Test - Zeeho AE8+ - Paradigm Shift

Το επόμενο βήμα στα e-scooter της Α1 κατηγορίας -και όχι μόνο

Από τον

Κώστα Γκαζή

11/7/2023

Με τη φράση Paradigm Shift ο φυσικός Thomas Kuhn περιγράφει μια αλλαγή που συμβαίνει όταν ο συνήθης τρόπος σκέψης ή δράσης για κάτι αντικαθίσταται από μια νέα, διαφορετική μέθοδο, που πολλές φορές φέρνει επανάσταση. Κάπως έτσι με το AE8+ καλούμαστε να ξεχάσουμε ότι γνωρίζαμε για τα e-scooters, καθώς το όχημα της Zeeho ανεβάζει θεαματικά τον πήχη στα ηλεκτροκίνητα δίκυκλα σχεδόν σε όλους τους τομείς που έχουν σημασία!

Το AE8+ είναι το πρώτο e-scooter της Zeeho - θυγατρική εταιρεία της CFMOTO με αποκλειστικά ηλεκτρική γκάμα- που φτάνει στη χώρα μας, το κορυφαίο της γκάμας της σε παγκόσμια κλίμακα, με το πιο φθηνό και βασικό μοντέλο AE6 -με κινητήρα στο κέντρο του πίσω τροχού- να μην εισάγεται στην Ελλάδα.

Τρεις είναι οι εκδόσεις του AE8, σε παγκόσμια κλίμακα, οι AE8, AE8+ και ΑΕ8 S+. Στην Ελλάδα εισάγονται οι AE8+ (η έκδοση δοκιμής μας, με LCD οθόνη οργάνων), και AE8 S+ με TFT έγχρωμη οθόνη οργάνων και σουέτ σέλα.

Η τιμή των 5.490 ευρώ χωρίς την επιδότηση του προγράμματος “Κινούμαι Ηλεκτρικά 2” (με την οποία η τιμή του πέφτει στα 3.890 ευρώ), τοποθετεί αυτόματα το AE8+ στα ακριβά Α1 e-scooter της αγοράς, με αντιπάλους μεταξύ άλλων τα Ecooter E5, NIU MQi GT EVO, SEAT MO, Silence S01, Yadea G5S, κ.α. Η ακριβότερη έκδοση AE8S+ κοστίζει 5.990 ευρώ που πέφτουν στα 4.390 ευρώ με τη βοήθεια της επιδότησης.

Κι όσο εξετάζεις από κοντά το AE8+, αλλά κυρίως όσο το οδηγείς, τόσο πείθεσαι πως αξίζει και το παραμικρό σεντ της τιμής του.

Κορυφαίο ποιοτικά, με διαστημικό εξοπλισμό

Για αρχή, το design του είναι ταυτόχρονα διαστημικό και καλαίσθητο. Ένα χρηστικά μακρύ scooter, που φιλοξενεί μια μακριά σέλα στην οποία θα βολευτούν δυο μεγαλόσωμοι αναβάτες, και ένα ευρύχωρο “πάτωμα” στα πόδια του αναβάτη, όπου μπορείτε να κουβαλήσετε τσάντες -έχει και αναδιπλούμενο γάντζο- ή κάποιο ογκώδες αντικείμενο.

Η ποιότητα των πλαστικών είναι πολύ καλή, όπως είναι και η συναρμογή τους, με εξαίρεση το glove box στα αριστερά της ποδιάς -που μέσα του θα βρείτε δυο USB θύρες φόρτισης-, το οποίο θέλει λίγη προσπάθεια για να ανοίξει και να κλείσει -ενώ δεν κλειδώνει.

Ανοίγοντας τη σέλα -με κουμπί στο αριστερό γκριπ ειδικά για αυτή τη δουλειά- αποκαλύπτεται ο χώρος των δυο μπαταριών, και πίσω τους ένας αποθηκευτικός χώρος που συνήθως φιλοξενεί τον φορτιστή και τον διακλαδωτή, μέσα σε ένα πολύ όμορφο κουτάκι μεταφοράς με χερούλι. Αν έχετε αφήσει φορτιστή και διακλαδωτή κάπου μόνιμα, τότε ο χώρος αυτός απελευθερώνεται, χωρώντας αρκετά μικροαντικείμενα ή ένα μικρό Jet κράνος με κοντή ζελατίνα ή ακόμα καλύτερα χωρίς ζελατίνα.

Η σέλα είναι πραγματικός θρόνος, καθώς πέρα από το γενναιόδωρο μήκος της έχει και αντίστοιχο πλάτος, μπόλικο αφρώδες και σωστό, ανατομικό σχήμα. Ο συνεπιβάτης έχει και χειρολαβές αλλά και αναδιπλούμενα μαρσπιέ που ανοίγουν και κλείνουν με ένα πολύ ποιοτικό “κλικ”.

Το κοστούμι των πλαστικών είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, τόσο με τη διακοπτόμενη γραμμή του πάνω και κάτω τμήματος μπροστά, όσο και με τις προεξοχές των πλαστικών στο πίσω τμήμα, αλλά ιδίως στο μπροστινό φτερό, το οποίο κατεβαίνει και καλύπτει μεγάλο μέρος του τροχού, αφήνοντας εκτεθειμένη στα βλέμματα τη δαγκάνα της Brembo, θυμίζοντας… Aero βοήθημα σε αγωνιστική μοτοσυκλέτα!

Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες στον σχεδιασμό συνεχίζονται με τα πίσω φλας που προεξέχουν ως άλλες… χειρολαβές, τα full-LED φώτα και το ιδιαίτερο DRL LED φως μπροστά, το ψαλίδι και το σταντ, αμφότερα από αλουμίνιο, τα μεταλλικά μαρσπιέ στο κεκλιμένο επίπεδο, όπου οι κοντύτεροι αναβάτες μπορούν να ξεκουράζουν τα πόδια τους, κ.α.

