στο Africa Twin (που η απόσταση από το έδαφος είναι μεγαλύτερη) δεν έχω τέτοιο πρόβλημα και με έχει βολέψει απίστευτα. Μάλιστα πήγα μία βόλτα από ένα καλό μου φίλο που έχει το 990 Adventure και αφού κάναμε μία βόλτα, άρχισε να γλυκοκοιτάει την Africa!»

«...Έχω ταξιδέψει πολύ στην ζωή μου αλλά όχι με μοτοσυκλέτα. Έχω διανύσει οριζόντια τις ΗΠΑ με την πρώην σύζυγό μου, έχω ζήσει στο εξωτερικό, όμως καμία από αυτές τις περιπέτειες δεν έγινε πάνω σε τροχούς μοτοσυκλέτας κι έτσι χαίρομαι ιδιαίτερα που θα έχω την ευκαιρία να μπω «στα βαθιά» συμμετέχοντας σε κάτι τόσο μεγάλο, όπως το Honda Adventrure Roads. Για αυτό και δεν νιώθω άγχος ή κάτι τέτοιο, παρά μία απλή ανυπομονησία να αρχίσει το ταξίδι! Είμαι άνθρωπος της ζωής στην φύση και αγαπώ ιδιαίτερα το ελεύθερο κάμπινγκ, ή να το πω καλύτερα: Το ελεύθερο κάμπινγκ είναι η μόνη πραγματική μορφή διακοπών. Κι εκεί οι περισσότερες αναμνήσεις είναι εκτός μοτοσυκλέτας, γιατί είχα το φουσκωτό και γυρνούσαμε τις παραλίες με αυτό. Οπότε με το Honda Adventure Roads συμπληρώνω ένα μεγάλο κομμάτι στο δικό μου "adventure" παζλ»

Κομμάτι της προετοιμασίας του για το ταξίδι, ήταν το Level 1 του California Superbike School από το οποίο μου είπε ότι βγήκε άλλος αναβάτης αλλά του κόλλησε ένα νέο μικρόβιο. Θέλει να ξανά μπει σε πίστα… Τότε έπεσε η ιδέα μετά την επιστροφή του και μετά την εμπειρία που θα έχει αποκτήσει, να κάνει ένα συγκριτικό του Africa Twin με το 990 Adventure του φίλου του, και με την πρώτη ευκαιρία που θα βρεθούμε στα Μέγαρα, να τον καλέσουμε να μπει στην πίστα ξανά. Παράλληλα με το California Superbike School ταξίδεψε στην Ελλάδα με την Africa Twin και έκανε αρκετό ποδήλατο, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί τμήμα της καθημερινής του γυμναστικής. Τις τελευταίες μέρες τον απασχολεί βέβαια μία ίωση από την οποία δεν έχει απεμπλακεί τελείως, και οι πρώτες μέρες της διαδρομής είναι πολύ πιθανό να είναι βροχερές… του δώσαμε μερικές μικρές συμβουλές και τον αποχαιρετήσαμε για την πτήση του!

Περιμένουμε λοιπόν τον Γιώργο να προσγειωθεί στο Όσλο, να παραλάβει την Africa Twin που θα τον συντροφεύσει στη νέα του περιπέτεια και μαζί του θα ζούμε καθημερινά την εξέλιξη, μαθαίνοντας όλες τις λεπτομέρειες. Είναι το πρώτο ταξίδι στο Nordkapp που θα το παρακολουθούμε ζωντανά, ξεκινώντας σε λίγη ώρα με το πρώτο Live Video που θα κοινοποιηθεί και στο MOTO Magazine Greece, μείνετε συντονισμένοι!

 

Photo credit: Tzartos team - Lefteris Partsalis

Ετικέτες

D. Domokos: Ο πρώτος βασιλιάς της σούζας!

The Wheelie King
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

9/10/2017

Ο Doug Domokos ήταν ο «Wheelie King», ο πρώτος επαγγελματίας του είδους και ο άνθρωπος που έκανε τις καλύτερες σούζες μέχρι τον θάνατό του. Είμαστε στα μέσα της δεκαετίας του ’70, την εποχή που ο Evel Knievel έχει ήδη συμπληρώσει μία δεκαετία κάνοντας άλματα, και πλέον έχει έρθει η στιγμή που το αστέρι του μεσουρανεί και η καριέρα του απογειώνεται στρώνοντας τον δρόμο για ένα επάγγελμα που ως τότε πρακτικά δεν υπήρχε.

