Yamaha Urban Mobility

Πέντε λύσεις για την πόλη
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

15/5/2017

Παρά το γεγονός ότι σε αυτή την αποστολή υπήρχαν δύο νέα scooter, η Yamaha δεν επικεντρώθηκε τόσο πολύ στην παρουσίαση συγκεκριμένων μοντέλων. Σκοπός της ιαπωνικής εταιρείας ήταν να μας παρουσιάσει την συνολική γκάμα μοντέλων της που αποτελούν τη σειρά Urban Mobility και αποτελείται από τέσσερα scooter και μία μοτοσυκλέτα με κινητήρα 125 κυβικών.

 

 

Blu Core για όλους

Το Nmax 125 ήταν το πρώτο που μας έδειξε στην πράξη τι ακριβώς μπορεί να κάνει η νέα γενιά κινητήρων Blu Core της Yamaha. Από φέτος τέτοιου τύπου κινητήρα απέκτησε και το Tricity σε εκδόσεις 125 και 155 κυβικών. Θυμίζουμε ότι στην Ιταλία απαγορεύεται να μπαίνουν στις εθνικές οδούς δίκυκλα με λιγότερα από 150 κυβικά και γι΄αυτό τον λόγο δημιουργήθηκε η κατηγορία των 150.

 

Το Delight 125 ζυγίζει μόλις 99 κιλά και είναι το μικρότερο σε εξωτερικό μέγεθος μοντέλο της σειράς Urban Mobility της Yamaha.

Το βασικό αυτό μοντέλο έχει αναβαθμισμένο τετράχρονο κινητήρα στο πνεύμα της τεχνολογίας Blu Core (δεν είναι ο ίδιος κινητήρας με των νέων NMAX/Tricity), δηλαδή η τροφοδοσία του ρυθμίζεται αυτόματα, αναλόγως του φορτίου τη δεδομένη στιγμή.

Το μοναδικό scooter της Yamaha με τροχούς 16 ιντσών είναι το Xenter  125, κάτι που είναι περίεργο αν αναλογιστούμε ότι αυτή η κατηγορία είναι από τις δημοφιλέστερες στις μεγάλες αγορές των μεσογειακών χωρών.

Παρόν, αλλά χωρίς τη δυνατότητα να το οδηγήσουμε ήταν το νέο μικρό μοτοσυκλετάκι YS125. Πρόκειται για τον αντικαταστάτη του γνωστού και επιτυχημένου στην Ελλάδα YBR 125. Ο αερόψυκτος κινητήρας του είναι πλέον Euro 4 και ο συνδυασμός της μικρής κατανάλωσης και του μεγάλου ρεζερβουάρ των 14 λίτρων, θα κάνει τον ιδιοκτήτη του να πηγαίνει στα βενζινάδικα μια φορά τον χρόνο.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι εκτός από το Tricity 125/155 και το αναμενόμενο προς το τέλος της χρονιάς MWT-09, η Yamaha ετοιμάζει μια πλήρη γκάμα από τρίτροχα μοντέλα. Σύμφωνα με τους ίδιους, ο λόγος ύπαρξης των scooter με 16 ιντσών τροχούς είναι το πλεονέκτημά τους στους τομείς της σταθερότητας και της άνεσης σε κακής ποιότητας οδοστρώματα όπως  οι πλακόστρωτοι δρόμοι της Ρώμη και… το παρκέ της Αθήνας θα προσθέταμε εμείς.

Το Trticity 125/155 απέδειξε ότι είναι ακόμα καλύτερο σε αυτούς τους τομείς και επιπλέον δεν έχει το υπερβολικό βάρος των ανταγωνιστών του, ώστε να γίνεται ενοχλητικά δυσκίνητο μέσα στην πόλη, οπότε είναι λογικό η Yamaha να επενδύει προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να διαβάσετε την αναλυτική παρουσίαση του concept Urban Mobility της Yamaha, στο τεύχος του ΜΟΤΟ που θα κυκλοφορήσει την 1η Ιουνίου

Aprilia RSV4 1100 Factory – Τελική Ταχύτητα [VIDEO]

Πλήρης δοκιμή στο τεύχος Μαΐου
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/5/2019

