Ducati draXter αλλά και Scrambler Concept: Ντόρος για τα 90 χρόνια!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/1/2016

Στην έκθεση της Verona η Ducati παρουσίασε ένα νέο concept πάνω στο Diavel, φτιαγμένο για Dragster, με φρένα και αναρτήσεις την 1299 Panigale. Παράλληλα όμως το draXter έχει τελικό της Termignoni και ξερό συμπλέκτη, πέρα από την προσεγμένη εμφάνιση που παραπέμπει στα ενενήντα χρόνια της εταιρίας. Βέβαια εδώ χρειάζεται μία παρένθεση, καθώς τα αδέρφια Ducati δεν είχαν καμία σχέση το 1926 με τις μοτοσυκλέτες, τις οποίες άρχισαν να κατασκευάζουν μετά το τέλος του πολέμου, σε μια προσπάθεια να προσφέρουν ένα φτηνό μεταφορικό μέσο, για τους κατεστραμμένους από τον πόλεμο Ιταλούς. Έχουμε γράψει αναλυτικά την ενδιαφέρουσα ιστορία της εταιρίας παλιότερα, ωστόσο σαν εταιρία συνολικά, η Ducati μπορεί να γιορτάσει φέτος τα ενενήντα της χρόνια. Η παρουσία της στην έκθεση της Verona έχει αυτό ακριβώς το σκοπό.

 

Η έκθεση της Verona μπορεί να έχει διεθνή χαρακτήρα, αλλά δεν συγκεντρώνει τα βλέμματα εκτός από περιπτώσεις όπως της Ducati φέτος, που επιλέγει να δείξει concept μοντέλα με παγκόσμιο ενδιαφέρον. Εκτός από το draXter η Ducati έδειξε και τρία πολύ όμορφα concept Scrambler με κορυφαίο ίσως το Peace Sixty2: Εμπνευσμένο από τους αγώνες της δεκαετίας του ’60 το Peace έχει φαίρινγκ από plexiglass σχεδιασμένο από τον κ. Martini καθώς και μία στιλάτη σέλα, που το καθιστούν μοναδικό.

 

Το Revolution στοχεύει σε τελείως διαφορετικό κοινό. Το έχει σχεδιάσει η εταιρία Officine Mermaid, που είχε φτιάξει και το Scrambler Scratch. Ιδρυτής της εταιρίας είναι ο Dario Mastroianni, "ο Μαστρογιάννης" που με βάση το Μιλάνο, προσπαθεί να ακολουθεί την μόδα σε κάθε του δημιουργία. Το Revolution έχει καθαρά στυλιστικές επιλογές, αλλά μοναδικές και υπέροχα κατασκευασμένες.

Διαμετρικά αντίθετα από τα υπόλοιπα δύο scrambler, το Studio Dario Lopez  έφτιαξε το Scrambler Artika, που είναι μία μοντέρνα εκδοχή του Ducati Pantah Ice project που είδαμε στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Τότε υπήρχε το Ice Trophy που γινόταν μονάχα με Ducati Pantah τα οποία είχαν επίσης αυτό το έντονο χρώμα. Το Artika έχει καταφέρει να δώσει πολύ καλά το πνεύμα εκείνων των παγωμένων αγώνων με τα εξαιρετικά γραφικά και την προσεγμένη χρήση του αλουμινίου, όμως είναι τα ελαστικά με τα καρφιά εκείνα που το κάνουν να ξεχωρίζει έντονα!

 

Βασισμένα και τα τρία στην νεότερη προσθήκη της scrambler οικογένειας, το Sixty2, τα concept αυτά δίνουν έμπνευση και για τα μεγαλύτερα scrambler…  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Motul WSBK & MotoGP – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Παραμένει ως γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μέχρι και το 2031 τουλάχιστον
motomagMotul WSBK – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/5/2024

Τα Motul WSBK ανακοίνωσαν την ανανέωση του συμβολαίου με την θρυλική πίστα του Assen, η οποία θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του προγράμματος τουλάχιστον μέχρι και το 2031, ενώ αντίστοιχη επέκταση θα ισχύσει και στα MotoGP.

Μετά την ολοκλήρωση του ολλανδικού γύρου για το 2024, η πίστα TT του Assen και τα Motul WSBK, όπου έδωσαν το παρόν 56.734 θεατές κατά την διάρκεια του τριημέρου, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν την συνέχιση της συνεργασίας τους. Εξασφαλίζεται έτσι, ότι o “Καθεδρικός Ναός της Ταχύτητας”, ο οποίος μετρά ήδη πάνω από 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, θα συνεχίσει να γράφει την δική του ιστορία.

Η πίστα του Assen φιλοξενεί τα Motul WSBK από το 1992, με την μόνη χρονιά που δεν έλαβε χώρα αγώνας εκεί να είναι το 2020, που ο COVID είχε επιβάλει τους δικούς του κανόνες. Αποτελεί μάλιστα την έδρα μερικών εκ των αναβατών που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, όπως των Michale van der Mark και Jeffrey Buis, αλλά και ανερχόμενων ταλέντων όπως οι Loris Veneman και Glenn van Straalen. Ο τελευταίος μάλιστα, σημείωσε φέτος την πρώτη του νίκη στην κατηγορία WSSP.

Η ανανέωση αυτή, αφορά και τα MotoGP, για τα οποία η πίστα TT αποτελεί έναν κομβικό σταθμό στην ιστορία τους, από το 1949 όταν ο θεσμός ξεκίνησε την πορεία του, με μόνη χρονιά που τα εργοστασιακά πρωτότυπα δεν ταξίδεψαν μέχρι εκεί να είναι… καλά το μαντέψατε, το 2020. Αρχικά, οι αναβάτες των GP αγωνίζονταν στους δημόσιους δρόμους της ολλανδικής πόλης, στην ίδια χάραξη που χρησιμοποιούνταν ήδη από το 1926 για το Ολλανδικό TT. Το 1955 ήταν η χρονιά που η πίστα θα έπαιρνε εν μέρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, κρατώντας ένα τμήμα από τον δημόσιο δρόμο, δίνοντας όμως χώρο για πτώσεις.

Από τότε, πέρασαν τόνοι νερού από το αυλάκι, που το μετέτρεψαν σε ποτάμι. Όσες, όμως, αλλαγές και να έχουν γίνει στην πάροδο των χρόνων, ο “Καθεδρικός της Ταχύτητας” παραμένει ένας ιστορικός σταθμός για το Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων μοτοσυκλέτας, έχοντας γράψει τα δικά του ξεχωριστά κιτάπια, στις χρυσές σελίδες του αθλήματος.

Ετικέτες