Π.Π. Ταχύτητας 2ος Αγώνας Σέρρες 8 Ιουνίου Αποτελέσματα

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/6/2019

Με τον υδράργυρο στα θερμόμετρα να δείχνει πάνω από 25 βαθμούς, ήδη από νωρίς το πρωί του Σαββάτου, ο δεύτερος κατά σειρά αγώνας του Π.Π. Ταχύτητας στο αυτοκινητοδρόμιο των Σερρών υποσχόταν να είναι… καυτός. Θυμίζουμε πως πρόκειται για διπλό αγώνα, οπότε οι αναβάτες όλων των κατηγοριών θα πρέπει να κρατήσουν δυνάμεις και για την Κυριακή. Κι αν αυτό είναι δύσκολο για όσους τρέχουν σε μία κατηγορία, φανταστείτε πόσο δυσκολεύουν τα πράγματα για όσους συμμετέχουν σε δύο κατηγορίες.

Μιλάμε φυσικά για τους Γιάννη Περιστερά, Χρήστο Παπανικολάου και Θωμά Σκούρτα, που συμμετέχουν στις κατηγορίες Νέων και Racing/ SS 300, όπου με τα γυρολόγιά τους κέρδιζες εύκολα πρωτάθλημα στα Supersport 600 πριν μερικά χρόνια!!!!!

Για άλλη μια φορά οι άδειες κερκίδες ήταν το μόνο αρνητικό, στην κατά τα άλλα άψογη διοργάνωση και φιλοξενία των Σερρέων. Ποτέ μας δεν καταλάβαμε γιατί η ευρύτερη τοπική κοινωνία δεν έδειξε ενδιαφέρον για τους αγώνες ταχύτητας, με αυτή την πανέμορφη πίστα στα πόδια τους, όταν έχει τόσο μεγάλη παράδοση και συμμετοχή στους χωμάτινους αγώνες κάθε μορφής. Εν πάση περιπτώσει, όσοι επέλεξαν να πιουν τον πρωινό καφέ τους στις καρέκλες των δύο καφετεριών της πίστας, βγήκαν κερδισμένοι από τις προσπάθειες των αναβατών σε όλες τις κατηγορίες.

ΝΕΟΙ

Η αγωνιστική δράση ξεκίνησε χωρίς προβλήματα ή καθυστερήσεις στις 10:30 με την κατηγορία των Νέων, όπου ο μικρότερος σε ηλικία και… σωματικό μέγεθος αναβάτης του ελληνικού πρωταθλήματος Γιάννης Περιστεράς, ξεκινούσε από την πρώτη θέση του grid, έχοντας κάνει με το Yamaha R3 της Tsokos Racing, έναν εξωφρενικό χρόνο την Παρασκευή στα χρονομετρημένα, για τα δεδομένα των μοτοσυκλετών αυτής της κατηγορίας. Αντίστοιχου επιπέδου εξωφρενικός ήταν και ο χρόνος του Παπανικολάου στη δεύτερη θέση με Kawasaki Ninja 400, κάτι που μας υποσχόταν να δούμε μια οριακή μάχη μεταξύ τους.

Μαζί τους στο grid οι δύο ΚΤΜ 390 RC της Skourtas Racing με τον Θωμά Σκούρτα και τον Γιώργο Μπαξίσογλου να έχουν σαφώς πιο αργές μοτοσυκλέτες και με γυρολόγιο που δεν απειλούσε τους δύο πρώτους. Πράγματι, από τον πρώτο γύρο μετά την εκκίνηση του αγώνα, ο Περιστεράς με τον Παπανικολάου έκαναν αμέσως διαφορά ασφαλείας από τους υπόλοιπους αναβάτες και συνέχιζαν να την μεγαλώνουν έως το τέλος του αγώνα. Όμως η μάχη που περιμέναμε να δούμε μεταξύ Περιστερά και Παπανικολάου, δεν συνέβη ποτέ.

