Behind the Dream - Ο Διευθυντής του HRC, Tetsuhiro Kuwata, μας αποκαλύπτεται - [VIDEO]
Από την Formula 1 στα MotoGP και τον αγωνιστικό κόσμο των δύο τροχών
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
2/1/2024
Στο πέμπτο επεισόδιο της σειράς “Behind the Dream” στο κανάλι του HRC στο YouTube, ο Διευθυντής του HRC Tetsuhiro Kuwata, μας δίνει μία ματιά στο τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του εργοστασίου, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται η φιλοσοφία και ο χαρακτήρας του, τα οποία τον έχουν φέρει σε αυτή τη θέση.
Η σειρά “Behind the Dream” αποτελεί μία εκ των έσω ανάδειξη της φιλοσοφίας του Big H γύρω από τους αγώνες, αλλά και εκείνης των ανθρώπων που απαρτίζουν την ομάδα του HRC μέσα από τις συνεντεύξεις σημαντικών μορφών που επηρεάζουν τα τεκταινόμενα του αγωνιστικού τμήματος. Η σειρά ξεκίνησε το 2022 με αφορμή τα 40 χρόνια ύπαρξης του HRC, με το πρώτο επεισόδιο να είναι αφιερωμένο -σε ποιόν άλλο- στον Marc Marquez. Στα τέλη του 2023 ήρθε το 5ο -και πιο πρόσφατο επεισόδιο- του δεύτερου κύκλου της σειράς, με πρωταγωνιστή τον κύριο Kuwata, το πρόσωπο που επιβλέπει τις προσπάθειες της Honda σε WSBK, MXGP, Trial και Dakar. Επομένως, μιλάμε για έναν νευραλγικό ρόλο επιφορτισμένο με πολλές ευθύνες αλλά και αρκετά… διευρυμένο εργασιακό ωράριο που ξεπερνάει πολλές φορές ακόμα και την διπλοβάρδια, δίνοντάς μας ταυτόχρονα και μία αίσθηση για το εργασιακό δίκαιο, αλλά και την φιλοσοφία που επικρατεί στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Ο Kuwata μπήκε για πρώτη φορά στους κόλπους της Honda Motor το 2000, εργαζόμενος στο κέντρο R&D για το F1 μονοθέσιο των Ιαπώνων. Μέχρι και το 2009 ασχολούνταν κυρίως με το κομμάτι τωβ αγώνων αυτοκινήτου, ενώ το 2010 βρέθηκε στα MotoGP στην θέση του Υπεύθυνου Μηχανικού Εξέλιξης. Το 2016 θα γίνει Διευθυντής του HRC – Γενικός Διευθυντής του Αγωνιστικού τμήματος και υπεύθυνος για όλες τις αγωνιστικές δραστηριότητες του HRC στο εξωτερικό, από τα MotoGP μέχρι και το πιο απαιτητικό rally του κόσμου, το Rally Dakar.
