Η επιστροφή της SWM, μέσω Varese και πρώην Husqvarna!

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

4/11/2014

Μετά την αγορά της Husqvarna από την KTM, μείναμε με την απορία: Τι θα γίνει το εργοστάσιο στο Varese, που η BMW ως προηγούμενος ιδιοκτήτης είχε εκσυγχρονίσει; Οι πληροφορίες μας έλεγαν πως όταν οι ΚΤΜάδες μπήκαν στο εργοστάσιο, τους κρέμασαν τα σαγόνια μέχρι το πάτωμα, αφού ήταν ό,τι πιο σύγχρονο και τελειότερο είχαν δει ποτέ. Mετά, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να σταματήσουν κάθε εργασία εκεί, χωρίς να ανακοινώσουν τι πρόκειται να το κάνουν. Προφανώς, έψαχναν για αγοραστή, και τώρα φαίνεται πως τον βρήκαν, έστω και εν μέρει. Εδώ όμως χρειάζεται ένα flach back στην SWM, την χωματερή ιταλική εταιρία που μπαίνει στην ιστορία μας με την επανεμφάνισή της.

Έσσε Ντόπεβιού Έμμε σημαίνει Speedy Working Motors, ένα μάλλον περίεργο όνομα. Στην Ελλάδα τα λέγαμε και Ζβούμ! Ιδρύθηκε στο Μιλάνο το 1971 από τους Piero Sironi και Fausto Vergani, και στην αρχή έβγαζε εντουράκια με κινητήρες Sachs. Αργότερα, πέρασε και στα trial, χρησιμοποιώντας δίχρονους κινητήρες Rotax με περιστροφικές βαλβίδες σε όλα της τα μοντέλα. Όσοι ήταν αρκετά τυχεροί να έχουν ένα Ζβουμ, διηγούνται πως τα μοτέρ ήταν ροπάτα και δυνατά και τα πλαίσια εξαιρετικά. Κρίμα που το 1984, βγάζοντας τα τελευταία της trial, η εταιρία ξεψύχησε. To όνομα της εταιρίας βρισκόταν στην κατοχή του Frederico Fregnan, του βενετσιάνου επιχειρηματία που είχε και την Fantic Motor.

Το κλείσιμο του εργοστασίου της Husqvarna στο Varese δημιούργησε ένα κενό, μια μαύρη τρύπα, κι ως γνωστόν οι μαύρες τρύπες προσελκύουν με την βαρύτητά τους ό,τι βρεθεί κοντά τους. Ένας άνθρωπος που ήταν "κοντά", ο μηχανολόγος Ampelio Macchi, που είχε εργαστεί στην Cagiva, την Morini, την Husqvarna και την Αprilia, είδε την ευκαιρία.

"Συναντήθηκα με τον πρόεδρο της Shineray, τον Daxing Gong, κατά την διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού στην Κίνα. Κι εκείνος έχει πάθος με τις off road μοτοσυκλέτες, ενώ οι νέοι ιδιοκτήτες της Husqvarna δεν είχαν ενδιαφέρον για τα μοντέλα που κατασκευάζονταν στο Varese, ούτε είχαν χρήση για το εργοστάσιο. Τους έκανα λοιπόν μια πρόταση για την αγορά των δικαιωμάτων της προηγούμενης γενιάς κινητήρων, 250, 310, 450, 510 και 630, και σ’ αυτούς προστέθηκε ένας νέος 250 που η Husqvarna είχε έτοιμο αλλά ο Pierer ποτέ δεν είχε δει, συν ένα πρωτότυπο 125 με κινητήρα Yamaha-Minarelli. Tους έκανα επίσης μια πρόταση για να νοικιάσουμε ένα μέρος του εργοστασίου, ώστε να μπορούμε να προσλάβουμε τους ανθρώπους που δούλευαν στο εργοστάσιο και έχουν όλη την τεχνογνωσία.