Ο Περιστεράς οδήγησε σαν επαγγελματίας, με ένα αξιοθαύμαστα σταθερό γυρολόγιο, κάτι που δεν είναι αυτονόητο για αυτή την ηλικία και αυτές τις μοτοσυκλέτες, όπου το παραμικρό λάθος κοστίζει. Έτσι είδε πρώτος την καρό σημαία, έχοντας καθ΄όλη τη διάρκεια του αγώνα μια διαφορά ασφαλείας από τον Παπανικολάου. Κλειδί γι΄αυτό ήταν η δυνατότητα του Περιστερά να επιτύχει τον ταχύτερο δυνατό χρόνο από τον πρώτο γύρο, κάτι έπαιξε ρόλο και στις υπόλοιπες κατηγορίες.

OPEN

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις και γνώμες σχετικά με τους λόγους ύπαρξης της κατηγορίας OPEN, καθώς κάποιοι θέλουν να την κρατήσουν σε καθαρά “ερασιτεχνικό” επίπεδο και κάποιοι άλλοι θέλουν να γίνει προθάλαμος για τις κατηγορίες των Supersport και Superbike. Όσα έγιναν στον αγώνα του Σαββάτου στις Σέρρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιχείρημα και για τις δύο διαφορετικές απόψεις. Από την μια μεριά είχαμε τον νεαρό Στέφανο Δέσκα να κάνει ταχύτερο χρόνο στο 1:23.2 και να παίρνει μια άνετη νίκη από τους Εμμανουήλ Σεΐτη (2^ος) και Κώστα Ιγνατίδη (3^ος ) που έκαναν χρόνους στο 1:24, δείχνοντας πως είναι πανέτοιμοι να μπουν στα supersport 600 και από την άλλη είχαμε μεγαλύτερους σε ηλικία αναβάτες να γυρίζουν το 1:26 με 1:30.

SS300/Racing

Αυτή η “διπλή” κατηγορία είναι ένα πραγματικό mix-grill, τόσο σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες των μοτοσυκλετών, όσο και σε ό,τι αφορά την ηλικία και την εμπειρία των αναβατών. Κάτι που κάνει εξαιρετικά δύσκολη την παρακολούθηση των δρώμενων μετά την πτώση της καρό σημαίας. Κυρίως όμως κάνει δύσκολη την διαδικασία των συμπερασμάτων. Στην pole position είχαμε τον Λέανδρο Ντούσκα με την δίχρονη αγωνιστική Yamaha των 250 κυβικών. Δίπλα του στην εκκίνηση ήταν τα δύο απίθανα πιτσιρίκια, Περιστεράς και Παπανικολάου με μονοκύλινδρες τετράχρονες μοτοσυκλέτες της Moto3, που ακόμα δεν είχαν προλάβει να ξεϊδρώσουν από τον αγώνα των ΝΕΩΝ.

Τα φώτα έσβησαν και παρά την κακή εκκίνηση που έκανε ο Περιστεράς (πρώτη φορά οδηγούσε σε αγώνα αυτή τη μοτοσυκλέτα) κατάφερε να βρεθεί μπροστά απ΄όλους φτάνοντας στην Κ5. Ακολούθησαν τέσσερεις γύροι με τον Περιστερά να περνάει πρώτος από τη γραμμή του, έχοντας πολύ κοντά πίσω του τον Ντούσκα και λίγο πιο πίσω τον Παπανικολάου. Η διαφορά των σχεδόν 50 ίππων που χώριζαν τις δύο μοτοσυκλέτες όμως δεν άργησε να φανεί στο τέλος της ευθείας και ο Ντούσκας βρέθηκε μπροστά. Η προσπάθεια του Περιστερά να ροκανίσει στις στροφές τον χρόνο που έχανε στη μεγάλη ευθεία, προκάλεσε μερικά λάθη στις αλλαγές ταχυτήτων, δείγμα του ελάχιστου χρόνου που είχε την Παρασκευή για να εξοικειωθεί με αυτή τη μοτοσυκλέτα.

Καθώς σε αυτή την κατηγορία το παραμικρό λάθος κοστίζει ακριβά σε χρόνο, η αντεπίθεση του Περιστερά στον ταχύτατο και αλάνθαστο Ντούσκα ήταν ανέφικτη. Έτσι στο πέσιμο της καρό σημαίας πρώτος πέρασε τη γραμμή του τερματισμού ο Ντούσκας, με δεύτερο τον Περιστερά και τρίτο τον Παπανικολάου. Στην ενσωματωμένη αγωνιστικά, αλλά ξεχωριστή βαθμολογικά κατηγορία των SS300, o Θωμάς Σκούρτας επικράτησε του δεύτερου Γιώργου Γερακιανάκης, με τρίτο πίσω τους τον Γιώργο Μπεξισόγλου.

