Η σημαντικότερη εξέλιξη για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας 2020-2022!

Η καλύτερη υπόσχεση για το μέλλον!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/10/2019

Ανακοινώθηκε πριν λίγο στους αγωνιζόμενους, καθώς ετοιμαζόντουσαν να ξεκινήσουν τα χρονομετρημένα στα Μέγαρα για τον τελευταίο διπλό αγώνα, πως υπάρχει πρόταση του κ. Παναγιώτη Σιδέρη, να αναλάβει την διοργάνωση του πρωταθλήματος από την νέα χρονιά και για τρία χρόνια.

Πρόκειται για μία εξαιρετική κίνηση -αν την αποδεχτεί ο κ. Σιδέρης- που για αρχή δεν πέφτει στον σβέρκο των αγωνιζομένων απότομα. Είχε προηγηθεί ανακοίνωση της ΑΜΟΤΟΕ στην ιστοσελίδα που διατηρεί.

Απότομα είχε γίνει δύο χρόνια πριν μία αντίστοιχη κίνηση και αυτή την φορά η ΑΜΟΤΟΕ δεν την επανέλαβε, όπως επίσης κινήθηκε γρηγορότερα σε ρυθμό συγκριτικά με πέρσι. Η Iron Team και ο κ. Σιδέρης αυτή την στιγμή, δεν είναι απλά οι μόνοι -κατά την γνώμη μας- που μπορούν να πραγματοποιήσουν την οργάνωση του ΠΠΤ σε καλύτερο επίπεδο από αυτό που φέτος είδαμε, αλλά είναι ουσιαστικά και πρακτικά και οι καλύτεροι που υπάρχουν στην Ελλάδα! Με βαθιά εμπειρία σε αγωνιστικές οργανώσεις αυτοκινήτου και μοτοσυκλέτας, με αδιάλειπτη πορεία μιας και αυτή την στιγμή έχει αναλάβει και το πολύπαθο Καρτ, ο κ. Σιδέρης ξέρει πολύ καλά που πάει να «μπλέξει» και το κυριότερο τί χρειάζεται να γίνει ώστε οι αγώνες ταχύτητας στην χώρα μας, να αποκτήσουν μία αρτιότητα που έχει πλήρως χαθεί.

Υπάρχει και κάτι άλλο εξίσου θετικό. Η πρόταση έχει βάθος τριετίας όπως είπαμε στην αρχή. Είναι κάτι εξαιρετικά σωστό και μπράβο που γίνεται έτσι από όλους τους εμπλεκόμενους. Οι διοργανώσεις αυτές δεν μπορούν να αντλήσουν τους πόρους που χρειάζονται, ούτε και να προχωρήσουν σε κινήσεις που η αρχή και το τέλος είναι χρονικά και οι αγώνες στο ημερολόγιο. Χρειάζεται επίσης μία χρονιά εισαγωγική, ακόμη και στην περίπτωση του κ. Σιδέρη που είναι ο πιο έμπειρος διοργανωτής αγώνων που διαθέτει η Ελλάδα αυτή την στιγμή. Διαφορετικά είναι σαν να αλλάζουμε κυβέρνηση κάθε χρόνο, είναι αδύνατο να προχωρήσει κανείς με βήματα εμπρός όταν συμβαίνει αυτό.

