MotoGP: Σκέψεις Ducati για Vinales το 2021!

Άρχισε η μεταγραφολογία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/12/2019

Ο Maverick Vinales μεταπήδησε από την ομάδα της Suzuki στην Yamaha το 2017 και το ξεκίνημά του ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό: Στους πέντε πρώτους αγώνες εκείνης της χρονιάς είχε τρεις νίκες! Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν τόσο λαμπρή, καθώς η απόδοσή του είχε διακυμάνσεις, ενώ φέτος παρά το γεγονός ότι ήταν ο κορυφαίος αναβάτης της Yamaha για το 2019, υποσκιάστηκε από τα κατορθώματα του δορυφορικού αναβάτη Fabio Quartararo. Από την άλλη, πέρα από τις επιδόσεις, εκτός πίστας σε επίπεδο δημοφιλίας και marketing, απέχει πολύ από τον team mate του, Valentino Rossi.

Το γεγονός ότι για το 2020 ο Quartararo αναβαθμίστηκε έχοντας στην διάθεσή του μια πλήρως εργοστασιακή Μ1, πυροδότησε έντονες συζητήσεις σχετικά με το ότι προετοιμάζεται το έδαφος για να γίνει ο Γάλλος το 2021 ένας πλήρως εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha, είτε στην θέση του Vinales είτε του Rossi. Αυτό έρχεται να "δέσει" και με την έντονη φημολογία που έχει ξεσπάσει για το ότι ο Vinales βρίσκεται στο στόχαστρο της Ducati, η οποία θα παλέψει δυνατά για να τον αποκτήσει μόλις ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή των νέων συμβολαίων.

Θέλοντας να προλάβει τυχόν δυσάρεστες εξελίξεις, ο Lin Jarvis, το αφεντικό του αγωνιστικού τμήματος της Yamaha, έσπευσε να δηλώσει ότι θέλει πολύ να μείνει ο Vinales στην εργοστασιακή ομάδα για πολύ καιρό και μετά το 2021, ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί με τους Quartaro και Rossi. "Η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά για τον Maverick", δήλωσε ο Jarvis και συνέχισε λέγοντας, "καθώς πάλευε για τους πρώτους πέντε-έξι αγώνες, ενώ και ο Valentino ήταν συνέχεια μπροστά του. Ήταν λίγο χαμένος, αλλά στην συνέχεια είδε τα οφέλη από τις αλλαγές που κάναμε στην ομάδα γι' αυτόν, με τον νέο αρχιμηχανικό του, τον Esteban Garcia και τον Julian Simon ως riding coach. Ήταν πολύ ενθαρρυντικό να τον βλέπουμε να βελτιώνει την απόδοση και τα στατιστικά του κατά την διάρκεια της σεζόν."

Πράγματι, ο Vinales είναι ο μοναδικός αναβάτης της Yamaha που έχει κερδίσει αγώνα φέτος, ενώ τερμάτισε το πρωτάθλημα στην τρίτη θέση της βαθμολογίας. Παρόλα αυτά όμως, όπως αναφέραμε και παραπάνω, πέρασε μεγάλο μέρος της χρονιάς πίσω από τους Quartararo και Rossi, γεγονός που τον καθιστά ίσως τον πιο πιθανό από τους τρεις να χάσει την θέση του στην Yamaha. Το δίλλημα του Maverick που έχει χρονικό περιορισμό, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την απόφαση που θα πάρει ο Rossi, αν θα σταματήσει ή αν θα συνεχίσει να τρέχει και μετά το 2020. Ο Ιταλός εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για την Yamaha, καθώς παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις του Vinales είναι καλύτερες το τελευταίο διάστημα από του Rossi, ο Γιατρός εξακολουθεί να προσελκύει χορηγούς και οικονομικά οφέλη για την ομάδα, ενώ είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψει ο ίδιος την Yamaha παρά να τον διώξουν αυτοί. Από την άλλη, ο Quartarao είναι το πιο "hot" όνομα στην αγορά των αναβατών και η Yamaha ίσως χρειαστεί να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να τον κρατήσει, αν δεν του εξασφαλίσει μια εργοστασιακή θέση για το 2021.

Αν όλα τα παραπάνω δεν ξεκαθαρίσουν σύντομα, ο Vinales ίσως αναγκαστεί να δώσει τη λύση ψάχνοντας για ένα άλλο συμβόλαιο. Η Ducati αυτή τη στιγμή εμφανίζεται να έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς το οδηγικό του στιλ ταιριάζει απόλυτα με την φιλοσοφία της ομάδας και της μοτοσυκλέτας. Πάντως, αυτή τη στιγμή οι "κόκκινοι" έχουν ένα πλήρες "οπλοστάσιο" αναβατών με τους Dovizioso, Petrucci, Miller, Bagnaia (και πλέον και τον Zarco) απ' όπου θα μπορούσε να ανατρέξει για την σύσταση της ομάδας της το 2021.

Σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες εναλλακτικές, η Suzuki αποτελεί μια καλή περίπτωση, καθώς έχει αλλάξει ριζικά από τότε που ανήκε ο Ισπανός στην ομάδα της, με θεαματική βελτίωση και μεγάλες προοπτικές, γεγονός που δίνει αρκετούς πόντους σε μια μελλοντική συμφωνία. Η Honda δεν αποτελεί εναλλακτική, τουλάχιστον όσο είναι ο  Marc Marquez εκεί, ενώ και η ΚΤΜ δείχνει να είναι ικανοποιημένη με την γραμμή παραγωγής νέων ταλέντων που προωθεί.

Μπορεί λοιπόν την επόμενη σεζόν να είναι όλη η προσοχή στραμμένη πάνω στον Marquez και τον Rossi σχετικά με τις αποφάσεις που θα πάρουν για το μέλλον τους, αλλά στην πραγματικότητα ο Vinales αποτελεί το πραγματικό "κελεπούρι" για όλες τις αντίπαλες ομάδες.

 

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.