Supersport

Αυτός ήταν ο καλύτερος και θεαματικότερος αγώνας της ημέρας. Όχι φυσικά χάρη στον Δημήτρη Καρακώστα που από εκκίνηση (!!!!) έκανε 1:24.7 και μέχρι να συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος είχε κάνει διαφορά πάνω από ένα δευτερόλεπτό από τους όλους.

Το θέαμα το πρόσφερε ο Σταύρος Τριντής με τον Mihal Florov που τίναξαν του καρδιακούς παλμούς των θεατών στα ύψη. Ο νεαρός Βούλγαρος αναβάτης είχε απίστευτη ταχύτητα εισόδου στις στροφές με την Yamaha R6 του, όμως ο Τριντής είναι πρωταθλητής, τόσο στο μυαλό όσο και στο σώμα. Βέβαια η μάχη “εμπειρία εναντίον του πάθους” άργησε να ξεκινήσει, καθώς ο Αλέξης Παπαγεωργίου είχε κάνει μια καταπληκτική εκκίνηση και κρατούσε την δεύτερη θέση στους πρώτους γύρους.

Όμως η διαρκείς επιθέσεις του Florov (4^ος εκείνη τη στιγμή) στον Τριντή, έδωσε το σύνθημα για να περάσουν και οι δύο στην ίδια στροφή τον Παπαγεωργίου και ξεκινήσει μια διαρκείς εναλλαγή θέσεων. Το γεγονός πως οι περισσότερες προσπεράσεις μεταξύ Florov και Τριντή έγιναν μέσα στις στροφές, έδωσε το κάτι παραπάνω σε επίπεδο θεάματος και αγωνίας. Με το Δημήτρη Καρακώστα να έχει βάλει cruise control στο 1:21 και τον Παπαγεωργίου να χάνει έδαφος στην τέταρτη θέση, ο Florov και ο Τριντής είχαν πάνω τους όλα τα μάτια μέχρι τον τελευταίο γύρο.

Τελικά ο Τριντής, με την σταθερότητα και την ψυχραιμία που τον χαρακτηρίζει, φρόντισε να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση στον τελευταίο γύρο και να πάρει άξια τη δεύτερη θέση, αφήνοντας τρίτο τον επιθετικό Florov.

Superbike

Στα Superbike το θέμα της ημέρας ήταν ο αποκλεισμός του Φώτη Τσαλίκη μετά τον αγώνα του Σαββάτου καθώς είχε κάνει προπόνηση στην πίστα των Σερρών εντός του δεκαήμερου απαγόρευσης. Όμως με αίτηση του ιδίου και τη σύμφωνη γνώμη των υπόλοιπων αναβατών θα συμμετέχει κανονικά στον αγώνα της Κυριακής(!!!;;). Κι ο λόγος που κυριάρχησε αυτό το θέμα, ήταν φυσικά η απουσία κάποιου άλλου αγωνιστικού δράματος εντός πίστας κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η προσπάθεια του Σάκη Συνιώρη από την δεύτερη θέση της εκκίνησης να χαλάσει τα σχέδια του Σωτήρη Μπεγνή που ξεκινούσε από την pole position δεν ολοκληρώθηκε.

Ο Συνιώρης πέρασε μπροστά από τον πρώτο γύρο και οδήγησε τον αγώνα στους πρώτους γύρους με τον Μπεγνή ακριβώς πίσω του. Έχοντας σαφώς καλύτερο ρυθμό από τους υπόλοιπους, το δίδυμο απομακρύνθηκε. Το ίδιο έκανε και ο Μιχάλης Κουτσουμπός που είχε χάσει προσωρινά την τρίτη θέση από την οποία εκκίνησε, όμως έως τη μέση του αγώνα πήρε πίσω τη θέση του και μάλιστα αυτονομήθηκε, τερματίζοντας ανενόχλητος τρίτος. Εκεί κάπου στην μέση του αγώνα, ο Μπεγνής πέρασε εμπρός και πιέζοντας όσο μπορούσε έκανε μια μικρή διαφορά ασφαλείας από τον Συνιώρη. Όμως φαίνεται πως η ζέστη άρχισε να γίνεται μέρος του παιχνιδιού για τα ελαστικά και ένα γλίστρημα του Μπεγνή στην έξοδο από το S, έφερε ξανά κοντά του τον Συνιώρη.