Η ΑΜΟΤΟΕ τα ξέρει όλα αυτά, απλά δεν βρισκόταν κανείς να το υποστηρίξει και φταίει και η ίδια σε αυτό. Διότι πριν από δύο χρόνια μας κάλεσαν με σκοπό να συζητήσουμε για το μέλλον των αγώνων της επόμενης χρονιάς. Είπαμε τότε και για άλλη μία φορά (όπως το λέμε και τώρα) πως τα πράγματα αλλάζουν και είδαμε πολύ θετικά μία τέτοια κίνηση. Αποδείχτηκε πως μας είχαν καλέσει απλά για να μας ανακοινώσουν ένα τετελεσμένο γεγονός, καθώς την απόφαση την είχαν ήδη πάρει και θα παραχωρούσαν την διαχείριση του πρωταθλήματος στον κ. Διατσίδη. Όλοι οι παρευρισκόμενοι δημοσιογράφοι αντέδρασαν σε αυτό, μαζί και ο κ. Σιδέρης. Διότι δεν ήταν πλέον μία ανοικτή συζήτηση αλλά μία ανακοίνωση που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει με ένα δελτίο τύπου. Μάλιστα ένσταση είχε ακόμη και συνεργαζόμενο site που ήξερε από πριν για την απευθείας ανάθεση! Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο να δούμε να εξελίσσεται κάτι παράλογο ή να πάψει εκείνη την στιγμή να γίνεται συζήτηση και να καταντήσουμε ελληνική βουλή, στο ΜΟΤΟ κάναμε μία υπέρβαση, δηλώσαμε την αντίθεσή μας με τις απευθείας αναθέσεις και το γεγονός πως προσκληθήκαμε για κάτι που θα μπορούσε να γίνει με ένα δελτίου τύπου, αλλά σε αντίθεση με τους υπόλοιπους δώσαμε πρώτοι την υπόσχεση πως θα στηρίξουμε τους αγώνες επικοινωνιακά ασχέτως ποιος τους διοργανώνει. Κι ας έχουμε έρθει σε αντιπαράθεση στο παρελθόν, δεν σβήνουμε τίποτα, θέλουμε μόνο να γίνουν σωστοί αγώνες ταχύτητας στην Ελλάδα. Κι αυτό κάναμε στην πράξη. Τα επόμενα δύο χρόνια μέχρι και φέτος δηλαδή, το ΜΟΤΟ πραγματοποιεί ένα δυσανάλογα δαπανηρό έργο για να είναι κοντά στους αγώνες, δημοσιογραφικά, φωτογραφικά αλλά και πραγματοποιώντας χορηγίες επικοινωνίας σε αναβάτες. Χορηγίες με κόστος απτό και μετρήσιμο. Δεν περιμένουμε να έρθει μία εταιρεία σαν την Dorna, να αναλάβει το κόστος των αγώνων και από την επόμενη ημέρα να γίνονται αγώνες με ελικόπτερα πάνω από την πίστα. Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης το γεγονός πως η ΑΜΟΤΕ δεν σταμάτησε πλήρως τους αγώνες είναι ευτύχημα. Το γεγονός πως έστω και μία χρονιά έπαιξαν στην τηλεόραση είναι και πάλι ευτύχημα. Θέλουμε -και το πιστεύουμε- να βλέπουμε πως την επόμενη τριετία τα πράγματα θα εξελιχθούν ακόμη καλύτερα, και η πρώτη ένδειξη για αυτό, είναι αν του χρόνου τέτοια εποχή, αντί για αναθέσεις, είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε ένα προσωρινό πρόγραμμα αγώνων!

Για να ξέρουν οι αγωνιζόμενοι που κάνουν κι άλλες δουλειές για να ζήσουν, πώς θα εξελιχθεί το πρόγραμμά τους. Να μπορούν οι πίστες να προγραμματίσουν την λειτουργία τους κτλ… Ελπίζουμε πως στο τέλος Νοεμβρίου, η ΑΜΟΤΟΕ θα είναι σε θέση να ανακοινώσει τα πιο θετικά νέα για την εξέλιξη των αγώνων ταχύτητας στην Ελλάδα την επόμενη τριετία!

Ακολουθεί σύντομη ανακοίνωση της ΑΜΟΤΟΕ:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ 2020-2022

Η ΑΜΟΤΟΕ στο πνεύμα της σύγχρονης διαχείρισης των πρωταθλημάτων, ήταν και παραμένει ανοιχτή σε προτάσεις για την ανάθεση της επιμέλειας τους σε φορείς που επιθυμούσαν να αναλάβουν το έργο αυτό και παράλληλα θα μπορούσαν να εγγυηθούν την άρτια εκτέλεσή του.

