Αφιέρωμα Γιάννης Περιστεράς: Επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο

Το ταξίδι από τις Αφίδνες έως την Imola

Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/9/2020

Αν “γκουγκλάρεις” το όνομα του Γιάννη Περιστερά στη μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου, θα βρεις δεκάδες άρθρα και φωτογραφίες που τον αφορούν. Είναι ένα όνομα που όλοι όσοι ασχολούνται με τους αγώνες μοτοσυκλετών το ακούν και διαβάζουν συχνά για τα αγωνιστικά του αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Όμως η ιστορία ξεκινά αρκετά χρόνια πριν και αυτό που την χαρακτηρίζει είναι η επιλογή του δύσκολου δρόμου προς την κορυφή.

Το ξεκίνημα

O Ιωάννης Περιστεράς γεννήθηκε στις 21/05/2005 και μπορείς να πεις πως γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ταχύτητας, αφού το πρώτο του ερέθισμα με τον κόσμο της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας έγινε όταν ήταν μόλις 40 ημερών σε αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας στην πίστα των Σερρών, στην αγκαλιά του πατέρα του Νίκου Περιστερά. Το 2009 σε ηλικία 4 χρονών θα αποκτήσει την πρώτη του μοτοσυκλέτα, ένα Yamaha PW50 και θα ακουστεί για πρώτη φορά το όνομά του από τα μεγάφωνα σε διεθνή αγώνα, κατά την διάρκεια του Supercross στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας του Φαλήρου, μπαίνοντας μέσα στην πίστα υπό το βλέμμα 20.000 θεατών.

Το 2014 θα κάνει την πρώτη του “πρωταθληματική” εμφάνιση σε επίσημο θεσμό, στο MiniGP CUP, με ένα Honda NSF. Την επόμενη χρονιά, το 2015, αποφασίζει να κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον εαυτό του, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε αγώνες δύο κατηγοριών του θεσμού και μάλιστα με δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες! Στο μεν MiniGP Cup με μοτοσυκλέτα Honda NSF και στο KidGP με μοτοσυκλέτα Blata, κατακτώντας στο τέλος της χρονιάς την 3η και την 2η θέση της βαθμολογίας αντίστοιχα.

Το 2016 κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στην Ελλάδα στην κατηγορία MiniGP και ταυτόχρονα κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Ιταλίας στην κατηγορία Pre-MiniGp με μοτοσυκλέτα Metrakit. Βασικός στόχος είναι η συλλογή εμπειριών από διεθνούς επιπέδου αγώνες και η προετοιμασία του για το Red Bull Rookies Cup, όμως ο Γιάννης καταφέρνει να φέρει και εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο αγώνας στην Valelunga έφερε έναν Έλληνα αναβάτη στο βάθρο των νικητών! Στην συγκεκριμένη πίστα θα πάρει την νίκη με την Ohvale σε στεγνό αγώνα και την δεύτερη θέση στα pre-MiniGP. Ο 11χρονος τότε Γιάννης Περιστεράς είχε δείξει πολύ καλά στοιχεία στους προηγούμενους αγώνες της χρονιάς, όμως στη γνωστή Ιταλική πίστα βρέθηκε περισσότερο προπονημένος από ποτέ και με ισχυρή θέληση για ένα καλό αποτέλεσμα, θα γίνει ένας από τους ελάχιστους Έλληνες αναβάτες που ανεβαίνει στο βάθρο σε αγώνα του εξωτερικού με στεγνή πίστα.

