Adv 2 Dubai 2016: Στα ίχνη του Μ. Αλεξάνδρου

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/5/2016

Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα το Ιράν ήταν το 2014, όταν ταξίδευα μ’ ένα Yamaha Crypton 135 για τις Ινδίες. Να λοιπόν που βρέθηκα να διατρέχω ξανά –αυτήν την φορά με μια ΚΤΜ 1050– την μυθική χώρα του Δαρείου, καθοδόν όμως για το Dubai. Δεν περίμενα ωστόσο να έχει αλλάξει τίποτα μέσα στα δυο χρόνια που μεσολάβησαν από την τελευταία μου ιρανική εμπειρία. Εδώ στην Ανατολή, ο χρόνος έχει άλλη έννοια και διάσταση, σε σχέση με την δική μας (δυτική) αντίληψη.


Στο Ιράν, το "Adv 2 Dubai 2016" έφερε σε πέρας μια οδική αποστολή 2.800 χιλιομέτρων, μέσα στο άγονο και αφιλόξενο οικοσύστημα της τοπικής ερήμου. Με αφετηρία την συνοριακή πόλη Maku, κι αφού πέρασα από τις πόλεις Taurica, Takestan, Isfahan και Shiraz, κατέληξα τελικά στο λιμάνι Bandar Abbas του Περσικού κόλπου –από εδώ θα περνούσα ατμοπλοϊκώς στα Η.Α.Ε.
Τα απρόοπτα δεν έλειψαν, καθώς ένα σκασμένο πίσω λάστιχο με ακινητοποίησε άμεσα στον αυτοκινητόδρομο Taurica-Τεχεράνη. Αν και είχα κολλητικά μαζί μου, χρειάστηκα ωστόσο την βοήθεια ενός τοπικού συνάδελφου, που μου έφερε από το κοντινότερο χωριό μια τρόμπα για να φουσκώσω το λάστιχο…


Στο κέντρο της Isfahan, ένα αυτοκίνητο παραλίγο να με ξαπλώσει κάτω, καθώς παραβίασε το κόκκινο και πέρασε "χωρίς αύριο". Κατάφερα να τον αποφύγω την τελευταία στιγμή, αλλά βρέθηκα μέσα σ’ ένα παρτέρι με λουλούδια, στην άκρη του δρόμου… Βλέπετε, οι Ιρανοί οδηγοί φημίζονται για την αψυχολόγητη και άκρως επικίνδυνη οδική συμπεριφορά τους.
Από τις πιο ευχάριστες όμως στιγμές της ιρανικής διαδρομής ήταν οι στάσεις μου για ανεφοδιασμό καυσίμων. Η τιμή στην μάνικα των 0,35 ευρώ/λίτρο μπορεί να είναι ανέκδοτο στην Ελλάδα, αλλά ήταν μια ευχάριστη πραγματικότητα στο Ιράν –πιο ακριβό ήταν το εμφιαλωμένο νερό!!


Τόσο η Isfahan, όσο και η Shiraz, με καθήλωσαν με τα αξεπέραστα μνημεία της ιρανο-ισλαμικής αρχιτεκτονικής που διέθεταν. Πάνω απ’ όλα όμως, με συγκλόνισε αφάνταστα η γνωριμία με τρεις αρχαιολογικούς χώρους (Πασαργάδες, Naqsh-e Rustam, Περσέπολη), που μου διηγήθηκαν την ιστορία της δυναστείας των Αχαιμενιδών και του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

Κ. Μητσάκης

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.