Οι άριστες εντυπώσεις συνεχίζονται με την εξέταση του στάνταρ εξοπλισμού του AE8+: Ρυθμιζόμενες μανέτες φρένων σε 5 θέσεις, Smart key με κάρτα-κλειδί NFC που το ακουμπάς κάτω από τα όργανα για να ανοίξεις το scooter, Cruise Control με ένα κουμπί -επιλέγεις τα επιθυμητά χιλιόμετρα και τα κρατά χωρίς να χρειάζεται να στρίβεις το γκριπ του γκαζιού-, όπισθεν (πολύ αργή) αλλά και υποβοηθούμενη κίνηση προς τα εμπρός, διπλό πέρα από το μονό σταντ, δυο αφαιρούμενες μπαταρίες με χερούλι, βάρους 12 κιλών έκαστη, 3 Riding Modes (Sport, Street, Eco) που αλλάζουν τις επιδόσεις τόσο σε επιτάχυνση όσο και σε τελική ταχύτητα (50, 80, 99 χλμ/ώρα), κουμπί… nitro (δείχνει μια μπουκάλα Nos στα όργανα!) που πιέζοντας το η τελική ανεβαίνει στα 111 χλμ/ώρα στο κοντέρ (πραγματικά 109,2) για 30 δευτερόλεπτα, επιτρέποντας σου να πραγματοποιήσεις μια προσπέραση ανάγκης, ενώ κατόπιν θέλει 45 δευτερόλεπτα για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά, και συνδεσιμότητα με την επίσημη έξυπνη εφαρμογή της Zeeho που παρέχει στον αναβάτη πολλές απίθανες δυνατότητες.

Αυτές περιλαμβάνουν εντοπισμό της θέσης του οχήματος με GPS, συναγερμό αλλά και geo-fencing, όπου σε ειδοποιεί στο smartphone μόλις μετακινηθεί, διευκολύνοντας αφάνταστα την εύρεση του σε περίπτωση κλοπής, και χαρίζοντας μοναδική ηρεμία πνεύματος στον ιδιοκτήτη του. Παράλληλα, σου στέλνει σήμα για την κατάσταση φόρτισης του scooter, για τον εναπομείναντα χρόνο φόρτισης (υπολογίστε κοντά στις 6 ώρες από 0-100%), κ.α., ενώ μπορεί να δεχθεί και αναβαθμίσεις μέσω διαδικτύου (OTA). Επιπλέον, μέσω της εφαρμογής μπορείς να ανάψεις τα φλας από μακριά, ώστε να ξεχωρίσεις το scooter σου σε κάποιο μεγάλο πάρκινγκ δικύκλων, να το ξεκλειδώσεις και να το κλειδώσεις, να ελέγξεις όλες τις διαδρομές που έχεις κάνει σε χάρτη, μαζί με δεδομένα για χιλιομετρικές αποστάσεις τελική ταχύτητα, κ.α., ώρα βόλτας, κ.α. Στις επιλογές του app μπορείς να χαμηλώσεις την ένταση των ήχων του scooter -ή να τους απενεργοποιήσεις-, να απενεργοποιήσεις τον αισθητήρα της σέλας ώστε να μη σβήνει το scooter αυτόματα μετά από λίγα δευτερόλεπτα αφότου κατέβεις από τη σέλα, να ρυθμίσεις την προειδοποίηση για χαμηλή μπαταρία, κλπ. Περιέργως, δεν έχουμε υπηρεσίες τηλεφωνίας, διαδικτύου, μουσικής ή πλοήγησης με το υπάρχων app.

Να σημειώσουμε ένα δυνατό χαρακτηριστικό του AE8+, ιδιαίτερα επιθυμητό για χώρες όπως η Ελλάδα όπου το καλοκαίρι ζούμε σε ρυθμούς καύσωνα, αυτό του υγρόψυκτου κινητήρα! Η λεπτομέρεια αυτή κάνει τη διαφορά, καθώς έχουμε βρεθεί σε περιπτώσεις που τα συστήματα ασφαλείας των αερόψυκτων e-scooter δεν σε αφήνουν να τα οδηγήσεις, καθώς η θερμοκρασία έχει ξεπεράσει τα επιτρεπόμενα επίπεδα.

Τέλος, ο ιμάντας τελικής μετάδοσης ξεχωρίζει για την απουσία συντήρησης που προσφέρει -αλλά και για την αθόρυβη λειτουργία του-, συνεισφέροντας στο γενικότερο χαμηλό κόστος χρήσης του AE8+.

Εθιστικές επιδόσεις

Εμφάνιση, τεχνολογία και εξοπλισμός τσεκ. Ώρα για την οδήγηση, όπου το AE8+ θέτει νέα πρότυπα τόσο για την κατηγορία των e-scooter της Α1 κατηγορίας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις και για τα βενζινοκίνητα 125!

Πλησιάζεις την κάρτα NFC στα όργανα, και το AE8+ ξυπνά, ανάβοντας την οθόνη του και κάνοντας έναν χαρακτηριστικό ήχο. Οι ήχοι -θυμίζουν ήχους από ηλεκτρονικά παιχνίδια- είναι δυνατοί και αστείοι (προσωπικά μου άρεσαν πολύ, αλλά ίσως φταίει το gaming παρελθόν μου) συνεχίζονται τόσο στα φλας, στην ενεργοποίηση του μοτέρ (πιέζοντας τη μανέτα του φρένου και το κουμπί Set), στο σήκωμα του πλαϊνού σταντ, στο κλείσιμο, στην όπισθεν, και σε διάφορες άλλες καταστάσεις.

Και ξεκινάμε. Δώστε προσοχή στο οδόστρωμα που βρίσκεται κάτω από τις ρόδες σας αν είναι να ανοίξετε το γκάζι τέρμα, γιατί οι σχεδόν 17 ίπποι απελευθερώνονται σχεδόν ακαριαία, οδηγώντας σε γλιστρήματα και drift, ιδιαίτερα αν βρίσκεστε υπό κλίση! Ευτυχώς που το Zeeho έχει εκπληκτικά γραμμικό και ελεγχόμενο γκάζι, δίνοντας σου απαράμιλλη αίσθηση στο γκριπ, όσον αφορά στην αναλογία “στρίψιμο του γκριπ - ίπποι που καταλήγουν στο πίσω ελαστικό”. Μάλιστα όσο το συνηθίζαμε μπορούσαμε να προβλέψουμε πού θα γλιστρήσει στην έξοδο, προκαλώντας επίτηδες μικρή πλαγιολίσθηση!

