Πανελλήνιο Enduro 2019 – Σπερχειάδα: Ο τίτλος στο νήμα!

Ένταση, αγωνία και θέαμα!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/11/2019

Η Σπερχειάδα έχει μια παράδοση διοργάνωσης εξαιρετικών αγώνων και φέτος που φιλοξένησε τον διήμερο αγώνα που έριξε την αυλαία για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro, δεν ξέφυγε από τον κανόνα. Η χάραξη των ειδικών ήταν ιδιαίτερα έξυπνη θυμίζοντας αντίστοιχες του παγκοσμίου, τεχνική και με εύκολη πρόσβαση για το κοινό, το οποίο ήρθε με μεγάλες προσδοκίες αφού ο τίτλος για την Enduro GP (Γενική) θα ξεκαθάριζε σ' αυτόν τον τελευταίο αγώνα. Ο καιρός ήταν σύμμαχος όλο το Σαββατοκύριακο, αλλά λόγω της βροχής που είχε ρίξει τις προηγούμενες μέρες, το Σάββατο το τερέν ήταν πιο απαιτητικό με πιο γλιστερά κομμάτια, ενώ την Κυριακή ήταν ιδανική η κατάσταση του εδάφους.

Αφού λοιπόν οι τίτλοι είχαν ξεκαθαρίσει σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες (πλην της Enduro Junior), τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην μάχη μεταξύ των Κακολύρη και Ζώρα για το ποιος θα στεφθεί πρωταθλητής της Enduro GP, μιας και ουσιαστικά ο καθένας τους είχε εξασφαλίσει τον τίτλο στην κατηγορία που αγωνίζεται (Ε1 και Ε2 αντίστοιχα). Το Σάββατο ο Κακολύρης ξεκίνησε δυνατά από την αρχή και μέχρι τα μισά του αγώνα είχε φτιάξει μια μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο Ζώρα, την οποία και διατήρησε μέχρι το τέλος. Στην Ε2 ξεχώρισε και η απόδοση του Ζέρβα, ο οποίος εμφανίστηκε ανεβασμένος και θα μπορούσε κάλλιστα να διεκδικήσει και τη νίκη. Στην Ε3 ο Θεοδωρίδης πήρε την πρώτη νίκη της καριέρας του σε πανελλήνιο πρωτάθλημα, παρά την πτώση που είχε στην πρώτη ειδική και παρά το γεγονός ότι είχε να αντιμετωπίσει δυνατούς αναβάτες, όπως ο Τρίγκας και ο Σιαφαρίκας.

Την Κυριακή, τα χώματα ήταν σε ακόμη καλύτερη κατάσταση, κάτι που φάνηκε άλλωστε και με τους χρόνους που έπεσαν θεαματικά. Ο Ζώρας και ο Κακολύρης ξεκίνησαν πολύ δυνατά, με την βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους να είναι στον έναν βαθμό (μετά την επικράτηση του Κακολύρη το Σάββατο). Αυτό σήμαινε ότι αρκούσε ο ένας από τους δύο να τερματίσει μπροστά από τον άλλον για να στεφθεί πρωταθλητής της Enduro GP. Οι διαφορές στους χρόνους τους ήταν ελάχιστες μέχρι και δύο ειδικές πριν το τέλος, όπου ο Ζώρας εξαπέλυσε την επίθεσή του και πήρε τη νίκη κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, παίρνοντας ταυτόχρονα και τον τίτλο του πρωταθλητή.

Στην Ε3 νικητής ήταν ο Βασίλης Σιαφαρίκας, ενώ πρωταθλητής για την κατηγορία Junior αναδείχθηκε τελικά ο Καρίμαλης, σε έναν αγώνα που συνολικά άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις χάρη στον έντονο συναγωνισμό που αποτελεί και δείγμα του ανεβασμένου επιπέδου για το πανελλήνιο Enduro. Κι' αυτό δεν αφορά μόνο τους αναβάτες, αλλά και το επίπεδο των διοργανωτών, όπως φάνηκε κι από ένα τρομακτικό συμβάν με την πτώση του Παπαθεοδώρου, όπου υπήρξε άμεση αντίδραση και κινητοποίηση των υπευθύνων, με αίσια ευτυχώς έκβαση για την υγεία του αναβάτη. Προσδοκούμε λοιπόν για του χρόνου ακόμη περισσότερο θέαμα και βελτίωση, σε όλα τα επίπεδα συνολικά.

Αποτελέσματα Κυριακής

Εξέγερση στο Hard Enduro από τους παγκόσμιους γιατί το Hixpania ήταν πολύ δύσκολο!

