Ανακατατάξεις στην FIM

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/12/2018

Μετά το πέρας των FIM AWARDS 2018, η Διεθνής Ομοσπονδία μοτοσυκλετισμού ανακοίνωσε τις αλλαγές που υπήρξαν στις διοικητικές θέσεις. Οι εκλογές που έγιναν ανέδειξαν τον κ. Jorge Viegas πρόεδρος της FIM καθώς και υπηρεσιακού CEO που μέχρι πρότινος ήταν μέλος του συμβουλίου. Βέβαια ο τίτλος του CEO θα παραμείνει σε αυτόν μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019 όταν και θα διοργανωθεί το επόμενο συνέδριο των Επιτροπών της FIM.
Ακόμη, οι εκλογές δεν ανέδειξαν μόνο έναν νέο πρόεδρο αλλά υπήρξαν αρκετές ανακατατάξεις σε άλλες διοικητικές θέσεις, καθώς επίσης και η δημιουργία μιας νέας “ομάδας δράσης” υπό τη διοίκηση του κ. Per Westling για την εξέταση των επειγόντων προβλημάτων των εθνικών ομοσπονδιών (FMN) και των ηπειρωτικών ενώσεων (CONU).
Όσον αφορά τον κ. Jorge Viegas, είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται ως πρόεδρος και σκοπεύει να παρεβρεθεί στο φετινό Dakar, δίνοντας την εκκίνηση. Όσον αφορά το διάσημο rally, φέτος είναι αισθητά μειωμένο σε έκταση καθώς περιορίζεται εντός του Peru, σε αντίθεση με πέρυσι που επεκτείνονταν στην Βολιβία και την Αργεντινή. Σε δηλώσεις του ο νέος πρόεδρος ανέφερε τη σημαντικότητα της FMN και της CONU λέγοντας: “Πήραμε πολύ σημαντικές και μεγάλες αποφάσεις στο πρώτο συνέδριο των μελών. Βαδίζουμε προς τη σωστή κατεύθυνση, θέτοντας τις FMN και CONU και τις επιτροπές στο κέντρο των αποφάσεων. Θα ήθελα να συγχαρώ τα νέα μέλη κ. Jan Stovicek, κ. Jacques Bolle και κ. Giovanni Copioli.”

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”