Τα κεφάλαια για αυτή την επιχείρηση προέρχονται όλα από την Κίνα, από την Shineray, που έχει και την πλειοψηφία των μετοχών. Ήταν μεγάλη πρόκληση και αρκετά δύσκολο να καταφέρουμε να φέρουμε αυτά τα χρήματα στην Ιταλία!

Το όνομα της SWM ήταν μια λογική επιλογή: Ήταν μια χωματερή εταιρία, πολύ επιτυχημένη και με καλή φήμη, ενώ δεν είχε στο ενεργητικό της αποτυχημένες προσπάθειες αναβίωσης. Και αποφασίσαμε να γίνεται η κατασκευή και η εξέλιξη των μοτοσυκλετών στην Ιταλία αντί για την Κίνα, καθώς στην Ιταλία υπάρχει όλη η τεχνογνωσία και μπορεί να διασφαλιστεί η ποιότητα. Στόχος είναι η εξαγωγή τεχνογνωσίας στην Κίνα, έτσι ώστε να επωφεληθεί πολλαπλά η Shineray, αλλιώς δεν υπήρχε λόγος να ξοδέψουν τα χρήματά τους.
Δεν έχουμε σκοπό να φτιάξουμε καθαρόαιμα για να κερδίζουν πρωταθλήματα, αλλά μοτοσυκλέτες αξιόπιστες και ευχάριστες για τους χομπίστες, αν και δεν θα είχαν πρόβλημα να συμμετάσχουν και σε αγώνες, ειδικά με τον νέο μας κινητήρα των 250 κυβικών... Τα 300 και 500 θα έχουν ελαφρά μειωμένη απόδοση σε σχέση με τα παλιότερα αντίστοιχα Husqvarna, και λάστιχα πιο on-off, όχι εντελώς αγωνιστικά. Μιλάμε για μόνο 2-3 ίππους λιγότερους, από ελαφρά χαμηλότερη συμπίεση, που θα αυξήσει σημαντικά την αξιοπιστία. Ά, θα έχουν και εξαιρετική τιμή, κάπου ανάμεσα από 5.500 και 6.000 ευρώ!
Στην γκάμα μας θα υπάρχουν και ρετρό μοτοσυκλέτες, με αερόψυκτο κινητήρα 400 και 440 κυβικών, σχεδιασμένες από τον Raffaele Zaccagnini, όπως και οι υπόλοιπες."

Τα μοντέλα της SWM

     SWM Grand Milano 440 Special
     SWM Grand Milano 440
     SWM Gran Turismo 440
     SWM RS 300 R
     SWM RS 500 R
     SWM SM 450 R
     SWM Silver Vase 440
     SWM Superdual 650

Tα αερόψυκτα 440 χρησιμοποιούν έναν κινητήρα που μοιάζει αντίγραφο του XR400R της Honda, ενώ τα 300, 450 και 500 τους κινητήρες των Husqvarna 310, 450 και 510 πριν το 2010, ενώ το 650 είναι το γνωστό μας TE630. Όπως φαίνεται χρησιμοποιούν και τα πλαίσιά τους, κάτι που μόνο καλό είναι.

https://bit.ly/MOTO_669

Race News

Επικαιρότητα

MotoGP: Φτάνει τους 1000 αγώνες στην Αυστρία

Ένα ταξίδι 76 χρόνων με ήρωες, θρύλους και αξέχαστες στιγμές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/8/2025

Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών

Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.

Από την αρχή…

Ο πρώτος αγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.

Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότερος νικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.

Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.

Από τα 200 στα 400 Grand Prix

Ο 200ός αγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτη φορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταία νίκη μονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτη νίκη δίχρονου κινητήρα.

Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300ό αγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδρο δίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.

Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταία νίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονη μηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.

Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400ό αγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.

Η σύγχρονη εποχή

Η μισή χιλιάδα αγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.

Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτη νίκη Ducati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).

Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτος νυχτερινός αγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότερος νικητής όλων των εποχών.

Από το 800 στο 1000

O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800ό αγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτος Βρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικός Πορτογάλος με νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτο γαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτη νίκη Aprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).

Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.

Και τώρα… το μέλλον

Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.