Ο αγώνας άρχισε πάλι να αποκτά ενδιαφέρον, με τον Συνιώρη να ροκανίσει την απόσταση μεταξύ της Κ5 και της Κ10 και τον Μπεγνή να απλώνει καλύτερα τη δύναμη της Yamaha R1 από την έξοδο της τελευταίας στροφής έως τα φρένα της Κ1. Όμως η πτώση του επιπέδου πρόσφυσης των ελαστικών λόγω της ζέστης στους τελευταίους γύρους, εξαφάνισε το μικρό πλεονέκτημα του Συνιώρη στις στροφές, οπότε ο Μπεγνής άρχισε να απομακρύνεται ξανά. Αυτό βέβαια δεν μειώνει σε τίποτα τη σοφή διαχείριση του αγώνα από τον Μπεγνή, ο οποίος μάλιστα ήταν ο ταχύτερος όλων κάνοντας 1:19.8, όταν ο ταχύτερος γύρος του Συνιώρη ήταν 1:20.4 και του Κουτσουμπού ήταν 1:21.6.

Τέταρτος τερμάτισε ο Λευτέρης Πίππος, που συνεχίζει να βασανίζεται με τη μοτοσυκλέτα του, μετά την πτώση που είχε στον πρώτο βαλκανικό αγώνα εδώ στις Σέρρες.

Ακολυθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό στο Photogallery

https://bit.ly/MOTO_674

Ελληνική Ταχύτητα

Πανελλήνιο Πρωτ. Ταχύτητας 6ος αγώνας Μέγαρα

Το μεγάλο φινάλε

Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/10/2019

Όπως και χθες, έτσι και σήμερα, οι θεατές που ξύπνησαν νωρίς και ήρθαν στην πίστα για να δουν την κατηγορία των Νέων ήταν οι κερδισμένοι της ημέρας. Ο Θωμάς Σκούρτας και ο Γιώργος Γερακιανάκης χάρισαν ποιοτικό θέαμα και έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη αξία στα πρωταθλήματα που κέρδισαν, αφού πλέον ο Θωμάς Σκούρτας είναι πρωταθλητής Νέων για το 2019 και ο Γιώργος Γερακιανάκης είναι πρωταθλητής στην κατηγορία SS300. Ουσιαστικά τον τίτλο τον είχαν ήδη στο τσεπάκι τους από εχθές, αφού το μόνο που χρειαζόντουσαν βαθμολογικά (λόγω των ελάχιστων συμμετοχών…) ήταν απλώς να μπουν στην πίστα σήμερα και να γυρνάνε γύρο-γύρο. Όμως έκαναν ακριβώς το αντίθετο και οδήγησαν για άλλη μια φορά με εντυπωσιακή αγωνιστική ωριμότητα. Έτσι ο Θωμάς Σκούρτας, όχι μόνο δεν έκατσε πίσω από τον Γερακιανάκη για να πάρει ξεκούραστα τον τίτλο, αλλά με επιμονή και υπομονή έως τον τελευταίο γύρο, προσπέρασε στην τελευταία στροφή και πήρε την καρό σημαία, αντί να περιμένει να του την δώσουν εκ του ασφαλούς.

Χίλια μπράβο σε αυτά τα δύο παιδιά, που ευχόμαστε να ανέβουν αμέσως στην κατηγορία Supersport (την μοναδική διεθνή κατηγορία που έχει το ελληνικό πρωτάθλημα!) η οποία φέτος βρέθηκε στην απόλυτη παρακμή της, έχοντας σε αυτόν το τελευταίο αγώνα μόλις έξι αγωνιζόμενους στην εκκίνηση, που τελικά έγιναν πέντε λόγω της πτώσης του Βασίλη Ευθυμίου αμέσως μόλις έσβησαν τα φώτα. Κανονικά θα ήταν μόλις τέσσερεις, αλλά χάρη στον ηρωισμό (ή την τρέλα…) του Γιάννη Τζορτζόπουλου να τρέξει με τρία σπασμένα δάκτυλα, περίσσεψε μόνο ένα μετάλλιο στην απονομή. Η κατηγορία αυτή είναι η πιο σημαντική και ευελπιστούμε πως ΑΜΟΤΟΕ, ΣΟΑΜ, Αντιπροσωπείες και χορηγοί (όσοι από αυτούς απέμειναν) και αν όλα πάνε καλά μαζί με την Iron Team, θα δώσουν όλο το βάρος τους εδώ τα επόμενα χρόνια. Σε όλες τις μορφές μηχανοκίνητου αθλητισμού, οι μεταβατικές κατηγορίες Junior είναι το αγωνιστικό σταυροδρόμι κάθε εθνικού πρωταθλήματος.