Άνιση μάχη

Τον Οκτώβριου του 2017 και σε ηλικία μόλις 12 ετών αποφασίζει να συμμετάσχει στην σκληρή διαδικασία του Red Bull MotoGP Rookies Cup Selection με αντιπάλους μεγαλύτερης ηλικίας αναβάτες. Μάλιστα από τους 109 συνολικά συμμετέχοντες ο Γιάννης είναι ο πιο μικρόσωμος και ελαφρύς (λόγω ηλικίας), έχοντας άλλο ένα σοβαρό μειονέκτημα απέναντι στους διεκδικητές των ελάχιστον θέσεων που οδηγούν στο Red Bull Rookies Cup. Θυμίζουμε πως το Red Bull Rookies Cup ακολουθεί στην πλειοψηφία του το πρόγραμμα των MotoGP και είναι η τελευταία στάση πριν την Moto3. Το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα, φαίνεται από το γεγονός πως αναβάτες όπως ο Joan Mir προσπάθησαν δύο και τρεις φορές μέχρι να πάρουν το εισιτήριο για το Red Bull Rookies Cup. Έτσι, ολόκληρο το 2018 το αφιερώνει στην προετοιμασία του για να επανέλθει πιο δυνατός και έτοιμος, έχοντας στις προπονήσεις την βοήθεια του πολυπρωταθλητή Σάκη Συνιώρη. Οι κόποι και οι θυσίες του μικρού Γιάννη, που έλειωνε μέσα στη δερμάτινη φόρμα του και ακολουθούσε αυστηρή διατροφή και σωματική άσκηση, την στιγμή που τα άλλα παιδάκια στην ηλικία του έπαιζαν με τα κουβαδάκια τους στην παραλία, δεν άργησε να φανεί.

Η ανταμοιβή

Η πρώτη του εμφάνιση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το 2019 ήταν εμφατική, καθώς συνοδεύτηκε με εντυπωσιακές νίκες και ταχύτατους χρόνους, πετυχαίνοντας τρεις νίκες στους τρεις πρώτους αγώνες. Μάλιστα για άλλη μια φορά, συμμετείχε σε δύο κατηγορίες ταυτόχρονα, την SS 300 και την Racing, με μεγαλύτερης ηλικίας αντιπάλους και έγινε ο μικρότερος σε ηλικία νικητής στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος ταχύτητας. Όμως στον μηχανοκίνητο αθλητισμό χρειάζεσαι κάποιες φορές και την τύχη. Ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι κατά την διάρκεια προπόνησης στην πίστα των Μεγάρων, τον έστειλε στο χειρουργείο λίγες μόλις μέρες πριν τους τελευταίους αγώνες του πρωταθλήματος. Με το πρόγραμμα των ελληνικών αγώνων να έχει ως συνήθως λίγους αγώνες και λίγες συμμετοχές σε κάθε κατηγορία, τέτοιες ατυχίες σε βγάζουν αμέσως από την μάχη του τίτλου, ακόμα κι αν έχεις δημιουργήσει μεγάλη βαθμολογική διαφορά. Την ίδια χρονιά ταξιδεύει στην Ιταλία μαζί με την ομάδα Tsokos Racing του Λάμπρου Τσόκου, και συμμετέχει ως wild card στο CIV (το ιταλικό πρωτάθλημα ταχύτητας).

Η διαχείριση της επιτυχίας

Παρά την ισχυρή εμφάνισή του στους ελληνικούς αγώνες, το 2020 ο Γιάννης Περιστεράς παραμένει προσηλωμένος στο απαιτητικό πεδίο μάχης των αγώνων στο εξωτερικό. Όχι οποιωνδήποτε αγώνων, αλλά συγκεκριμένα στο ιταλικό CIV, όπου αποδεδειγμένα βρίσκεται στην κορυφή σε επίπεδο ανταγωνισμού, με αναβάτες παγκοσμίου επιπέδου, όπου ακόμα και νικητές της Moto3 -όπως ο Livio Loi- δυσκολεύονται να ανέβουν στο βάθρο. Οποιαδήποτε θέση μέσα στη δεκαπεντάδα είναι τεράστια επιτυχία και στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς για το CIV, με την ομάδα Team Roc'n'DeA και Yamaha R3, τερμάτισε στην 18η θέση μετά από έναν αγώνα που χαρακτηρίστηκε από τεχνικά προβλήματα. Η πλεξούδα της ηλεκτρονικής που επιβάλλει ο κανονισμός, αποδείχτηκε πως είχε κατασκευαστικά προβλήματα σε κάποιες μοτοσυκλέτες, προκαλώντας αναπάντεχες και ξαφνικές δυσλειτουργίες.

