MotoGP - 126 Πρωταθλητές σε όλες τις κατηγορίες στα 75 χρόνια ιστορίας του θεσμού
Τα μεγαλύτερα ονόματα που έγραψαν την δική τους ιστορία στον πιο σπουδαίο αγώνα με μοτοσυκλέτα
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
26/1/2024
Στην ιστορία των MotoGP, 126 αναβάτες έχουν δει το όνομά τους να γράφεται στον τίτλο, με τους 56 να τα καταφέρνουν περισσότερες από μία φορές. Με αφορμή τη συμπλήρωση 75 χρόνων ύπαρξης του θεσμού, κάνουμε μία αναδρομή βλέποντας τα σπουδαιότερα ονόματα που άφησαν το δικό τους στίγμα στο Πρωτάθλημα.
Ο αναβάτης με τους περισσότερους τίτλους στην καριέρα του, είναι ο γνωστός σε όλους μας Giacomo Agostini, ο οποίος έχει συνολικά 15 Πρωταθλήματα στο όνομά του. Τα 8 εξ αυτών ανήκουν στη μεγάλη κατηγορία, ενώ τα 7 στην κατηγορία των 350 κυβικών. Στη δεύτερη θέση έρχεται ο αείμνηστος Angel Nieto με 13 τίτλους, 7 στα 125 κυβικά και 6 στα 50 κυβικά. Στην τρίτη θέση, ισοβαθμούν τρεις αναβάτες, οι Carlo Ubbiali (6 στα 125 κυβικά και 3 στα 250), Mike Hailwood (4 στα 500, 2 στα 350 και 3 στα 250 κυβικά) και Valentino Rossi (7 σε 500GP και MotoGP, 1 στα 250 και 1 στα 125 κυβικά), με καθέναν από τους παραπάνω να έχει συνολικά 9 Πρωταθλήματα.
Όπως έχουμε ήδη δει, ο μόνος αναβάτης που έχει φέτος την πιθανότητα να ενταχθεί σε αυτό το κλειστό κλαμπ αναβατών είναι ο Marc Marquez (Gresini Racing MotoGP), ο οποίος έχει ήδη στην καριέρα του 6 τίτλους στη MotoGP κατηγορία, 1 στη Moto2 και 1 στα 125 κυβικά. Πίσω του έχει αφήσει ονόματα όπως αυτά των John Surtees (7 τίτλους συνολικά), Phil Reed (7), Geoff Duke (6) και Jim Redman (6). Οι Mick Doohan, Jorge Lorenzo και Anton Mang μοιράζονται από 5 Πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες. Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής MotoGP του 2023, Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) έχει μέχρι στιγμής 3 τίτλους, με τους 2 να έρχονται στη μεγάλη κατηγορία (2022, 2023) και έναν στην Moto2 (2018). Τον ίδιο αριθμό έχουν και οι Αμερικανοί Kenny Roberts, Wayne Rainey, Freddie Spencer, οι οποίοι έχουν επίσης κατακτήσει πάνω από μία φορές τον τίτλο στη μεγάλη κατηγορία.
Όσον αφορά το μεγαλύτερο ρεκόρ σερί Πρωταθλημάτων, βρίσκουμε και εδώ το όνομα του Giacomo Agostini, ο οποίος έχει κερδίσει 7 τίτλους στην σειρά στα 500 κυβικά από το 1966 μέχρι το 1972, ενώ τον ίδιο αριθμό έχει και στα 350 κυβικά από το 1968 μέχρι και το 1974. Ο λόγος που οι χρονολογίες συμπίπτουν μεταξύ τους, είναι γιατί την εποχή που αγωνιζόταν ο Ιταλός, επιτρεπόταν η ταυτόχρονη συμμετοχή σε πάνω από μία κατηγορίες, δίνοντάς του την ευκαιρία να πάρει δύο πρωταθλήματα, ή και παραπάνω, ανάλογα σε πόσες κατηγορίες συμμετείχε την ίδια χρονιά.
Περνάμε τώρα στους αναβάτες με τα περισσότερα πρωταθλήματα στη μεγάλη κατηγορία, όπου το όνομα που φιγουράρει στην πρώτη θέση δεν είναι άλλο από αυτό του Giacomo Agostini, με 8. Πίσω του ο επίσης Ιταλός, Valentino Rossi με 7, με την πρώτη τριάδα να κλείνει ο Marc Marquez με 6. Ο μόνος αναβάτης με 5 τίτλους στο όνομά του είναι ο Mick Doohan, ενώ από 4 μοιράζονται οι Mike Hailwood, John Surtees, Geoff Duke και Eddie Lawson. O τελευταίος μάλιστα, μαζί με ακόμα δύο Αμερικανούς, τους Wayne Rainey (3) και Kenny Roberts (3), έχουν κατακτήσει όλα τους τα Πρωταθλήματα στην κατηγορία των 500GP. Μαζί τους βρίσκεται και ο Αυστραλός Mick Doohan, με τους 5 Παγκόσμιους τίτλους να έρχονται πάνω στα δίχρονα θηρία των 500 κυβικών.
Ο Pecco Bagnaia είναι μόλις ο τρίτος αναβάτης, στην τετράχρονη εποχή των MotoGP που κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο του, κάνοντας το back-to-back την σεζόν του 2023. Ο πρώτος που έκανε κάτι αντίστοιχο στην μεγάλη κατηγορία ήταν ο Valentino Rossi, ο οποίος μετά τον παρθενικό του τίτλο το 2001 στα 500 κυβικά, συνέχισε από το 2002 μέχρι και το 2005 να προσθέτει Παγκόσμια Πρωταθλήματα, επαναλαμβάνοντας τον άθλο του τις σεζόν του 2008 και 2009. Ταυτόχρονα, το 2002 έγραψε το όνομά του ως ο πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της τετράχρονης εποχής. Αμέσως επόμενος είναι ο Marc Marquez, ο οποίος τις σεζόν 2013 και 2014 κατέκτησε το Πρωτάθλημα MotoGP, ενώ το ίδιο έκανε από το 2016 μέχρι και το 2019. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω ο Giacomo Agostini έχει 7 σερί τίτλους στην μεγάλη κατηγορία, κάτι που τον τοποθετεί στην πρώτη θέση, ως τον αναβάτη με το μεγαλύτερο νικηφόρο σερί στα 75 χρόνια ιστορίας της μεγάλης κατηγορίας.
Στην δεύτερη θέση της λίστας με τους αναβάτες με τους περισσότερους τίτλους στην σειρά βρίσκουμε δύο ονόματα. Ο Valentino Rossi από το 2001 μέχρι το 2005 και ο Mick Doohan από το 1994 ως και το 1998. Στην τέταρτη θέση βρίσκουμε τον Marc Marquez με 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα στην σειρά, από το 2016 μέχρι και το 2019, ενώ την πεντάδα κλείνει ο Mike Hailwood με 4 το 1962 με 1965.
Η ιστορία συνεχίζει να γράφεται, με το πρώτο τριήμερο δοκιμαστικό στην πίστα της Sepang στην Μαλαισία, στις 6-8 Φεβρουαρίου να σηματοδοτεί την εκκίνηση της νέας σελίδας που ανοίγει η σεζόν του 2024. Μία χρονιά, που ο πιο επιτυχημένος αναβάτης αυτή την στιγμή στο grid, ο Marc Marquez, ξεκινάει μία νέα περιπέτεια, με νέα χρώματα, νέα ομάδα και νέο κατασκευαστή, με στόχο τον τίτλο, που ταυτόχρονα του δίνει τη δυνατότητα να πετύχει νέα σπουδαία ρεκόρ και ορόσημα του MotoGP.
Motul WSBK: Philip Island - Ο Toprak στην πρώτη θέση με νέο ρεκόρ γύρου!
Εξαιρετική εμφάνιση από τον Bulega, ο οποίος μέχρι λίγο πριν την ολοκλήρωση βρισκόταν εκείνος στην κορυφή και με ρεκόρ
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
20/2/2024
Τα τελευταία δοκιμαστικά, πριν την έναρξη της αγωνιστικής σεζόν στις 23-25/2 στην ίδια πίστα του Philip Island, έφεραν τον Toprak και την ομάδα του, ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team στην κορυφή, με τη νέα μεταγραφή των Βαυαρών να κλέβει στο τέλος της ημέρας το ρεκόρ από τον Bulega, ο οποίος έρχεται ζεστός από την περσινή χρονιά ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής WSSP 2023.
