Το άρθρο 17 του νέου ΚΟΚ για τη διήθηση

Σε διαβούλευση για 30 ημέρες πριν την ψήφισή του

Από τον

Κώστα Γκαζή

9/1/2025

Στον νέο Κ.Ο.Κ. που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ, περιγράφεται αναλυτικά το σχέδιο της κυβέρνησης για την νομιμοποίηση της διήθησης, η οποία θα γίνεται υπό όρους.

Ποιοι θα είναι οι παραπάνω όροι; Σε γενικές γραμμές η διήθηση θα επιτρέπεται σε δρόμους με τουλάχιστον 2 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, και με μέγιστη ταχύτητα δικύκλων τα 30 χλμ/ώρα, με τη συνθήκη πως τα αυτοκίνητα είτε θα είναι ακινητοποιημένα, είτε θα κινούνται με ταχύτητα μικρότερη των 30 χλμ/ώρα. Μπορεί έτσι να μην καλύπτονται όλες οι περιπτώσεις (πχ. σε διήθηση με περισσότερα χλμ/ώρα), είναι όμως μια εξαιρετικά θετική αλλαγή, που βάζει βασικούς κανονισμούς στη διήθηση η οποία εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες αλλά μέχρι σήμερα είναι παράνομη και σε περίπτωση ατυχήματος ο αναβάτης είχε -και έχει ακόμα, μέχρι να ψηφιστεί ο νέος Κ.Ο.Κ.- άδικο.

Ας δούμε το άρθρο: “Επιτρεπτή αλλαγή λωρίδας και κίνηση μοτοποδηλάτων και μοτοσυκλετών σε πυκνή κυκλοφορία, κατηγορίες παραβάσεων και κυρώσεις για μη επιτρεπτό προσπέρασμα, κίνηση σε στοίχους, κίνηση μοτοποδηλάτων και μοτοσικλετών σε πυκνή κυκλοφορία - Τροποποίηση παρ. 9 και αντικατάσταση παρ. 11 άρθρου 17 Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας

1. Η παρ. 9 του άρθρου 17 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ν. 2696/1999, Α΄57), περί προσπεράσματος – κυκλοφορίας σε στοίχους, αντικαθίσταται ως εξής: «9. Αν η πυκνότητα της κυκλοφορίας είναι τέτοια ώστε τα οχήματα να καταλαμβάνουν ολόκληρο το πλάτος του οδοστρώματος προς την κατεύθυνση της κυκλοφορίας και κινούνται με την ταχύτητα του προπορευόμενου αυτών οχήματος, επιτρέπονται:

α) η αλλαγή λωρίδας μόνο προκειμένου το όχημα να στρίψει δεξιά ή αριστερά ή να σταθμεύσει,

β) η κίνηση μοτοποδηλάτων και μοτοσικλετών μεταξύ των λωρίδων κυκλοφορίας της ίδιας κατεύθυνσης (διήθηση) σε οδούς με τουλάχιστον δύο (2) λωρίδες κυκλοφορίας κατά κατεύθυνση, αν η ταχύτητά τους δεν υπερβαίνει τα τριάντα (30) χιλιόμετρα την ώρα και

βα) τα λοιπά οχήματα είναι ακινητοποιημένα ή

ββ) η ταχύτητα αυτών είναι μικρότερη της ταχύτητας της διήθησης.

Κατά τη διενέργεια της διήθησης οι οδηγοί μοτοποδηλάτων και μοτοσικλετών παραχωρούν προτεραιότητα, τηρούν ασφαλή πλευρική απόσταση από τα υπόλοιπα οχήματα, μειώνουν ταχύτητα και ακινητοποιούνται, αν είναι αναγκαίο για την αποφυγή ατυχήματος και κάθε κινδύνου για τους υπόλοιπους οδηγούς ή πεζούς.».

2. Η παρ. 11 του άρθρου 17 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, περί προσπεράσματος – κυκλοφορίας σε στοίχους, αντικαθίσταται ως εξής:

«11. α) Οι παραβάσεις των παρ. 1 έως 3 και 5 έως 8, με την επιφύλαξη των περ. β) και γ) της παρούσας, κατατάσσονται στην κατηγορία Ε2-Β.

β) Οι παραβάσεις της περ. β) του άρθρου 8 και των παρ. 9 και 10 κατατάσσονται στην κατηγορία Ε1-

γ) Οι παραβάσεις των περ. α), β), ε), στ) και ζ)της παρ. 3 και της παρ. 4 κατατάσσονται στην κατηγορία

Ε4 και στον παραβάτη επιβάλλονται διοικητικό πρόστιμο επτακοσίων (700) ευρώ και το διοικητικό μέτρο της επιτόπου αφαίρεσης της άδειας οδήγησης για τριάντα (30) ημέρες.».”

Ετικέτες

διήθηση

κοκ

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Επικαιρότητα

Ο Wayne Rainey συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για την ασφάλεια στις πίστες

Ο θρύλος του MotoGP συνεχίζει να εμπνέει και να συμβάλλει στην ασφάλεια όλων των αναβατών

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

25/9/2025

Η φιλανθρωπική εκδήλωση στη Laguna Seca στηρίζει την τοποθέτηση αεροφραχτών και μαλακών προστατευτικών που συμβάλουν τα μέγιστα, στην προστασία της ζωή, σε περίπτωση ατυχήματος

Ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500cc Wayne Rainey δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ένας από τους αναβάτες που έγραψαν ιστορία στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, μονομαχώντας με ονόματα όπως οι Eddie Lawson και Kevin Schwantz σε μια εποχή που οι αγώνες Grand Prix ήταν αρκετά πιο ωμοί και πολύ πιο επικίνδυνοι.

Η καριέρα του, όμως, τερματίστηκε απότομα το 1993, όταν ένα βίαιο highside στο Misano τον άφησε παράλυτο από το στήθος και κάτω. Για τους περισσότερους, εκεί θα τελείωνε η ιστορία. Όχι όμως για τον Rainey, που συνέχισε να στηρίζει το άθλημα από άλλη θέση, βοηθώντας στη δημιουργία του MotoAmerica, καθοδηγώντας νέους αναβάτες και προωθώντας την ασφάλεια στις πίστες. Αυτή η ανθεκτικότητα είναι που τον καθιστά κάτι παραπάνω από θρύλο, κάνοντας τον πηγή έμπνευσης για όλους, μέσα κι έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Αυτή η φιλοσοφία βρίσκεται στην καρδιά του “Rainey’s Ride To The Races”, της φιλανθρωπικής βόλτας που πραγματοποιείται για πέμπτη χρονιά και συνδυάζει μια ομαδική διαδρομή μέσα από τις ακτογραμμές της California με το αγωνιστικό τριήμερο του MotoAmerica στη θρυλική πίστα Laguna Seca. Οι αναβάτες ξεκινούν από το Baja Cantina στο Carmel, με συνοδεία της τροχαίας της California, και τερματίζουν στην πίστα, γιορτάζοντας τους αγώνες και παράλληλα ενισχύοντας έναν σκοπό που αφορά όλους, την ασφάλεια.

Η φετινή διοργάνωση συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για το Roadracing World Action Fund, ανεβάζοντας τη συνολική προσφορά του event σε πάνω από 650.000 δολάρια. Τα χρήματα επενδύονται σε αεροφράχτες και μαλακά προστατευτικά για τις μπαριέρες, τα φουσκωτά προστατευτικά που βλέπουμε στις γρήγορες στροφές και στις ζώνες φρεναρίσματος των πιστών. Και δεν προστατεύουν μόνο τους επαγγελματίες, παραμένουν εκεί για όσους συμμετέχουν σε track days, σχολές αγώνων ή ερασιτεχνικούς θεσμούς.

Φέτος, η στιγμή έγινε ακόμα πιο προσωπική για τον ίδιο τον Rainey. Για πρώτη φορά μετά από 34 χρόνια, γύρισε ξανά γύρους στη Laguna Seca, καβαλώντας μια Yamaha XSR900GP με ειδικά διαμορφωμένα χειριστήρια. Μαζί του βρέθηκαν στην πίστα οι Kenny Roberts, Freddie Spencer, Bubba Shobert, Rick Johnson, Doug Chandler και Ben Spies, μετατρέποντας τη βόλτα σε μια μοναδική επανένωση πρωταθλητών και ζωντανή γιορτή της ιστορίας των αγώνων. Rainey's Ride

Ο ίδιος το είπε απλά “Αυτό που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φανταζόμουν. Η βόλτα έχει αποκτήσει δική της ζωή, κι αυτό οφείλεται σε όλους όσους τη στηρίζουν κάθε χρόνο”.

Οι μοτοσυκλέτες θα έχουν πάντα ρίσκο, κι αυτό είναι κομμάτι της μαγείας τους. Όμως η κοινότητα μπορεί να κάνει βήματα ώστε το άθλημα να είναι πιο ασφαλές χωρίς να χάσει την έντασή του. Ένα απλό προστατευτικό ίσως να μην ακούγεται σπουδαίο, αλλά αν σώσει έστω κι έναν αναβάτη, τότε αξίζει κάθε δολάριο.

To “Rainey’s Ride” μας θυμίζει ότι οι θρύλοι δείχνουν τον δρόμο με το παράδειγμά τους. Και ότι η ασφάλεια δεν είναι υπόθεση μόνο των επαγγελματιών, αλλά όλων μας. Γιατί στο τέλος, αυτό που όλοι θέλουμε είναι το ίδιο, να μπορούμε να ξανακαβαλήσουμε και να συνεχίσουμε να οδηγούμε για όσο περισσότερο γίνεται.