Οι επιταχύνσεις με το AE8+ είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, σε βαθμό που αφήνουν αναβάτη και παρευρισκόμενους με στόματα ανοιχτά. Γιατί όλοι περιμένουν μια σπορ μοτοσυκλέτα να επιταχύνει γρήγορα, δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη. Όμως σχεδόν κανείς δεν περιμένει ένα “ταπεινό” σκουτεράκι με compact διαστάσεις να εκτοξεύεται όπως συμβαίνει με το Zeeho. Σε επιταχύνσεις από τα φανάρια, το AE8+ θα αφήσει πίσω του scooter και μοτοσυκλέτες μέχρι 300 κυβικά, πληγώνοντας εγωισμούς και κεντρίζοντας το ενδιαφέρον. Η εταιρεία κάνει λόγο για επιτάχυνση 0-50 χλμ/ώρα σε 2,6 δευτερόλεπτα, και η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από αυτό, καθώς με το κορυφαίο όργανο μετρήσεων VBox της RaceLogic που διαθέτουμε στο ΜΟΤΟ, είδαμε 2,8 δευτερόλεπτα! Σημειώστε πως έχουμε καταγράψει χειρότερες επιδόσεις από ορισμένες μοτοσυκλέτες 250-300 κυβικών που χρειάζονται έως και 3 δευτερόλεπτα για την ίδια μέτρηση. Φυσικά τα 200-300 κυβικά θα πάρουν το αίμα τους πίσω στη συνέχεια (επιτάχυνση από τα 50 έως τα 100 χλμ/ώρα), μην τρελαθούμε κιόλας.

Αυτές ακριβές οι εθιστικές επιταχύνσεις του Zeeho είναι που χαντακώνουν την αυτονομία, καθώς μπορεί να θέλεις να κρατήσεις επίπεδο και να βγάλεις 100 χιλιόμετρα (τα 120-140 χλμ. που λέει ο κατασκευαστής αποτελούν άπιαστο όνειρο), όμως το γκάζι είναι γλυκό και δυσκολεύεσαι να μην το ανοίγεις ξανά και ξανά, κάτι που ρίχνει την αυτονομία στα 50-60 χιλιόμετρα, με τον υπογράφοντα στο τιμόνι. Με μέτρια αυτοσυγκράτηση είδα και 75 περίπου χιλιόμετρα, ενώ σημειώστε πως όταν η στάθμη των μπαταριών πέσει κάτω από 10%, το scooter μπαίνει αυτόματα στο Eco Mode, με τελική 50 χλμ/ώρα, για να σας βοηθήσει να φτάσετε στον προορισμό σας. Αν επιμείνετε κι άλλο, λίγο πριν μείνετε εντελώς, η τελική θα μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 10 χλμ/ώρα. Ίσως, αν χρησιμοποιούσαμε το Eco mode από την αρχή να βλέπαμε αυτονομία που να πλησίαζε τα 100 χλμ., αλλά με τις επιδόσεις του Zeeho να μας καλούν ως άλλες σειρήνες, αυτό στάθηκε πέρα από τις δυνάμεις μας. Προσοχή θέλει όταν εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο τις επιδόσεις, καθώς πέρα από τη μείωση της αυτονομίας, η αθόρυβη λειτουργία του AE8+ μπορεί να σας κάνει αόρατους σε οδηγούς αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, οπότε συνιστούμε την προειδοποιητική χρήση της -δυνατής σε ήχο- κόρνας.

Κι αν οι επιδόσεις του AE8+ θέτουν νέα στάνταρ στα ηλεκτρικά Α1 της συγκεκριμένης κατηγορίας τιμής (πλην ελαχίστων όπως του Ray 7.7, το οποίο όμως πλησιάζει τα 9.000 ευρώ), τότε η οδική του συμπεριφορά δεν έχει αντίπαλο. Κι όχι μόνο στα ηλεκτρικά scooter, τα περισσότερα των οποίων έχουν σχεδιαστεί από ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία από μοτοσυκλέτα, αλλά και στα βενζινοκίνητα. Συγκεκριμένα, το Zeeho έχει την καλύτερη οδική συμπεριφορά από σχεδόν όλα τα scooter με τροχούς 12 ιντσών, καλύτερη ακόμα και από κάποια με τροχούς 14, ή και 16 ιντσών. Άριστη πληροφόρηση από πλαίσιο και αναρτήσεις, με τις τελευταίες να μην ταλαιπωρούν τη μέση των επιβαινόντων ούτε και στις μεγαλύτερες λακκούβες. Ναι, θα νιώσεις τον κραδασμό στα χέρια -12 ίντσες είναι αυτές- αλλά όχι στη μέση, ενώ με τις μικρές διαστάσεις του scooter και το ικανό κόψιμο του τιμονιού, θα τα βγάλετε πέρα ακόμα και ανάμεσα στο πιο πυκνό μποτιλιάρισμα.

Συνδυάζοντας επιδόσεις κινητήρα, απουσία κοπανήματος στις ανωμαλίες του οδοστρώματος και συμπεριφορά αναρτήσεων-πλαισίου, ο αναβάτης του AE8+ μπορεί να οδηγήσει πολύ γρήγορα μέσα στην πόλη, απολαμβάνοντας ευστάθεια σε τελική ταχύτητα αλλά και στις στροφές, και καρφώνοντας το Zeeho εκεί που θέλει με τη βοήθεια της μπροστινής δαγκάνας της Brembo. Μικρή ένσταση σε οδόστρωμα με συνεχόμενες ανωμαλίες, όπου το ABS της Bosch επεμβαίνει πιο νωρίς από ότι θα θέλαμε, με τις αποστάσεις φρεναρίσματος να επιμηκύνονται. Επίσης δείξτε προσοχή στα ψηλά πεζοδρόμια ή στις βαθιές λακκούβες, καθώς το χαμηλό ελάχιστο ύψος του scooter σημαίνει πως μπορεί να βρει από κάτω η ποδιά του.

Από τα λίγα παράπονα που έχουμε από το AE8+, είναι και τα εξής: δεν έχει ανάκτηση ενέργειας από το φρένο κινητήρα, η φόρτιση του σύμφωνα με την επίσημη ελληνική αντιπροσωπεία γίνεται μόνο σε πρίζα σούκο (οικιακό ρεύμα) χωρίς να μπορεί έτσι να εκμεταλλευθεί κανένα ΣΦΗΟ μέχρι στιγμής (το φορτίζετε μόνο σε σπίτι / εργασία), ενώ θα θέλαμε και ένα σύστημα Traction Control, για να ελέγχει το σπινάρισμα σε ολισθηρό οδόστρωμα.

Zeeho AE8+

Το AE8+ καταφέρνει να υπέρ-καλύψει τόσο τις σπορ ανησυχίες του αναβάτη -παρά τα ελαστικά της CST, που είναι μεν αξιοπρεπή, δεν έχουν όμως σχέση με ένα καλό ευρωπαϊκό ή ιαπωνικό ελαστικό-, όσο και να τον ωθήσει να αναζητήσει τη βόλτα μαζί του ξανά και ξανά, χωρίς ιδιαίτερο σκοπό και προορισμό, απλώς και μόνο για να απολαύσει το cruising μαζί του και την κορυφαία ποιότητα κύλισης που προσφέρει. Πού να δείτε και πόσο καλά φωτίζει τον δρόμο το βράδυ!

Άλλο επίπεδο!

Το AE8+ κλέβει τις εντυπώσεις, ανεβάζοντας τον πήχη της κατηγορίας σχεδόν σε όλους τους τομείς που έχουν σημασία (πλην της αυτονομίας και της αργής φόρτισης, όπως όμως συμβαίνει με όλα τα σημερινά ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρίες λιθίου), και μας κάνει να ανυπομονούμε να δούμε τις επόμενες κινήσεις της Zeeho, κάτω από την επίβλεψη της CFMOTO και με πιθανή τεχνική βοήθεια από την ΚΤΜ. Θυμίζουμε πως η εταιρεία έχει ήδη παρουσιάσει στην Κίνα την ηλεκτρική μοτοσυκλέτα C!ty σε δυο εκδόσεις, Fun και Play, ενώ θα θέλαμε πολύ να δούμε και ένα e-scooter για τις Α2 και Α κατηγορίες, με μεγαλύτερη χωρητικότητα μπαταριών, επιδόσεις 250 κ.εκ., αλλά και με τροχούς 14 ή 16 ιντσών. Μέχρι τότε, το AE8+ δείχνει τον δρόμο σε όλους τους κατασκευαστές ηλεκτρικών δικύκλων, προσθέτοντας αξίες που μέχρι τώρα έλειπαν από την εξίσωση των περισσότερων e-scooter, όντας όμορφο, χρηστικό, αλλά και εξόχως διασκεδαστικό.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Αντιπρόσωπος:	MUVUS A.E.
Τιμή:	5.490 χωρίς επιδότηση, 3.890 με επιδότηση

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος (mm):	1.900
Ύψος (mm):	1.090
Μεταξόνιο (mm):	1.380
Απόσταση από το έδαφος (mm):	140
Ύψος σέλας (mm):	765
Απόσταση σέλας - τιμονιού (mm):	550
Απόσταση σέλας - μαρσπιέ (mm):	710
Απόσταση μαρσπιέ - τιμονιού (mm):	640
Απόσταση πίσω σέλας - πίσω μαρσπιέ (mm):	530

ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:	Ατσάλινο σωληνωτό
Πλάτος (mm):	735
Βάρος κατασκευαστή (kg):	133

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:	Ηλεκτρικός, υγρόψυκτος, τοποθετημένος στο κέντρο του scooter
Ισχύς (ΗΡ):	16,76
Ροπή (kg.m):	22,2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Συμπλέκτης:	Αυτόματο

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Αλλαγή λαδιού κινητήρα (km):	Στα 3.000 και κάθε 5.000
Αλλαγή υγρών φρένου (έτη):	Κάθε 2
Αλλαγή ψυκτικού κινητήρα (έτη / km):	2 / 20.000
Αλλαγή ιμάντα (έτη / km):	2 / 20.000

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ
Km/h		Sec		Μέτρα
0-50		2,8		20,6
0-100		9,46		168,08
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ
Μέτρα		Sec		km/h
0-400		17,7		105,33
0-1.000		36,95		106
ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ
Km/h		Sec			Μέτρα
80-40		1,98			33,42

ΠΙΣΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΤΥΠΟΣ Δυο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):		-
Ρυθμίσεις:		Προφόρτιση 5 θέσεων
ΤΡΟΧΟΣ
Ελαστικό:		120/70-12
ΦΡΕΝΟ Δισκόφρενο, ABS της Bosch

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακή οθόνη LCD, με ενδείξεις ταχύμετρου, μπαταρίας, 3 Riding Modes (Sport, Street, Eco), ρολογιού, θερμοκρασίας περιβάλλοντος, ολικού και μερικού χιλιομετρητή, μέσης κατανάλωσης (wh/km), συνδεσιμότητα με έξυπνη εφαρμογή που δείχνει στο smartphone τη θέση του scooter σε χάρτη, με geo-fencing, συναγερμό, ένδειξη φόρτισης, ένδειξη εναπομείναντα χρόνου για φόρτιση, ρύθμιση έντασης ήχων, ΟΤΑ, κ.α. Αλάρμ, ρυθμιζόμενες μανέτες, Smart-Key με NFC κάρτα-κλειδί, 2 θύρες USB, glove-box, χώρος κάτω από τη σέλα για ένα μικρό Jet κράνος, όπισθεν και υποβοήθηση κίνησης προς τα εμπρός, Cruise Control, full-LED φώτα και DRL LED φώτα, σύστημα follow-me-home με τα φώτα, αναδιπλούμενα μαρσπιέ συνεπιβάτη, χειρολαβές συνεπιβάτη, γάντζος για τσάντες, μονό και διπλό σταντ, κ.α.

ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΤΥΠΟΣ Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή/Διάμετρος (mm):		Δ.Α.
Ρυθμίσεις:		-
ΤΡΟΧΟΣ
Ελαστικό:		100/80-12
ΦΡΕΝΟ Δισκόφρενο Brembo, ABS της Bosch

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
Μέση			70
Ελάχιστη			50
Μέγιστη			90

Φωτό: Τέλης Μπαγδάτογλου

Ετικέτες

zeeho

https://bit.ly/MOTO_669

Δοκιμές ΜΟΤΟ

Αποστολή

ΜΟΤΟ TV

Suzuki DR-Z4S 2025: Αναλυτική παρουσίαση και τεχνική ανάλυση αλλαγών [FULL-VIDEO]

Οδηγούμε στις ΗΠΑ το νέο DF-Z4S

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/7/2025

Με τιμή 8.495€ το νέο DR-Z4S προτάσσει το “Made in Japan” που ισχύει στο 100%, όπως και στον προκάτοχό του, ως ένα από τα βασικά του πλεονεκτήματα απέναντι στην δυσπιστία που κατακλύζει τον φθηνότερο ανταγωνισμό του, ο οποίος κυρίως έρχεται από Κίνα και Ινδία.

Είναι όμως αυτό αρκετό; Ιδιαίτερα όταν το κιβώτιο έχει παραμείνει πεντατάχυτο και μαζί και τα άλογα ίδια με το DR-Z400S που μετρά δύο δεκαετίες ζωής; Ή μήπως αυτή ακριβώς η πιστότητα στην διατήρηση της απλότητας εκείνης της εποχής, είναι για μία μερίδα κοινού, άλλο ένα από τα πλεονεκτήματά του;

Είτε βλέποντας το αναλυτικό VIDEO του MOTO, είτε διαβάζοντας το άρθρο που έχει και όλες τις αλλαγές στα σωθικά του κινητήρα του, θα δοθούν απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα!

