50 εκατομμύρια χιλιόμετρα με ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες στην Rwanda!

Εταιρεία ταξί με 300 μοτοσυκλέτες μέσα σε 4 χρόνια
50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες
Από το

motomag

16/2/2023

Εταιρεία με μοτοσυκλέτες ταξί στην Rwanda έφτασε το όριο των 50.000.000 χιλιομέτρων συνολικά για τις 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες που έχει καθημερινά σε κυκλοφορία που με το ζόρι βγάζουν εκατό χιλιόμετρα με μία φόρτιση.

Στην περίκλειστη χώρα της Αφρικής με τους 13 εκατομμύρια κατοίκους υπάρχουν 2,7 εκατομμύρια μοτοσυκλέτες από τις οποίες τα 2,15 είναι ταξί που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι, πολλές φορές και ως υπηρεσία delivery ζητώντας τους να κάνουν αγορές και έπειτα παραδόσεις κατ’ οίκον.

Ο αριθμός των μοτοσυκλετών είναι αρκετά μεγάλος για την μικρή αυτή χώρα και η Rwanda Electric Motors είναι μία σχετικά μικρή εταιρεία εταιρεία ταξί που ξεκίνησε το 2019 και μέσα σε 4 χρόνια κατάφερε να καλύψει μία απόσταση που ισούται με τον γύρο της Γης 1200 φορές.

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

Διαιρώντας τα χιλιόμετρα με τον διαθέσιμο στόλο και έπειτα με τα χρόνια, σημαίνει πως κάθε μοτοσυκλέτα πραγματοποιεί κάτι παραπάνω από 40.000 χιλιόμετρα τον χρόνο που δεν είναι μικρό, αλλά δεν είναι και νούμερο ρεκόρ. Δεν ανταποκρίνεται όμως στην πραγματικότητα διότι οι εταιρεία δεν ξεκίνησε κατευθείαν με 300 μοτοσυκλέτες και υπάρχουν στον στόλο της μία ντουζίνα που έχουν καλύψει 3 φορές τα χιλιόμετρα των υπολοίπων.

Για να καταφέρουν να είναι συνεχώς σε κυκλοφορία οι μπαταρίες των μοτοσυκλετών είναι αφαιρούμενες και ανταλλάξιμες με την διαδικασία να κρατά λιγότερο από ένα λεπτό και υπάρχουν διάφοροι σταθμοί ανταλλαγής μπαταριών. Υπάρχουν επίσης μοτοσυκλέτες που μεταφέρουν την δική τους και ακόμη τέσσερις έξτρα μπαταρίες για να τροφοδοτούν εκείνους που έμειναν από ρεύμα μακριά από την έδρα της εταιρείας.

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

Το πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός πως αυτές οι μοτοσυκλέτες κατασκευάζονται εκεί από τους ίδιους και πωλούνται μάλιστα, αν κάποιος θέλει να αποκτήσει μία για τον εαυτό του. Ή καλύτερα μεταποιούνται από τους ίδιους καθώς στην πράξη πρόκειται για Ινδικά TVS Victor GLX 125 που ξεκίνησαν την ζωή τους ως αερόψυκτα μονοκύλινδρα. Η εταιρεία έχει λάβει μάλιστα και Κινέζικη υποστήριξη όπως άλλωστε πολλές αφρικανικές χώρες, αλλά η επιλογή της TVS έγινε γιατί ήταν ήδη ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μοντέλο.

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

Το παράδειγμα της Rwanda Electric Motors χρησιμοποιείται τώρα από την κυβέρνηση της χώρας για να προωθήσει την ηλεκτρική μετακίνηση και μάλιστα αξιοποιώντας τους σταθμούς ανταλλαγής μπαταριών και κυρίως τις κινητές μονάδες προς όφελος όλων, ακόμη και των ιδιωτών.

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

 

Η υπηρεσία μεταφοράς μπαταριών που χρεώνεται έξτρα αλλά σε βρίσκει στο σημείο που επιλέγεις εσύ

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες