Απίστευτο τελευταίο 0-400m σε 5.123 - VIDEO! Αποσύρεται με ρεκόρ ο Eric Teboul στο NitrOlympX

Στον τελικό της FIM Pro Stock Παύλος Σιδηρόπουλος και Δημήτριος Πετρίδης
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/8/2022

Μαγευτικές στιγμές στην επιστροφή του μεγαλύτερου drag race event της Ευρώπης που μετά από αποχή δύο ετών επέστρεψε για την 35η διοργάνωσή του στην κατάμεστη πίστα Rico Anthes στο Hockenheim, με 45.000 θεατές να δημιουργούν ένα φανταστικό κλίμα.

Οι αγώνες του NitrOlympX ξεκίνησαν με προβλήματα πρόσφυσης καθώς η πίστα είχε μείνει αχρησιμοποίητη από το 2019, με πολλούς επισκέπτες να έχουν κρατήσει τα εισιτήρια του 2020 και να συρρέουν από την αρχή των δοκιμών, δημιουργώντας μία πρωτόγνωρη ατμόσφαιρα. Το κλίμα περιγράφεται ως ένα από τα καλύτερα των τελευταίων ετών πριν την διακοπή της πανδημίας, παρόλο που οι κερκίδες ήταν γεμάτες και ο καιρός απείλησε να ακυρώσει κομμάτι της διαδικασίας, όπως και τελικά έγινε αφήνοντας την Top Fuel και την Super Twin χωρίς δεύτερες δοκιμές κατάταξης. Η διοργάνωση είχε εργαστεί για εβδομάδες προετοιμάζοντας την άσφαλτο και μπορεί οι υψηλές θερμοκρασίες της πρώτης ημέρας να δημιούργησαν προβλήματα πρόσφυσης, όμως στην ψιχάλα που έπεσε αργότερα, αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός «δώρου Θεού» καθώς πριν την διακοπή είχε ήδη γεμίσει τον αέρα με μπόλικο οξυγόνο.

Το βράδυ ωστόσο δηλώνεται ως μαγευτικό από τους θεατές που το περιγράφουν ως ένα από τα καλύτερα NitrOlympX που στο Hockenheimring αποτελούν μία από τις κορυφαίες διοργανώσεις, τόσο της FIA όσο και της FIM.

Στην μεγαλύτερη από συμμετοχές κατηγορία FIM E PRO STOCK διακρίθηκαν οι Μπουσίνης, Πετρίδης και Σιδηρόπουλος με μία παραπάνω από αξιόλογη Ελληνική παρουσία. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος πέρασε στον τελικό και τελικά τροπαιοφόρος αναδείχτηκε ο Karl Heinz Weikum που έκανε 7.323 με 285,08km έναντι 7.683 και 282,48 του Σιδηρόπουλου.

Στην Top Fuel η Susanne Callin ανακηρύχθηκε νικήτρια χωρίς να αντιμετωπίσει τον Antii Horto που είχε πρόβλημα με την μοτοσυκλέτα του, αλλά διατηρεί ωστόσο το προβάδισμα.

Ανεξαρτήτως κατηγοριών όμως, την παράσταση έκλεψε για άλλη μία φορά ο Γάλλος Eric Teboul καθώς επέλεξε το NitrOlympX για να τερματίσει την καριέρα του και να αποσύρει την πυραυλοκίνητη μοτοσυκλέτα του, που για δεκαετίες ξεχωρίζει.

Μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, τις προσπάθειες των αγωνιζομένων αλλά και του Red Bull FMX Show, η ατμόσφαιρα φορτίστηκε και συναισθηματικά όταν για τελευταία φορά πήρε μπροστά ο γαλλικός πύραυλος. Μπορεί το 5.12 να το έχει ξανά κάνει ο Eric Teboul, ανεπίσημα το 2013, μπορεί να έχει φτάσει επανειλημμένα στο 5.3, όμως ο χρόνος του αποτελεί ρεκόρ για την πίστα, έστω και εκτός κατηγοριών και τερματίζει την καριέρα του με τον καλύτερο τρόπο, επιλέγοντας τους Γερμανούς και όχι την πίστα της Santa Pod στην Αγγλία για την τελευταία του πράξη.

Εκτόξευση λοιπόν στο 5.123 με 421.370 για τον Eric Teboul, στο παρακάτω video:

 

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin