Honda GTR 150: H VIDEO - Δοκιμή, που μας δίχασε!

Γιατί το super-παπί της Honda δεν είναι μόνο για κόντρες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/3/2019

Οδηγήσαμε το νέο Honda GTR150 σε πίστα, σε ταξίδι, στην πόλη, το ζυγίσαμε και το δυναμομετρήσαμε και με όλα αυτά κάθε φορά ακούγαμε και διαβάζαμε πολλές και διαμετρικά αντίθετες απόψεις για το καινούριο εξατάχυτο super-παπί της Honda. Για κάποιους είναι το υπέρτατο παπί. Το καλύτερο του κόσμου! Για κάποιους άλλους όμως, δεν είναι καν παπί!

Λογικό να συμβαίνει αυτό, διότι όλα αυτά τα χρόνια τα παπιά έχουν παίξει πολλούς ρόλους μέσα στον ελληνικό μοτοσυκλετισμό. Συνήθως η προσωπικότητα του ιδιοκτήτη ήταν αυτή που άλλαζε τον χαρακτήρα τους. Ανάλογα με την ηλικία και τις προσωπικές του ανάγκες, ο ιδιοκτήτης ενός παπιού χρησιμοποιούσε και “έφτιαχνε” το παπί στα μέτρα του. Όσο εύκολο είναι να δεις στο δρόμο ένα νορμάλ παπί, άλλο τόσο εύκολο είναι να δεις και ένα “πειραγμένο” με εξαρτήματα που κοστίζουν σχεδόν όσο μια μεγάλη μοτοσυκλέτα.

Αυτή ήταν μέχρι σήμερα η ελληνική πραγματικότητα γύρω από τα παπιά. Όμως σε ένα άλλο σημείο του πλανήτη και συγκεκριμένα στις χώρες της Ασίας, τα παπιά είναι συνώνυμα με τον μοτοσυκλετισμό και όχι απλώς ένα μέρος αυτού όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Εκεί δεν υπάρχει μόνο ένα είδος παπιού. Τα παπιά που σχεδιάζονται για τις χώρες της Ασίας έχουν ειδικό σκοπό. Υπάρχουν κατηγορίες παπιών, ακριβώς όπως έχουν οι μεγάλες μοτοσυκλέτες στον υπόλοιπο κόσμο. Έχουν παπιά touring, παπιά on-off και φυσικά έχουν πολλά supersport παπιά, που κάθε χρόνο βλέπουμε να τα οδηγούν ο Rossi και ο Marquez όταν πάνε εκεί για τις παρουσιάσεις των ομάδων τους.

Προφανώς ένα παπί που έχει υγρόψυκτο κινητήρα με 2 επικεφαλείς εκκεντροφόρους δεν πρόκειται να κάνει τα ίδια λεφτά με ένα αερόψυκτο διβάλβιδο. Έτσι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα παπιά εξαφανίστηκαν από την έτσι κι αλλιώς μικρή αγορά τους, πλην της δικής μας, καθώς τα εργοστάσια σταμάτησαν να ασχολούνται με την προσαρμογή των κινητήρων τους στις προδιαγραφές ρύπων της Ε.Ε. για τα λίγα συνολικά νούμερα που θα πουλούσαν...

