Ανακοίνωσε Vinales επίσημα η Yamaha

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

19/5/2016

Ένα από τα χειρότερα κρατημένα μυστικά, όπως έχουμε γράψει κι εμείς πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν, ήταν η μετακίνηση του Maverick Vinales από την Suzuki στη Yamaha, η οποία ανακοινώθηκε πλέον και επίσημα από την Yamaha Racing. Ο νεαρός Ισπανός που έχει καταπλήξει τους πάντες με την φετινή απόδοση πάνω στη σέλα του Suzuki GSX-RR, θα αγωνίζεται ως team mate του Valentino Rossi –ο οποίος ανανέωσε τον Μάρτιο το συμβόλαιό του για άλλα δύο χρόνια- μέχρι και το 2018. Ο Vinales βρίσκεται αυτή την στιγμή στην πέμπτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, ενώ έκανε το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2011 στην κατηγορία των 125cc. Το 2013 πήρε τον τίτλο στην Moto3 και αναδείχθηκε τρεις φορές "rookie of the year" το 2011 (125cc), το 2014 (Moto2) και το 2015 (MotoGP).
Η αλήθεια είναι ότι η Suzuki κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για να διατηρήσει στην ομάδα της τον Vinales, αλλά στο τέλος η ομάδα της Movistar Yamaha ήταν αυτή που τον κέρδισε με δέλεαρ μια θέση στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Μ1 και συγκατοίκηση με τον εννέα φορές παγκόσμιο πρωταθλητή, Rossi. Ο 21 ετών Ισπανός μάλιστα, πήρε το παρθενικό βάθρο στα MotoGP, τόσο για τον ίδιο όσο και για την Suzuki, στον  αγώνα του Le Mans επιβεβαιώνοντας την διαρκώς ανοδική του πορεία από την ημέρα που προστέθηκε στο grid των MotoGP. Στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν στο Phillip Island είχε τον πρώτο χρόνο, ενώ μετά τις κατατακτήριες δοκιμές βρέθηκε στην πρώτη σειρά εκκίνησης στον αγώνα του Κατάρ. Και μπορεί η Yamaha να δηλώνει ότι τ δεν υπάρχει κανείς αντικαταστάτης που θα μπορούσε να φέρει άμεσα τα αποτελέσματα του Lorenzo, αλλά ο Vinales αν μη τι άλλο είναι μια ελπιδοφόρα επιλογή για το κοντινό μέλλον.
Μια μεγάλη πρόκληση για τον νεαρό Ισπανό είναι και το αν θα καταφέρει να ανακηρυχθεί ο πρώτος διαφορετικός νικητής στα MotoGP (τίτλο που κατέχει ο Marquez από το 2013 καθώς εκτός από τους Rossi, Pedrosa, Lorenzo, Stoner και Marquez δεν έχει ανέβει κανείς άλλος στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, πέρα από τον Ben Spies στην μοναδική του νίκη στο Assen το 2011) πάνω στη σέλα του Suzuki ή αν θα περιμένει την Yamaha εποχή του για να το κάνει.
Η κίνηση της Suzuki που αναμένεται για τον αντικαταστάτη του Vinales, είναι η "στρατολόγηση" του Andrea Iannone, ο οποίος στο τέλος της σεζόν μένει ελεύθερος από την Ducati, καθώς ο Dovizioso υπέγραψε ήδη ως team mate του Lorenzo για τα επόμενα δύο χρόνια.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”