Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Καμήλες και δελφίνια

20/7/2015

Μετά την άνυδρη Outback και τον ζεστό αυστραλιανό βορρά, σειρά είχε η δυτική πλευρά της χώρας να ξεδιπλωθεί κάτω από τις ρόδες της ΚΤΜ 1050. Η δίτροχη πορεία μου στην Δυτική Αυστραλία, από την πόλη Broom μέχρι την Perth θα ακολουθούσε πιστά την ακτογραμμή του Ινδικού ωκεανού, διατρέχοντας μια απόσταση περίπου 1.800 χιλιομέτρων, Παρεμπιπτόντως, η κόκκινη γραμμή του χάρτη περνούσε από τις πόλεις Port Hedland, Karrath, Carnarvon και Geraldton.
Την τελευταία φορά που βρέθηκα πάνω σε καμήλα ήταν πριν από πολλά χρόνια στην Αίγυπτο. Να λοιπόν που στην Broom μου δόθηκε η ευκαιρία να κατέβω από την σέλα της μοτοσυκλέτας και να ανέβω ξανά στον ύβο μιας καμήλας! Ο "σκληρός ταξιδιώτης-μαχητής" της Outback θέλησα να ζήσω μια ρομαντική εμπειρία την ώρα του δειλινού, διασχίζοντας με καμήλα την αμμουδερή παραλία Cable Beach.

Συμβαίνει και στα καλύτερα τα σπίτια… Περίπου 100 χιλιόμετρα μετά την πόλη Port Hedland (και 90 χλμ. πριν το επόμενο πρατήριο) κατάφερα να ξεμείνω από βενζίνη. Λάθος υπολογισμός, επιπολαιότητα ή βλακεία; Η λύση δόθηκε τελικά με αρκετά ασυνήθιστο και πρωτότυπο τρόπο. Μετά από 3 ώρες αναμονής στην άκρη του δρόμου, ένα ζευγάρι νεαρών Αυστραλών μου πρόσφερε τα λίγα λίτρα βενζίνης που είχαν για την ηλεκτρογεννήτριά τους, την οποία χρησιμοποιούσαν για το κάμπινγκ. Βλέπετε, όλα τα αυτοκίνητα που σταμάτησαν να με βοηθήσουν (όπως και των σωτήρων μου) ήταν πετρελαιοκίνητα!

Αναμφίβολα, το πιο δυνατό σημείο της δυτικής αυστραλιανής διαδρομής υπήρξε η περιοχή του κόλπου Shark Bay. Χάρη στις φυσικές ομορφιές και το σπάνιο οικοσύστημά της, η περιοχή Shark Bay περιλαμβάνεται από το 1991 στην λίστα των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Σημείο αναφοράς στον υδάτινο παράδεισο Shark Bay αποτελούσαν τα παιχνιδιάρικα δελφίνια της περιοχής Monkey Mia. Αρκετά εξοικειωμένα με τους ανθρώπους, δεν δίσταζαν να έρχονται άφοβα σε πολύ κοντινή απόσταση από την παραλία, κολυμπώντας δίπλα ακριβώς στους λουόμενους.

Και φυσικά, λίγο πριν αντικρίσω την πρωτεύουσα Perth (190 χλμ. βόρεια της πόλης), έκανα μια μικρή παράκαμψη για το Εθνικό Πάρκο “Nambung National Park”, όπου οδήγησα την μαύρη μοτοσυκλέτα μου ανάμεσα στους κιτρινωπούς ασβεστολιθικούς βράχους Pinnacles. Αργά το ίδιο απόγευμα, μπαίνοντας στην Perth, το κοντέρ κατέγραφε 11.150 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_666

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

2/5/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Triumph προσφέρει το Trident 660 Triple Tribute τη μοτοσυκλέτα που αποτίνει φόρο τιμής στην αγωνιστική ιστορία της, με αλλαγές σε σχέση με την περσινή τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα και πλουσιότερο εξοπλισμό.

Όπως είχε υποσχεθεί η Triumph πέρσι κατά την κυκλοφορία της πρώτης ειδικής έκδοσης Trident 660, η μοτοσυκλέτα θα ήταν διαθέσιμη μόνο για ένα έτος. Έτσι και έγινε, με την εμπορική επιτυχία ωστόσο της πρώτης έκδοσης να δίνει στους Βρετανούς το πράσινο φως για την δημιουργία μιας δεύτερης.

