Αττική Οδός: Σφάλμα διαδικασίας εκτάκτων αναγκών

Μικρές καθυστερήσεις σε οχήματα Ε.Α.
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/9/2017

Καθημερινά στην Αττική Οδό γίνονται εκατοντάδες διελεύσεις οχημάτων εκτάκτων αναγκών από την Υπηρεσιακή Λωρίδα, απρόσκοπτα και σε ελάχιστο χρόνο. Ωστόσο δεν είναι σπάνιο να δημιουργούνται καθυστερήσεις, ενώ αν αναλύσει κανείς την ίδια την διαδικασία που ακολουθείται από τους σταθμούς των διοδίων, θα αναγνωρίσει πως επιδέχεται καλυτέρευσης. Έχουμε υπάρξει μάρτυρες σε ορισμένες φορές που καθυστέρησε για λίγα δευτερόλεπτα να σηκωθεί η μπάρα των διοδίων μπροστά από ένα περιπολικό με αναμμένους φάρους ή από ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Οι λέξεις στην προηγούμενη πρόταση είναι προσεκτικά επιλεγμένες γιατί τα συμβατικά οχήματα της αστυνομίας και γενικότερα τα ασθενοφόρα, δεν έχουν το δικαίωμα χρήσης της Υπηρεσιακής Λωρίδας, βάση της σύμβασης παραχώρησης που έχει υπογραφεί. Τυχαίνει όμως, ανάμεσα στις εκατοντάδες απρόσκοπτες (το επαναλαμβάνουμε) διελεύσεις ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, μοτοσυκλετών της ΔΙΑΣ και περιπολικών με αναμμένους φάρους, να υπάρξουν μερικές φορές καθυστερήσεις. Μιλάμε πάντα για δευτερόλεπτα, ωστόσο ο χρόνος είναι πολύτιμος και πέφτει βαρύγδουπος, όταν πρόκειται για έκτακτη ανάγκη. Κι έπειτα δεν ξέρεις ποτέ, αν αυτή η καθυστέρηση δεν θα γίνει σε ένα ασθενοφόρο που μεταφέρει κάποιον τραυματία που κρέμεται από τα δευτερόλεπτα, οπότε απαιτείται η διαδικασία διελεύσεων να έρθει στο προσκήνιο.

το πρόβλημα είναι επί της διαδικασίας και μόνο

Αφορμή για το άρθρο αυτό είναι περιστατικό που έγινε εχθές αργά το βράδυ, όταν ασθενοφόρο της Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών καθυστέρησε για αρκετά λεπτά στην Υπηρεσιακή Λωρίδα σταθμού διοδών στης Αττικής Οδού, μέχρι ο εισπράκτορας να καταγράψει την πινακίδα του οχήματος, γιατί δεν αναγνώριζε αν το ασθενοφόρο με τους φάρους αναμμένους, ανήκε στο ΕΚΑΒ ή όχι. Το ζήτημα είναι πως το ασθενοφόρο αυτό μετάφερε περιστατικό, κι όταν πρόκειται για Μ.Ε.Ν.Ν. δεν χρειάζεται να τονίσουμε την αναγκαιότητα της μηδαμινής καθυστέρησης.

Το πρόβλημα είναι στην διαδικασία. Δεν υπάρχει δόλος ή σκοπιμότητα από την Αττική Οδό, ή από την υπάλληλο που με άγχος προσπαθούσε να καταγράψει τους αριθμούς του ασθενοφόρου. Υπάρχει ένα σφάλμα στην διαδικασία που ακολουθείται στους σταθμούς διοδίων, και μάλιστα αυτό το αναγνωρίζουμε και στις υπόλοιπες εταιρίες που διαχειρίζονται τους σταθμούς των διοδίων σε όλη την χώρα. Προ τριετίας υπήρξε εισαγγελική έρευνα για την γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και τις μεγάλες καθυστερήσεις που αντιμετωπίζουν τα ασθενοφόρα στην διέλευσή τους. Κι εκεί δεν υπήρχε καμία πρόθεση από την εταιρία, κι εκεί περνούσαν ελεύθερα, όχι όμως στον ελάχιστο χρόνο, και όχι πάντοτε.

Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν ότι δεν υπάρχει πρόθεση, αναγνωρίζουμε ένα σφάλμα στην διαδικασία κι επίσης αναγνωρίζουμε και την θετική διάθεση της Αττικής Οδού, με τους οποίους επικοινωνήσαμε, για ανοικτό διάλογο. Η ανταπόκρισή τους ήταν άμεση, συνομιλώντας τηλεφωνικά με αφορμή το παραπάνω περιστατικό και δέχτηκαν να καταγράψουν τόσο την πρόταση, όσο και την ένσταση –από την πλευρά μας- επί της διαδικασίας. Αυτό είναι αρκετά σημαντικό.

Ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα; Τα οχήματα εκτάκτων αναγκών θα πρέπει να φρενάρουν πλήρως, και να περιμένουν να σηκωθεί η μπάρα. Αν αριστερά τους έχει κάποιο ψηλό όχημα και δεν διακρίνονται από τον εισπράκτορα ή αν εκείνος είναι απασχολημένος με κάτι άλλο τότε υπάρχει μικρή καθυστέρηση μέχρι να σηκωθεί η μπάρα. Κι έπειτα μιλάμε για τις πιο σπάνιες περιπτώσεις, που όμως συμβαίνουν όπως φαίνεται και από το παραπάνω παράδειγμα, που η καθυστέρηση παύει να μετριέται σε δευτερόλεπτα. Αν το όχημα δεν αναγνωρίζεται ευδιάκριτα, παρόλο που φέρει μπλε φάρους, παρόλο που ξεκάθαρα έχει έκτακτο περιστατικό (αν βλέπεις φώτα μέσα στην καμπίνα και διασώστες να κάνουν απότομες κινήσεις δεν χρειάζεσαι πολλά περισσότερα για να αντιληφθείς τι συμβαίνει) σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν η διέλευση δεν είναι άμεση. Ο υπάλληλος συνομιλεί με τον οδηγό και χάνεται χρόνος που κατά περίπτωση είναι πολλαπλάσια πολύτιμος.

Η πρότασή μας, που την καταθέσαμε και στην Αττική Οδό, είναι σε δύο σκέλη. Πρώτα να άρει από τον υπάλληλο το βάρος της ευθύνης να αναγνωρίσει την εγκυρότητα ενός οχήματος με αναμμένους μπλε φάρους. Στην εξαιρετική περίπτωση που κάποιος τοποθετεί μπλε φάρους σε ένα βαν για να περάσει τα διόδια, υπεύθυνη είναι η τροχαία καθώς διαπράττει ποινικό αδίκημα, και δεν θα πρέπει να εξετάζεται από τον υπάλληλο στον σταθμό. Από εκεί και πέρα, η Υπηρεσιακή Λωρίδα πρέπει να εξοπλιστεί με ένα σύστημα «epass» που θα φέρουν όλα τα οχήματα εκτάκτων αναγκών και που θα τους επιτρέπει την διέλευση χωρίς καμία ανάμειξη του υπαλλήλου. Σε περίπτωση που η Υπηρεσιακή Λωρίδα είναι κατειλημμένη το «epass» αυτό θα πρέπει να αναγνωρίζεται και από τις υπόλοιπες λωρίδες ώστε η μπάρα να σηκώνεται αυτόματα μπροστά από τα οχήματα εκτάκτων αναγκών χωρίς να σταματούν στα διόδια. Ο οδηγός θα είναι έτσι σε θέση να διαλέγει την λωρίδα με την μικρότερη ουρά, σε περίπτωση κατάλειψης της Υπερεσιακής, κατά την προσέγγισή του στους σταθμούς των διοδίων. Και μάλιστα το μέτρο αυτό θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα ασθενοφόρα, και τα ιδιωτικά. Πρόκειται για ασθενοφόρο άλλωστε, δεν έχει σημασία η κλινική στην οποία ανήκει.

Μηδενική καθυστέρηση, αυτός είναι ο σκοπός, αυτό πρέπει να επιτευχθεί. Και η Αττική Οδός με την οποία συνομιλήσαμε, έχει την διάθεση να συζητήσει την πρόταση.

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.