VIDEO: Οδηγώντας το DR-Z4S στις ΗΠΑ!

Για τους Αμερικανούς που φυλάσσουν μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά τους για την κατηγορία Dual Sport όπως την ονομάζουν, το νέο μοντέλο είναι μία καλή περίπτωση γιατί κοστίζει ελάχιστα πάνω από το προηγούμενο και έρχεται με καλύτερες αναρτήσεις, καλύτερη διαχείριση τροφοδοσίας και τα απαραίτητα ηλεκτρονικά βοηθήματα για να είσαι μέσα στην εποχή. Για αυτό και ξεκίνησαν να το εκθειάζουν από την πρώτη στιγμή. Άλλωστε εκεί δεν σταμάτησε να είναι διαθέσιμο ως μοντέλο, όπως και στην Αυστραλία που το έχει προμηθευτεί και ο στρατός της! Και στις δύο μεγάλες χώρες, το κοινό του είχε μάλιστα επιφυλάξει μία ξεχωριστή θέση, ως μία μοτοσυκλέτα με την οποία μπορούσες να κάνεις τα πάντα και να την επισκευάζεις μόνος σου, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό, στις συγκεκριμένες αγορές. Ολόκληρο το αμερικάνικο όνειρο στην επαρχία στηρίζεται στο να είσαι αυτάρκης και ως ένα βαθμό είναι και αναγκαιότητα καθώς η κοντινότερη αντιπροσωπεία μπορεί να βρίσκεται εκατοντάδες μίλια μακριά με εξαιρετικά μικρή διαθεσιμότητα για ραντεβού και είναι δύσκολο να σε εξυπηρετήσει άμεσα. Τα εργαλεία στις ΗΠΑ είναι σημαντικά φθηνότερα συγκριτικά με την Ευρώπη βάση ακριβώς αυτής της νοοτροπίας και έτσι οι πιο απλές σχεδιαστικά και τεχνολογικά, μοτοσυκλέτες, κερδίζουν πάντα το αμερικάνικο κοινό.

Για σχεδόν 20 χρόνια η Suzuki άφησε το DR-Z400S ίδιο και απαράλλαχτο και στο νέο μοντέλο, το DR-Z4S δεν έκανε πολλά περισσότερα από την απαραίτητη ανανέωση για να το κρατήσει εκεί έξω με τις νέες προδιαγραφές ρίπων. Θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει να το κρατά ίδιο και απαράλλαχτο αν δεν υπήρχε αυτή η αφορμή κι έτσι εξηγείται το σκεπτικό τους σε όλους εμάς τους υπόλοιπους, για το γεγονός πως έχουμε ένα πεντατάχυτο κιβώτιο και παραπλήσια απόδοση σε μία λιγότερο αλλαγμένη μοτοσυκλέτα από εκείνο που θα περίμενε κανείς μετά από χρόνια.

Νέες αναρτήσεις, μικρές διαφορές στο πλαίσιο και νέα κεφαλή, αλλαγές δηλαδή που την δεκαετία του ΄90 και του 2000 θα ήταν περισσότερο από αρκετές για να δικαιολογήσουν αλλαγή ονόματος και την κατηγοριοποίηση του DR-Z4S ως ένα νέο μοντέλο. Δυστυχώς στις μέρες μας και για την Ευρώπη αυτό δεν είναι αρκετό για να χορτάσει το αυτί εκείνου που ακούει νέο και φαντάζεται πολλά περισσότερα. Να είστε βέβαιοι πως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ή μακριά στην Αυστραλία και μόνο το νέο, ανεστραμμένο πιρούνι είναι αρκετό. Ωστόσο η τεχνική ανάλυση που ακολουθεί, φανερώνει πως υπάρχουν πολλές αλλαγές στον κινητήρα, σχεδόν σε όλα του τα σημεία.

Για αρχή το πιρούνι αποτέλεσε μία πρώτη ευχάριστη έκπληξη στα μονοπάτια που μπήκαμε για να οδηγήσουμε στο Όρεγκον. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που δεν χρειάζεται αλλαγή ακόμη και αν ο σκοπός απόκτησης του DR-Z4S είναι να κυνηγήσεις κάθε φιλικό Enduro της περιοχής σου, ακόμη και να κατέβεις ερασιτεχνικά σε έναν αγώνα. Στην πράξη το πιρούνι είναι τόσο προοδευτικό και διαβάζει τα πάντα που εντυπωσίασε στην πρώτη ρίζα, το πρόγραμμα θα περιελάβανε πολλές ακόμη τέτοιες ευκαιρίες καθώς είχαμε στην διάθεσή μας πολλά χιλιόμετρα μονοπατιού, και η εικόνα για την εμπρός ανάρτηση δεν άλλαξε προς το χειρότερο κατά την διάρκειά τους.

Στο μεταξύ το πιρούνι μπορεί να υποστηρίξει το κάτι παραπάνω σε ρυθμό, όμως δεν είναι αυτή η φιλοσοφία της μοτοσυκλέτας, το πλαίσιο της οποίας είναι φτιαγμένο για την φορτώνεις και να κάνεις εκδρομικό Enduro, μία βόλτα δηλαδή σε πιο χαλαρό ρυθμό και όχι σκέτο Enduro. Φορτώνεις την πίσω σέλα και μένεις μέσα στα βουνά για όσο έχεις βενζίνη! Με τον όρο πίσω σέλα εννοεί κανείς το τελείωμά της διότι ναι, υπάρχουν και μαρσπιέ συνεπιβάτη όπως και πιστοποίηση για δεύτερο άτομο, όπως ακριβώς ήταν οι μοτοσυκλέτες για χώμα πριν από δύο δεκαετίες.

Στον πιο γρήγορο ρυθμό θα χρειαστείς ένα σταμπιλιζατέρ τιμονιού που θα βοηθήσει και στο μεγάλο κόψιμο που επιτρέπει ο λαιμός όπως επίσης όταν ελαφραίνει ο εμπρός τροχός ανεβαίνοντας ανηφορικό μονοπάτι με ρίζες να το κόβουν εγκάρσια σαν σκαλοπάτι, με αποτέλεσμα να ανεβαίνεις χωρίς το εμπρός ελαστικό να πατά την διαδρομή με μικρά διαλείμματα. Δεν είναι απαραίτητο το σταμπιλιζατέρ γιατί η δύναμη του κινητήρα δεν εκτινάσσει τον τροχό στον αέρα σε κάθε άνοιγμα ενώ στα 150χ.α.ω που μπορέσαμε να δούμε στην άσφαλτο η μοτοσυκλέτα ήταν πολύ σταθερή. Στο VIDEO και στο επίμαχο σημείο μπορεί να δει κανείς στο κοντέρ τα 92 μίλια, που κάποια στιγμή πιάσαμε σε έναν άδειο δρόμο, με μόνο τρόπο για μεγαλύτερη τελική να είσαι πιο ελαφρύς ή να έχεις κατηφόρα.