Ο Γιάννης ήταν ένας από τους άτυχους που είχαν την προβληματική πλεξούδα στη μοτοσυκλέτα του και η μειωμένη απόδοση του κινητήρα κατά την διάρκεια του αγώνα φάνηκε στην τηλεμετρία, αφού είχε στην ευθεία την μικρότερη τελική από τις υπόλοιπες 31 μοτοσυκλέτες, με 172,8km/h αντί 184,6km/h των αντιπάλων του. Η πανδημία του COVID-19 δημιούργησε πολλά προβλήματα φέτος στους διεθνείς αγώνες και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο για την αγωνιστική εξέλιξη του Γιάννη. Το πείσμα και οι στόχοι όμως δεν αλλάζουν και μέσα στον Αύγουστο θυσίασε για άλλη μια φορά της διακοπές του και συνέχισε την προετοιμασία του, ταξιδεύοντας στην Ιταλία για δοκιμές στην Imola δίπλα στους αντιπάλους του. Σε αυτή την διάσημη και απαιτητική πίστα της Ιταλίας θα γινόταν η επανεκκίνηση του ιταλικού πρωταθλήματος στις αρχές Σεπτεμβρίου, όπου ο Γιάννης Περιστεράς έκανε άλλο ένα σημαντικό βήμα εμπρός σε αυτό το κακοτράχαλο μονοπάτι που αποφάσισε να ακολουθήσει, καταφέρνοντας να είναι ο ταχύτερος όλων στο τρομακτικό τέταρτο section της Imola. Αυτή είναι η διαφορά αν δεν σε ενδιαφέρει να είσαι μόνο πρώτος στο χωριό σου… Δουλεύεις σκληρά για κάθε section ξεχωριστά.

Ο 15χρονος Γιάννης Περιστεράς συμμετείχε το Σαββατοκύριακο 5-6 Σεπτεμβρίου στους δύο Αγώνες της Ίμολα για το Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV, στην κατηγορία Supersport 300, με την Yamaha R3 και την ομάδα Roc'n'DeA.

Το Σάββατο έγινε ο πρώτος από τους δύο Αγώνες και ο Έλληνας οδηγός ξεκίνησε από την 22η θέση, μετά από τεχνικά προβλήματα που είχε αντιμετωπίσει στις Κατατακτήριες Δοκιμές. Τα προβλήματα εντοπίστηκαν στα ηλεκτρικά και τη χαρτογράφηση του κινητήρα και η ομάδα μαζί με τον Έλληνα μηχανικό και Πρωταθλητή Άκη Τσώκο, βρήκαν τις λύσεις και με την εκκίνηση του Αγώνα ο John#41 (όπως ξέρουν τον Γιάννη στην Ιταλία), βρέθηκε να δίνει μάχες με το γκρουπ των οδηγών της πρώτης δεκάδας.

Μια μικρή έξοδος στην προσπάθεια να κερδίσει μια θέση τον έφερε πιο πίσω και έτσι έχασε την επαφή με εκείνο το γκρουπ, δίνοντας τη μάχη για την 11η θέση. Μαζί με δύο Ιταλούς πάλεψε μέχρι τον τελευταίο γύρο, όταν βγήκε και πάλι εκτός ορίων της πίστας για να τερματίσει τελικά 12ος και να πάρει τους πρώτους 4 βαθμούς στο απαιτητικό Πρωτάθλημα, στο οποίο συμμετέχουν έμπειροι οδηγοί μέχρι την ηλικία των 28 χρόνων – όπως επιτρέπεται από τους κανονισμούς.

Την προσπάθεια υποστηρίζουν οι εταιρείες: REPSOL Petrolmak S.A., Yamaha ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, Akrapovic, DNA Filters, TECNO MOTO Performance, SHOEI, KARASSULIS International Transport, Rider Repair Graphics, Peristeras Tyres, Pirelli – INTRAMOTO.

https://bit.ly/MOTO_674

Ελληνική Ταχύτητα

Πανελλήνιο Πρωτ. Ταχύτητας 5ος αγώνας Μέγαρα: Ημέρα πρωταθλητών

Από το Σάββατο μοιράστηκαν οι τίτλοι

Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/10/2019

Το απόγευμα του Σαββάτου βρήκε τον Σωτήρη Μπεγνή (Superbike), τον Δημήτρη Καρακώστα (Supersport) και τον Λέανδρο Ντότσικα να φοράνε τα μπλουζάκια του Πρωταθλητή Ελλάδος για το 2019. Το ίδιο θα έπρεπε να λέμε και για τον Στέφανο Δέσκα, αλλά η κατηγορίας της OPEN θεωρείται (κακός…) ότι είναι κύπελλο και όχι πρωτάθλημα, παρά το γεγονός πως οι συμμετέχοντες αναβάτες κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι συναθλητές τους τις άλλες κατηγορίες. Όπως κι αν έχει, ο Στέφανος Δέσκας είναι και αυτός “τιτλούχος” ή “κυπελλούχος” για να είμαστε τυπικοί.