Στο τεύχος που κυκλοφορεί φιλοξενούμε την πλήρη κι αναλυτική δοκιμή του νέου Aprilia RSV4 1100 Factory που για να την πραγματοποιήσουμε δεσμεύσαμε την πίστα των Μεγάρων για αποκλειστική χρήση και ζητήσαμε την συνδρομή του πολυπρωταθλητή και φίλου, Λευτέρη Πίππου. Οι αναγνώστες του ΜΟΤΟ θα ζήσετε την εμπειρία της οδήγησης με τον καλύτερο τρόπο, ανακαλύπτοντας συναισθήματα και παρατηρήσεις του Έλληνα πολυπρωταθλητή Λευτέρη, καθώς και τις δικές μας, που είναι πιο κοντά στο… φυσιολογικό, μιας και είναι πολλοί λίγοι εκείνοι που έχουν την σωματική αντοχή του Λευτέρη απέναντι σε συνεχόμενα γυρολόγια στην πίστα, με μία μοτοσυκλέτα που αποδίδει 200 άλογα στον τροχό.

Κατά την διάρκεια του δεκαήμερου που συμβιώσαμε με το «εργοστάσιο» συναισθημάτων της Aprilia, πραγματοποιήσαμε και τις απαραίτητες μετρήσεις -όπως μόνο το ΜΟΤΟ κάνει- και μία μικρή γεύση τόσο από τις μετρήσεις όσο και την δοκιμή μπορείτε να δείτε και στο παρακάτω video:

Η μέγιστη τελική που είδαμε στο κοντέρ ήταν τα 314 χιλιόμετρα ανά ώρα. Έφτασε για κλάσματα του δευτερολέπτου στο «4», παραμένοντας στα 313 χιλιόμετρα αρκετά πιο σταθερά. Εύκολα φτάνει τα 290 με 5η στο κιβώτιο, όμως οι δρόμοι και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, δεν είναι στρωμένοι στην εντέλεια κι εκεί που μπορούσαμε εμείς να κάνουμε την δοκιμή δίχως την παρουσία αυτοκινήτων και υπόλοιπων ανθρώπων, η ομαλή επιτάχυνση ήταν απαραίτητη και καθολική απαίτηση, διαφορετικά ο εμπρός τροχός παρουσίαζε μία έντονη ταλάντωση που μπορούσε να οδηγήσει σε ολέθρια αποτελέσματα. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν φυσικά με την ίδια την μοτοσυκλέτα. Αν είμασταν στο Losail ή στο Mugello, τα 313 θα ήταν μία πραγματική ασφαλή ταχύτητα, όσο ασφαλές ακούγεται και το 213. Στην Ελλάδα τέτοια πίστα δεν υπάρχει.

Οδηγούμε πρώτοι: Aprilia RSV4 1100 Factory 2019 - Δυναμομέτρηση για συζήτηση!

Να σας θυμίσουμε πως για να δούμε 358 στο κοντέρ του Kawasaki H2R, όντας οι μοναδικοί δημοσιογράφοι στην Ελλάδα που το έχουμε οδηγήσει, δυναμομετρήσει και πραγματικά δοκιμάσει, χρειάστηκε να δεσμεύσουμε το αεροδρόμιο Τατοΐου και είχαμε πάλι πρόβλημα χώρου. Η ταχύτητα αυτή ήταν πρακτικά μία μέτρηση χιλιομέτρου, δεν είχαμε στην διάθεσή μας μία κλειστή για το κοινό γέφυρα όπως ο Τούρκος Σοφούογλου, για να δούμε το 400άρι… Τα 358 αντιστοιχούσαν τότε σε 322 πραγματικά από τα οποία έπρεπε να επιβραδύνουμε στο όριο καθώς σε διακόσια μέτρα μπαίναμε σε ακάθαρτο τσιμέντο γεμάτο με πέτρες και λίγο πιο μετά τελείωνε ο διάδρομος. Με λίγα λόγια δεν υπάρχουν πεδία δοκιμών για κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, κι έτσι είναι διαφορετικό να μετράς επιτάχυνση στο χιλιόμετρο και τελείως διαφορετικό – για αυτές τις μοτοσυκλέτες- να παραμένεις για ώρα σε αυτά τα χιλιόμετρα, περιμένοντας να ανέβει η πραγματική τελική ταχύτητα. Η ένδειξη στο κοντέρ δεν συμβαδίζει με τα πραγματικά χιλιόμετρα και η απόκλιση είναι σε κάθε δεκάδα χιλιομέτρων διαφορετική, δεν προχωρά αναλογικά ή προοδευτικά.