Στην Ελλάδα το παπί έχει μεγάλη ιστορία και άντεξε την επίθεση από τα μικρά scooter, όμως και πάλι οι προδιαγραφές Euro 4 εκτόξευσαν τις τιμές τους. Τα μοντέλα που μπορούσες να βρεις καινούρια στην ελληνική αγορά μειώθηκαν στο ελάχιστο, σχεδόν εξαφανίστηκαν. Παρ’ όλα αυτά, οι ελληνικές αντιπροσωπείες το πάλεψαν όσο μπορούσαν και μάλλον τα κατάφεραν. Και φυσικά καλό για εμάς, κακό για εκείνους, το κατάφεραν όλοι μαζί. Από φέτος όμως, στην ελληνική αγορά ήρθαν και ορισμένα τέτοια μοντέλα παπιών που έχουν σχεδιαστεί για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες και να ικανοποιήσουν συγκεκριμένα γούστα. Εξ ορισμού η έννοια της εξειδίκευσης μοιάζει παράταιρη με την φιλοσοφία του πρώτου παπιού που σχεδίασε η Honda και σκοπό είχε να καλύψει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος χρήσεων.  Έτσι δεν είναι παράξενο που κάποιοι βλέπουν το GTR 150 με καχυποψία και κάποιοι άλλοι ως το απόλυτο παπί που έχει φτιάξει η Honda έως σήμερα. 

Από το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή, οπότε είπαμε να  μπούμε στο… πετσί του ρόλου και να φτιάξουμε ένα video που να δίνει απαντήσεις σε αυτή την αντιπαράθεση. Με τη βοήθεια των επαγγελματικών οργάνων μετρήσεων του περιοδικού ΜΟΤΟ, έχουμε στα χέρια μας τους αριθμούς για να βάλουμε σε μια τάξη… τα νούμερα. Άραγε είναι μόνο για κόντρες όπως υποστηρίζουν κάποιοι; Κι αν όντως είναι μόνο για κόντρες, πόσο καλό είναι. Για όλα αυτά μία γεύση ακολουθεί πιο κάτω, ενώ αναλυτικά και τεκμηριωμένα την άποψή μας, θα την βρείτε στο επόμενο τεύχος του MOTO, το 1ης Απριλίου! Έτσι λοιπόν όπως το οδηγήσαμε πολύ και σε κάθε είδους δρόμο, προσπαθώντας να “αποκρυπτογραφήσουμε” τη συνολική προσωπικότητα του Honda GTR 150. Κυρίως την πρακτική πλευρά του δηλαδή και πώς οι επιδόσεις του κινητήρα και η ύπαρξη συμβατικού συμπλέκτη επηρεάζει την πρακτικότητα για την οποία συνήθως αγοράσει κάποιος ένα παπί. 

Δείτε το VIDEO:

 

Ετικέτες

Δοκιμή Honda NT 1100 2022: Πρώτες εντυπώσεις στην Ελλάδα

Με στόχο τους πελάτες της
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/4/2022

Αναλόγως με το τί θα ήθελες να είχε φτιάξει η Honda για αυτή την κατηγορία ή ποιες μοτοσυκλέτες του ανταγωνισμού θέλεις να βάλεις απέναντι στο NT 1100 DCT, μπορείς να πεις ό,τι θέλεις και να την αξιολογήσεις όπως σε βολεύει.

Στην πραγματικότητα όμως ο βασικός στόχος της Honda ήταν να καλύψει την τρύπα που δημιουργήθηκε στην γκάμα της μετά την διακοπή της παραγωγής των VFR 800 F και Crossrunner 800 X λόγω προδιαγραφών Euro 5, χρησιμοποιώντας όσα περισσότερα μηχανικά μέρη μπορούσε από τα Africa Twin 1100.

Με άλλα λόγια, ο βασικός στόχος του NT 1100 DCT είναι να καλύψει τις ανάγκες του παραδοσιακού πελατολογίου της Honda και όχι να πάρει πελάτες από κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο της κατηγορίας των sport-touring. Προφανώς η Honda δεν θα πει όχι αν το προτιμήσει κάποιος αντί για ένα BMW R1250RS, όμως ξεκάθαρα δεν μπήκε στη διαδικασία της απευθείας αντιπαράθεσης με τον ανταγωνισμό.

Μόλις την καβαλήσεις και πολύ περισσότερο μόλις περάσει η τρίτη ή τέταρτη μέρα συμβίωσης στους ελληνικούς δρόμους, σε αναγκάζει να παραδεχτείς πως έχει σε όλους τους τομείς ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι στην πραγματική ζωή.