Γυρίζοντας πίσω στα αγωνιστικά δρώμενα, η κατηγορία OPEN που ακολούθησε μετά τους Νέους, έμοιαζε σαν να ήταν συνέχεια του χθεσινού αγώνα, με τον Κυπελλούχο του 2019 Στέφανο Δέσκα να οδηγεί ανενόχλητος τον αγώνα, τον Αντρέα Παπαντριανταφύλλου σε σταθερή απόσταση πίσω του και τον Νίκο Γεωργόπουλο με το CBR 600 RR να προσπαθεί να προσπεράσει στις στροφές τον Μάρκο Αγγελόπουλο με το CBR 1000 RR που εξαφανιζόταν στις ευθείες. Τελικά ο Γεωργόπουλος τα κατάφερε στα φρένα της Κ1 και έτσι ανέβηκε για δεύτερη ημέρα στην σειρά, στο τρίτο σκαλί του βάθρου.

Στην μικτή κατηγορία Racing-SS300 ο αγώνας δεν είχε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς ο Λέανδρος Ντότσικας είχε πάρει εχθές το πρωτάθλημα στη Racing και δεν μπήκε στον κόπο να παλέψει για τη νίκη με τον Χρήστο Παπανικολάου που ήταν και ο νικητής σήμερα.

Περίπου το ίδιο έκανε και ο Θωμάς Σκούρτας στα SS 300, που έχοντας ήδη πάρει τον τίτλο στους Νέους και γνωρίζοντας πως ο Γερακιανάκης είναι αδύνατον να χάσει τον τίτλο, απέφυγε την μάχη. Έτσι ο Γερακιανάκης έκανε στην πραγματικότητα μια καλή προπόνηση για το Red Bull Cup που θα πάει μαζί με τον Γιάννη Περιστερά την επόμενη εβδομάδα και πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή SS300 για το 2019 χωρίς να ρισκάρει.

Κάπως έτσι ήρθε η ώρα των Supersport, όπου η εικόνα στη γραμμή της εκκίνησης ήταν αποκαρδιωτική. Στους λόγους που είπαμε ήδη στην αρχή του κειμένου, προσθέστε και την “βαθμολογική αδιαφορία” των αναβατών και το γλυκό έδεσε. Σήμερα ο Καρακώστας έβαλε από την αρχή το κεφάλι κάτω και προσπάθησε να αποφύγει την χθεσινή αφόρητη πίεση του Τριντή. Όμως ο Τριντής ήταν φανερά άκεφος, σε αντίθεση βέβαια με τον Άλεξ Παπαγεωργίου που είχε τα περισσότερα αγωνιστικά κέφια απ’ όλους. Έτσι το κυνηγητό μεταξύ Τριντή-Παπαγεωργίου και οι τρεις προσπεράσεις που αντάλλαξαν, επαρκούν για να πούμε ότι είδαμε αγώνα και όχι prive trackday μεταξύ φίλων και συγγενών.