Όπως καταλαβαίνετε το πρόγραμμά του είναι αρκετά φορτωμένο, με το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας -αλλά και της νύχτας-, να το απορροφά το εργασιακό κομμάτι. Όπως ο ίδιος παραδέχεται βαδίζει στα βήματα του πατέρα του, αν και όταν ήταν νεότερος απεχθανόταν αυτόν τον τρόπο ζωής. Ο ίδιος δηλώνει ότι υπάρχουν κίνητρα γι’ αυτό που κάνει, όμως εδώ αναδεικνύεται και ένα κομμάτι της ιαπωνικής κουλτούρας γύρω από την εργασία. Το MOTO έχει ταξιδέψει μέχρι την Ιαπωνία, βλέποντας από κοντά μία ολοκληρωτικά διαφορετική νοοτροπία, που περιλαμβάνει και την εργασία. Εκεί, οι περισσότεροι Ιάπωνες ζουν για να εργάζονται και όχι το αντίστροφο, αφιερώνοντας άπειρες ώρες στην δουλειά τους. Δεν υπάρχει αυτό που βλέπουμε στον δυτικό κυρίως κόσμο και αρκετά στην χώρα μας -ειδικά παλαιότερα-, ότι δηλαδή οι άνθρωποι εργάζονται με στόχο τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου. Το λέει και ο μηχανικός του HRC, ότι εκεί εργάζονται με το βλέμμα στραμμένο όχι στους ανθρώπους, αλλά στη γενικότερη ανάπτυξη της χώρας. Το βλέπουν λοιπόν πιο συνολικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι ανάγκες και τα όνειρα των ανθρώπων που αποτελούν τον πληθυσμό της Ιαπωνίας μένουν στο περιθώριο. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο αρχιμηχανικός του HRC: “Πάντοτε προσπαθούμε να βελτιώνουμε τη ζωή κάθε ανθρώπου και να προσφέρουμε στους πελάτες μας κάτι διασκεδαστικό και ευχάριστο. Κάποιοι μπορεί να βρίσκουν αυτό που ζητάνε σε μία σπορ μοτοσυκλέτα, ενώ άλλοι δεν μπορούν να περπατήσουν ούτε 10 μέτρα και χρειάζεσαι κάτι και γι’ αυτούς επίσης. Από την μεριά μας οφείλουμε να συνεχίσουμε την προώθηση του μηνύματος της Honda ότι τα όνειρα γίνονται αληθινά.”
Κατά τη διάρκεια του βίντεο, βλέπουμε την πρώτη μοτοσυκλέτα και τον πρώτο κινητήρα πάνω στα οποία εργάστηκε ο Kuwata, ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι έχει περάσει τη μισή του ζωή στο Μουσείο της Honda. Όπως λέει ο γεννημένος το 1969 στο Kyoto της Ιαπωνίας μηχανικός του HRC, σιχαίνεται το αίσθημα της ήττας -όχι κάτι ασυνήθιστο για Ιάπωνα. Χαρακτηριστικό της έντασης και του άγχους που βιώνει σε κάθε αγώνα είναι ότι πολλές φορές μετά το τέλος του αισθάνεται πόνο στους μύες του σβέρκου του, που οφείλεται στο πόσο έντονα ζει εκείνη την στιγμή. Αυτό που του αρέσει στην Honda είναι ότι πάντα προσπαθεί να φτιάξει κάτι κοιτάζοντας το μέλλον. Ταυτόχρονα, όμως, όπως δηλώνει: "οφείλουμε να σεβόμαστε το παρελθόν και να γνωρίζουμε γι’ αυτό, καθώς θα μπορούσε να κρύβει την λύση σε μία δυσκολία του παρόντος".
Δείτε παρακάτω το βίντεο διάρκειας 10 λεπτών και 43 δευτερολέπτων, το οποίο έχει και αγγλικούς υπότιτλους:
MotoGP, Jerez Test 2024 – Ο Di Giannantonio ταχύτερος όλων, με τον Vinales να σπάει το σερί των Ducati
Οι αλλαγές που τελικά έφερε η Yamaha στα δοκιμαστικά της Jerez δεν φάνηκε να αποδίδουν τα επιθυμητά αποτελέσματα
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
30/4/2024
Τα πρώτα δοκιμαστικά της χρονιάς, ολοκληρώθηκαν την Δευτέρα 29/4, ακριβώς μετά τον ισπανικό γύρο στην πίστα της Jerez, με τον Di Giannantonio να δείχνει ότι έχει την ταχύτητα, ενώ η πολυαναμενόμενη νέα M1 δεν φάνηκε να αλλάζει πολύ τη κατάσταση για την Yamaha, η οποία μαζί με την Honda έμειναν για ακόμη μία φορά στις τελευταίες θέσεις.
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και ο καιρός έδειχνε 20 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία περιβάλλοντος. Στις δέκα το πρωί τοπική ώρα, το σκηνικό είχε στηθεί, με τις συνθήκες να ευνοούν στην απρόσκοπτη δουλειά των αναβατών. Συνολικά, 13 αναβάτες κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα του 1:37, μέχρι και το τέλος της ημέρας.
Αρχικά, ο Marquez με την GP23 της Gresini Racing ήταν αυτός που βρέθηκε μπροστά, κάνοντας τον ταχύτερο γύρο, με τον Di Giannantonio να δείχνει με το καλημέρα ότι έχει τον ρυθμό. Με την ολοκλήρωση των δύο πρώτων ωρών, ο Bagnaia να παίρνει την θέση του Marquez στην κορυφή. Μία ώρα αργότερα και με ορισμένους αναβάτες να έχουν ξεπεράσει τους 30 γύρους, ο Di Giannantonio μπήκε στην πρώτη θέση, μένοντας εκεί μέχρι και το τέλος της ημέρας, γράφοντας 1:36.405. Πίσω του βρέθηκε ο Vinales, ο μόνος που κατάφερε να μπει εμβόλιμος, χαλώντας το σερί της Ducati στις πρώτες πέντε θέσεις. Στην τρίτη θέση, πλασαρίστηκε ο Franco Morbidelli, με τους Bagnaia και Marquez να κλείνουν την πεντάδα.
Για ακόμα μία φορά στα πρώτα δοκιμαστικά στην Jerez, η Ducati έδειξε ότι έχει βρει την συνταγή, με τους αναβάτες του Borgo Panigale, τόσο εργοστασιακούς όσο και δορυφορικούς να μην δοκιμάζουν πολλά νέα εξαρτήματα. Όσον αφορά την εργοστασιακή ομάδα Ducati Lenovo, ο Pecco Bagnaia δοκίμασε μόνο κάποιες αλλαγές στην γεωμετρία της GP24, σημειώνοντας μάλιστα τους λιγότερους γύρους, περνώντας την γραμμή εκκίνησης τερματισμού μόλις 43 φορές. Λιγοστά είναι τα νέα και από τον ομόσταυλό του, Enea Bastianini, ο οποίος συμπλήρωσε 65 γύρους, χωρίς όμως να δούμε κάτι διαφορετικό στην μοτοσυκλέτα του.
Η ατυχία της Κυριακής, συνεχίστηκε και την Δευτέρα για τον Jorge Martin, ο οποίος αντιμετώπισε πρόβλημα με την μοτοσυκλέτα του, ενώ προς το τέλος της ημέρας σημείωσε και μία πτώση στην Στροφή 9, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί. Με 71 γύρους κάτω από τις ρόδες του, ο Ισπανός τερμάτισε στην 10η θέση. Ο ομόσταυλός του, Franco Morbidelli, δούλεψε κυρίως πάνω στην εργονομία της μοτοσυκλέτας του, επιλέγοντας διαφορετική θέση για το σημείο που τα πόδια του ακουμπούν στο ρεζερβουάρ. Έχοντας συμπληρώσει 82 γύρους, ο “Franky” πλασαρίστηκε στην τρίτη θέση, με 0.122 δέκατα διαφορά από τον πρώτο, Diggia.
Χωρίς πολλά-πολλά κύλησε η μέρα και για την Pertamina Enduro VR46, με τους χρόνους του Di Giannantonio πάνω στην GP23 να δείχνουν ενθαρρυντικοί. Στην 13η θέση βρέθηκε ο Bezzecchi. Τα δύο αδέρφια – ομόσταυλοι στην Gresini Racing, Alex και Marc Marquez επικεντρώθηκαν περισσότερο στο να συγκεντρώσουν δεδομένα. Έχοντας ολοκληρώσει 73 γύρους, ο Alex τερμάτισε στην 8η θέση. Όσο για τον αδερφό του, Marc, είχε την ευκαιρία να μαζέψει επιπλέον εμπειρία με την νέα του μοτοσυκλέτα, συμπληρώνοντας 71 ακόμα γύρους με την Ducati του.