Κατά τα λοιπά, η μέρα ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, καθώς οι αναβάτες της κατηγορίας Superbike συμφώνησαν να στηθούν στην εκκίνηση βάσει των χρόνων που είχαν κάνει στο χθεσινό Warm up (διαβάστε ΕΔΩ για όσα έγιναν εχθές). Οπότε το πρόγραμμα κύλισε κανονικά και χάρη στη βοήθεια του όμορφου καιρού δεν είχαμε άλλους πονοκεφάλους για τους διοργανωτές. Ακόμα καλύτερα ήταν τα πράγματα για τους λιγοστούς θεατές που ήρθαν στην πίστα νωρίς, καθώς ο αγώνας των ΝΕΩΝ ήταν ένας από τους καλύτερους που έχουμε δει φέτος κι αν το έδειχνε η τηλεόραση θα νόμιζες πως παρακολουθείς αγώνα παγκοσμίου επιπέδου!

Ναι τόσο καλός ήταν, χάρη στη φανταστική οδήγηση του Θωμά Σκούρτα και του Γιώργου Γερακιανάκη. Οι δύο νεαροί αναβάτες οδήγησαν με εντυπωσιακή αγωνιστική ωριμότητα τις εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας μοτοσυκλέτες τους και πραγματικά τις ξεζούμισαν έως τον τελευταίο γύρο. Τελικός νικητής ο Σκούρτας, που εκμεταλλεύτηκε όσο καλύτερα μπορούσε την κακή εκκίνηση του Γερακιανάκη και οδήγησε έως το τέλος τον αγώνα, χάρη στη ικανότητά του να πιάσει αμέσως γρήγορο και σταθερό γυρολόγιο. Τρίτος τερμάτισε ο Μπαξίσογλου χωρίς να απειληθεί από κανέναν. Μακάρι στο παιχνίδι αυτό να ήταν μέσα και ο Γιάννης Περιστεράς (4^ος) και ο Χρήστος Παπανικολάου, καθώς ο Περιστεράς είναι ακόμα με πατερίτσες λόγω πρόσφατης εγχείρησης στο πόδι και ο Παπανικολάου αναγκάστηκε την τελευταία στιγμή να τρέξει με την περσινή μοτοσυκλέτα του.

Αμέσως μετά τους απολαυστικούς ΝΕΟΥΣ, ήταν η σειρά των OPEN να σύρουν τον χορό. Εδώ βέβαια ο Δέσκας δεν είχε αφήσει πολλές ελπίδες για νίκη στους υπόλοιπους και πράγματι έφυγε μπροστά μετά την εκκίνηση και διαχειρήστηκε χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τον υπόλοιπο αγώνα. Πίσω τα πράγματα ήταν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, γιατί ο Νίκος Γεωργόπουλος από την τρίτη θέση, είχε πιάσει καλό ρυθμό και έμοιαζε πως θα προσφέρει θέαμα μαζί με τον Χαράλαμπο Θεοδωρόπουλο που ήταν στη δεύτερη. Όμως μια χαμένη αλλαγή ταχύτητας και ένα άγαρμπο φρενάρισμα στην Κ1, προκάλεσαν μια μικρή έξοδο από την πίστα που απομάκρυνε αρκετά τον Γεωργόπουλο από την δυνατότητα να παλέψει για τη δεύτερη θέση και τα ντουμπλαρίσματα στους τελευταίους γύρους χάλασαν τον ρυθμό του. Τελικά άτυχος στο τέλος ήταν και ο Θεοδωρόπουλος που έπεσε, ανοίγοντας τον δρόμο για την δεύτερη θέση στον Αντρέα παπατριανταφύλλου.

Μετά το ζέσταμα των δύο πρώτων αγώνων που ήταν ιδιαίτερα απολαυστική για τους θεατές, ήρθε η πολλά υποσχόμενη διπλή κατηγορία των SS300-Racing. Έχοντας σχεδόν τους ίδιους αναβάτες με την κατηγορία των ΝΕΩΝ, εμπλουτισμένη με λίγη παραπάνω κάπνα από τα δίχρονα δικύλινδρα 250, περιμέναμε να δούμε φοβερές μάχες. Δυστυχώς όμως αυτό το πάντρεμα τριών ειδών μοτοσυκλετών, προκαλεί σύγχυση σε θεατές και κριτές μετά από λίγους γύρους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως αυτή η διπλή κατηγορία έχει μακράν τα περισσότερα παράπονα για μπλε σημαίες, με δεύτερη σε σειρά την OPEN, όπου όλως τυχαίως είναι και αυτή μια κατηγορία που επιτρέπονται μοτοσυκλέτες διαφορετικών δυνατοτήτων. Διότι μπορεί στα χρονόμετρα να γυρνάνε πάνω-κάτω τους ίδιους χρόνους, όμως μέσα στον αγώνα όποιος έχει το περισσότερο γκάζι καθορίζει την τύχη εκείνων που είναι πίσω του.

Με άλλα λόγια, ένα supersport μπορεί να φύγει μακριά από ένα superbike, όμως δεν μπορεί να προσπεράσει εύκολα ένα superbike. Απόδειξη σε αυτό ήταν η όμορφη, αλλά απέλπιδα προσπάθεια του Χρήστου Παπανικολάου (έκανε ταχύτερο χρόνο αγώνα) να προσπεράσει τον Λέανδρο Ντότσικα. Ακόμα κι αν τα κατάφερνε πάντως, δεν θα είχε νόημα αφού βγαίνοντας στην μεγάλη πίσω ευθεία, το δίχρονο V2 θα μάζευε την διαφορά από το μονοκύλινδρο τετράχρονο. Δυστυχώς το σενάριο σήμερα ήθελε να πέσουν οι δύο αναβάτες στην είσοδο για την τελευταία στροφή της πίστας. Ο Παπανικολάου έφτασε “σχεδόν δίπλα” στο Ντότσικα, ο Ντότσικας με την σειρά “του είπε όχι” κλείνοντας έγκαιρα τη πόρτα, όμως ο Παπανικολάου δεν πρόλαβε σταματήσει την μοτοσυκλέτα του (το προσπάθησε πάντως) ακουμπώντας τελικά τον εμπρός τροχό του στο πίσω του Ντότσικα.

Η πτώση αυτή δεν προκάλεσε ευτυχώς κάποιον τραυματισμό, όμως ο αγώνας διακόπηκε, καθώς ο Παπανικολάου άργησε να σηκωθεί από την άσφαλτο και όπως ήδη ξέρουμε, στα Μέγαρα το ασθενοφόρο πρέπει να μπει μέσα στην πίστα για να παραλάβει τραυματία. Σε αυτή την περίπτωση, νικητής και γενικά η σειρά τερματισμού καθορίζεται από τον προηγούμενο γύρο. Κάπως έτσι, έχουμε το παράδοξο αγωνιστικό φαινόμενο, όπου στα δύο πρώτα σκαλιά του βάθρου ανέβηκα οι δύο αναβάτες που εγκατέλειψαν από πτώση, η οποία πτώση προκάλεσε την διακοπή του αγώνα…. Take the egg and save it!

Στα Superpsort ο Δημήτρης Καρακώστας και οι μόλις έξι συμμετοχές σε αυτή την κατηγορία λόγω απόσυρσης την τελευταία στιγμή του Γιάννη Τζορτζοπουλου (όχι λόγω των τριών σπασμένων δακτύλων του, αλλά λόγω ηλεκτρικών προβλημάτων στη μοτοσυκλέτα του!) δεν μας είχαν αφήσει πολλές ελπίδες πως θα βλέπαμε θέαμα. Όμως ο περσινός πρωταθλητής Σταύρος Τριντής όρμησε στην εκκίνηση και στους τρεις πρώτους γύρους ανάγκασε τον Καρακώστα να κάνει σκληρή άμυνα, ενώ την ίδια ώρα ο Άλεξ Παπαγεωργίου είχε εντυπωσιακό ρυθμό. Δυστυχώς αυτή η μάχη δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Τριντής έπεσε στην Κ4 από μπροστινό.

Το περιστατικό αυτό συζητήθηκε αρκετά, καθώς δεν ήταν απόλυτα σαφές αν η πτώση του Τριντή ήταν απόρροια της αμυντικής γραμμής του Καρακώστα ή αν ήταν από υπερβολικό… ζήλο του Τριντή. Πάντως και τα δύο σενάρια θα μπορούσαν να ήταν αληθινά. Το κακό στην όλη ιστορία ήταν βέβαια πως μετά την πτώση του Τριντή οι θεατές δεν είχαμε καμία αγωνία για το τι θα δούμε παρακάτω και ο αγώνας των supersport έγινε ξαφνικά μια καλή ευκαιρία για να πάει κάποιος στην τουαλέτα και να επιστρέψει πίσω χωρίς να έχει χάσει κάτι από τα αγωνιστικά τεκταινόμενα. Έτσι μαζί με την καρό σημαία, ο Δημήτρης Καρακώστας πήρε μαζί και το πρώτο του πρωτάθλημα στα supersport.

