Ο Petrucci πήρε δίπλωμα οδήγησης!

Με μια μικρή καθυστέρηση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/7/2019

Ο εργοστασιακός αναβάτης της Ducati, Danilo Petrucci, είναι γνωστός για πολλά πράγματα. Ο 29χρονος Ιταλός ξεκίνησε την καριέρα του ως αναβάτης το 1998, οδηγώντας mini-trial και mini-cross μοτοσυκλέτες, ενώ το 2011 κατάφερε να κερδίσει το ιταλικό Superstock 1000 κύπελλο. Το 2012 μεταπήδησε στην κορυφαία κατηγορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος MotoGP. Αυτή είναι και μια απ’ τις ιδιαιτερότητές του, καθώς σε αντίθεση με τους περισσότερους αναβάτες που ξεκινούν απ’ τη Moto3 και ανεβαίνουν σταδιακά φτάνοντας στα MotoGP, αυτός αγωνίστηκε απευθείας στην κορυφαία κατηγορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Φέτος, στον εντός έδρας (για την Ducati και τον ίδιο) αγώνα του Mugello, κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη στα MotoGP, κάνοντας του Ιταλούς θεατές να ζητωκραυγάζουν με ξέφρενο ρυθμό, ενώ ο ίδιος ήταν φανερά συγκινημένος απ’ την επιτυχία του.

Πέρα απ’ την ιδιότητά του ως αναβάτης των MotoGP, ο Danilo Petrucci είναι γνωστός και ως ο ταχύτερος αστυνομικός του κόσμου, αφού αυτό είναι τυπικά το επάγγελμά του. Το αστείο της όλης υπόθεση είναι ότι μόλις αυτή τη βδομάδα, όντας 29 ετών, πέρασε τις εξετάσεις και πήρε δίπλωμα οδήγησης για μοτοσυκλέτα. Προφανώς υπήρχαν άλλοι λόγοι που τον εμπόδισαν απ’ το να το κάνει νωρίτερα, όμως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι πως πριν απ’ το αγωνιστικό τριήμερο στο Mugello, η Ducati ήθελε να γιορτάσει τον αγώνα στην ιταλική πίστα με έναν ξεχωριστό τρόπο. Δημιούργησε έτσι ένα βίντεο (το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ) με τους Andrea Dovizioso, Michele Pirro και Danilo Petrucci που πηγαίνουν οδικώς απ’ το μουσείο του εργοστασίου της Ducati στην πίστα, καβάλα σε Ducati Multristrada 1260. Το spot είναι πολύ έξυπνα γυρισμένο και δεν αφήνει περιθώρια που να αποδεικνύουν ότι ο Petrucci όντως οδήγησε σε δημόσιο δρόμο, καθώς δεν εμφανίζεται πουθενά το πρόσωπό του την ώρα των οδηγικών πλάνων. Αφήνεται μόνο να εννοηθεί ότι οδήγησε, με πλάνα που δείχνουν τους τρεις αναβάτες της Ducati να κάνουν μια στάση για ξεκούραση σε ένα μοτοσυκλετιστικό στέκι και να βγάζουν φωτογραφίες με κόσμο. Όπως και να ‘χει, αν η Ducati δημιουργήσει κάτι ανάλογο απο εδώ και στο εξής, ο Petrucci πλέον θα είναι έτοιμος αφού πλέον μπορεί να οδηγήσει νόμιμα στους δημόσιους δρόμους. Το μόνο που μένει είναι να μάθουμε ποια μοτοσυκλέτα θα είναι η πρώτη του…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”