Χρειάζεται επίσης απόσταση για να πιάσεις αυτά τα χιλιόμετρα αλλά ως νούμερο είναι η απάντηση που έχει να δώσει η Suzuki όταν κάνεις παρατήρηση για την απουσία έκτης.

Θα περιγράψουμε την εικόνα του διαλόγου που είχαμε μαζί τους, σχετικά με τις παρατηρήσεις για την απουσία έκτης στο κιβώτιο και την απόδοση του κινητήρα:
Αναφέρουμε στον επικεφαλής Ιάπωνα που μιλά καλύτερα από τους υπόλοιπους μηχανικούς τα αγγλικά τις παρατηρήσεις αυτές και με ένα ντοσιέ στο χέρι ζητά να του περιγράψουμε το σημείο της διαδρομής που χρειάστηκαν τα περισσότερα άλογα όπως και που ακριβώς μπήκε η 5^η και δεν έφτασε, με αποτέλεσμα να χρειάζεται και η 6^η με μία διάθεση να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα πως και έτσι μία χαρά είναι.
Ναι, δεν την χρειάζεσαι την έκτη στα μονοπάτια, αν ήταν έτσι ας είχε και μόνο 4 ταχύτητες. Ακόμη και μία overdrive έκτη που στις ανηφόρες της εθνικής θα έκανε την τελική ταχύτητα να πέφτει, θα μπορούσε να είναι χρήσιμη γιατί η παρουσία της αλλάζει την κλιμάκωση ολόκληρου του κιβωτίου και αποκτάς μία πιο κοντή δεύτερα ώστε να σηκώνεις και μία σουζίτσα που και που χωρίς να κάνεις τον πίθηκο στο τιμόνι. Γιατί οι σούζες τώρα γίνονται αν σηκωθείς όρθιος και ρίξεις κωλιά τέρμα πίσω στην σέλα τραβώντας το τιμόνι. Αυτομάτως αυτό μας οδηγεί και στο συμπέρασμα πως τα 45 άλογα θα ήταν μία πολύ καλή περίπτωση ευκολίας, μόλις λοιπόν βάλεις τον παράγοντα «ευχαρίστηση» μία σχέση στο κιβώτιο και λίγα περισσότερα άλογα αρχίζουν να αποκτούν νόημα. Από την άλλη πλευρά όμως καταλαβαίνει κανείς τους Ιάπωνες που εκείνη την στιγμή σημείωναν πυρετωδώς διακόπτοντας για να εξηγήσουν ο ένας στον άλλο με έντονες κινήσεις των χεριών:

Αν τα έκαναν όλα αυτά ξέφευγαν από την φιλοσοφία του Λακωνισμού που εμποτίζει την ύπαρξη αυτής της μοτοσυκλέτας και ταυτόχρονα της εποχής στην οποία ανήκει, εκεί πίσω όταν μόλις είχαμε μπει στο Ευρώ και ατενίζαμε με αισιοδοξία το δυσοίωνο μέλλον. Θα ξέφευγαν επίσης από αυτό που θέλει ο Αμερικανός και ο Αυστραλός από το DR-Z που θα βάλουν στο γκαράζ τους και θα το φτιάχνουν εκεί μέσα, δεν θα το πάνε ποτέ για service.

Μέσα στα πανέμορφα δομημένα μονοπάτια των δασοφυλάκων του Όρεγκον κανείς ερασιτέχνης δεν θέλει κάτι περισσότερο ή για να το πω καλύτερα, δεν θα έκανε κάτι πιο εντυπωσιακό ούτε θα περνούσε πιο εύκολα με ένα αρκετά ακριβότερο και δυνατότερο, γνήσιο Enduro. Οι μοτοσυκλέτες Enduro θέλουν δέκα φορές πιο συχνό service και δεν θα σου κάνουν την χάρη αν πέσει η στάθμη του λαδιού, επίσης ζεσταίνονται, ακόμη και εκεί μέσα, φωνάζουν και ορύονται περισσότερο από εκείνο που χρειάζεται ο μέσος αναβάτης. Ζυγίζουν βέβαια λιγότερο και κοστίζουν όμως και περισσότερο. Μοτοσυκλέτες όπως το DR-Z4S έχουν λιγότερες απαιτήσεις και μεγαλύτερο εύρος χρήσης με καθημερινή απροβλημάτιστη χρήση.

Μέσα στα μονοπάτια και όταν ο στόχος είναι η βόλτα με μία μοτοσυκλέτα που οδηγείς καθημερινά, έχεις την ευχέρεια να κατεβάσεις μία πρώτη που με μακριά κλιμάκωση σε βγάζει στην κορυφή κάθε δύσκολης ανηφόρας χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις στη μέση. Για τα φανταστικά μονοπάτια που είχαν σχεδιάσει και φρόντιζαν οι Endurάδες – Ranger, μία δευτέρα ήταν ιδανική, χωρίς να τερματίζει νωρίς.

Βρισκόμενος συνέχεια σε εγρήγορση από την διαδρομή και όχι από την μοτοσυκλέτα, καταλήγεις να απολαμβάνεις την βόλτα πολύ περισσότερο από εκείνο που θα έκανες με κάτι περισσότερο εξιδεικευμένο. Βόλτα, λοιπόν, η λέξη κλειδί που ανοίγει την πόρτα στον κόσμο του DR-Z4S!

Με το μάτι οι ομοιότητες είναι πολύ περισσότερες, από εκείνες που θα βρει ένας κάτοχος του προηγούμενου μοντέλου που μετά από είκοσι χρόνια έχει τώρα αρχίσει να ψάχνει ανταλλακτικά και ελπίζει πως μπορεί να πάρει από την λίστα του νέου DR-Z4S και να συμπληρώσει ότι του λείπει από το DR-Z400S.

Δυστυχώς ελάχιστα είναι εκείνα που μπορείς να πάρεις αυτούσια από το DR-Z4S για να μπουν απευθείας στο DR-Z400S και το μόνο βασικό κέρδος για τους παλιούς είναι η διατήρηση της αξίας του μεταχειρισμένου από την στιγμή που το νέο φαίνεται στο μάτι πως απλώς έκανε ένα βήμα εμπρός, όχι ότι έχει προχωρήσει στο επόμενο πλατύσκαλο.