Το 1975 ο Doug Domokos ετοιμάζεται να γιορτάσει τα εικοστά του γενέθλια, και με την προτροπή ενός φίλου σχηματίζει μία ομάδα τριών ανθρώπων, για να διασκεδάζουν τον κόσμο στα διαλείμματα ανάμεσα στους αγώνες αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών. Για να φτάσουμε βέβαια σε αυτό, έχει προηγηθεί μία φοβερή πενταετία. Ο Domokos καβαλούσε μοτοσυκλέτες από μικρή ηλικία, αλλά η πρώτη δική του ήρθε όταν ήταν 15 ετών. Για να την συντηρήσει, αλλά κι από πραγματικό πάθος, ο Doug ξεκίνησε ως βοηθός συνεργείου μετά το σχολείο. Είναι η εποχή που τα συνεργεία – ανά τον κόσμο κι όχι μονάχα στις ΗΠΑ- είναι πανίσχυρα και λειτουργούν με την δυναμική που σήμερα έχουν οι αντιπροσωπείες. Το συνεργείο που πιάνει δουλειά ο Domokos, το Red Bud, που τόσο θυμίζει σε όνομα την Red Bull (!) οργανώνει τοπικά πρωταθλήματα motocross στα οποία το προσωπικό βοηθά σε οργανωτικό ρόλο. Σε κάθε διάλειμμα, ο Domokos πραγματοποιεί σούζες με την μοτοσυκλέτα του μαζεύοντας κόσμο τριγύρω του που συχνά αριθμεί το σύνολο των θεατών του αγώνα. Χρόνο με τον χρόνο χτίζεται η φήμη πως όταν πηγαίνεις την μοτοσυκλέτα σου για service στο Red Bud, ο Domokos την τεστάρει πριν στην παραδώσει κάνοντας σούζες κατά μήκος της παρακείμενης σιδηροδρομικής γραμμής. Ο ίδιος χρόνια αργότερα στο βιβλίο που πρόλαβε να εκδώσει πριν τον θάνατό του, επιβεβαιώνει πως η φήμη ήταν βάσιμη. Είμαστε βέβαια σε διαφορετικές εποχές από σήμερα, και υπάρχουν πελάτες που πηγαίνουν απλά για να δώσουν την μοτοσυκλέτα τους στον Domoko και να την δουν να ξύνει το πίσω φτερό της στην άσφαλτο..

Είναι εξαιτίας αυτής της φήμης που ο Domokos και τρεις φίλοι με αντίστοιχο πάθος για τις σούζες, ξεκινούν τις επιδείξεις σε αγώνες. Από τους τρεις, ένας είναι εκείνος που εκτός από τις σούζες παθιάζεται με το χειροκρότημα του κόσμου και χτίζει την προσωπικότητα του “showman” προσπαθώντας να κρατήσει το ενδιαφέρον των θεατών στην ακμή του για κάθε διαθέσιμο λεπτό. Το αποτέλεσμα είναι να συνεχίσει μόνος του καθώς οι άλλοι δύο χάνουν το ενδιαφέρον τους και λίγο αργότερα, σχεδόν οκτώ χρόνια από την ημέρα που απέκτησε την πρώτη του μοτοσυκλέτα, κλείνει συμβόλαιο με την Kawasaki. Πλέον είναι ο πρώτος «επαγγελματίας της σούζας» ζει μονάχα από τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί στο Supercross.

Η πρώτη επαφή με την Kawasaki δεν είναι εύκολη. Η μοτοσυκλέτα του παραδίδεται καινούρια σε κούτα, μόλις μισή ώρα πριν την έναρξη του σόου, και ο Domokos έχει μονάχα δέκα λεπτά με ένα τέταρτο στην κατοχή του για να την συνηθίσει και να την προετοιμάσει. Εκείνο το πρώτο σόου με την Kawasaki όμως έμελλε να είναι από τα πιο πετυχημένα!

Ο ίδιος θα πει αργότερα: «νόμιζα ότι αυτό θα είναι πάντα κάτι που κάνω τα Σαββατοκύριακα, ότι θα γυρνώ από πόλεις σε πόλεις με τα ταξίδια και την εμπειρία να είναι η μόνη σοβαρή ανταμοιβή. Στην καλύτερη περίπτωση θα ζούσα σαν κάποιος που δουλεύει σε τσίρκο. Ποτέ δεν πίστευα ότι δεν θα χρειαζόταν να ξανά δουλέψω στην ζωή μου. Είναι απίστευτο το πόσο γρήγορα εξελίχθηκαν τα πράγματα»!

Το 1981 τα «πράγματα» γίνονται ακόμα καλύτερα: Προσλαμβάνεται από την Honda όπου τον αντιμετωπίζει όπως μία κανονική ομάδα, κι έτσι του διαθέτει χρόνο από τους μηχανικούς της καθώς και προϋπολογισμό για να κάνει τις δικές του μετατροπές.

