Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Καμήλες και δελφίνια

20/7/2015

Μετά την άνυδρη Outback και τον ζεστό αυστραλιανό βορρά, σειρά είχε η δυτική πλευρά της χώρας να ξεδιπλωθεί κάτω από τις ρόδες της ΚΤΜ 1050. Η δίτροχη πορεία μου στην Δυτική Αυστραλία, από την πόλη Broom μέχρι την Perth θα ακολουθούσε πιστά την ακτογραμμή του Ινδικού ωκεανού, διατρέχοντας μια απόσταση περίπου 1.800 χιλιομέτρων, Παρεμπιπτόντως, η κόκκινη γραμμή του χάρτη περνούσε από τις πόλεις Port Hedland, Karrath, Carnarvon και Geraldton.
Την τελευταία φορά που βρέθηκα πάνω σε καμήλα ήταν πριν από πολλά χρόνια στην Αίγυπτο. Να λοιπόν που στην Broom μου δόθηκε η ευκαιρία να κατέβω από την σέλα της μοτοσυκλέτας και να ανέβω ξανά στον ύβο μιας καμήλας! Ο "σκληρός ταξιδιώτης-μαχητής" της Outback θέλησα να ζήσω μια ρομαντική εμπειρία την ώρα του δειλινού, διασχίζοντας με καμήλα την αμμουδερή παραλία Cable Beach.

Συμβαίνει και στα καλύτερα τα σπίτια… Περίπου 100 χιλιόμετρα μετά την πόλη Port Hedland (και 90 χλμ. πριν το επόμενο πρατήριο) κατάφερα να ξεμείνω από βενζίνη. Λάθος υπολογισμός, επιπολαιότητα ή βλακεία; Η λύση δόθηκε τελικά με αρκετά ασυνήθιστο και πρωτότυπο τρόπο. Μετά από 3 ώρες αναμονής στην άκρη του δρόμου, ένα ζευγάρι νεαρών Αυστραλών μου πρόσφερε τα λίγα λίτρα βενζίνης που είχαν για την ηλεκτρογεννήτριά τους, την οποία χρησιμοποιούσαν για το κάμπινγκ. Βλέπετε, όλα τα αυτοκίνητα που σταμάτησαν να με βοηθήσουν (όπως και των σωτήρων μου) ήταν πετρελαιοκίνητα!

Αναμφίβολα, το πιο δυνατό σημείο της δυτικής αυστραλιανής διαδρομής υπήρξε η περιοχή του κόλπου Shark Bay. Χάρη στις φυσικές ομορφιές και το σπάνιο οικοσύστημά της, η περιοχή Shark Bay περιλαμβάνεται από το 1991 στην λίστα των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Σημείο αναφοράς στον υδάτινο παράδεισο Shark Bay αποτελούσαν τα παιχνιδιάρικα δελφίνια της περιοχής Monkey Mia. Αρκετά εξοικειωμένα με τους ανθρώπους, δεν δίσταζαν να έρχονται άφοβα σε πολύ κοντινή απόσταση από την παραλία, κολυμπώντας δίπλα ακριβώς στους λουόμενους.

Και φυσικά, λίγο πριν αντικρίσω την πρωτεύουσα Perth (190 χλμ. βόρεια της πόλης), έκανα μια μικρή παράκαμψη για το Εθνικό Πάρκο “Nambung National Park”, όπου οδήγησα την μαύρη μοτοσυκλέτα μου ανάμεσα στους κιτρινωπούς ασβεστολιθικούς βράχους Pinnacles. Αργά το ίδιο απόγευμα, μπαίνοντας στην Perth, το κοντέρ κατέγραφε 11.150 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”