Τεχνική ανάλυση

Για να εξηγήσουμε καλύτερα την λογική των αλλαγών, θα ξεκινήσουμε την περιγραφή τους από το τέλος της διαδρομής, από το ζητούμενο που είχε η Suzuki, καταλήγοντας στο που ξεκίνησε, διότι και αυτοί έτσι ακριβώς σχεδίασαν τις αλλαγές στο νέο μοντέλο!

Ζητούμενο λοιπόν είναι οι χαμηλότεροι ρύποι, από εκεί ξεκινάμε. Αυτοί απαιτούν με τη σειρά τους έναν δεύτερο καταλύτη στον λαιμό οπότε έχουμε αλλαγή στην διαδρομή καυσαερίων και στην πίεση με την οποία αυτά εξάγονται. Μία τέτοια αλλαγή καθορίζει το πόσο γρήγορα αδειάζει ο θάλαμος καύσης που σημαίνει πως χρειάζεται νέο άνοιγμα για τις βαλβίδες με διαφορετικό χρονισμό, οπότε έχουμε νέα κεφαλή. Οι βαλβίδες ανοίγουν περισσότερο και το overlap, το σημείο που μένουν ανοικτές της εξαγωγής ενώ ανοίγουν και της εισαγωγής για να στείλουν το μίγμα πάνω από το έμβολο, έχει επίσης αλλάξει για να ταιριάζει με τις νέες ανάγκες. Αυτό σημαίνει πως οι εκκεντροφόροι δεν έχουν καμία σχέση με τους παλιούς, είναι ολότελα νέοι. Την ανάφλεξη αναλαμβάνουν δύο μπουζί για να είναι βέβαιο πως η καύση θα είναι πληρέστερη αλλά κυρίως για να είναι λιγότεροι οι ρύποι που θα καταλήξουν στον προ καταλύτη και τον καταλύτη. Αυτό σημαίνει πως και η επιφάνεια του εμβόλου πρέπει να αλλάξει και από την στιγμή που κάνεις τα πράγματα από την αρχή αλλά δεκαετίες μετά, εκμεταλλεύεσαι και την πρόοδο της μεταλλουργίας και έτσι εκτός από το σχήμα του εμβόλου αλλάζεις και την ηλεκτροχημική επίστρωσή του και καταλήγεις με 20% λιγότερες απώλειες έργου, οι οποίες οφείλονται και σε μία ακόμη αλλαγή όπως θα δούμε πιο κάτω. Είναι τεράστιο ποσοστό. Από μοντέλο σε μοντέλο είναι αδύνατο να βελτιώσεις το έργο ενός μονοκύλινδρου που δεν είναι ιδιαίτερα πιεσμένος και προορίζεται για μεγάλη διάρκεια ζωής κατά σχεδόν ¼ της απόδοσής του. Εκτός και αν έχουν μεσολαβήσει δύο δεκαετίες και οι εξελίξεις λειτουργούν υπέρ σου.

Βελτιώνοντας την καύση χρειάζεται αναγκαστικά να αναβαθμίσεις την τροφοδοσία. Παρόλο που ο θάλαμος καύσης δεν έχει αλλάξει σε όγκο και η συμπίεση έχει ελάχιστα μειωθεί, οι αλλαγές στην κεφαλή απαιτούν τώρα ταχύτερη πλήρωση με τις βαλβίδες να μπορούν να υποστηρίξουν πιο πλούσιο μίγμα οπότε φεύγει το καρμπυρατέρ και τώρα έχουμε ηλεκτρονικό ψεκασμό με σώματα 42mm που καταλήγουν σε μπεκ 10 οπών. Από την στιγμή που είσαι έτοιμος να ψεκάσεις ταχύτερα χρειάζεσαι ορμή και περισσότερο αέρα κι έτσι φτάνουμε στον τελικό προορισμό και στο φιλτροκούτι. Επειδή τα άλογα διατηρούνται στο ίδιο επίπεδο ο συνολικός όγκος του κουτιού δεν χρειάζεται να αλλάξει, αλλιώς θα απαιτούνταν ακόμη περισσότερες αλλαγές. Με φαρδύτερους και πιο κοντούς αυλούς εισαγωγής μπορείς να υποστηρίξεις την ποσότητα αέρα που χρειάζεται πλέον ο κινητήρας αν ανοίξεις μία ακόμη εισαγωγή στο φιλτροκούτι γιατί δεν γίνεται να υποστηρίξεις περισσότερη ροή στην έξοδο αφήνοντας ίδια την είσοδο.

Με αυτές τις αλλαγές γλιτώνεις από μία μεγαλύτερη, που θα ήταν να άλλαζες τον συνολικό όγκο στο φιλτρούτι, ψάχνοντας να βρεις τον χώρο κάτω από την σέλα που επειδή δεν υπάρχει θα κατέληγες να αλλάξεις ολόκληρη την μοτοσυκλέτα.

Αυτά ήταν τα τελείως απαραίτητα που έπρεπε να γίνουν για να μπορεί το νέο μοντέλο να περνά τις προδιαγραφές όμως ευτυχώς η Suzuki δεν σταμάτησε εκεί, αν το είχε κάνει θα έπαιζε με την αξιοπιστία του κινητήρα τώρα που η ευστροφία του είναι βελτιωμένη. Οπότε γρανάζια και άξονας κιβωτίου είναι νέα με υψηλότερη αντοχή και έχουν και μικρότερη απαίτηση σε λίπανση, το οποίο μας ξανά γυρνά στο μεγάλο ποσοστό εξοικονόμησης του έργου του κινητήρα καθώς το λάδι προστατεύει αλλά ταυτόχρονα εναντιώνονται και στην περιστροφή. Νέος και ο συμπλέκτης, όπου το Suzuki Clutch Assist System λειτουργεί μονόδρομα και με υποβοήθηση και με τα νέα δισκάκια επιτρέπει να τοποθετηθούν ελαφρύτερα ελατήρια που σημαίνει πως ο χειρισμός της μανέτας είναι εύκολος σαν 250άρι Endurάκι, καμία σχέση με πριν που μπορεί να μην χρειαζόσουν δύο δάχτυλα αλλά σίγουρα είχες μία αίσθηση βγαλμένη από τα παλιά. Όχι πλέον!