Στην περίπτωση του RSV4 1100 Factory το κοντέρ μπορεί να δείχνει 313 και για λίγο 314 αλλά τα χιλιόμετρα παραμένουν στα 299 που ξέρουμε πως έχουν τυπικά συμφωνήσει οι κατασκευαστές. Αυτό δεν είναι πλέον ούτε απόλυτο σύνορο, ούτε και πρέπει να παραμένει δυνατά κλειδωμένο και ο λόγος είναι περιπτώσεις σαν τις παραπάνω. Έχουμε φτάσει πλέον να οδηγούμε MotoGP μοτοσυκλέτες στα Trackday, κι όταν μιλάμε για trackday σε πίστες όπως οι παραπάνω, η τελική ταχύτητα και το αν αυτή περιορίζεται έχει έμπρακτο νόημα. Από την στιγμή που οι κατασκευαστές δεν φτιάχνουν μοτοσυκλέτες για την Ελλάδα αποκλειστικά, κι από την στιγμή που το ΜΟΤΟ δεν είναι ένας φτηνός οδηγός αγοράς, αλλά δοκιμάζουμε τις μοτοσυκλέτες για να ξέρετε με κάθε λεπτομέρεια πως είναι τα πράγματα στην μοτοσυκλετιστική ζωή και πώς προχωρούν, λέγοντας και τα καλά και τα στραβά, η τελική έχει κι αυτή την σημασία της.

Αν λοιπόν ο δρόμος εμπρός είναι κατηφορικός και βγεις στην ευθεία από μία στροφή με μπόλικα χιλιόμετρα έχοντας «άπλα» μπροστά σου, υπάρχει περίπτωση να δεις και περισσότερα από 313 ή 314. Θα πρέπει όμως να έχεις κατηφόρα διότι η πραγματική είναι ήδη στα 299. Ο περιορισμός αυτός φαίνεται να μην είναι κάτι που δύσκολα ξεπερνιέται, αν είσαι τυχερός να οδηγείς το «τεντωτήριο μυών» της Aprilia σε πίστες με τέτοιες δυνατότητες. Στο video μπορεί να βλέπετε πως τα πραγματικά στα 313 είναι τα 297, αλλά αυτό έχει να κάνει με το σημείο εκείνη την στιγμή και το γεγονός πως η ένδειξη στο κοντέρ δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Με έντονες αναπηδήσεις που το λογισμικό της κάμερας φιλτράρει είναι λογικό να χάνεις ένα ή δύο χιλιόμετρα τελικής από το «μαλακό» όριο των 299. Θα μπορούσε η Aprilia να δείχνει 299 και να αφήνει τα χιλιόμετρα να ανέβουν, σε μία αντίστροφη διατήρηση της τυπικότητας, όπως έχουμε δει να συμβαίνει από τους έτερους Ιταλούς για παράδειγμα.

Από εκεί και πέρα κάθε νούμερο παύει να έχει την οποιαδήποτε σημασία. Αυτή η μοτοσυκλέτα, όπως και κάθε Hyperbike, έχει φτιαχτεί για να προσφέρει συγκίνηση με το κιλό και συναίσθημα στο όριο της λιποθυμίας. Μπορεί στην Ελλάδα να μην υπάρχει πίστα να ξεδιπλώνει την τελική της, αλλά αυτό που έχει -κι αυτό που δεν θα καταλάβει κανείς αν δεν διαβάσει αναλυτικά την δοκιμή- είναι μία ταχύτητα επάνω στα Μέγαρα, για παράδειγμα. Ροπή και δυνατή επιτάχυνση σε οδηγούν να ξεχάσεις όσα ήξερες, κι όπως είπε και ο Λευτέρης κατεβαίνοντας από την σέλα της μόλις στους πρώτους ακόμη γύρους: «Εεε ναι, πώς να μην κάνεις έτσι ρεκόρ στις Σέρρες!!!»

Ετικέτες