Στις 8 Οκτωβρίου 2019, το ΔΣ της AMOTOE έκανε επί της αρχής δεκτή την πρόταση του Παναγιώτη Σιδέρη για την ανάληψη από τον ίδιο, της επιμέλειας των αγώνων ταχύτητας μοτοσυκλέτας για τα επόμενα 3 χρόνια 2020 – 2022.

Συμφωνήθηκε πως θα υπάρξει μια περίοδος έως το τέλος Νοεμβρίου 2019όπου θα ολοκληρωθεί η διερεύνηση για τη χρηματοδότηση των πρωταθλημάτων καθώς και η λεπτομερής σύνταξη της συμφωνίας.

Σκοπός αυτής της συμφωνίας είναι να δημιουργηθεί υπεραξία στους αγώνες ταχύτητας την οποία θα καρπωθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, οι αγωνιζόμενοι, ο εμπορικός κόσμος της μοτοσυκλέτας, η ΑΜΟΤΟΕ και όσοι εργαστούν για το σκοπό αυτό.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε, στο τέλος Νοεμβρίου να είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε πολλά, θετικά και συγκεκριμένα νέα για τους αγώνες ταχύτητας.

Από την Γραμματεία της ΑΜΟΤΟΕ

 

 

 

 

 

Συνέντευξη Δημήτρης Καρακώστας: Χαμηλοί τόνοι, υψηλοί στόχοι!

Η χαρτογράφηση μιας δυνατής προσπάθειας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

20/12/2018

Το μήλο είναι βέβαιο ότι θα πέσει κάτω από τη μηλιά, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μπορέσει να γίνει σαν το δέντρο από το οποίο γεννήθηκε. Στην περίπτωση όμως του Δημήτρη Καρακώστα, ενός εκ των δύο γιων του πρωταθλητή Γιώργου Καρακώστα, όχι μόνο άνθισε και αναπτύχθηκε, αλλά η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει ότι τα "κλαδιά" του μπορούν να φτάσουν πολύ μακρύτερα από εκείνα του πατέρα του.

Τα τελευταία δύο χρόνια, το όνομα του Δημήτρη είναι από τα πιο πολυσυζητημένα, καθώς συγκαταλέγεται μεταξύ των πρωταγωνιστών στην πολύ ανταγωνιστική κατηγορία Supersport 600 του Πανελληνίου Πρωταθλήματος ταχύτητας. Η αλήθεια όμως είναι ότι το μικρό "Καρακωστάκι" –όπως είναι φυσικό- ξεκίνησε την επαφή του με τις μοτοσυκλέτες και δη με τους αγώνες πολύ-πολύ νωρίτερα. Ο Δημήτρης ήταν μόλις τριών ετών, όταν μπήκε με την λιλιπούτεια αγωνιστική του μοτοσυκλέτα στην αρένα του Athens Supercross, στους γύρους επίδειξης που διοργανώνονταν ως παράλληλη εκδήλωση του μεγάλου event, στο OAKA. Με το κράνος να είναι οριακά μικρότερο απ' όσο ήταν… ολόκληρος, ο Δημήτρης Καρακώστας έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώμα, έχοντας από τότε –και σταθερά μέχρι σήμερα- τον πατέρα του στο πλευρό του να τον στηρίζει ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά. Από την ηλικία των πέντε μέχρι και τα οκτώ του χρόνια, ο Δημήτρης συμμετέχει σε αγώνες motocross, μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του Νίκο. Ο Γιώργος και η Κωνσταντίνα, οι γονείς των δύο παιδιών, ακολουθούν και στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις την τριβή των πιτσιρικάδων με τους αγώνες μοτοσυκλέτας, με μια σημαντική όμως λεπτομέρεια που αξίζει να αναφερθεί. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία αντίστοιχων περιπτώσεων, όπου οι γονείς στην υποψία και μόνο κάποιων ψηγμάτων ταλέντου θεωρούν αυτονόητη και εκ των ουκ άνευ την προσέλκυση χορηγών, οι γονείς του Δημήτρη βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στις δικές τους δυνάμεις, ενώ μέχρι και την διεθνή προσπάθεια –όπως θα διαβάσετε παρακάτω- του Δημήτρη, η στήριξή τους έγινε (και συνεχίζει ακόμη) με απόλυτη αξιοπρέπεια και σοβαρότητα.