Η Αυστραλία είναι η χώρα όπου θα ανοίξει η αυλαία των Motul WSBK στις 23-25 Φεβρουαρίου, ενώ μετά την πρόσφατη ασφαλτόστρωση οι αναβάτες είχαν την ευκαιρία να δουν πώς συμπεριφέρονται τα ελαστικά και οι νέες τους μοτοσυκλέτες, στην νέα επιφάνεια της πίστας.
Η BMW είχε μία γεμάτη μέρα, δοκιμάζοντας διαφορετικά ψαλίδια. Αν και ο Toprak Razgatlioglu (ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team) ήταν εξ αρχής γρήγορος, ιδιαίτερα στο μεσαίο κομμάτι της πίστας, στόχος των Βαυαρών δεν ήταν να γράψουν απλώς έναν καλό χρόνο. Ο Toprak, μαζί με τον Michael van der Mark δουλέψαν πάνω στη γεωμετρία του πλαισίου, με στόχο την αύξηση της αντοχής των ελαστικών, με τον Ολλανδό να κάνει συνολικά 100 γύρους, ο δεύτερος αναβάτης με τριψήφιο αριθμό! Η δουλειά πάνω σε ρυθμίσεις κινητήρα, ηλεκτρονικά και ψαλίδι ήταν ολοήμερη, όμως στο τέλος της ημέρας η νέα μεταγραφή της ROKiT BMW Motorrad έκανε την διαφορά. Με χρόνο 1’28.511, ο Toprak κατάφερε να "αρπάξει" την πρώτη θέση από τον Bulega της Ducati, με τον ομόσταυλο του Τούρκου, Van der Mark να τερματίζει στην 14η.
Για άλλη μία φορά, η απόδοση της Ducati, ήταν χωρισμένη στα δύο. Ο rookie, Nicolo Bulega, ήταν σε εκπληκτική φόρμα στα FP1, καταφέρνοντας να γίνει ο πρώτος αναβάτης του WSBK στην ιστορία που έσπασε το φράγμα του 1’29, γράφοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με 1’28.890. Κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών, ο Ιταλός είχε πτώση στη Στροφή 4, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί. Στα τελευταία δέκα λεπτά επέστρεψε δριμύτερος, διαλύοντας το δικό του ρεκόρ, με χρόνο 1΄28.585, που όμως δεν στάθηκε τελικά ικανός να του δώσει την πρώτη θέση στην ημέρα.
Από την άλλη, ο Alvaro Bautista είχε μία πτώση με περισσότερα χιλιόμετρα στη Στροφή 6, η οποία τον άφησε να πονάει. Αποτέλεσμα ήταν να μην νιώθει πολύ καλά πάνω στη μοτοσυκλέτα, τερματίζοντας στην 7η θέση. Καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας βρισκόταν εντός δεκάδας, χωρίς όμως ποτέ ο Ισπανός να αποτελέσει απειλή για τους υπόλοιπους. Όπως φάνηκε ο Bautista ήθελε περισσότερο να δει αν και κατά πόσο ο πόνος αυτός συνεπάγεται κάποιον τραυματισμό, με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή WSBK 2022 & 2023 να έχει κερδίσει 8 από τους 9 αγώνες στην αυστραλέζικη πίστα, πάνω στην Ducati του. Βασικός στόχος του Borgo Panigale σε αυτά τα δοκιμαστικά ήταν οι αναβάτες να δουν πώς συμπεριφέρονται οι μοτοσυκλέτες τους και να συνηθίσουν τη νέα άσφαλτο.
Δύο διαφορετικές εικόνες είδαμε και από την Pata Prometeon της Yamaha. Από την μία ο Jonathan Rea είχε ένα δυνατό lowside στη Στροφή 11. Ο Ιρλανδός βρισκόταν ήδη χαμηλά στην κατάταξη, όταν έπεσε, ενώ βγαίνοντας από το ιατρικό κέντρο της πίστας φαινόταν να πονάει. Στα FP2 ήταν ένας από τους τελευταίους αναβάτες που βγήκαν από τα pits, για μία σύντομη παρουσία στην πίστα, χωρίς να καταφέρει κάτι αξιόλογο. Με λίγο πάνω από μία ώρα να μένει, ο Rea βρισκόταν εκτός πρώτης δεκάδας, με το πλάνο της Yamaha για τα δοκιμαστικά να περιορίζεται στη δοκιμή μερικών νέων εξαρτημάτων και στην προετοιμασία για το αγωνιστικό Σαββατοκύριακο. Τελικά, η νέα μεταγραφή της Yamaha αρκέστηκε στην 15η θέση.
Από την άλλη, ο ομόσταυλός του, Andrea Locatelli, φάνηκε να βρίσκεται σε φόρμα, σε μία πίστα που του αρέσει. Ο Ιταλός, επικεντρώθηκε κυρίως στην αντοχή των ελαστικών, κάνοντας προσομοιώσεις αγώνα. Οι χρόνοι του τον κράτησαν μέσα στην πρώτη πεντάδα κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, με το τέλος της ημέρας να τον βρίσκει στην 3η θέση.
Εξαιρετική ήταν η εμφάνιση του Iannone, που το 2024 επιστρέφει στους αγώνες με την ομάδα GoEleven. Λίγο πριν την έναρξη της σεζόν, ο Ιταλός ασχολήθηκε με την νέα άσφαλτο της πίστας και την συμπεριφορά των ελαστικών, όπως επίσης και με τα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας του. Καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας βρισκόταν στην πρώτη πεντάδα, βγαίνοντας λίγες φορές εκτός, με την ολοκλήρωση των δοκιμαστικών να τον βρίσκουν στην 4η θέση.
Καλή εμφάνιση είχαν και οι υπόλοιποι ανεξάρτητοι αναβάτες της Ducati, με τον Michale Ruben Rinaldi της Motocorsa Racing να ολοκληρώνει την ημέρα στην 6η θέση. Ο Sam Lowes της ELF Marc VDS Racing Team πλασαρίστηκε στην 11η, με τον ίδιο και την ομάδα του να προετοιμάζονται για την πρώτη τους αγωνιστική γεύση στα Motul WSBK. Παρά το γεγονός ότι είχε μία πτώση στην Στροφή 10 της πίστας, δεν τραυματίστηκε. Τέλος, ο Danilo Petrucci της Barni Spark Racing Team, ήταν καθ’ όλη την διάρκεια κοντά στην δεκάδα, τερματίζοντας τελικά 12ος.
Η Τρίτη έφερε μαζί της μία πολλά υποσχόμενη Kawasaki, με τον Alex Lowes της Kawasaki Racing Team WorldSBK να βρίσκεται εντός δεκάδας και στα δύο σκέλη. Το πρωί ολοκλήρωσε τα δοκιμαστικά στην 8η θέση, ενώ το απόγευμα ήταν ακόμα ταχύτερος, φτάνοντας κάποια στιγμή μέχρι και την δεύτερη θέση, τερματίζοντας τελικά 5ος. Η απόδοσή του αυτή δείχνει ότι η συνεργασία του με τον αρχιμηχανικό της ομάδας του, Pere Riba, όπως επίσης και οι αναβαθμίσεις που έχει φέρει η Kawasaki για το 2024, ιδιαίτερα στον τομέα των ηλεκτρονικών, έχουν αποτέλεσμα.
Ο Axel Bassani, που προσαρμόζεται στη νέα του μοτοσυκλέτα, κέρδιζε συνεχώς θέσεις έχοντας καλύτερο ρυθμό από τα προηγούμενα δοκιμαστικά. Όπως και ο ομόσταυλός τους, Lowes, ο Bassani έγραψε τον καλύτερο χρόνο του το απόγευμα, τερματίζοντας στην 9η θέση. Οι δύο “πράσινοι” αναβάτες επικεντρώθηκαν κυρίως στη διάρκεια, γράφοντας πολλούς συνεχόμενους γύρους, ενώ κατά τη διάρκεια των απογευματινών δοκιμών βρέθηκαν για λίγο μέσα στην πρώτη πεντάδα.
Ο τρίτος Ιάπωνας κατασκευαστής, η Honda, συνεχίζει να συναντά προκλήσεις στην Αυστραλία. Η μέρα δεν θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει με χειρότερο τρόπο για τον Iker Lecuona του HRC. Ο Ισπανός ήλπιζε να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο από τα δοκιμαστικά του Portimao, σε μία τελευταία ευκαιρία να βρει τις κατάλληλες ρυθμίσεις για την νέα του μοτοσυκλέτα. Αντιθέτως, οι προσπάθειές του κατέληξαν στην αμμοπαγίδα στης Στροφής 11, μετά από ένα highside που τον άφησε εκτός δράσης για όλη την υπόλοιπη μέρα και ένα δεμένο χέρι. Από την άλλη, ο έτερος αναβάτης του HRC, Xavi Vierge, φάνηκε ως συνήθως περισσότερα υποσχόμενος στον ρυθμό αγώνα, παρά στον ένα γύρο. Το #97 κατάφερε να φτάσει μέχρι την 16η θέση, ενώ ο Lecuona βασιζόμενος στον καλύτερο χρόνο του το πρωί, πριν την πτώση του, πλασαρίστηκε στην 19η θέση γενικής. Τα κακά αυτά αποτελέσματα και η απουσία του Lecuona από το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, αφήνουν την Honda με πολλή δουλειά μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο.
Οι αναβάτες της δορυφορικής Bonovo Action BMW, Scott Redding και Garrett Gerloff εργάστηκαν, όπως και οι εργοστασιακοί, πάνω στη διαχείριση των ελαστικών σε ρυθμό αγώνα. Παρά το τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισε στην Στροφή 1 νωρίς το πρωί, ο Gerloff συνέχισε, ενώ ήταν ο ένας από τους μόλις δύο αναβάτες που δεν έδειξαν να βελτιώνονται το απόγευμα. Ο ομόσταυλός του, Scott Redding δήλωσε ότι μέχρι και την στιγμή που έφτασε στην πίστα, δεν γνώριζε ότι η πίστα έχει νέα άσφαλτο, βγάζοντάς τον εκτός προγράμματος. Παρόλ’ αυτά, το απόγευμα πήγε πολύ καλά όντας η δεύτερη καλύτερα τοποθετημένη BMW στην 7η θέση, παίρνοντας την 8η γενικής. Πίσω του, βρέθηκε ο Remy Gardner της GYTR GRT Yamaha, ο οποίος ολοκλήρωσε τα δοκιμαστικά στην 9η θέση γενικής, ενώ ο ομόσταυλός του, Dominique Aegerter βρέθηκε στην 13η θέση. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Gardner έκανε τους περισσότερους γύρους από όλους, φτάνοντας τους 103!
Ο Philip Oetl (GMT94 Yamaha) παιδεύτηκε από τεχνικά ζητήματα στα FP1, καταφέρνοντας να πλασαριστεί στην 17η θέση. O Brad Ray (Yamaha Motoxracing WorldSBK Team), ο οποίος τρέχει επίσης με μοτοσυκλέτα της Iwata, βρέθηκε στην 20η θέση, μπροστά από τον Tito Rabat της Kawasaki Puccetti Racing. Πιο πίσω ακολούθησαν οι αναβάτες της PETRONAS MIE Racing Honda, Tarran Mackenzie και Adam Norrodin. Ο Mackenzie είχε μία πτώση στην Στροφή 3 με την μοτοσυκλέτα του να καταστρέφεται, ο ίδιος όμως έφυγε από το σημείο περπατώντας.
Την Παρασκευή 23/2 το Philip Island θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για την αγωνιστική σεζόν του 2023, με τους αναβάτες να έχουν ήδη πάρει μία πρώτη γεύση για το τι να περιμένουν από την καινούργια άσφαλτο. Toprak και Bulega έχουν θέσει τις βάσεις και δείχνουν πολλά υποσχόμενοι για τη νέα σεζόν, όμως το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα δείξει αν τα καλά τους αποτελέσματα στα δοκιμαστικά θα μεταφραστούν και σε βαθμούς στους αγώνες.