Τα γραφικά είναι τα ίδια όμως το λευκό χρώμα που είχε χρησιμοποιηθεί ως "φόντο" έδωσε τη θέση του στο μαύρο στην Trident 660 Triple Tribute, ενώ οι ζάντες από μαύρες έγιναν κόκκινες και την κάνουν έτσι να δείχενι ακόμη πιο σπορ.

Το quickshifter παραμένει μέρος του στάνταρ εξοπλισμού και σε αυτόν προστίθεται και η συνδεσιμότητα με την Triumph 660 Triple Tribute να διατηρεί επίσης τη μικρή μάσκα/ζελατίνα που καλύπτει τα όργανα αλλά και την καρίνα, με τα εν λόγω στοιχεία να τη διαχωρίζουν από την απλή έκδοση.

Διασκεδαστική είναι η ιστορία πίσω από το παρατσούκλι "Slippery Sam", που αφορά στην τρικύλινδρη αγωνιστική Trident των Βρετανών, η οποία κέρδισε 5 συνεχόμενες χρονιές την κατηγορία των 750 κ.εκ. στο Isle of Man TT μεταξύ 1971 και 1975. Μια ιστορία που η Triumph παραλείπει να αναφέρει στο δελτίο τύπου και αυτής της έκδοσης της Trident 660.

Βλέπετε, παρότι η αγωνιστική Triumph 750 που έφερε τρικύλινδρο κινητήρα από την Trident της εποχής της κατάφερε να πάρει 5 νίκες στο ΤΤ χάρη όχι μόνο στις επιδόσεις της αλλά και στην παροιμιώδη αξιοπιστία της, εντούτοις ήταν ένα ατυχές και μεμονωμένο συμβάν στον 24ωρο αγώνα αντοχής του Bol d’Or του 1970 για το οποίο έλαβε το προσωνύμιο "Slippery Sam".

Εκεί, μια από τις τρεις αγωνιστικές Trident, με αναβάτες τους Steve Jolly και Percy Tait -με τον τελευταίο να είναι γνωστός και ως "Sam"-, αντιμετώπισε μηχανικά προβλήματα χάνοντας λάδια από τον κινητήρα, με αποτέλεσμα να γεμίσει τον αναβάτη της. Εξού και το παρατσούκλι "ο γλιστερός Sam"! Εν τέλει η μοτοσυκλέτα των Jolly και Tait τερμάτισε στην πέμπτη θέση, ενώ μια από τις Trident στα χέρια των Paul Smart και Tom Dickie κέρδισε τον αγώνα. Στους σύγχρονους πολιτικώς ορθούς καιρούς που ζούμε η παραπάνω ιστορία αποσιωπήθηκε και έμεινε το παρατσούκλι. Όμως αν δεν γνωρίζει κανείς την ιστορία η αξία της έκδοσης χάνεται.

Όσον αφορά τη σύγχρονη "Slippery Sam" Trident, δεν υπάρχουν αλλαγές σε μηχανικά μέρη ή στο design, με μόνες προσθήκες τις προαναφερθείσες δύο στον εξοπλισμό της, πέρα από την καλαίσθητη μοναδική βαφή.

Ίδια παραμένει η απόδοση των 79,8 hp / 10.250 rpm και των 6,5 kgm / 6.250 rpm με τον κινητήρα να συμμορφώνεται στα Euro 5+ πρότυπα, για ένα βάρος 189 κιλών με υγρά. Ίδιες παραμένουν και οι αναρτήσεις της Showa, με διαδρομές 120 και 133,5 mm εμπρός και πίσω αντίστοιχα, ίδιο και το χαμηλό ύψος σέλας στα 805 mm. Στα φρένα βρίσκουμε δυο δίσκους 310 mm μπροστά με διπίστονες δαγκάνες Nissin και μονό δίσκο 255 mm πίσω με μονοπίστονη δαγκάνα, επίσης από την Nissin. Στον εξοπλισμό περιλαμβάνονται full-LED φώτα, δικάναλο Cornering ABS για το 2025, με 3 Riding Modes για το φετινό μοντέλο (Sport, Road & Rain), και προσθήκη Cruise Control, Traction Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, TFT οθόνη οργάνων, immobiliser, κ.α. ενώ στον πρόσθετο επίσημο εξοπλισμό θα βρείτε αρκετά ακόμα αξεσουάρ.