Όταν ο μικρός Καρακώστας φτάνει στην ηλικία των 10 ετών, κάνει μια αλλαγή πορείας –που όπως έδειξε η ιστορία ήταν απλώς μιας μικρή… παράκαμψη- και αρχίζει να ασχολείται με τους αγώνες kart. Όπως χαρακτηριστικά μας λέει στην κουβέντα μας, με μια δόση αυτοσαρκασμού σχετικά με την πορεία του εκεί, "σε όλους τους αγώνες που έτρεξα πάλευα με τον αδερφό μου για την… τελευταία και την προτελευταία θέση". Από την άλλη μεριά, τόσο ο Δημήτρης όσο και ο αδερφός του ο Νίκος, είχαν καταφέρει η συμμετοχή τους στους αγώνες να μην γίνεται εις βάρος της εκπαίδευσης και του σχολείου, κι αυτό είναι κάτι επίσης σπάνιο για τα δεδομένα αντίστοιχων περιπτώσεων, μαρτυρώντας μια σοβαρότητα και μια ωριμότητα, τόσο από την πλευρά των παιδιών, όσο και της οικογένειας.
Το επόμενο βήμα, κι ενώ ο Δημήτρης μπαίνει στο προεφηβικό στάδιο σε ηλικία 12 ετών, έχει να κάνει με την ταχύτητα και πιο συγκεκριμένα με την συμμετοχή του στον θεσμό του MiniGP. Ταυτόχρονα ξεκινά μαθήματα στο Riding School και αρχίζει να γίνεται ακόμη πιο εμφανές το ταλέντο και η φυσική ταχύτητα του νεαρού αναβάτη. Μάλιστα, όπως θεωρεί κι ο ίδιος, "Διοργανώσεις όπως το MiniGP, είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να βγουν νέα ταλέντα στην Ελλάδα στους αγώνες ταχύτητας. Πρέπει να γίνονται τέτοιοι αγώνες αν δεν θέλουμε να βλέπουμε τους ίδιους αγωνιζόμενους για την επόμενη εικοσαετία." Στα MiniGP το 2013 βγαίνει δεύτερος, ενώ την επόμενη χρονιά κατακτά το κύπελλο. Τα καλύτερα όμως έπονται καθώς το 2014 παίρνει ειδική άδεια (λόγω της ηλικίας του των 14 ετών) για να αγωνιστεί στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία των 125cc Racing, όπου στην παρθενική του σεζόν βγαίνει δεύτερος στο πρωτάθλημα και πέμπτος στην ενιαία κατηγορία 125/250 Racing.