Για την Aprilia, ο Lorenzo Salvadori συμπλήρωσε τους λιγότερους γύρους για το εργοστάσιο του Noale, αφήνοντας στον Aleix Espargaro να δοκιμάσει την νέα συσκευή ύψους. Μετά από 66 γύρους, ο Aleix πλασαρίστηκε στην 7η θέση. Από την άλλη πλευρά του box, o Vinales ασχολήθηκε περισσότερο με το αεροδυναμικό πακέτο, το οποίο δοκίμασε και ο Espargaro. Η Aprilia έφερε στο τεστ της Jerez μία νέα ουρά, συνδυάζοντας στοιχεία από αυτή του 23 και αυτή του 24. Μετρώντας συνολικά 80 γύρους, ο “Batmav” κατάφερε στο τέλος της ημέρας να γράψει τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο, με το 1:36.492 να τον τοποθετεί ανάμεσα σε δύο Ducati. Μαζί με τους εργοστασιακούς αναβάτες, την νέα ουρά δοκίμασε και ο Miguel Oliveira της Trackhouse Racing. Ο Raul Fernandez είχε την ευκαιρία να πάρει μία γεύση από την RS-GP του 2024.
Οι αναβάτες του Pierer Group ασχολήθηκαν κυρίως με μερικές αναβαθμίσεις στα αεροδυναμικά των πλαϊνών φαίρινγκ. Ο Binder ήταν ο ταχύτερος αναβάτης για την KTM, στην 6η θέση, μόλις 0.234 δέκατα πίσω από τον πρωτοπόρο. Αμέσως επόμενος, στην 11η θέση βρέθηκε ο Acosta της GASGAS, ο οποίος είχε ταυτόχρονα και την ευκαιρία να μάθει περισσότερο την νέα του μοτοσυκλέτα και να συνηθίσει τους ρυθμούς της μεγάλης κατηγορίας. Το περισσότερο διάστημα των δοκιμών, ο Acosta είχε επίσης διαφορετική εισαγωγή αέρα, όμοια με αυτή που είδαμε να χρησιμοποιεί ο Dani Pedrosa στην διάρκεια του ισπανικού γύρου.
Ο ομόσταυλος του Binder, Jack Miller, μετά από 73 γύρους συνέχισε να παραπονιέται για αστάθεια στην μοτοσυκλέτα του, καθώς το τεστ της Jerez δεν έκρυβε τελικά την λύση, τερματίζοντας στην 17η θέση. Για τους πορτοκαλί, το παρόν έδωσε και ο Pol Espargaro, ως αναβάτης εξέλιξης, συμπληρώνοντας 68 γύρους και προετοιμάζοντας σώμα και μυαλό για την wildcard συμμετοχή του στον ιταλικό γύρο. Ο Augusto Fernandez της GASGAS, επικεντρώθηκε περισσότερο στην δοκιμή νέων εξαρτημάτων, με το νέο μπροστινό φτερό της KTM να είναι ένα από αυτά.
Περνάμε τώρα στην Yamaha, που όπως σας είχαμε πει θα έφερνε μία ολοκαίνουργια M1. Τελικά, το εργοστάσιο της Iwata αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο με τα αεροδυναμικά βοηθήματα, αλλά και το πλαίσιο, αφήνοντας προς το παρόν έξω τον κινητήρα. Όπως είδαμε στις φωτογραφίες, το νέο φαίρινγκ – μεγάλο μέρος του οποίου οφείλεται πιθανότατα στον Marco Nicotra, πρώην επικεφαλής αεροδυναμιστή της Ducati – χρησιμοποιεί τρία και μεγαλύτερα σε πλάτος φτερά μπροστά και νέα σχεδίαση στο πλάι. Ένα ακόμα στοιχείο ήταν το ανανεωμένο πλαίσιο, το οποίο όπως μπορούμε να δούμε έχει διαφορετική έδραση στην κεφαλή.
Οι αλλαγές αυτές, όμως, δεν φάνηκε να επηρεάζουν την ταχύτητα των δύο εργοστασιακών αναβατών της Yamaha, με τους χρόνους τους να είναι αρκετά πίσω, σε σύγκριση με το γκρουπ των πρώτων. Από την πλευρά του ο Quartararo συμπλήρωσε 84 γύρους, τερματίζοντας στην 18η θέση. Δήλωσε ότι το νέο αεροδυναμικό πακέτο ήταν ουδέτερο σε αίσθηση, που στην ουσία σημαίνει ότι δεν είδε ούτε θετική αλλά ούτε και αρνητική εξέλιξη, θέλει όμως να το δει και σε άλλες πίστες. Διαφορετικές ήταν οι θέσεις για το πλαίσιο, με τον Γάλλο να έχει θετικά σχόλια. Από την άλλη, ο Alex Rins, ο οποίος συμπλήρωσε 73 γύρους, τερματίζοντας στην 14η θέση, παραδέχτηκε ότι δεν ένιωσε την ίδια εμπιστοσύνη μέσα στην στροφή με το νέο πλαίσιο, αν και τον βοήθησε στην είσοδο της στροφής.