Αμέσως κατασκευάζουν κάτι πρωτοποριακό για την εποχή, ένα ηλεκτρικό μοτέρ στον εμπρός τροχό με δύο ταχύτητες, ώστε να συνεχίσει να γυρνά όταν ο Domokos ξεχνούσε να τον κατεβάσει. Το μοτέρ αυτό είχε διακόπτη υδραργύρου για να σταματά αμέσως μόλις ο τροχός άγγιζε το έδαφος. Ξεκινούσε το καλύτερο μέρος για την καριέρα του.

Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία και την Νέα Ζηλανδία, μέχρι χώρες τις Λατινικής Αμερικής που ο μοτοσυκλετισμός ήταν μία πιο ασαφής έννοια. Ενέπνευσε έτσι κι άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα και έτσι σχηματίστηκε ανταγωνισμός στο επάγγελμα που ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Γρήγορα λοιπόν μπήκε στην διαδικασία να αναζητεί την επόμενη μεγάλη πρόκληση που κανείς χωρίς υποστήριξη, προϋπολογισμό και φυσικά αντίστοιχο ποσό τρέλας, δεν θα μπορούσε να αντιγράψει.

Ο Domokos δεν μπορούσε φυσικά να γνωρίζει, πως εκείνη την στιγμή έριχνε τα θεμέλια και για τον τρόπο που λειτουργούν οι stuntmen της μοτοσυκλέτας, στην σημερινή εποχή!

Οι σούζες και τα σόου γινόντουσαν πλέον με όλων των ειδών τις μοτοσυκλέτες και ακόμα και σήμερα φιγουράρει η φωτογραφία του με το εξακύλινδρο KZ1300 της Kawasaki, να δείχνει με περηφάνια τους λαιμούς των εξατμίσεων του..

Από την παραπάνω ανάγκη, το 1983 παίρνει μία άδεια που εκείνη την εποχή δινόταν πιο εύκολα, και ανεβάσει την μοτοσυκλέτα στην κορυφή του Empire State Building και λίγους μήνες αργότερα ολοκληρώνει μία περιστροφή της πίστας Supercross στο Anaheim Stadium χωρίς να προσγειώσει τον εμπρός τροχό, σε μία παράσταση που έξυπνα είχε προμοταριστεί ως «στοίχημα» με τον διοργανωτή του αγώνα για 10.000 δολάρια!

Η επιτυχία αυτή έφερε και την προσπάθεια για το παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης με σούζα, που ο Domokos στερέωσε στα 234 χιλιόμετρα! Ένα ρεκόρ που παρέμεινε δικό του για περισσότερο από μία δεκαετία και πιθανότητα θα το είχε ξανά κερδίσει και ίσως το κρατούσε και σήμερα, αν δεν έφευγε απότομα από την ζωή. Μαθαίνοντας να πετά με υπερελαφρά αεροσκάφη, ο Domokos σκεφτόταν τον τρόπο που θα τα ενσωματώσει στις μελλοντικές του παραστάσεις, όταν σκοτώθηκε στα τέλη του 2000 μαζί με τον εκπαιδευτή του, σε μία εκπαιδευτική πτήση. Η αρραβωνιαστικιά του είχε φέρει λίγο καιρό πριν στην ζωή, τον γιο τους Νικόλα.

Ακόμα και σήμερα στην εποχή του internet, το επίθετο «Domokos» μαζί με το όνομα του γιου του (Νικόλας) χρειάζεται μονάχα ένα σχόλιο για να πυροδοτήσει εικασίες για την ελληνικότητα της καταγωγής του. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο Domokos είχε μακρινές ρίζες από την Ουγγαρία και μάλιστα το όνομα αυτό απαντάται σε ισπανικές φυλές, αν κανείς πάει ακόμη πιο πίσω… Καμία σχέση με τον Δομοκό εδώ, τις στροφές του και φυσικά το «Κατίκι Δομοκού»…

Πριν τον θάνατό του,  ο Doug Domokos είχε πλούσιο συγγραφικό έργο σε περιοδικά και είχε εκδώσει ήδη ένα βιβλίο, ενώ πλούσιο ήταν και το ανθρωπιστικό του έργο. Το Hollywood είχε ήδη αρχίσει να αποκτά επικοινωνία μαζί του, έχοντας συμμετοχή σε ταινίες όπως το Cannonball Run.

Ήταν ο πρώτος βασιλιάς της σούζας και αναμφισβήτητος στην εποχή του, θέτοντας πολλά από τα θεμέλια για μία αντίστοιχη καριέρα σήμερα. Εκτός από ταλέντο σε αυτό που έκανε, μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας του, ήταν ο τρόπος που διαχειριζόταν το κοινό και η ευγενική φυσιογνωμία του…

 

Ανεβαίνοντας με σούζα, έναν από τους πιο διάσημους δρόμους στο San Francisco:

 

---- Στην σημερινή εποχή:

Ο Dougie Lampkin πραγματοποιεί έναν ολόκληρο γύρο του Isle of Man με σούζα