Οι επόμενες δύο χρονιές είναι ορόσημο για την καριέρα του Δημήτρη, καθώς βγαίνει εκτός των ελληνικών συνόρων με τη συμμετοχή του στο EJC (European Junior Cup) με μοτοσυκλέτες Honda CBR650F, μένοντας πιστός στο χαμηλό προφίλ που διατηρούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια, με την υποστήριξη σε μεγάλο βαθμό στις δικές του δυνάμεις και στης οικογένειάς του, χωρίς την απαίτηση να σφάζονται οι χορηγοί στα πόδια του επειδή θα έτρεχε σε διεθνείς αγώνες... Πάρα πολύ σημαντική όμως είναι η βοήθεια από την ελληνική αντιπροσωπεία της Honda, "Αφοι Σαρακάκη ΑΕΒΜΕ", που πίστεψε στο ταλέντο του νεαρού αναβάτη και συνέβαλε τα μέγιστα για να πραγματοποιηθεί αυτή η προσπάθεια. Το California Superbike School όπου φοιτά ο Δημήτρης αποδεικνύεται πραγματικό σχολείο, καθώς συμβάλλει σε σημαντικές επιτυχίες. Την πρώτη του χρονιά σε πίστες του παγκοσμίου, ο Δημήτρης καταφέρνει να τερματίσει και στους οκτώ αγώνες του θεσμού, 28ος στην κατάταξη ανάμεσα σε 46 αγωνιζόμενους. Μια εξαιρετική παρθενική επίδοση που τον οδηγεί στην συμμετοχή για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά όπου βγαίνει 18ος ανάμεσα σε 44 αγωνιζόμενους μαζεύοντας βαθμούς στους εφτά από τους οκτώ αγώνες, όντας πιο έμπειρος στον θεσμό κι έχοντας περισσότερους συνομήλικους αναβάτες, όπως λέει κι ο ίδιος. Την ίδια χρονιά δεν ξεχνά και τις υποχρεώσεις του στα ελληνικά δρώμενα, όπου συμμετέχει και αναδεικνύεται για δεύτερη φορά κυπελλούχος στα MiniGP. Εκείνη η σεζόν ήταν από τις πιο γεμάτες για τον 16χρονο Καρακώστα, ο οποίος συμμετέχει παράλληλα και σε δύο αγώνες του πανελληνίου πρωταθλήματος στην κατηγορία Supersport 600, ανεβαίνοντας και τις δύο φορές στο βάθρο (2ος και 3ος), ενώ σημείωσε και ταχύτερο γύρο αγώνα. Αν μη τι άλλο, αυτό το προοίμιο ήταν αρκετό για να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του. Παράλληλα συμμετέχει και στο βαλκανικό πρωτάθλημα στην κατηγορία Supersport, όπου παίρνει κι εκεί μια εμφατική νίκη.
Φτάνουμε έτσι στις δύο τελευταίες χρονιές (2017-2018), όπου ο Δημήτρης Καρακώστας εδραιώνεται ως ένας εκ των πρωταγωνιστών του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας. Συμμετέχει στην κατηγορία Supersport 600 με την ίδια μοτοσυκλέτα που έτρεχε ο πατέρας του πριν από οκτώ (!) χρόνια, ένα CBR600RR και καταφέρνει και τις δύο χρονιές να ανέβει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Η υποστήριξη του πατέρα του, που έχει τον ρόλο του team manager και του αρχιμηχανικού, είναι πολύτιμη. Ο Γιώργος Καρακώστας συγκεντρώνει στο πρόσωπό του πολλαπλούς ρόλους, με κυρίαρχο φυσικά, αυτόν του πατέρα, ενώ καταφέρνει να ανταποκρίνεται σε όλους με επιτυχία. Η εμπειρία του Γιώργου από τους αγώνες, είναι το καλύτερο εφόδιο για τον γιο του Δημήτρη, ο οποίος αναγνωρίζει την τεράστια προσφορά του πατέρα του. Παρ' όλα αυτά, δεν αποκλείει την περίπτωση να συνεργαστεί στο μέλλον με κάποια ομάδα όπου δεν θα υπάρχει τέτοιος οικογενειακός δεσμός.