Όταν οι παγκόσμιοι πρωταθλητές “φοβούνται”, τότε κάτι δεν πάει καλά
hixpania_hard_enduro
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

25/9/2025

Οι κορυφαίοι αναβάτες της διοργάνωσης σταμάτησαν τον αγώνα, διαμαρτυρόμενοι για την υπερβολική δυσκολία και τον κίνδυνο στις ειδικές διαδρομές

Ο τέταρτος γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Hard Enduro (FIM HEWC) στο Hixpania της Ισπανίας σημαδεύτηκε από μια άνευ προηγουμένου εξέλιξη, οι Billy Bolt και Mani Lettenbichler, ηγέτες του αγώνα και μαζί τους σχεδόν όλη η πρώτη δεκάδα, σταμάτησαν μετά από δύο ώρες αγώνα, λίγο πριν την τεχνικά ακραία κατάληξη της διαδρομής σε λατομείο, μπροστά σε πλήθος θεατών.

hixpania_hard_enduro

Ενώ εκείνοι επέλεξαν να μην ολοκληρώσουν το X-Loop, ο Graham Jarvis, ο αειθαλής 50χρονος θρύλος, έφτασε και πέρασε όλα τα σημεία ελέγχου και κέρδισε τον αγώνα. Πάντα διψασμένος για νίκες με το αγωνιστικό πνευμα που τον διακρίνει, απέδειξε πως η διαδρομή ήταν εφικτή. Όμως, το μήνυμα που έστειλαν οι υπόλοιποι πρωταθλητές ήταν σαφές, το Hard Enduro έχει φτάσει στα όριά του. Και η αψήφηση της συλλογικής κίνησης ήταν μια σαφής τοποθέτηση από τον βρετανό.

hixpania_hard_enduro

Ποιο είναι το ζήτημα;

Οι αναβάτες υποστηρίζουν ότι οι διαδρομές έχουν γίνει υπερβολικά δύσκολες, με επικίνδυνα περάσματα που θυμίζουν περισσότερο “σόου” για social media παρά αγώνα μοτοσυκλέτας. Ούτε καν τους επιτράπηκε να περπατήσουν και να μελετήσουν το κρίσιμο τμήμα πριν την εκκίνηση. Έτσι, επέλεξαν το Hixpania για να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους τους διοργανωτές.

Οι διοργανωτές, από την πλευρά τους, δήλωσαν απογοητευμένοι, εξηγώντας ότι οι αναβάτες δεν επικοινώνησαν επαρκώς και έγκαιρα τις ανησυχίες τους, οδηγώντας όλη την διοργάνωση με μήνες δουλειάς στην κατάρρευση μέσα σε λίγα λεπτά.

hixpania_hard_enduro

Πού είναι το όριο;

Οι μεγάλοι αγώνες όπως Erzbergrodeo και Romaniacs έχουν εδώ και χρόνια ανεβάσει την ένταση με εξωφρενικά δύσκολα τεχνικά κομμάτια. Όμως οι ίδιοι κορυφαίοι αναβάτες που έκρουσαν τον κώδωνα στο Hixpania συνεχίζουν να τρέχουν εκεί, παρότι συχνά μιλούν για τμήματα που τους “τρομάζουν”. Θα μπορούσαν να εκφράσουν αντίστοιχη διαμαρτυρία σε έναν χορηγούμενο από την Red Bull αγώνα, που αποτελεί κύριο χορηγό τους;

Πέρα από το ζήτημα πίεσης των χορηγών όμως, το ερώτημα παραμένει, χρειάζεται πραγματικά μια δοκιμασία να φτάνει σε σημείο παράνοιας για να είναι θεαματική;

hixpania_hard_enduro

Οι αγώνες δεν χρειάζεται να γίνουν… αδύνατοι

Όπως τονίζουν οι Bolt και Lettenbichler, αυτό που θέλει το κοινό είναι αγώνες μοτοσυκλέτας. Να νικά ο καλύτερος αναβάτης, όχι αυτός που θα καταφέρει να σπρώξει τη μοτοσυκλέτα του λίγα μέτρα παραπάνω σε έναν γκρεμό.

Η ιστορία δείχνει ότι ακόμη και σε πιο “λογικές” διαδρομές, οι ίδιοι κορυφαίοι βρίσκονται στο βάθρο. Αγώνες όπως Lagares, Hell’s Gate, TKO ή το ίδιο το Hixpania προηγούμενων ετών, απέδειξαν ότι η ένταση και η μάχη δεν υπολείπονται κάτι όταν το τερέν δεν είναι εξωφρενικά δύσκολο.

hixpania_hard_enduro

Ώρα να αναλάβει δράση η FIM

Μια λύση θα ήταν η FIM να εμπλακεί πιο ενεργά στο HEWC αποκτώντας έναν ρυθμιστικό ρόλο. Στο EnduroGP και στο SuperEnduro υπάρχει Διευθυντής Αγώνα και Επιθεωρητής Πίστας, θεσμοί που εξασφαλίζουν κανόνες, ισορροπία και επικοινωνία ανάμεσα σε αναβάτες, ομάδες και διοργανωτές.

Στο Hard Enduro, τέτοια καθοδήγηση απουσιάζει. Αν υπήρχε ένας pio “διαιτητικός” ρόλος με κύρος όπως στο EnduroGP, πιθανότατα το φιάσκο του Hixpania θα είχε αποφευχθεί.

Οι αναβάτες έκαναν τη θέση τους σαφή. Τώρα, η FIM πρέπει να πάρει το μήνυμα και να ενισχύσει τον θεσμό, για το καλό του αθλήματος και για την ασφάλεια όλων.

Γιατί το Hard Enduro οφείλει να είναι σκληρό, αλλά δεν χρειάζεται να είναι αυτοκαταστροφικό.