Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Μια ασήμαντη κουκίδα…

6/7/2015

… Αυτό ακριβώς ήμουν –και αισθανόμουν– καθώς οδηγούσα εκείνο το απόγευμα την μαύρη ΚΤΜ 1050 μέσα στην επίπεδη απεραντοσύνη της Outback –προορισμός μου η πόλη Coober Pedy της νοτιοκεντρικής Αυστραλίας. Έχοντας αφήσει πίσω μου την παραθαλάσσια πόλη Port Augusta, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κυλούσαν πλέον πάνω στον Stuart Highway, τον οδικό άξονα της αυστραλιανής ερήμου που διασχίζει κάθετα την χώρα.
Για τα επόμενα 2.700 χιλιόμετρα θα οδηγούσα συντροφιά με τον δρόμο που χαράχτηκε πάνω στην πρωτότυπη διαδρομή του Άγγλου εξερευνητή John McDouall Stuart, του πρώτου λευκού που διέσχισε επιτυχώς την αυστραλιανή ήπειρο από το νότο προς το βορρά (1862) και ο οποίος εξερεύνησε ταυτόχρονα την Κεντρική Αυστραλία.


Αυτό που με φόβιζε όμως περισσότερο στο μοναχικό ταξίδι της Outback δεν ήταν η αφόρητη μοναξιά και η σιωπή, αλλά τα πτώματα των καγκουρό που αντίκριζα στις άκρες του δρόμου. Τα μακάβρια απομεινάρια της μοιραίας συνάντησης των συμπαθητικών ζώων με κάποιο τροχοφόρο, μοιραία έφεραν στο νου μου τις συμβουλές των ντόπιων: μην οδηγάς στην Outback μετά τη δύση του ήλιου, είναι η ώρα που τα ζώα βγαίνουν για βοσκή και κινδυνεύεις να χτυπήσεις κανένα από αυτά.


Έτσι, τηρώντας κατά γράμμα τις νουθεσίες τους, έφτασα στην πόλη Coober Pedy (530 χλμ. βόρεια της Port Augusta) λίγο πριν ο ήλιος ακουμπήσει στην γη. Η ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει την Coober Pedy είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της πόλης βρίσκεται κάτω από το έδαφος της γης. Οι οπαλορύχοι που δουλεύουν εδώ από το 1915, προκειμένου να προφυλαχτούν από τις ακραίες θερμοκρασίες, έχουν λαξεύσει στα σωθικά της γης σπίτια, εκκλησίες, ξενοδοχεία, αλλά και καταστήματα. Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχουν εδώ Έλληνες. Περίπου 80-100 ομογενείς βρίσκονται εδώ, οι περισσότεροι συνταξιούχοι οπαλορύχοι, που επέλεξαν να παραμείνουν στον τόπο που έσκαψαν για τουλάχιστον 30 χρόνια…


Και μετά την Cooper Pedy, σειρά στην ταξιδιωτική ατζέντα μου είχε ο ιερός μονολιθικός βράχος των Αβοριγίνων Uluru–Ayers Rock. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα όρια του Εθνικού Πάρκου Uluru–Kata Tjuta National Park και θαύμασα τον κοκκινωπό μονολιθικό βράχο (τον μεγαλύτερο του πλανήτη), πληροφορήθηκα για το τοπικό οικοσύστημα και ενημερώθηκα διεξοδικά για τον πολιτισμό των ιθαγενών Αβοριγίνων, των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

 

 

 

Jack Miller-Suzuka 8 hours: Επιστροφή στον αγώνα μετά το 2017

Προτείνει και σε άλλους αναβάτες MotoGP να πάρουν μέρος στη Suzuka
Miller
Από τον

Παύλο Καρατζά

29/7/2025

Ο Jack Miller επιστρέφει στη Suzuka μετά το 2017 σε έναν από τους πιο εμβληματικούς αγώνες αντοχής. Στο πλαίσιο του Suzuka 8 Hours του 2025, ο Αυστραλός αναβάτης του MotoGP θα συμμετέχει με την εργοστασιακή ομάδα YART Yamaha.

Μαζί του θα βρίσκονται ο Andrea Locatelli και ο Katsuyuki Nakasuga, ο οποίος έπαιξε αναπόσπαστο ρόλο στις τέσσερις συνεχόμενες νίκες της Yamaha Factory Racing Team (2015-2018). Ο Miller στην συμμετοχή του το 2017 κατάφερε να πάρει με την Honda την τέταρτη θέση, έτσι φέτος στοχεύει με τους team-mates του την νίκη, μία νίκη που η Yamaha έχει να γευτεί από το 2018 στον συγκεκριμένο αγώνα.

Ο Jack Miller δήλωσε: “Είναι ένας αγώνας στον οποίο ήθελα να επιστρέψω από το 2017, όταν τερμάτισα τέταρτος, χάνοντας τότε από τη Yamaha. Ονειρευόμουν αυτόν τον αγώνα και το να έχω την ευκαιρία να επιστρέψω με μια τόσο δυνατή ομάδα είναι τεράστια τιμή. Αντιμετωπίζεις μέχρι και 15 αναβάτες σε κάθε γύρο – μερικές φορές περισσότερους, άλλες φορές λιγότερους. Κόβεις και ράβεις σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το μόνο που προσπαθείς είναι να κρατήσεις τον μέσο όρο γύρων σε ένα λογικό επίπεδο”.

Αρχές Ιουλίου, η Yamaha νοίκιασε την πίστα Suzuka για ένα ιδιωτικό διήμερο τεστ, με τον Miller να δηλώνει: “Ήταν ένα αρκετά συγκεντρωμένο τεστ. Καμία ενόχληση. Μπορέσαμε να επικεντρωθούμε πλήρως σε ό,τι έπρεπε να γίνει — δηλαδή να νιώσω άνετα με την R1. Είναι εντελώς διαφορετικό να δουλεύεις με τους άλλους, αντί να είσαι αντίπαλος τους. Ήταν πολύ ωραίο να μοιράζομαι το γκαράζ με τον Andrea και τον Nakasuga. Νομίζω ότι είμαστε σε πολύ καλή φόρμα”.

Ο 8ωρος αγώνας της Suzuka απαιτεί έναν συνδυασμό αντοχής, ταχύτητας και στρατηγικής, αλλά και την βραδινή οδήγηση σε ακραία υγρασία. Ο Αυστραλός δήλωσε χαρακτηριστικά: “ Όταν ανοίγεις το γκάζι, τα φώτα είναι στον αέρα. Όταν πατάς φρένο, τα φώτα είναι στον μπροστινό τροχό. Βασικά οδηγείς με την αίσθηση γιατί δεν βλέπεις τίποτα. Ιδρώνεις ασταμάτητα. Προσπαθείς να πάρεις πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, και μεταλλικά στοιχεία γιατί οι κράμπες είναι εφιάλτης. Ο αγώνας στην Suzuka είναι δύσκολος. Είναι σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.

Τέλος παρακίνησε τους άλλους αναβάτες του MotoGP να δοκιμάσουν να συμμετέχουν στον αγώνα στο μέλλον και είπε πως ανυπομονεί για ένα καλό αποτέλεσμα για τη Yamaha στην πατρίδα της και για να δεχθούν την υποστήριξη των Ιαπώνων φιλάθλων.