Το 2017 πήρε εκκίνηση σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος και κατέκτησε την δεύτερη θέση χάρη στις δύο νίκες που σημείωσε εκείνη την χρονιά. Μάλιστα, ο τίτλος κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα όπου ο Καρακώστας είχε μια πτώση, ενώ στον αγώνα της προηγούμενης μέρας είχε μια επαφή με συναθλητή του, ο οποίος πήρε τελικά και τον τίτλο. "Πολλοί λένε ότι έχασα το πρωτάθλημα λόγω απειρίας, εκείνη την χρονιά", μας λέει ο Δημήτρης. "Το θέμα όμως είναι πως δεν είναι αυτή η αιτία. Στα Μέγαρα σίγουρα η επαφή με τον συναθλητή μου ήταν δυνατή στιγμή, αλλά δεν με επηρέασε ιδιαίτερα. Την επόμενη μέρα δεν ήταν απλώς θέμα έλλειψης εμπειρίας η πτώση μου. Ο τροχός μου έπεσε μέσα σε… λακκούβα της πίστας ενώ ήμουν υπό κλίση και έχασα το μπροστινό ακαριαία. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι' αυτό." Φέτος, όπως ίσως θα γνωρίζετε ήδη όσοι ενημερώνεστε από το motomag.gr, ο Δημήτρης πάλεψε δυνατά και φέτος για το πρωτάθλημα, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε κι έμεινε στη δεύτερη θέση. Όπως εξηγεί ο ίδιος, "το πρωτάθλημα είχε χαθεί από την εγκατάλειψή μου στην Τρίπολη εξαιτίας μηχανολογικού προβλήματος στον κινητήρα. Ο αγώνας ήταν μετά την συμμετοχή μου στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα και ο κινητήρας ήταν ήδη καταπονημένος από εκεί."
Για την επόμενη σεζόν, στόχος δεν είναι –φυσικά- κάτι άλλο πέρα από το πρωτάθλημα. Η μοτοσυκλέτα με την οποία θα αγωνιστεί είναι ένα Honda CBR600RR του 2018, την οποία έχει φέρει ειδικά για την ομάδα στην Ελλάδα η ελληνική αντιπροσωπεία της Honda, για την οποία μέχρι στιγμής έχει έρθει μια εξάτμιση της Arrow που κατάφερε να εξασφαλίσει ο Παπασταύρου (με τον οποίο προπονούνται και μαζί), ειδικά σχεδιασμένη για τις μοτοσυκλέτες που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.
Παράλληλα, ο Δημήτρης δουλεύει στην επιχείρηση του πατέρα του ως μηχανικός στο εξουσιοδοτημένο συνεργείο Honda, αφού εν μέσω πρωταθλημάτων, κυπέλλων, διεθνών αγώνων και της φυσιολογικής ζωής που μπορεί να έχει ένα νέο παιδί της ηλικίας του, κατάφερε να αποφοιτήσει από το σχολείο και στη συνέχεια να πάρει δίπλωμα μηχανικού από την σχολή στην οποία φοίτησε. Ο υπόλοιπος χρόνος αφιερώνεται στην προπόνηση, η οποία περιλαμβάνει ποδήλατο στο βουνό αλλά και στην άσφαλτο, τρέξιμο, γυμναστήριο και δύο φορές την εβδομάδα οδήγηση motocross. Πρόσφατα μάλιστα ξεκίνησε να προπονείται και στο flat track, επιβεβαιώνοντας ότι το χώμα είναι το καλύτερο σχολείο για την άσφαλτο. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της προετοιμασίας θα το δούμε στην αγωνιστική σεζόν της νέας χρονιάς, αν και το σίγουρο είναι πως το όνομα του Δημήτρη Καρακώστα θα βρίσκεται ξανά σε έναν ρόλο πρωταγωνιστικό.

Η καριέρα του σε αριθμούς

2013: 2ος στο MiniGP Cup

2014: Κυπελλούχος στο MiniGP Cup

2015: 28ος στο European Junior Cup

2016: 18ος στο European Junior Cup / Κυπελλούχος στο MiniGP Cup / 2η και 3η θέση σε αγώνες του Π.Π. Ταχύτητας / Νίκη σε αγώνα του Βαλκανικού Πρωταθλήματος

2017: 2ος στο Π.Π. Ταχύτητας κατηγορία Supersport 600 / 4ος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα

2018: 2ος στο Π.Π. Ταχύτητας κατηγορία Supersport 600

 

Οι χορηγοί του Δημήτρη Καρακώστα

Καρακώστας Honda
Αφοί Σαρακάκη ΑΕΒΜΕ
Intramoto – Pirelli
Τζωρτζόπουλος Moto Fashion
Moto Monkey
Extra Products Tasoulis
Castrol
Georgopoulos Ermax
Rise Customs
Papastavrou Shops