Η αίσθηση φρεσκάδας και νεότητας μας φέρνει στο Traction Control για το οποίο έχουμε τα καλύτερα λόγια. Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς τι ακριβώς χρειάζεται το Traction Control με μόλις 38 άλογα, για αυτό και προσπερνάμε τις σκάλες του και πάμε να δούμε το G mode, δηλαδή στην επιλογή που έχεις για το χώμα, πριν το απενεργοποιήσεις τελείως. Δουλεύει απίστευτα καλά γιατί δεν κόβει την επιτάχυνση της μοτοσυκλέτας, δεν σακατεύει την ανάφλεξη, απλά περιορίζει το γκάζι. Ακόμη και στις μέρες μας, χρόνια μετά την πρώτη εφαρμογή του συστήματος αυτού στις On-Off μοτοσυκλέτες, είναι δύσκολο να βρεις ένα traction control που δεν σιχτιρίζεις που ξέχασες να το απενεργοποιήσεις και εξαιτίας του κόλλησες στην μέση μίας ανηφόρας. Το DR-Z4S εξοπλίζεται με IRC ελαστικά που φτιάχνονται στην Ταϊλάνδη και είναι απαράδεκτα, όπως και το σύνολο των Ιαπωνικών ελαστικών πλην της Bridgestone.

Τα GP-410AT της IRC τα καταλαβαίνεις για αρχή από το όνομά τους, είναι σαν κωδικός λάθους όπως λάθος είναι και η ύπαρξή τους στην ελεύθερη αγορά. Σε OEM μορφή καταλαβαίνει κανείς την επιλογή του κατασκευαστή, αν μάθει πως δεν έχει ξοδέψει πάνω από 25 δολάρια για το ζευγάρι. Ασχέτως πόσο τους κοστίζει ως μαζική αγορά, δεν αλλάζει το γεγονός πως δεν είναι ουσιαστικής αξίας τα ελαστικά και μάλιστα είχαν καλύτερη πρόσφυση στην άσφαλτο από ότι στο χώμα! Όλα αυτά είναι απόδειξη του πόσο καλό είναι το Traction Control όταν χωρίς αυτό μπορούσες να σπινάρεις λες και η μοτοσυκλέτα έχει 68 και όχι 38 άλογα!

Και ηλεκτρονικά που δουλεύουν και σωστά!

Το ίδιο καλά συμπεριφέρεται και το ABS που μπορεί να απενεργοποιηθεί και εμπρός, όχι μόνο πίσω. Εδώ είναι η ένδειξη για πραγματικό Enduro που θέλει η Suzuki να σου δείξει πως μπορείς να κάνεις με το νέο DR-Z4S, όπου σε ένα δύσκολο κατέβασμα με πολύ πέτρα και σαθρό έδαφος θέλεις να μπορείς να μπλοκάρεις στιγμιαία και να χειριστείς εσύ το φρένο, δεν γίνεται να σου αμολήσει η μανέτα όταν νιώσει το μπλοκάρισμα γιατί αυτό μπορεί κάλλιστα να σημαίνει τον πάτο του γκρεμού, αντί για την στροφή στον πάτο του μονοπατιού. Και εδώ όμως με μικρές ταχύτητες μπορείς να εμπιστευτείς το εμπρός ABS πως δεν θα αμολήσει απότομα και έτσι να το αφήσεις ενεργοποιημένο για κάθε χωμάτινη βόλτα που περιλαμβάνει κάθε είδους μονοπάτι εκτός από την κατάβαση σε μεγάλη κλίση με γρήγορο ρυθμό.

Το Traction Control έχει τρεις συνολικά ρυθμίσεις μαζί με την θέση G, αλλά δεν έχουν ουσιαστική διαφορά, όπως αστεία είναι και η απόσταση των διαφορετικών χαρτογραφίσεων του κινητήρα.

Για το πιρούνι εμπρός τα είπαμε, πίσω όμως επίσης έχουμε ένα πολύ καλό αμορτισέρ που συνδυάζεται με ένα πιο άκαμπτο κατά 9,3% ψαλίδι και προοδευτικό μοχλικό. Πιρούνι και αμορτισέρ έχουν την υπογραφή της Καγιάμπα και σου δίνουν διαδρομές 280mm και 296mm αντίστοιχα. Ειλικρινά δεν χρειάζεται καμία αλλαγή για ό,τι και αν πρόκειται να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα, από καθημερινή μετακίνηση, εκδρομικό Enduro έως και κανονικό Enduro.

Για αυτό το τελευταίο η θέση οδήγησης άλλαξε λίγο με το αλουμινένιο τιμόνι να έρχεται 28mm ψηλότερα και αντίστοιχα τα μαρσπιέ σηκώθηκαν 7mm και πήγαν 23mm πιο πίσω για να μπορούν και οι ψηλότεροι αναβάτες να οδηγούν περισσότερη ώρα όρθιοι χωρίς να κουράζουν πολύ τα πόδια. Η σέλα φτάνει τώρα χαμηλότερα από πριν, στα 920mm από τα 935mm που σαν νούμερο παραμένει σημαντικό, όμως με τόσο λεπτή σιλουέτα οι κοντοί Ιάπωνες αναβάτες εξέλιξης που είχαμε μαζί, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να την χειριστούν στο χώμα.

Μία από τις ερωτήσεις που δέχτηκα από τους Ιάπωνες ήταν πως αν θα με πείραζε η αύξηση πλάτους του μπλοκ του κινητήρα σε περίπτωση που έβαζαν έκτη. Την υπολόγισαν στα 12 χιλιοστά και η απάντηση είναι πως αναλόγως κόστους στο R&D το πλάτος αυτό μπορούσε να μειωθεί τουλάχιστον στην μέση. Είπαν επίσης πως θα αυξανόταν το βάρος του κινητήρα κατά 800 γραμμάρια που επίσης μπορεί κανείς να τα γλιτώσει αν για παράδειγμα αλλάξει τα ελαστικά με κάτι που κοστίζει λίγο παραπάνω. Κουβέντα να γίνεται όμως γιατί μετά από όλα αυτά η αλήθεια είναι πως δεν θα άλλαζε κάτι ουσιαστικό στην χρήση αυτής της μοτοσυκλέτας.

Η ουσία είναι μία σε αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση: Το νέο DR-Z4S είναι ένα συνολικά καλύτερο DR-Z400 και ακριβώς όπως και ο προκάτοχός του μπορεί να ζήσει περισσότερο από τον πρώτο του ιδιοκτήτη. Υπόσχεται σε όποιον το αποκτήσει τώρα πως θα μείνει ίδιο και απαράλλαχτο και το καλοκαίρι του 2050…