Το ίδιο ακριβώς σενάριο είχαν στα χέρια τους και οι αναβάτες της κατηγορίας Superbike με τις μόλις οκτώ συμμετοχές. Για καλή μας τύχη όμως, ο Τσαλίκης την είδε… “Πίππος του Σαββάτου” και όπως έκανε ο Λευτέρης εχθές, έτσι κι ο Τσαλίκης σήμερα, ήπιε μαγικό ζωμό στην εκκίνηση και… εξαφανίστηκε! Στον δεύτερο γύρο είχε κάνει σχεδόν μισό δευτερόλεπτο διαφορά από τον Συνιώρη που τον ακολουθούσε. Ο Συνιώρης από την μεριά του παραλίγο να μην λάβει μέρος στον σημερινό αγώνα, διότι μετά τον τερματισμό εχθές, είχε αφόρητους πόνους από την εγχειρισμένη κλείδα του. Έτσι ήταν αναμενόμενο πως δεν θα μπορούσε να κρατήσει πίσω του για πολύ ώρα ακόμα τον Παπαγγέλου και τον Μπεγνή. Πράγματι, λίγους γύρους αργότερα ο Μπεγνής ήταν σε απόσταση βολής από τον Τσαλίκη και ο Παπαγγέλου έδειχνε πως είναι η μοναδική απειλή του Μπεγνή για την καρό σημαία σήμερα.

Ο Μπεγνής όμως δεν έχασε πολύ χρόνο πίσω από τον Τσαλίκη και προσπερνώντας τον στη σωστή χρονική στιγμή του αγώνα έγινε πάλι ο μαέστρος του ρυθμού. Ο Παπαγγέλου ροκάνιζε δεκατάκια από τον Μπεγνή και 8 γύρους πριν το τέλος είχε πλησιάσει “τόσο-όσο” θα έπρεπε για να έχει ελπίδες για την καρό σημαία. Όμως τότε άρχισαν τα ντουμπλαρίσματα, που όπως γίνεται πάντα μπορεί να σε βοηθήσουν ή να σου χαλάσουν τον αγώνα. Για τον Παπαγγέλου έγινε το δεύτερο σενάριο, αυξάνοντας πάλι μερικά μέτρα τη διαφορά του από τον Μπεγνή. Οι λιγοστοί γύροι που απέμεναν δεν επαρκούσαν για να μαζέψει τη νέα διαφορά και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, με τον Μπεγνή νικητή, τον Παπαγγέλου δεύτερο και τον Τσαλίκη τρίτο. Πίσω τους είχαμε μια κλασσική μάχη μεταξύ Πίππου και Συνιώρη, με τελικό νικητή τον Πίππο, που στους δύο τελευταίους γύρους εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την σωματική αδυναμία του Συνιώρη.

Με αυτόν τον τρόπο έπεσε η αυλαία του Πανελλήνιου πρωταθλήματος Ταχύτητας για το έτος 2019. Η αγωνιστική αυλαία, διότι όπως σας έχουμε πει, η ΑΜΟΤΟΕ και η Iron Team τώρα ξεκινούν τον δικό τους αγώνα, ώστε να σταματήσει η δικαιολογία: “Για Ελλάδα καλά είναι..”. Θα μας πείτε, αν είναι δυνατόν οι ίδιοι άνθρωποι να φέρουν αυτή τη φορά διαφορετικά αποτελέσματα. Ναι είναι δυνατόν, διότι το πρόβλημα δεν είναι οι άνθρωποι μόνο, αλλά η νοοτροπία και κυρίως η θέληση-ανάγκη επιβίωσης. Άμα σε κυνηγάει καρχαρίας θα κολυμπήσεις γρήγορα είτε το θέλεις, είτε όχι. Με 6 συμμετοχές στα supersport και 8 στα superbike, ο καρχαρίας ήδη μας έχει δαγκώσει το πόδι… Κι αν δεν υπήρχε η OPEN, οι κερκίδες θα ήταν εντελώς άδειες… Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο που καμία λέσχη δεν θέλει να αναλάβει αγώνες, διότι το εύκολο χρήμα του παράβολου συμμετοχής δεν υπάρχει πια. Οπότε, ανεξάρτητα από τα πρόσωπα, εύκολη και φτηνή λύση δεν υπάρχει. Περιμένουμε λοιπόν έως το τέλος Νοεμβρίου, να δούμε πως θα καταλήξει αυτή η προσπάθεια της Iron Team να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Και το φίδι δεν είναι άλλο από την ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ που θα έχει η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος για τους αγωνιζόμενους και τον εμπορικό κόσμο που θα βάλουν τον ιδρώτα, τα σπασμένα κόκκαλα και τα λεφτά τους στο επόμενο πρωτάθλημα.

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τον αγώνα, στο Gallery που συνοδεύει το άρθρο!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