Σε κάθε περίπτωση, το εργοστάσιο της Iwata θα δοκιμάσει ξανά όλα τα εξαρτήματα, μαζί με μερικές ηλεκτρονικές αναβαθμίσεις, που δεν πρόλαβε να φέρει στην Jerez, σε ένα προγραμματισμένο ιδιωτικό τεστ, στο Mugello μετά τον γύρο στο Le Mans. Αν τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά, τότε η Yamaha σχεδιάζει να φέρει μία ανανεωμένη έκδοση της M1 στον γύρο της Βαρκελώνης ή αυτόν του Mugello. Στην Jerez πάντως, αν υπήρξαν αλλαγές, σίγουρα δεν έκαναν την εμφάνισή τους στα χρονόμετρα.
Αντίστοιχα απογοητευτικά είναι τα πράγματα και για την Honda, με καλύτερα τοποθετημένο αναβάτη της τον Takaki Nakagami στην 16η θέση, σχεδόν 1 δευτερόλεπτο πίσω από τον πρώτο. Μετά το τέλος των δοκιμαστικών, ο Ιάπωνας παραδέχτηκε ότι η μοτοσυκλέτα που δοκίμασε δεν είχε μεγάλες αλλαγές από την τωρινή. Ο έτερος δορυφορικός αναβάτης της LCR Honda, Johann Zarco, έκανε τους περισσότερους γύρους από όλους - 88 – τερματίζοντας στην 20η θέση.
Από την μεριά του, ο Luca Marini ασχολήθηκε περισσότερο με το νέο πλαίσιο που είχε ο Stefan Bradl κατά την διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου. Όσον αφορά, όμως το αεροδυναμικό πακέτο, ο Ιταλός χρησιμοποίησε αυτό που ήδη έχει, αντί για το νέο που ήρθε μαζί με το πλαίσιο. Όπως βλέπουμε, ο Marini άλλαξε επίσης και την ουρά της μοτοσυκλέτας του, με χαμηλότερου προφίλ αεροδυναμικά που είχαν χρησιμοποιήσει στα δοκιμαστικά πριν την έναρξη της σεζόν. Παρά τις αλλαγές, ωστόσο δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την 23η θέση. Λίγο πιο ψηλά, στην 21η βρέθηκε ο δεύτερος εργοστασιακός αναβάτης του HRC, Joan Mir. Στο δικό του στρατόπεδο, δοκίμασαν μία διαφορετικά στημένη μοτοσυκλέτα, χωρίς να διευκρινίζονται ακριβώς οι αλλαγές. Οι χρόνοι του Ισπανού πάντως, δεν έδειξαν κάποια ουσιαστική βελτίωση.
Μετά από 8 ώρες στην πίστα, αναβάτες, μηχανικοί και ομάδες μάζεψαν τα πράγματά τους, παίρνοντας στις βαλίτσες τους τα δεδομένα που συνέλεξαν από τις τηλεμετρίες. Για ορισμένους, όπως ο Marc Marquez και ο Pedro Acosta αποτέλεσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα με τις νέες τους μοτοσυκλέτες. Δυστυχώς, τα δύο ιαπωνικά εργοστάσια δεν έφεραν κάποια αλλαγή που να τους βάλει ξανά στο παιχνίδι, ακόμα και στους ενδεικτικούς χρόνους των δοκιμαστικών. Ετοιμαζόμαστε τώρα, για τον επόμενο γύρο στην θρυλική πίστα του Le Mans, στις 10-12 Μαΐου.