Περίπου το ίδιο έργο, αλλά με άλλους ηθοποιούς πιστεύαμε πως θα δούμε και στα Superbike, όμως ο Λευτέρης Πίππος τρέλανε τον κόσμο στους πρώτους γύρους! Ο Μπεγνής από την pole position έκανε την χειρότερη εκκίνηση που θα μπορούσε, με αποτέλεσμα ο Συνιώρης να στρίψει πρώτος. Την ίδια ώρα όμως ο Πίππος, με μια εκκίνηση τύπου-dragster έστριψε δεύτερος και στην έξοδο της Κ1 βρέθηκε δίπλα στον Συνιώρη. Ως την Κ4 είχε πάρει τα ηνία του αγώνα και έως τα φρένα της Κ6 είχε κάνει πέντε μηχανιάκια απόσταση από τον δεύτερο πλέον Συνιώρη! Απόλυτα λογικό, αφού ο Πίππος είχε ήδη κατέβει από τον πρώτο γύρο στο 1:01, όταν όλοι οι υπόλοιποι γύρναγαν στο 1:02 και από τον δεύτερο γύρο και μετά κόλλησε τη βελόνα στο ’59 χαμηλό. Ο τραυματίας Συνιώρης ήταν φανερό πως δεν θα μπορούσε σωματικά να ακολουθήσει από την αρχή έως το τέλος τέτοιο ρυθμό. Πράγματι, ήταν θέμα χρόνου για τον Μπεγνή να περάσει τους Παπαγγέλου και Συνιώρη και να βρεθεί σε απόσταση βολής από τον Πίππο. Όπως και ο Παπαγγέλου έπιασε και πέρασε τον Συνιώρη, όμως ο Συνιώρης ανταπέδωσε και λίγο αργότερα η μάχη μεταξύ τους έληξε άδοξα, καθώς ο Παπαγγέλου έπεσε στην Κ1 μόνος του, έχοντας απομακρυνθεί αρκετά από τον Συνιώρη.

Έτσι μετά από αυτό, το μόνο που απέμεινε να δουν οι θεατές ήταν μια πιθανή μάχη μεταξύ αναγεννημένου Πίππου και διψασμένου για τον τίτλο Μπεγνή.

Όμως και αυτό το σενάριο “αγωνίας” που φτιάξαμε στο μυαλό μας, έπεσε στο κενό βλέποντας τον Μπεγνή να κάνει 58ρια πλησιάζοντας τον Πίππο, όταν κανένας άλλος μέσα στην πίστα εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάνει ούτε καν ‘59 ξερό. Το πάλεψε ο Πίππος στα φρένα να κρατήσει πίσω του τον Μπεγνή, αλλά ούτε ο Πίππος, ούτε ο Μπεγνής είχαν σκοπό να διακινδυνεύσουν μια πτώση σήμερα. Έτσι μετά από μια-δυο διερευνητικές και προειδοποιητικές “επισκέψεις” του εμπρός τροχού του Μπεγνή δίπλα στον Πίπππο, οι δύο αναβάτες της Yamaha έλυσαν πολιτισμένα τις διαφορές τους, με τον Πίππο να παίζει καθαρά και τον Μπεγνή να προσπερνά χωρίς ρίσκο. Οι εστεμμένοι πρωταθλητές και κυπελλούχοι κράτησαν χαμηλούς τόνους στους πανηγυρισμούς τους σήμερα, όμως στον αυριανό αγώνα μας υποσχέθηκαν πώς θα είναι πιο χαλαροί και θα ξεσαλώσουν. Οπότε αύριο πάλι έχουμε Μέγαρα για τον τελευταίο αγώνα που θα καθορίσει τους πρωταθλητές στις κατηγορίες Νέων και SS300, αλλά και θα έχει περισσότερο θέαμα στις υπόλοιπες κατηγορίες που οι αναβάτες θα τρέχουν για την απόλαυση του αγώνα χωρίς σκοπιμότητες.