Αγώνας για χώνεψη!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/4/2015

Χωρίς έντονες συγκινήσεις, ο δεύτερος γύρος του MotoGP κύλισε με γνώμονα τα γεμάτα μας στομάχια από το γιορτινό τραπέζι, ήρεμα αλλά όχι βαρετά, κρατώντας τα αίμα στο στομάχι και όχι στο κεφάλι… Από τα χρονομετρημένα οι προγνώσεις έδειχναν σταθερά τον Marquez που έκανε, για μια ακόμα φορά, τον ηπερήρωα. Ενώ τίποτα δεν μαρτυρούσε ότι θα ξεκινήσει πρώτος, και με χρόνο για να ολοκληρώσει μονάχα ενάμιση γύρο, η μοτοσυκλέτα του τον εγκαταλείπει στην ευθεία και φυσικά εκεί κανονικά όλα θα τελείωναν. Ωστόσο αυτός έδειξε ότι είναι από άλλο ανέκδοτο, άρχισε να τρέχει προς τα πιτ, πήρε την δεύτερη μοτοσυκλέτα και ξεκίνησε έναν γύρο που σε ρυθμό… πτώσης! Και παρόλο που έκανε και ένα – δυο λάθη, οδήγησε κάτι περισσότερο από εντυπωσιακά θέτοντας τον χρόνο και παίρνοντας, δικαιωματικά την πρώτη θέση!

Στην εκκίνηση όμως ο Dovizioso έστριψε πρώτος κρατώντας την πρώτη θέση για λίγους γύρους, με τον Marquez στην δεύτερη θέση, να δίνει την εντύπωση ότι καθυστερεί τον Rossi στην τρίτη! Εύκολα όμως, στα φρένα, ο Marquez πέρασε πρώτος αρκετά σύντομα και αμέσως μετά ήταν ξεκάθαρο ότι τον Rossi τον καθυστερούν. Όσο άλλαζε θέσεις με τον Dovizioso, που τον προσπερνούσε δεν γινόταν να κλείσει γραμμή σε αυτή την πίστα και ξανά έχανε την θέση, ο Marquez άνοιγε σταθερά την διαφορά. Όταν τελικά ο Rossi πέρασε 2ος ήταν πλέον αργά για να τον φτάσει, και ας ήμασταν στην μέση του αγώνα! Όπως ο ίδιος είπε με την χαρακτηριστική του ειλικρίνεια: «Συνήθως ο Marquez είναι τόσο γρήγορος που τον βλέπω μόνο στην συνέντευξη μετά, τουλάχιστον τώρα τον έβλεπα να γυρνά μπροστά»

Όλη αυτή την ώρα βέβαια ο Iannone ανέβαινε θέσεις, περνώντας τον Lorenzo που δεν φαινόταν, για ακόμα μία φορά, ευχαριστημένος με τον εαυτό του. Εντυπωσιακή επίδοση και από την Suzuki και από τις δορυφορικές Yamaha και Honda με τον αγώνα να κυλά μπροστά όπως πέρσι: Ο Marquez μόνος μπροστά! Λίγο πριν το τέλος όμως όλα αλλάζουν, ο Rossi έδειχνε ότι έχανε ρυθμό, ο Dovizioso τον έφτασε και πέρασε μπροστά ανοίγοντας απόσταση. Σε μια σημασιολογική αντιστάθμιση όμως, το ίδιο έκανε πιο πίσω και ο Lorenzo στον Iannone, με την κατάταξη να μένει ακριβώς έτσι μέχρι το τέλος.

Marquez

Dovizioso

Rossi

Lorenzo

Iannone

Smith

Crutchlow

Πέρα από τις λίγες πτώσεις, ο αγώνας είχε θέματα με την πίστα, που αν συνέβαιναν λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα θα είχαν αποδειχτεί καταστροφικά! Καταρχήν ξεκίνησε με περισσότερο από μισή ώρα καθυστέρηση, γιατί σε μια στροφή της πίστας υπήρξαν νερά, την τελευταία στιγμή κυριολεκτικά, και οι οδηγοί έπρεπε να περιμένουν να τα καθαρίσουν. Δέκα λεπτά μετά το τέλος, ένας αδέσποτος σκύλος κατάφερε να μπει μέσα, τρέχοντας στην πίστα… Όχι και η καλύτερη εικόνα για τους αμερικάνους…

Επίσης οι Ducati έμειναν από καύσιμα ακριβώς στο τέλος του αγώνα, πράγμα εξαιρετικό και επιθυμητό από όλες τις ομάδες, μονάχα που σε αυτή την περίπτωση είχαν δύο λίτρα περισσότερα, και έτσι όταν χάσουν κι αυτό το προνόμιο, μένει να δούμε αν θα χαθεί και η ξεκάθαρη υπεροχή τους στις ευθείες…

Επόμενος αγώνας, σε μία εβδομάδα, στις 19 Απριλίου στην Αργεντινή!

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin