Ανάκληση Suzuki Burgman Street 125EX - Για λάθη στο... εγχειρίδιο οδηγιών!

Το manual είχε πληροφορίες από άλλο μοντέλο - Στην Ιαπωνία η ανάκληση
Ανάκληση Suzuki Burgman Street 125EX στην Ιαπωνία
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/4/2025

Σε ανάκληση του Burgman Street 125EX προχωρά η Suzuki στην Ιαπωνία για έναν από τους σπανιότερους λόγους που έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής.

Η ανάκληση της Suzuki στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου αφορά μόλις 126 Burgman Street 125EX -μοντέλο 8BJ-EA23M- που κατασκευάστηκαν μεταξύ 7 Ιανουαρίου και 28 Φεβρουαρίου του 2020 με το σκούτερ αυτό καθαυτό να μην έχει όπως σας είπαμε κανένα ελάττωμα.

Η ανάκληση, που θα μπορούσε και να μην γίνει και το πρόβλημα να διορθωθεί με άλλο τρόπο εν έτει 2025, έχει να κάνει με το εγχειριδιο οδηγιών, στο οποίο έχει γίνει λάθος τύπωμα με αποτέλεσμα να εμφανίζονται σε αυτό πληροφορίες από άλλο μοντέλο της ιαπωνικής εταιρείας.

Ανάκληση Suzuki Burgman Street 125EX στην Ιαπωνία

Η ανάκληση λογικά γίνεται γιατί τουλάχιστον ένας από αυτούς τους 126 χρήστες του σκούτερ άνοιξε το manual και εντόπισε τα λάθη και έπειτα θεώρησε χρέος του να ενημερώσει τη Suzuki για αυτά. Δεν δικαιολοφείται διαφορετικά αφού έχουν περάσει και πέντε χρόνια από τότε που έγινε το λάθος.

Είναι από τις ανακλήσεις που έχουν πολύ μικρή σημασία ειδικά από τη στιγμή που δεν πρόκειται να επηρεάσουν κάτι στην Ευρώπη, αλλά δείχνουν, για μία ακόμη φορά, την εμμονή στη λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει τους Ιάπωνες και την υποχρέωση που νιώθουν απέναντι στο κοινό τους, ίσως λίγο περισσότερο στο δικό τους, εγχώριο κοινό.

Pan America Beyond the Map, Μέρος 4ο - Ψάχνοντας τη Nessie στη Loch Ness [Γκάλερι]

Πέρασμα από τη Σκωτία στην Ιρλανδία για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
Κωνσταντίνος Μητσάκης Pan America 1250 SP Σκωτία
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/9/2025

Στη συνέχεια του ταξιδιού του με τη Harley-Davidson Pan America 1250 SP ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανακαλύπτει περισσότερες ομορφιές των Highlands και περνά και στην Ιρλανδία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην τέταρτη κατά σειρά ανταπόκρισή του:

"Μπορεί με την άφιξή μας στη βόρεια εσχατιά της Σκωτίας (John o’ Groats) να αγγίξαμε την γεωγραφική κορύφωση του “Pan America Beyond the Map”, η Σκωτία ωστόσο διέθετε πολλά ακόμα τουριστικά “θέλγητρα”.

Έτσι, μετά από μια αυστηρή επιλογή αξιοθέατων, η οποία βασίστηκε στον υπολειπόμενο χρόνο μας (έχοντας καταγράψει 3.200 χλμ., βρισκόμασταν ημερολογιακά περίπου στη μέση του ταξιδιού), αποφασίσαμε να κινηθούμε νότια και να στρατοπεδεύσουμε πλησίον της λίμνης Loch Ness (στην κωμόπολη Drumnadrochit), απ’ όπου και θα εκδράμαμε στα πέριξ.
 
Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, η κοντινή ατμοσφαιρική πόλη Inverness, το παραλίμνιο μεσαιωνικό κάστρο Urquhart Castle και οι καταπράσινες δυτικές όχθες της Loch Ness μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μας, προσφέροντάς μας έναν μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών εικόνων και αναμνήσεων από τα κεντρικά Highlands. Ούτε κι εμείς πάντως καταφέραμε να εντοπίσουμε στα ασάλευτα νερά της λίμνης Loch Ness το θρυλικό τέρας της, την περιβόητη Nessie! 

Κάπου εδώ, ο Γιώργος πρότεινε να περικόψουμε κάποιες μέρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σκωτίας και να πάμε στην Ιρλανδία – η πρότασή του με βρήκε σύμφωνο. Αλλαγή ρότας λοιπόν και πορεία κατευθείαν για το λιμάνι Cairnryan (375 χλμ. νοτιοδυτικά της Drumnadrochit), απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Βόρεια Ιρλανδία. Σημείο αναφοράς της τελευταίας σκωτσέζικης διαδρομής αποτέλεσε η διάσχιση της πανέμορφης προστατευόμενης περιοχής Glencoe, ενώ καθοδόν για το λιμάνι Cairnryan η γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP δεν έκανε τελικά στάση στη πόλη Γλασκόβη, αλλά την παράκαμψε περιφερειακά…
 
Μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι (κόστος περίπου 100 ευρώ) αποβιβαστήκαμε στο νησί της Ιρλανδίας και συγκεκριμένα στην πόλη Belfast, την πρωτεύουσα της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας. Για τουλάχιστον 3 δεκαετίες, το Belfast (εξαιτίας της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Βόρεια Ιρλανδία) μονοπωλούσε στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, λόγω των επεισοδίων βίας και θανάτου μεταξύ Καθολικών Ιρλανδών και Άγγλων Προτεσταντών, τα οποία κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες πολίτες. 

Έχοντας μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος και του σημερινού καθεστώτος του Belfast, επισκεφθήκαμε το συμβολικό “Τείχος της Ειρήνης” (Peace Wall), φωτογραφηθήκαμε στο κέντρο της πόλης μπροστά στον πύργο-ρολόι Albert Memorial Clock, απαθανατίσαμε πάμπολλα πολύχρωμα γκράφιτι στην περιοχή του Καθεδρικού ναού και σβήσαμε την δίψα μας σε μια από τις δεκάδες παραδοσιακές pubs του Belfast, απολαμβάνοντας μια δροσερή μπύρα Guiness!"