Ο γνωστός μας από το Africa Twin 1100 δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας, διακρίνεται για την ομαλή και ροπάτη απόδοσή του στην χαμηλές και μεσαίες στροφές, κάτι που τονίζεται ακόμα περισσότερο αν επιλέξεις την αυτόματη λειτουργία “D” στο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη με το νέο και ομαλότερο λογισμικό. Στο NT 1100 DCT υπάρχουν τρία έτοιμα riding mode (Rain/Urban/Tour) και δύο ανοιχτά USER 1&2. Επίσης μπορείς να ρυθμίσεις το Traction Control σε τρία επίπεδα ευαισθησίας από το κουμπί στον αριστερό διακόπτη ή να το απενεργοποιήσεις εντελώς από την έγχρωμη touch-screen οθόνη των 6,5 ιντσών, που επίσης προέρχεται αυτούσια από το Africa Twin 1100 και έχει δυνατότητα σύνδεσης με συσκευές Android και iOS.

Από τους 100 ονομαστικούς ίππους στις μόλις 7.500 στροφές, οι 86 περίπου από αυτούς φτάνουν έως την άκρη του πίσω τροχού, αντιμετωπίζοντας με ευκολία τα 248 κιλά της έκδοσης DCT με γεμάτο το μεγάλο ρεζερβουάρ των 20,8 λίτρων.

Η αρχιτεκτονική του ατσάλινου πλαισίου είναι ίδια με του Africa Twin, αλλά τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά είναι εντελώς διαφορετικά, με μικρότερη γωνία κάστερ και πιο κοντό μεταξόνιο.

Παρ’ όλα αυτά, οι 26,5⁰ της γωνίας κάστερ και τα 1535mm του μεταξονίου δικαιολογούν την touring αλλά όχι την sport πλευρά του χαρακτήρα του.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το NT 1100 DCT διακρίνεται στον τομέα της σταθερότητας και λιγότερο της ευελιξίας.

Πολύ μεγάλη προσοχή έχει δώσει η Honda στην αεροδυναμική προστασία του αναβάτη, βάζοντας διάφανα φτερά στο φαίρινγκ και αντίστοιχες προεκτάσεις στην πλαστική ποδιά.

Το ύψος της ζελατίνα ρυθμίζεται σε εύρος 164mm, αλλά θα πρέπει να κατέβεις από την μοτοσυκλέτα για να την ανεβοκατεβάσεις με τα δύο χέρια.

Η σέλα είναι πολύ μεγάλη και ευρύχωρη για δύο άτομα και έχει λογικό ύψος 810mm, παρά το γεγονός πως το NT 1100 DCT απέχει 175mm από το έδαφος.  

Ρυθμιζόμενες είναι και οι αναρτήσεις, με το πίσω αμορτισέρ να έχει υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου. Λογικό μέγεθος έχουν και οι βαλίτσες, όπου το συνολικό πλάτος τους δεν ξεπερνά τα 901mm και έχουν σωστά σχεδιασμένο μηχανισμό σύνδεσης και αφαίρεσης.

 Όπως βλέπουμε, το νέο NT 1100 της Honda είναι σε κάθε τομέα του μια απόλυτα λογική μοτοσυκλέτα δρόμου. Το πρόβλημα βέβαια είναι πως ως μοτοσυκλετιστές είμαστε εκ φύσεως ονειροπόλοι και τις περισσότερες φορές οι ανάγκες μας δεν έχουν σχέση με τη λογική. Κάποιες φορές μάλιστα δεν έχουν σχέση ούτε με την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε αντιμέτωποι με την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας…

Όλα αυτά όμως, καθώς και την κριτική μας για τα δυναμικά χαρακτηριστικά και την απόδοση των ηλεκτρονικών θα τα αναλύσουμε λεπτομερώς στην πλήρη δοκιμή που θα δημοσιεύσουμε στο περιοδικό ΜΟΤΟ